Ίσως η πιο «κλασική» μου συνταγή για σοκολατόπιτα!
Σοκολατόπιτες πολλές υπάρχουν στο site… Μας λεει κανείς και chocoholics, μιας και οι περισσότεροι στην οικογένεια την λατρεύουμε. Σοκολατόπιτες απλές, πιο σύνθετες, νηστίσιμες, αρτύσιμες, χωρίς αλεύρι κλπ κλπ. Με έκπληξη διαπίστωσα πως δεν έχω αναρτήσει μια από τις πιο κλασικές μου συνταγές, μια από τις πιο παλιές μου σοκολατόπιτες! Eμ, τόσα χρόνια πια στο διαδίκτυο, πάνω από 1500 συνταγές εδώ μέσα, όλο και κάποιες μου έχουν ξεφύγει, ειδικά αν έχω πολλά χρόνια να τις φτιάξω. Φέτος που τακτοποιώ παλιά τετράδια (δικά μου και άλλων…), έρχονται στην επιφάνεια κάποια παλιά “διαμαντάκια”.
Κλασική συνταγή σοκολατόπιτας, όπως παλιά. Με τα αυγουλάκια της, με το σιροπάκι της, με το κακάο στο μείγμα και την σάλτσα σοκολάτας στην επικάλυψη. Χωρίς γκανάς, χωρίς κρέμα γάλακτος. Είχα βέβαια από παλιά αντικαταστήσει το βούτυρο με ελαιόλαδο αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι όπως παλιά. Ζουμερή όσο πρέπει, αλλά και σταθερή όσο πρέπει. Για να σερβίρεται αξιοπρεπώς και όχι να απλώνεται σαν την άλλη, την πιο χαλαρή, τη χαχόλικη όπως τη λέω, που έχουμε καθιερώσει πιο πρόσφατα επειδή δεν έχει αυγά και βούτυρο.
Θα μου πείτε «και ποια προτείνεις ανάμεσα σε τόσες που έχεις δημοσιεύσει;». Τι να πω… Όλες έχουν τη χάρη τους. Μερικές φορές και από τα υλικά μπορεί να καταλάβει κάποιος ποια του ταιριάζει. Κι από τις φωτογραφίες (αν βέβαια είναι οι πραγματικές 😉 ). Αυτή εδώ είναι αυτή ακριβώς που λέω στον τίτλο: παλιά, κλασική, μαμαδίστικη συνταγή. Την προτίμησα ως πασχαλιάτικο κέρασμα, το Πάσχα που πέρασε, αφού είχα εδώ και τις εγγονούλες μου. Για χάρη τους έφτιαξα κάποια παραπάνω γλυκά, ακόμη και πιο «αμαρτωλά»… Το καλοκαίρι θα την επαναλάβω για να την απολαύσουν και με παγωτό, που ως γνωστόν είναι το καλύτερο συνοδευτικό για σοκολατόπιτες!
Ναι, παραλίγο να μου ξεφύγει κι αυτή τη φορά η δημοσίευσή της! Από το Πάσχα φτιαγμένη, αλλά το «φακελάκι» με τις φωτογραφίες της είχε ξεχαστεί μέσα στο φάκελο με τα «Προσεχή». Το φακελάκι, μέσα σε άλλο φακελάκι, μέσα σε άλλο φακελάκι με τις “Συνταγές”. Πανικός με τα φακελάκια μου. Σαν το “Η τσάντα και το τσαντάκι” του Ψαθά, ένα πράμα… Φόρτος εργασίας βλέπετε αυτήν την εποχή! Διαγωνίσματα, τεστ, βαθμοί, πίεση από παντού.
Τη θυμήθηκα σήμερα και θεωρώ ότι είναι ό,τι πιο κατάλληλο και για να γλυκάνουμε τα παιδιά που αρχίζουν εξετάσεις την εβδομάδα που έρχεται. Δοκιμάστε την, κεράστε τους μικρούς και μεγαλύτερους μαθητές, και ευχηθείτε τους καλή επιτυχία!
