Η χαρουπιά διασώθηκε στο οικόπεδό μας κατόπιν πιέσεων που εξάσκησα με ιδιαίτερη μαχητικότητα. Οι γνώμες των «ειδημόνων» έδιναν και έπαιρναν.
Τι τη θέλετε ; Μαζεύει ποντίκια ο ένας…
Τι τη θέλετε; Μαζεύει σφήκες ο άλλος…
Τι τη θέλετε; Τα άνθη της μυρίζουν πολύ παράξενα και μαζεύουν έντομα (είναι όντως μελισσοκομικό φυτό).
Ευτυχώς διατηρήθηκε και – αν είμαστε καλά – κάποια στιγμή θα διαμορφώσουμε ένα καθιστικό εξωτερικού χώρου στην παχιά και πλούσια σκιά της. Για την ώρα ψάχνω τρόπους να αξιοποιήσω τα άφθονα χαρούπια της.
Από τα χαρακτηριστικά δέντρα του νησιού μας η χαρουπιά, η Ceratonia siliqua όπως είναι η επιστημονική της ονομασία , έδωσε το θρεπτικό της καρπό σε δύσκολες εποχές στους κρητικούς (και όχι μόνο). «Σοκολάτες της κατοχής» λένε ακόμη οι ηλικιωμένοι τα χαρούπια και θυμούνται τη νοστιμιά τους. Τα καλύτερα χαρούπια της σοδειάς, τα φούρνιζαν και τα αποθηκεύανε σε μεταλλικά κατά προτίμηση δοχεία. Εκεί καραμελώνανε και αποτελούσαν την εναλλακτική της σταφίδας επιλογή για το δεκατιανό των σχολιαρόπαιδων!
Το χαρουπόμελο αποτελούσε μαζί με το πετιμέζι την κύρια γλυκαντική ουσία αφού η ζάχαρη ήταν σχετικά ακριβό προϊόν. Και το χαρουπάλευρο έδινε νόστιμα και θρεπτικά κουλουράκια και κέικ.
Ειδικά στον πόλεμο, τα χαρούπια ήταν η τροφή που έσωσε πολλά παιδιά .Περιέχουν ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, κάλιο, πυρίτιο, καθώς και βιταμίνες Α, Β1, Β2, D. Επίσης, εξαιτίας της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, βοηθούν στη σωστή λειτουργία του εντέρου μας. Είναι εύπεπτα και δεν προκαλούν αλλεργίες. Η παράδοση λέει ότι και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τρεφόταν στην έρημο με χαρούπια.
Υλικά
Χαρούπια ώριμα
Νερό
Επί το έργον
Πλένουμε τα χαρούπια και τα σπάμε σε κομματάκια 1-2 εκατοστών. Είναι το δύσκολο μέρος όλης της διαδικασίας και δεν σας κρύβω ότι έβγαλα μια μικρή φουσκίτσα στο χέρι μου, στην προσπάθειά μου να τα κόβω με το μαχαίρι. Αν λύσω αυτό το θέμα, του χρόνου θα κάνω μποτίλιες χαρουπόμελου…
update: Τελικά σπάνε πολύ εύκολα με τη βοήθεια μια πένσας…
Τα βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα με προσθέτουμε νερό ώστε να τα σκεπάζει κατά δύο δάκτυλα περίπου. Βάζουμε την κατσαρόλα να βράσει και αφαιρούμε όσο μπορούμε από τον αφρό που δημιουργείται. Αφού βράσουν 5 λεπτά αποσύρουμε από τη φωτιά.
Αφήνουμε να μείνουν 24-48 ώρες ώστε τα χαρούπια να αφήσουν όλο το μέλι τους στο νερό μας.
Τελικά σουρώνουμε το υγρό και το βάζουμε να βράζει σε μέτρια θερμοκρασία ως ότου δέσει και αποκτήσει την υφή και την πυκνότητα του πετιμεζιού, λίγο δηλαδή πιο ρευστό από το μέλι.
Το τελικό αποτέλεσμα:
Παρατηρήσεις
1) Στo πλαίσιo των πειραματισμών μου, άφησα μια ποσότητα χαρουπιών για περισσότερες μέρες στο νερό. Το αποτέλεσμα «έσερνε» μια ξυνίλα που δεν μου άρεσε πολύ.
