Το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη Πεδιάδας Ηρακλείου είναι από τα μεγαλύτερα προσκηνύματα της Ελλάδας.Κάθε χρόνο οι προετοιμασίες για το πανηγύρι που γίνεται στην χάρη της αρχίζουν πολύ νωρίς και την τελευταία βδομάδα γύρω από την εκκλησία υπάρχει το αδιαχώρητο.Πλήθος κόσμου συρρέει από όλη την Κρήτη ,πολλοί μάλιστα πάνε με τα πόδια εκπληρώνοντας τάματα στην Αγία και ελπίζοντας στο θαύμα της.Έχω ακούσει ότι οι τσιγγάνοι τη θεωρούν προστάτιδά τους και καταφθάνουν απ’ όλη την Ελλάδα.Στήνουν κιόσκια με τις πραμάτειες τους στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι ,όπου μπορείς να βρεις απο πλαστικά λουλούδια ως προσωπικά είδη και μπιζού.
Θα μου πείτε τι δουλειά έχει τώρα ένα τοπικό πανηγύρι σε μια σελίδα γαστρονομίας; Κι όμως …
Στην Αγία Μαρίνα θα βρείτε ένα από τα πιό παραδοσιακά κρητικά εδέσματα, το καπρικό.Θα σας δώσω την συνταγή όπως μου την έχει πει κάτοικος της περιοχής.Την έχω φτιάξει αρκετές φορές αλλά αν βρεθώ στην Αγιά Μαρίνα δεν το χάνω το Αγιομαρινιάτικο.Ο τρόπος παρασκευής αυτού του εδέσματος εξασφάλιζε τη διατήρησή του ακόμη και στο μεσοκαλόκαιρο.Παλιότερα που δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα η μετακίνηση σε μεγάλες αποστάσεις απαιτούσε τροφή που να διατηρείται για μέρες.Έτσι ταξιδιώτες που κατέφθαναν το κρατούσαν μαζί τους ή το προμηθεύονταν από τους ντόπιους.Τα τελευταία χρόνια βέβαια καταναλώνεται λόγω της νοστιμιάς του.Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής είναι μάστορες…
Καπρικό
Υλικά
2-3 κιλά χοιρινό από σπάλα (ή από μπούτι) κομμένο σε πολύ χοντρές φέτες
αλάτι κατά προτίμηση χοντρό
Κληματόβεργες
Επί το έργον
Αλατίζουμε το κρέας πολλές ώρες πριν το ψήσιμο, κατά προτίμηση από το προηγούμενο βράδυ.Την επομένη, βάζουμε τις κληματόβεργες σε ένα ταψί (αν δεν βρούμε κληματόβεργες βάζουμε μια σχάρα στο ταψί μας) και ένα -δυο ποτήρια νερό.(το κρέας δεν πρέπει να ακουμπά στα υγρά).Βάζουμε από πάνω τα κομμάτια του κρέατος και το ψήνουμε στους 200 βαθμούς για κανένα μισάωρο.Μετά χαμηλώνουμε το φούρνο στους 120 βαθμούς και ….το ξεχνάμε. Παίρνει πολλές φορές 6-7 ώρες ανάλογα την ηλικία του ζώου και το μέγεθος των κομματιών. Γίνεται αυτό που λέμε λουκόυμι. Το ιδανικό βέβαια είναι να γίνει σε ξυλόφουρνο.
Το βγάζετε σε σκεύος (όχι πλαστικό- εγώ το βγάζω σ’ ενα πυρέξ) και σκορπάτε ανάμεσα λεμονόφυλλα πλυμένα και στεγνά.Το σκεπάζετε με μιά πετσέτα να πάρει τη μυρωδιά των φύλλων και αφήνετε να κρυώσει. Σερβίρεται κρύο και διατηρείται για μέρες τυλιγμένο σε λαδόκολλα μαζί με τα λεμονόφυλλα.
Παρατηρήσεις
Από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Λασηθιωτών Ηρακλείου βρήκα την αυθεντική συνταγή και γιατί λέγεται καπρικό (κάπρος= αρσενικό γουρούνι) και σας την παραθέτω:
” Όσο για το γδαρτό κρέας του κάπρου γίνονταν μια άλλη επεξεργασία, που έδιδε ένα εξαίρετο έδεσμα το περίφημο καπρικό το οποίο πουλιούνταν στο ευρύ κοινό του χωριού. Για να γίνει το καπρικό τεμάχιζαν το κρέας του κάπρου σε μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες μερίδες, τις ζύγιζαν μια – μια και αφού σημείωναν με κόκες (τριγωνικές εγκοπές) το βάρος της κάθε μιας πάνω σε καλαμένιες τσίτες -τις τσέτολες- τις κάρφωναν στο ωμό κρέας της αντίστοιχης μερίδας. Τις μερίδες με τις τσέτολες έρριχναν κατόπιν μέσα σε σκάφη που είχε δυνατή σαλαμούρα (άλμη) από αλάτι, νερό και ξύδι, ενώ στο μεταξύ είχαν ανάψει το φούρνο και τον πύρωναν και όταν ήταν έτοιμος φούρνιζαν το κρέας, αφού το είχαν τοποθετήσει προηγούμενα πάνω σε μικρά κλαδιά, που έβαζαν μέσα σε πήλινα αμολύβωτα ταψιά ή λεκανίδια, που στον πάτο τους είχαν ρίξει πρωτύτερα μια ποσότητα σκέτου νερού. Με το φούρνισμα χριζόταν ο φούρνος, που δεν έπρεπε να ανοίξει, παρά μόνο όταν θα ήταν ψημένο το κρέας. Αυτό το ψημένο κρέας του κάπρου ήταν το αληθινό καπρικό, όνομα που χρησιμοποιείται και σήμερο στα κάθε είδους χοιρινά κρέατα που παρασκευάζονται με παρόμοιο περίπου τρόπο. “
Ωχ με έπιασε μια λιγούρα! Φοβερό πιάτο.
