Μια καινούρια βασιλόπιτα για το 2024!
Ελάχιστες είναι οι χρονιές που δεν έχω προτείνει μια καινούρια βασιλόπιτα από το site. Έχω τόσες πολλές συνταγές μαζέψει που «με παίρνει», για τα υπόλοιπά μου χρόνια να βάζω όχι μια κα΄θε χρόνο, αλλά δυο και τρεις μη σας πω… Οι πιο δημοφιλείς θα έλεγα ότι είναι η κρητική βασιλόπιτα με τα πολλά πορτοκάλια, η βασιλόπιτα με μανταρίνια της μαμάς μου, η βασιλόπιτα με μαγιά και τα τελευταία χρόνια και η τριφτή σμυρναίικη βασιλόπιτα.
Όχι ότι οι υπόλοιπες δεν έχουν τους «fans» τους, για όλες έχω πάρει καλά σχόλια και ευχαριστίες. Μπορείτε να τις δείτε όλες με σχετική αναζήτηση της λέξης βασιλόπιτα, εκεί στο φακό πάνω δεξιά στο site. Εξάλλου όπως λέμε «περί ορέξεως» …βασιλόπιτα στην προκειμένη περίπτωση. Έτσι έχω καθιερώσει αυτές τις μέρες-στο ενδιάμεσο Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς- να δημοσιεύω κάποια συνταγή βασιλόπιτας που έχω δοκιμάσει και για μας.
Γιατί κι εμένα μου αρέσει να αλλάζω συνταγές από χρόνο σε χρόνο. Να μην έχουμε τα ίδια και τα ίδια. Άλλωστε συνήθως φτιάχνω περισσότερες από μία. Τα τελευταία χρόνια έφτιαχνα και για τη μάνα μου αφού εκείνη είχε αναλάβει τα πιο παραδοσιακά της Πρωτοχρονιάς, και για να μην είναι ίδιες –αφού έτσι κι αλλιώς μαζί θα τις απολαμβάναμε-έφτιαχνα δυο διαφορετικές συνταγές. Το ωραίο είναι, ότι μετά που είχα φτιάξει τούτην εδώ μου έστειλε φίλη της σελίδας κι άλλη συνταγή με κρεμόριο, η οποία θα δοκιμαστεί οπωσδήποτε τιμής ένεκεν, και πιθανόν να δημοσιευτεί έστω και μετά την Πρωτοχρονιά. Μέχρι τον Φλεβάρη δεν κόβουμε βασιλόπιτες 😉 ;
Φέτος λοιπόν δοκίμασα μια ακόμη συνταγή από το δικό της τετράδιο που δεν την είχα ξαναφτιάξει γιατί πάντα ξεχνούσα να πάρω κρεμόριο, και όταν είχα δεν ήταν εποχή για βασιλόπιτα! Το κρεμόριο ή αλλιώς κρεμοτάρταρο είναι μια λευκή σκόνη που υπάρχει στα ράφια με τα μπαχαρικά στα σούπερ μάρκετ. Πολύ συνηθισμένο και καθόλου δυσεύρετο. Η χημική του ονομασία είναι «όξινο τρυγικό κάλιο» και είναι παραπροϊόν της οινοποίησης (προκύπτει από τον μούστο). Χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τη σόδα για τις ζύμες για να δίνει όγκο, αλλά και σε κάποια μείγματα (μαρέγκα, σαντιγί, κλπ). Δηλαδή είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να πετύχουν τα μαρεγκάκια, και είναι φυσικό προϊόν!
Πολλές συνταγές βασιλόπιτας περιέχουν κρεμόριο και πάντα ήθελα να το δοκιμάσω. Πραγματικά δίνει εξαιρετική υφή στις βασιλόπιτες τύπου κέικ. Και όπως θα ξέρετε οι παλιότεροι φίλοι και φίλες του site, έχω δηλώσει και σε άλλες συνταγές πως δεν θέλω τις βασιλόπιτες μου συνηθισμένα κέικ, θέλω να διαφέρουν από τα κέικ της καθημερινότητας. Κάποια πιο ιδιαίτερα υλικά, ξεχωριστό χτύπημα κρόκων ασπραδιών, κάτι τέλος πάντων που να κάνει τη διαφορά! Μια φορά τον χρόνο είναι Πρωτοχρονιά, ας δώσουμε λίγη σημασία παραπάνω στην πίτα που την χαρακτηρίζει!