2) Σε μια ποσότητα από το υγρό του εκχυλίσματος, πρόσθεσα στάχτη όπως κάνουμε στο μούστο για το πετιμέζι, μήπως επηρεάσει τη διαύγεια του χαρουπόμελού μου. Άδικος κόπος! Δεν είχε καμία διαφορά!
3) Εφαρμογές του χαρουπόμελου, στα προσεχή…Δεν είναι ανάγκη να έχετε χαρούπια. Μπορείτε να βρείτε έτοιμο χαρουπόμελο . Οι υγιεινιστές έχουν ξαναανακαλύψει την αξία του!
4) Αναζητώ συνταγή χαρουπάλευρου για τα χαρούπια της επόμενης χρονιάς.
- Οι πληροφορίες είναι από τα παρακάτω sites και από μαρτυρίες ηλικιωμένων.Όπως θα δείτε τα περισσότερα είναι από την Κρήτη. Στην Κρήτη η χαρουπιά είναι αυτοφυής και στο παρελθόν τα χαρούπια ήταν ένα σημαντικό προϊόν.
- http://www.mani.org.gr/ithi/haroupia/har.htm
http://johnybee.blogspot.com/2008/11/blog-post_25.html
http://gym-platan.chan.sch.gr/cdrom/xl_xaroypia.htm
update: Σίγουρα όταν πρωτοδημοσίευσα τη συνταγή για χαρουπόμελο δεν υπήρχε άλλη συνταγή στο διαδίκτυο γιατί το είχα ψάξει τόσο πολύ που θα την είχα βρει. Θα είχα γλυτώσει από ένα σωρό πειραματισμούς και θα είχα σώσει πολλά χαρούπια που πήγαν άδικα!Η παρασκευή του χαρουπόμελου έχει αντιγραφεί από πολλούς “φίλους” και “φίλες”, χωρίς link, χωρίς πηγή, χωρίς άδεια… Ευχαριστώ που εμπιστεύεσετε βρε παιδιά τη σελίδα μου και σας αρέσουν και ΤΟΣΟ πολύ τα κείμενά μου που τα αντιγράφετε όπως είναι ή αλλάζετε ελάχιστες φράσεις!
Καλησπέρα, πρώτη φορά δοκίμασα πέρσι"μερέντα" με χαρουπάλευρο σε μια εκδήλωση βιολογικών αλλά και μικρών καλλιεργητών .(Η μερέντα αν δεν κάνω λάθος είναι εμπορικό όνομα και κακώς χρησιμοποιείται σε διαφορετικές εκτελέσεις, το γράφω για λόγους αποφυγής παρεξηγήσεων)
Εγώ λοιπόν αυτήν του εμπορίου δεν τη θέλω καθόλου μα καθόλου κι αυτή που σου λέω με το χαρουπάλευρο με ενθουσίασε.
Τη συνταγή μπορείς να τη βρεις εδώ http://www.peliti.gr/pages/merenta.htm
Καλό βράδυ
@
το "μπράβο"
δεν είναι μόνο για το χαρουπόμελο,
που φυσικά καλό θα είναι…
το "μπράβο" είναι
γιατί όσοι μπορούν,
-ο καθείς με τον τρόπο του-
έχουν φορτίο ευλογημένο
να συντηρούν
και να μεταφέρουν την ΠΑΡΑΔΟΣΗ…
χαιρετώ.
Δεν έχω φάει χαρουπόμελο εχω όμως φτιάξει κεικ με χαρουπάλευρο το οποίο επιστρέφει δυναμικά, ειδικά με την τελευταία τρέλα που επικρατεί για διατροφή χωρίς γλουτένη..
Ακομη ενα σπουδαίο άρθρο, συγχαρητήρια!
Φιλιά πολλά!
Αν μπορούσα να σου φιλούσα τα χέρια από ευγνωμοσύνη,θα το έκανα Vita μου! Πραγματικά!
Αγαπημένο το χαρουπόμελο,του εμπορίου έχω στο σπίτι αλλά έχουμε τόσα χαρούπια στο χωριό,που είναι κρίμα να μην δώσω τη συνταγή στη μάμμα μου!