Και οι φώτο υπέροχες
Hi, happy to discover your blog! Wish you a nice sunday, @nne
@Έφη: καλώς όρισες κοπελιά!Χαίρομαι που ήρθες.Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
@ @nne:It's my pleasure your coming at my blog!Have a nice week
Πω! Όντως πρέπει να γίνεται λουκούμι με τόσες ώρες ψήσιμο σε χαμηλή φωτια. Αν είναι δε και σε κληματόβεργες σε ξυλόφουρνο, είναι το κάτι άλλο. Βοήθειά σας!
Δεν είμαι φαν του κρέατος, αλλά το συγκεκριμένο καπρικό είναι εξαιρετικό! Δυο μέρες στο ψυγείο και πάλι δεν μπορείς να σταματήσεις να τρως! Πολύ εύστοχη αναφορά!!
@Κική: πρέπει να το δοκιμάσεις Κική.Είναι λιχουδιά που λέω και στον τίτλο
@Ανεράιδα: Τι ωραίο nick name.Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να "πιάσουν" αυτό που αποπνέει…
Καλώς ήρθες
Η ονομασία "καπρικό" με χαλάει απίστευτα, αλλά… έτσι το λένε, τι να κάνω; Η γεύση του δε… ΕΙΝΑΙ απίστευτη, αδιαμφισβήτητα. Με χωριάτικη σαλάτα, ό,τι καλύτερο!
Βοήθειά σου το προσκήνημα στην Αγία Μαρίνα. Και του χρόνου να είσαι καλά! 🙂
Μια… χωριανή 😉
Καλώς τη Μαρίλια! Έχεις δίκιο.Το όνομα μπορεί να αποτρέπει όσους δεν το έχουν δοκιμάσει.Πρέπει να τους πείσουμε να κάνουν του χρόνου μια βόλτα από τη Βόνη 🙂
Μιας κι είσαι …χωριανή μπορείς να προσθέσεις κανένα μυστικό στη συνταγή; Πώς το κάνετε τόσο νόστιμο;
ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΝΗΜΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΡΑΨΑΝΟΥ…ΝΟΜΙΖΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΝΟΣΤΙΜΟ…ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΝΟΔΙΟΥΣ ΠΩΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΞΥΛΙΝΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΥΤΙΑ ΕΙΧΑΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΟΣΧΟΜΥΡΙΣΜΕΝΟΥ ΚΑΠΡΙΚΟΥ…ΤΟ ΤΥΛΙΓΑΝ ΣΤΗΝ ΛΑΔΟΚΟΛΛΑ , ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΩΓΑΜΕ .ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΝΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΙΔΑ ….ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΕΤΑΞΕ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΥΝΔΙΑΖΩ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΕ ….ΤΟ ΚΑΠΡΙΚΟ !!!!!!!!!!
Αετέ καλώς όρισες! Έχεις δίκιο και στο Θραψανό κάνουν υπέροχο ψητό! Κι εγώ δεν λείπω από την Αγία Μαρίνα (αν είμαι εδώ) καμιά χρονιά! Ποιός ξέρει μπορεί και νάχουμε συναντηθεί 🙂
οποτε θελω να προτεινω κατι απο την κρητη, επανω σου πεφτω!!!! 🙂
εξαιρετικές συνταγές! μπράβο !
Ανώνυμε σ΄ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το τόσο θετικό σχόλιο.
Πολλή ωραίες συνταγές και με μεγάλη λεπτομέροια στις εικόνες και στην παρασκευή τους. Θα μπορούσες μήπως να βάλεις και μερικές συνταγές για άγρια μανιτάρια?
Βαγγελιω, θα με βαλεις στα μερακια να το φτιαξω… Και κληματοβεργες εχω και λεμονοφυλλα κατι μου λεει οτι γινεται πολυ νοστιμο!
Kapriko
[…] πατάτες, μπορούμε να φτιάξουμε το χοιρινό μας με τη συνταγή του καπρικού. 3)Βάζω όλο το νερό μαζεμένο μαζί με τις πατάτες, ώστε να […]
[…] Οι δικές μου μνήμες αφορούν κυρίως το πανηγύρι της Αγίας Φωτεινής στα Ρουσσοχώρια (ένα πανέμορφο εκκλησάκι για το οποίο έχω ξαναγράψει) και φυσικά το μεγαλύτερο πανηγύρι του τόπου μου το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας της Βόνης στο οποίο είχα αναφερθεί σε μια από τις πρώτες μου αναρτήσεις. […]
Τι όμορφο που ειναι να μαθαίνουμε παραδοσιακά πιάτα κ τεχνικές. Κα Βαγγελιώ, η σελίδα σας ειναι μία όαση. Να στε καλά να τη συνεχίσετε κ με άλλες περιοχές της Ελλάδας για να μη σβήσουν οι παραδόσεις.
Μα πόσο τιμητικό είναι το σχόλιό σας! Σας ευχαριστώ πολύ που σταθήκατε και στο “άλλο μέρος” των αναρτήσεων και όχι μόνο στα υλικά! Να είστε καλά!