Το γλυκό της Βαγγελίτσας!
Αυτοσχεδιασμός με περιγραφή της μικρής μου για ένα απ’ αυτά που λέμε οικογενειακά γλυκά, με ό,τι είχαμε στο σπίτι. Είδε το πακέτο με τα σαβαγιάρ στο ντουλάπι και κατάλαβε ότι είναι μπισκότα για γλυκό οπότε βάλαμε μπροστά την παρασκευή του. Είχαν ξεμείνει από το Πάσχα (οπότε είχε ακυρωθεί λόγω ίωσης ένα τραπέζωμα που θα είχε και τιραμισού) και ήταν ώρα να χρησιμοποιηθούν.
Το περιέγραψε με ακρίβεια: «θα στρώσουμε γιαγιά μπισκότα, θα βάλουμε κρέμα, όποια θέλεις εσύ, από πάνω ροδάκινα, ξανά μπισκότα, φρούτα και κρέμα».
-Καλή ιδέα! Και από πάνω τι θα βάλουμε;
-Να σκεφτείς μέχρι να ετοιμάσω τα υπόλοιπα, θα δω και τι έχω…
Στο σπίτι στο γιαλό έχω πάντα 1-2 κουτιά ζαχαρούχο και εβαπορέ (που πρέπει κατά καιρούς να ανανεώνονται), σπανίως κρέμα γάλακτος και σπανίως –εκτός αν έχω προγραμματίσει επί τούτου γλυκό- φρέσκια μυζήθρα ή τυρί κρέμα. Έτσι για την κρέμα είχα περιορισμένες επιλογές αλλά μας βγήκε εξαιρετική! Συνήθως σ’ αυτά τα γλυκά βάζω μαλακά φρέσκα φρούτα ή κοσμπόστες, αλλά τώρα είχαμε ροδάκινα που δεν ήταν τόσο ώριμα όσο θα ήθελα οπότε σκαρώσαμε σε ελάχιστο χρόνο μια απλή σπιτική κομπόστα για το γλυκό μας. Όλα καλά!
-Έχω τρεις προτάσεις για το «από πάνω»: αμυγδαλάκι ή καρύδι, καρύδα, τρούφα σοκολάτας. Τι να βάλουμε;
-Να σκεφτώ…
-Να βάλουμε κι από τα τρία;
-Όχι γιαγιά, προτιμώ την τρούφα να φαίνεται κιόλας.
Για να είμαι ειλικρινής, εγώ θα προτιμούσα αμυγδαλάκι (είχα λίγο φιλέ που περίσσεψε από τα τσουρέκια και θα το καβούρδιζα ελαφρά), αλλά εννοείται πως οι γιαγιάδες σπάνια χαλούν χατίρια! Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Υλικά
Α. Για την κομπόστα:
2 μεγάλα ροδάκινα ή γιαρμάδες (περίπου 1/2 κιλό ήταν ακαθάριστα) ή ανάλογη ποσότητα βερίκοκα
3 κουταλιές ζάχαρη
1 κούπα νερό ΖΑΡΟΣ
Β. Για την κρέμα:
1 κουτί ζαχαρούχο
1 κουτί (του ζαχαρούχου) φρέσκο γάλα
1 κουτί (του ζαχαρούχου) νερό ΖΑΡΟΣ
4 -5 κουταλιές άνθος αραβοσίτου
2 κρόκοι αυγού
30-50 gr βούτυρο
1 σωληνάκι βανίλιας
Για το στήσιμο:
Περίπου 24 μπισκότα σαβαγιάρ
Για την επικάλυψη, τρούφα σοκολάτας ή αμυγδαλάκι καβουρδισμένο, ή ινδοκάρυδο
Επί το έργον
Πρώτα φτιάχνουμε την κομπόστα: σε κατσαρολάκι βάζουμε τα φρούτα μας κομμένα σε λεπτές φέτες, τη ζάχαρη και το νερό και τα βράζουμε 10 λεπτά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός (χαμηλώνουμε στο 7 μετά που θα κοχλάσει).
Αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά και φτιάχνουμε την κρέμα:’Βάζουμε σε άλλη κατσαρόλα το ζαχαρούχο, το νερό, τη βανίλια, το βούτυρο και το μισό από το φρέσκο γάλα. Στο μπολ του multi ή σε ένα βαθύ πιάτο χτυπάμε καλά να ομογενοποιηθούν, τους κρόκους, το υπόλοιπο φρέσκο γάλα, το κορν φλάουρ.
Λίγο πριν φουσκώσει το μείγμα της κατσαρόλας, παίρνουμε κουταλιά κουταλιά και ρίχνουμε στο μείγμα των αυγών ανακατεύοντας (όπως στο αυγολέμονο). Αδειάζουμε στην κατσαρόλα και ανακατεύοντας σε μέτρια θερμοκρασία περιμένουμε να πήξει η κρέμα μας. Αποσύρουμε από το μάτι και αρχίζουμε το στήσιμο του γλυκού: Στραγγίζουμε την κομπόστα και κρατάμε το σιρόπι της. Στρώνουμε τα μισά μπισκότα σε ένα σκεύος αφού τα περάσουμε από το σιρόπι (όχι να μαλακώσουν, ίσα που τα περνούμε…).
Αδειάζουμε από πάνω τη μισή κρέμα-φέτες κομπόστας- ξανά μπισκότα-κομόστα (όση περίσσεψε)-ξανά κρέμα. Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με ό,τι μας αρέσει και βάζουμε το γλυκό μας στο ψυγείο για 2-3 ώρες.
Παρατηρήσεις
- Στην ουσία η κρέμα μου ήταν μια πατισερί (κρέμα ζαχαροπλαστικής) με ζαχαρούχο και άνθος αραβοσίτου! Μπορούμε να φτιάξουμε την κρέμα που βάζω στο άλλο αγαπημένο μας μπισκοτογλυκό με τα κριμ κράκερς ή κανονική πατισερί με φρέσκο γάλα.
- Το άνθος αραβοσίτου εδώ είχε άρωμα βανίλιας αλλά απλά επειδή αυτό είχα… Όποιο και να έχουμε θα ταιριάζει. Εμείς την επόμενη φορά θα βάλουμε σοκολάτα. Επειδή η κρέμα δεν είχε κρυώσει εντελώς, έλιωσε λίγο η τρούφα και έδωσε λίγη από τη γεύση της στην κρέμα. Μας άρεσε.
- Μπορούμε να στήσουμε το γλυκό σε τσέρκι. Η κρέμα είναι αρκετά σταθερή αλλά θα πρότεινα να βάλουμε τότε 5 κουταλιές άνθος αραβοσίτου.
- Η μέτρηση για την κομπόστα έγινε με κοινό κουτάλι, μπορούμε να αυξομειώσουμε τη ζάχαρη. Στην κρέμα μέτρησα το άνθος αραβοσίτου με δοσμετρικό κουτάλι 15ml.
- Στα γλυκά, στις ζύμες, στα σιρόπια, στα λικέρ, χρησιμοποιώ νερό ΖΑΡΟΣ όπως έχω γράψει… Ειδικά σε περιοχές που δεν ξέρουμε τη σκληρότητα του νερού ένα καλό εμφιαλωμένο (το ΖΑΡΟΣ έχει βραβευτεί ως το καλύτερο του κόσμου!), είναι παράγοντας επιτυχίας!