Ευλογημένος καρπός,και πολύ καλό που τον ανακαλύψαμε και πάλι! Με χαρουπάλευρο δεν έχω μαγειρέψει ποτέ,αν βρω στην Παγόχωρα όμως θα το δοκιμάσω.
Στο τελευταίο ταξίδι μου στην Κύπρο, βρήκα χαρουπολάτα (σοκολάτα με χαρούπι) κι ενθουσιάστηκα!
Φυλάω τη συνταγή σου και της Ξανθής μας για να τις φτιάξω αργότερα.
πολλά πολλά φιλιά!!!
Λοιπόν στον κήπο της πολυκατοικίας μας υπάρχει μια χαρουπιά που έχει γίνει τεράστια. Βέβαια ότι ήταν χαρουπιά μόλις φέτος το ανακάλυψα (μετά από 15 σχεδόν χρόνια..χιχι).
Δεν μπορούσα να καταλάβω αυτούς τους καρπούς που έμοιαζαν σαν φασόλια και που γέμιζαν τον μικρό κήπο όταν έπεφταν κάτω.
Ποτε μαζεύουν τους καρπούς? Οταν ''μαυρίσουν'' ? Μιλάμε κάθε χρόνο βγάζει απίστευτες ποσότητες.. Λες να αρχίσω να τα μαζεύω?
(Υ,Γ. : Σήμερα πήρα και τα δωράκια σου. Χίλια ευχαριστώ. Μοσχομύρισε το σπίτι. Είναι πολύ ωραία.)
Ωραία ανάρτηση Vita μου, τα λαογραφικά στοιχεία πάντα υπέροχα. Ως μελισσοκόμος όμως με όλο το θάρρος θα μου επιτρέψεις μια ένσταση. Χαρουπόμελο είναι αυτό που παίρνουμε όταν τρυγάμε τα μελίσσια μετά την παραμονή τους κοντά σε χαρουπιές τον καιρό της ανθοφορίας τους. Πετιμέζι χαρουπιού θα ήταν πιο δόκιμος όρος για το παρασκεύασμά σου. Μπορεί ευρέως να χρησιμοποιείται ο όρος αλλά μέλι είναι μόνο αυτό που παράγεται από τις μέλισσες.
καλα, ολοι εχετε χαρουπιες???
στειλτε μου λιγα χαρουπια. προχτες μιλουσα με τον συζυγο και λεγαμε να παρουμε χαρουπομελο.
ενδιαφερον τα σπορια και τα καρατια.
οσο για το σπασιμο, σου εχω λυση. βρισκεις εναν αργοσχολο, του δινεις ενα σφυρι και τα χαρουπια, και τα σπαει με το σφυρι!!!!!:)
Με το πισογύρισμα που έχει η έρημη Ψωροκώσταινα μας, αυτή η ανάρτηση κινδυνεύει να γίνει επίκαιρη (αν δεν έγινε κιόλας)!!!!
Και μεις είχαμε χαρουπιά στην αυλή μας, αλλά ο παππούς την έκοψε, για να μη του θυμίζει την κατοχή!
Τι όμορφη θέση.
Ακόμα έχω πράγματα να σας πω για τις χαρουπιές.
Από το λοβό που λαμβάνονται για την Ιθάκη Γεννήθηκα ένα όμορφο χάρτη.
Φέτος αγόρασα το Γαλαξίδι, στη συνέχεια, το αλεύρι από χαρούπι και θέλω να αφιερώσω μια θέση με μια συγκεκριμένη συνταγή.
Δώσε μου λίγο χρόνο για να πάρετε οργανωμένοι.
Μια μεγάλη αγκαλιά.
κοπελάρα μου δεν έχω λόγια…
όλη η ανάρτηση,ένας ύμνος στην Ελληνική γη που μπορεί να μας θρέψει άριστα,μακριά από τις ξενόφερτες συνταγές και τα γεμάτα Ε εισαγώμενα προιόντα – υποκατάστατα…
τα σέβη μου για τη προσπάθειά σου στη παραγωγή…-:))
Είδα το σχόλιο στο blog μου και σας αναζήτησα. Πολύ ενδιαφέρον και το δικό σας. Είμαι και εγώ ερασιτέχνισσα μαγείρισσα, λατρεύω την κρητική κουζίνα και γενικά το καλό και ποιοτικό φαγητό.