Υλικά
140gr αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (ή 130 gr για όλες τις χρήσεις και 1,5 κουταλάκι μπέικιν)
Ελάχιστο αλάτι
2 σωληνάκια βανίλιας
120-140gr ζάχαρη
2 αυγά
60gr κακάο για γλυκά
100 ml γάλα (ή 85ml γάλα και 15ml κονιάκ)
50ml ελαιόλαδο
1 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού ή άλλου εσπεριδοειδούς
Για το σιρόπι:
250ml νερό
220gr ζάχαρη
1 κουταλάκι χυμό λεμονιού
Φλούδα λεμονιού ή ξύλο κανέλας
Για το γλάσο:
100ml γάλα
150gr σοκολάτα κουβερτούρα
Για το γαρνίρισμα, αμυγδαλάκι ή άλλο ξηρό καρπό ή τρούφα σοκολάτας
Το κουταλάκι μου είναι δοσομετρικό (5ml)
Επί το έργον
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλεύρι με το κακάο, το αλάτι και το μπέικιν αν βάλουμε αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Σε άλλο μπολ χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη μέχρι να έχουμε ένα αφράτο κιτρινωπό μείγμα. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το γάλα, το κονιάκ, το ξύσμα πορτοκαλιού (δείτε παρατηρήσεις) και τις βανίλιες, συνεχίζοντας το χτύπημα.
Ενσωματώνουμε με μια σπάτουλα και το μείγμα αλευριού- κακάου (κοσκινισμένο καλύτερα). Αδειάζουμε το μείγμα σε πυρίμαχο σκεύος 23Χ23 (ή σε άλλο αντίστοιχου μεγέθους, δείτε κανόνες μετατροπής) και ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 175 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις), στη σχάρα που είναι κάτω από τη μεσαία, για 30-35 λεπτά περίπου. Συνήθως σκάει η επιφάνεια, αλλά αυτό δεν μας ενοχλεί.
Ένα δεκάλεπτο πριν την βγάλουμε από τον φούρνο, φτιάχνουμε το σιρόπι: σε ένα κατσαρολάκι βράζουμε τα υλικά για 4-5 λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός. Τρυπάμε τη ζεστή σοκολατόπιτα με ένα σουβλάκι (ή με το πίσω μέρος ενός πιρουνιού, ή με το κυλινδρικό σκέλος από ένα ανοιχτήρι, ή με κάτι ανάλογο τέλος πάντων…) και σιροπιάζουμε το ζεστό γλυκό με το ζεστό σιρόπι. Περιμένουμε να απορροφηθεί το σιρόπι και να κρυώσει το γλυκό.
Ετοιμάζουμε το γλάσο: σε χαμηλή θερμοκρασία ζεσταίνουμε το γάλα και όταν κάψει προσθέτουμε τη σοκολάτα τριμμένη και ανακατεύουμε ώστε να έχουμε ένα ομοιογενές γλάσο. Το απλώνουμε πάνω από τη σοκολατόπιτα και αφού στερεοποιηθεί γαρνίρουμε με τρούφα ή με αμυγδαλάκια φιλέ ή με χοντροτριμμένο καρύδι.
Παρατηρήσεις
- Ενώ ο συνήθης κανόνας στο σιρόπιασμα είναι «ζεστό το ένα-κρύο το άλλο», σε πολλά γλυκά έχω διαπιστώσει ότι το «ζεστά και τα δυο» δίνει καλύτερο αποτέλεσμα. Ένα από αυτά είναι και τούτη η σοκολατόπιτα. Και όπως έχω ξαναγράψει, προτιμούμε εμφιαλωμένο νερό για τα σιρόπια μας.
- Η σοκολατόπιτα διατηρείται στο ψυγείο σκεπασμένη με μεμβράνη. Επειδή ταιριάζει πολύ με παγωτό από τώρα και μετά, όταν είναι να την σερβίρουμε μπορούμε να την βγάλουμε από το ψυγείο λίγο πιο πριν ώστε να είναι πιο μαλακή η σοκολάτα. Σε μας πάντως αρέσει και από το ψυγείο.
- Αν θέλουμε πιο παχύ το στρώμα του γλάσου, μπορούμε να φτιάξουμε 1,5 δόση. Εγώ εδώ έχω φτιάξει λιγότερο, γιατί η σοκολάτα μου ήταν 125 γραμμάρια οπότε έβαλα 75ml γάλα.
- Η αρχική συνταγή θέλει ξύσμα πορτοκαλιού ή άλλου εσπεριδοειδούς. Εγώ όταν υπάρχουν γλασαρισμένες φλούδες στο σπίτι, κόβω 2-3 σε μικρά κομματάκια για τα κέικ μου.
Τέλεια η σοκολατόπιτα, την έφτιαξα χθες βράδυ, βγήκε ζουμερή και νόστιμη. Ευχαριστούμε για ακόμη φορά για τις συνταγές που μοιράζεστε μαζί μας!!
Σας ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σας άρεσε και ευχαριστώ που μπαίνετε στον κόπο να μας γράψετε εδώ τις εντυπώσεις σας!