Υλικά
180gr βούτυρο αγελαδικό από πλάκα, σε θερμοκρασία δωματίου (περίπου ¾ της πλάκας)
330 gr ζάχαρη (1,5 κούπα)
6 αυγά (ήταν 400gr με το τσόφλι)
180ml γάλα εβαπορέ αδιάλυτο (δείτε παρατηρήσεις), (περίπου ¾ κούπας)
60ml χυμό πορτοκαλιού (περίπου ¼ κούπας)
Το ξύσμα ενός μικρού πορτοκαλιού
2 σωληνάρια βανίλιες
1,5 κουταλάκι σόδα
2 κουταλάκια κρεμόριο
500 gr αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (1 πακέτο)
To κουταλάκι μου είναι 5ml και η κούπα μου 250ml γι αυτό είναι στο περίπου όλες οι μετατροπές σε κούπες.
Για τη διακόσμηση, δείτε παρατηρήσεις
Επί το έργον
Χωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους και τα χτυπάμε σε σφικτή μαρέγκα. Σε μπολ ανάμειξης χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη (με το μίξερ του χεριού, αρκεί) και προσθέτουμε τους κρόκους έναν έναν συνεχίζοντας το χτύπημα.
Όταν το μείγμα αποκτήσει ένα ανοιχτοκίτρινο χρώμα, προσθέτουμε το γάλα μέσα στο οποίο έχουμε διαλύσει το κρεμόριο, το ξύσμα και τις βανίλιες, και αφού ενσωματωθούν κι αυτά στο μείγμα, προσθέτουμε τη σόδα διαλυμένη στον χυμό πορτοκαλιού. Τέλος, προσθέτουμε τη μαρέγκα εναλλάξ με το αλεύρι (καλύτερα κοσκινισμένο) σε τρεις δόσεις, ανακατεύοντας τώρα απαλά με μια σπάτουλα.
Αδειάζουμε σε φόρμα ή ταψάκι νούμερο 28, καλολαδωμένο και αλευρωμένο ή στρωμένο με χαρτί ψησίματος και ψήνουμε σε προθερμασμένο τους 180 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις) λίγο πιο κάτω από τη μεσαία σχάρα, για 55-60 λεπτά περίπου ανάλογα με τον φούρνο. Αν χρειάζεται μετά από τα 45 λεπτά σκεπάζουμε με χαρτί ψησίματος για να μην αρπάξει η επιφάνεια. Ακολουθούμε τις γενικές οδηγίες ψησίματος κέικ.
Όταν είναι έτοιμη, περιμένουμε 10 λεπτά και μετά την βγάζουμε από τη φόρμα. Όταν κρυώσει τη διακοσμούμε όπως μας αρέσει. Δείτε την τρίτη παρατήρηση καθώς και προτάσεις στη συνολική ανάρτηση για τις βασιλόπιτες (μαζί με ένα ωραίο κρητικό έθιμο).
Παρατηρήσεις
- ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΦΛΟΥΡΙ! Πριν το ψήσιμο, ή μετά αν πρόκειται να καλύψουμε με κάποιο γλάσο…
- Για τα 180ml γάλα, επειδή δεν χρησιμοποιώ συχνά εβαπορέ, παίρνω ένα μικρό κουτί και συμπληρώνω στη δοσομετρική κούπα με νερό ως τα 180ml.
- Για να λίγει επίπεδη η επιφάνεια της βασιλόπιτα, πριν τη φουρνίσουμε χτυπάμε λίγο το ταψί σε μια επίπεδη επιφάνεια (στο τραπέζι ας πούμε), και χαράζουμε με με ένα μαχαίρι ένα κύκλο στον χυλό. Ακόμη όμως και αν είναι πιο υπερυψωμένη στο κέντρο (προσωπικά που αρέσει ελαφρά ανυψωμένη…) μπορούμε να την ισιώσουμε κόβοντας το «ύψωμα» οριζόντια και εμφανίζοντας ως πάνω πλευρά εκείνη που ακουμπούσε στο ταψί, δηλαδή αναποδογυριμένη.
- Στη βασιλόπιτα των φωτογραφιών παραπάνω, η διακόσμηση έγινε με γλάσο λεμονιού και ινδοκάρυδο: σε 2-3 κουταλιές χυμό λεμονιού διέλυσα ζάχαρη άχνη μέχρι να έχω ένα πηκτό αλλά ρευστό μείγμα. Το άπλωσα στην πίτα μου αφού κρύωσε και μετά την πασπάλισα με ινδοκάρυδο. Οι γεύσεις ταίριαξαν τέλεια και επί πλέον είχε μια «χιονάτη»εμφάνιση που ταιριάζει με το κλίμα των ημερών!