Χαρά στην όρεξή σου!!!
Αυτό το γνήσιο παραδοσιακό μου αρέσει στις αναρτήσεις σου, το διανθισμένο με πληροφορίες λαογραφικές, εγκυκλοπαιδικές κ.α.
Ξέρω ότι είναι θρεπτικός καρπός και ότι κάποτε τάϊζαν τα ζώα με χαρουπάλευρα. Εννοείται κατάλληλης επεξεργασίας.
Χρήσιμες και οι πληροφορίες.
Φιλιά θαλασσένια.
Τι να πω τώρα εγώ! Γεια στα χέρια σου και συγχαρητήρια!
Δεν ήξερα τίποτα για αυτό το δεντρό. Πολλή ενδιαφέρων θέμα. Ευχαριστώ.
Καλημέρα Vita! Μιλάγαμε για το χαρουπόμελο με τη Μαριάννα και την Ιωάννα Παντελάκη και έχω στα χέρια μου μια σακούλα χαρούπια για να δοκιμάσω. Ηρθες την κατάλληλη στιγμή. Ιδιαίτερα σ'ευχαριστώ που δοκίμασες να τα αφήσεις πιο πολύ και διαπίστωσες πως αφήνουν ξυνίλα. Σκεφτόμουν να το κάνω όσο διάβαζα και με έσωσες από λαθος δρόμο 🙂
Η Ιωάννα τα μαγειρεύει τα χαρούπια, μαζί με χοιρινό, γίνονται μαλακά και πολύ νόστιμα. Το έχεις δοκιμάσει;
Χαίρομαι πολύ που σε διαβάζω, Κρήτη μου 🙂
Με τούτην την ανάρτηση Vita μου, μ' έκανες να θυμηθώ τον πατέρα μου που έλεγε πως στην Κατοχή το λάδι και τα χαρούπια έσωσαν πολλές ζωές!
Άντε και στην "κατοχή" που βιώνουμε πάλι, θα ξαναθυμηθούμε πολλά ακόμη.
Ξανθή μου την έχω τη συνταγή αλλά δεν την έχω φτιάξει ποτέ. Θα το επιχειρήσω.
quartier libre ευχαριστώ πολύ
για τα παινέματα 🙂
Έρι κι εγώ σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Ψάξε για το χαρουπόμελο.Είναι πολύ υγιεινή τροφή.
thalassamov Απλώς κοκκινίζω :-).Στην Κύπρο έχουν ακόμη μεγάλη πέραση τα χαρουποπροϊόντα.
Μάριον τα χαρούπια πρέπει να γίνουν καφέ σοκολατί χρώμα. Η περίοδος συγκομιδής είναι από τα τέλη Αυγούστου ως τα μέσα του Σεπτέμβρη.
Λίλα δέχομαι την ένστασή σου.Αν όμως πας να αγοράσεις χαρουπόμελο θα σου δώσουν σίγουρα το πετιμέζι του χαρουπιού.Θα ρωτήσω τους γνωστούς μου μελισσοκόμους αν το λέμε εμείς εδώ χαρουπόμελο το μέλι αυτό που λες.Σε μας μετακινούν τα μελίσσια σε διάφορων ειδών άνθη και το λένε γενικά ανθόμελο. Πάντως έχεις δίκιο μέλι είναι μόνο της μέλισσας, όπου αλλού και αν χρησιμοποιείται η λέξη…
Ειρήνη ευχαριστώ για την πρόταση :-). Θα τη δοκιμάσω τη λύση σου.
Δύσπιστε ο Δαίμων του word μου έφαγε μια πρόταση που είχε ακριβώς το νόημα του σχολίου σου! Θα ξαναδω το κείμενο στο πρόχειρό μου και θα κάνω update 🙂
Ανναμαρία περιμένω τη συνταγή σου με το αλεύρι.Θα τη δοκιμάσω και εγώ.
Βιβή σ' ευχαριστώ πολύ. Συμφωνώ απόλυτα. ¨Εχουμε αφήσει πολλούς θησαυρούς μας ανεκμετάλλευτους…
Σοφία καλώς όρισες.Κι εγώ απόλαυσα το blog σου.
Ellada αλήθεια δεν γνώρισες ακόμη τη χαρουπιά; Να ψάξεις το χαρουπόμελο πάντως.Είναι πολύτιμο.
Θαλασσένια μου έκαναν τα σκάρτα χαρούπια ζωοτροφή. Τα καλά τα αξιοποιούσαν για τους εαυτούς τους και φυσικά πουλούσαν τις μεγαλύτερες ποσότητες.
mia maria ευχαριστώ πολύ!
Βίκυ ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο.Λοιπόν τα άφησα 5-6 μέρες και ίσως γι' αυτό ξύνισαν. Ίσως 3 μέρες να ήταν καλύτερα για να βγάλουν περισσότερο μέλι, αλλά φοβήθηκα και τα άφησα μιάμιση μέρα.Του χρόνου θα τα αφήσω λίγο παραπάνω.
Την έχω ξανακούσει αυτή τη συνταγή με το κρέας, αλλά δεν την έχω κάνει ποτέ.Γίνεται με ξερά χαρούπια ή με χλωρά;
Εκείνο που ψάχνω εγώ τώρα είναι πώς θα φτιάξω χαρουπάλευρο 🙂
Πηνελόπη μου πολύ το φοβάμαι. Έχουν αρχίσει κάτι μπιλιετάκια εισφορών και κάτι μειώσεις εισοδημάτων που δεν τολμώ να σκεφτώ πού θα μας οδηγήσουν…
ΜΑΝΟΛΗΣ Καλησπέρα VITA με τις λεπτομερείς αναρτήσεις. Σχετικά με τον τεμαχισμό του χαρουπιού και το χαλουπάλευρο:
1. Θυμάμαι όταν η γιαγιά μου έφτιαξε τη δεκαετία του 60 για να μαθαίνουν τα εγγόνια της οτι το έσπαγε σε πολύ μεγάλο γουδί που το λέγανε χαβάνι.
2.Στο Ηράκλειο υπάρχει βιοτεχνία χαρουπόμυλος,
Σχετικά τώρα με την ονομασία: Το ξέραμε ΧΑΡΟΥΠΟΠΕΤΙΜΕΖΟ που είναι ο ακριβής όρος και έχει απόλυτο δίκιο η Λίλα η μελισσοκόμος. Δεν πρέπει ενώ διαφωτίζονται οι νεότεροι με τα αγνά παραδοσιακά προϊόντα να τους δημιουργούνται συγχύσεις οσον αφορά άλλα, όπως το χαρουπόμελο. Ένα εξαιρετικό προϊόν της μέλισσας που δυστυχώς λόγω του μαύρου χρώματός του ,οι αδαείς , το αφήνουμε ανεκμετάλλευτο ενώ στη Ιταλία είναι είδος Delicatessen.
Καταπληκτική ανάρτηση Vita! Αχ, δεν έχω δοκιμάσει ποτέ χαρουπόμελο και τώρα μ'έβαλες σε πειρασμό!!! Καλημέρες!
Μανόλη κάθε φορά που περνάς από δω μας μαθαίνεις και κάτι χρήσιμο. Νάσαι καλά και να περνάς συχνότερα. Ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για τις πληροφορίες!
Όλγα μέχρι οι αναρτήσεις μου να φτάσουν τις δικές σου θα περάσει πολύς καιρός ακόμη…Το χαρουπόμελο να το τολμήσεις!
Πολύ ενδιαφέρον! Τώρα που με έβαλες στο τριπάκι, πού θα βρω εγώ χαρούπια;;; Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ χαρουπόμελο! Ιδέα για το κόψιμο των χαρουπιών: αν χρησιμοποιούσες πένσα για να τα σπάσεις αντί για μαχαίρι;
Καταπληκτική ανάρτηση!!!
Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μου χαρουπόμελο
ΜΑΝΟΛΗΣ:Η χαρουπιά ανθίζει αρχές Οκτώβρη και το μέλι είναι σκουρόχρωμο με έντονο χαρακτηριστικό άρωμα.Δεν είναι το ιδανικό να το απλώσεις στη φέτα με το βούτυρο.Όμως είναι το ιδανικότερο για μελομακάρονα κατ εμέ επειδή ταιριάζει με το άρωμα της κανέλλας.Οι μελισσοκόμοι αφού δεν υπάρχει ζήτηση το αφήνουν συνήθως στις μέλισσες για ξεχειμώνιασμα.
Κική αν έχετε χαρούπια να το φτιάξεις είναι πολύ ιδιαίτερο και πραγματικά πολύτιμη τροφή.Ευχαριστώ για την ιδέα 🙂
Αστέρι, ευχαριστώ πολύ!
Μανόλη είδα τον μελισσοκόμο που με προμηθεύει με μέλι σήμερα και μου το απαξίωσε εντελώς. Μου είπε ότι το χαροπόμελο και το μέλι ευκαλύπτου το αφήνει στις μέλισσες γιατί πικρίζει και ότι δεν το τρώνε. Δεν είναι λέει εξάλλου ποτέ ατόφιο χαρουπόμελο αλλά μίγμα. Θα το ψάξω και σε άλλους.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες.
vita εισαι καταπληκτικη!!ευχαριστω για την συνταγη!!!!
Μανόλης:VITA όπως είχα γράψει δεν είναι το ιδανικό να το απλώσεις στη φέτα με το βούτυρο.Όμως είναι το ιδανικότερο για μελομακάρονα κατ εμέ επειδή ταιριάζει με το άρωμα της κανέλλας, και όντως έχει μια ελαφρά πικρή επίγευση.Ο μακαρίτης ο πατέρας μου έβγαλε μια ντενέκα το 1992 και επειδή δεν μπόρεσε να τη διαθέσει την χρησιμοποιούσαμε στα γλυκά.Πέρσυ που μας τελείωσε δυστυχώς ζήτησα απο φίλο μελισσοκόμο αλλα όταν το έφερε μου είπε οτι ήταν μίγμα.Καμία σχέση και ίσως ήταν σε τόπο που είχε λίγες χαρουπιές ή δεν μπόρεσε να απομονώσει μικρές ποσότητες.
Μανόλης:Α…τώρα με την κουβέντα θυμήθηκα τη χούμελη! Ξέρεις τί είναι? Ότι και το πετιμέζι αλλά με συμπύκνωση των απόνερων απο τα εργαλεία του μελισσοκόμου.Τίποτε δεν χανόταν.Τώρα τα πηγαίνουν στον μελισσόκηπο και τα καθαρίζουν οι μέλισσες αλλα παλιότερα τα έκαναν χούμελη ή τα ανακάτευαν με λίγα στράφυλα και έκαναν την μελόρακη(όχι ρακόμελο)
Μανόλη και τη χούμελη και τη
μελόρακη ξέρω :-).Το χαρουπόμελο μάλλον δεν θα δοκιμάσω.Όπως καταλαβαίνω είναι πολύ ιδιαίτερο και δεν πρόκειται να το βρω σε μη "ψαγμένο" μελισσοκόμο.
Δεν ξέρω πως να σ'ευχαριστήσω για την συνταγή του χαρουπόμελου(ναι έτσι θα το αποκαλέσω γιατί έτσι το αγοράζω εδώ και χρόνια από τα βιολογικά).Είσαι πραγματικός θησαυρός για μένα!!!Παράγγελνα χαρούπια από Νότιο Ελλάδα και μου τα έστελναν με ταχυδρομείο!!!ναι…και τα τρώγαμε όπως ήταν.Τώρα μένω πλέον στη Νότιο Ελλάδα και σε μια βόλτα μου βρήκα άπειρα χαρούπια.Καίγομαι να βρω τον τρόπο παρασκευής χαρουπάλευρου!!!Βέβαια βρήκα του χαρουπόμελου και σπεύδω αμέσως να κάνω τα άπειρα κιλά….χαρουπομελάκι!Ειλικρινά σ'ευχαριστώ!Εχω να μοιραστώ μαζί σου την υποψία ότι ένας ηλεκτρικός μύλος αλέσεως καφέ ίσως μας έκανε τη δουλειά μας.Μάλλον θα πρέπει να πειραματιστούμε τελικά και η συνταγή να προκύψει έτσι!!!