Επειδή κάποιοι επιμένουν να γιορτάζουν αύριο!
Αν μη τι άλλο όσοι είναι ερωτευμένοι με τη σοκολάτα. Τα έχουμε πει εδώ και ματαξαναπεί τόσα χρόνια για την αυριανή γιορτή… Εγώ θέλω ή δεν θέλω, γιορτάζω ή δεν γιορτάζω, ακούω στην γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου πιο πολλά «Χρόνια Πολλά» απ’ όσα στην ονομαστική μου γιορτή! Έτσι δεν είναι τυχαία η σημερινή ανάρτηση με την σοκολατόπιτα, αυτή τη φορά με φουντούκια και χωρίς αλεύρι!
Την κράτησα αυτήν τη συνταγή για σήμερα παρόλο που το γλυκό φτιάχτηκε πριν λίγες μέρες, σε μια μέρα που η βουλιμική κρίση οδήγησε σε σοκολατένια γευστικά μονοπάτια. Έ, συνήθεια έχει γίνει πια και για μένα η πρόταση σοκολατένιου ή άλλου γλυκού (δείτε το περισυνό φίνο λεμονοκέικ) για τους αυριανούς εορτάζοντες! Εντάξει τούτη είναι πιο light από άλλες σοκολατόπιτες, χωρίς αλεύρι, λεπτή και ζουμερή, και –αν μπορείς να συγκρατηθείς- με ένα μικρό κομματάκι καλύπτεις την ανάγκη για γλυκό.
Η αλήθεια είναι πως όταν ζεις με εφήβους, και μάλιστα με τους ενθουσιώδεις εφήβους του Γυμνασίου, την ξεχωρίζεις αυτήν τη μέρα του Φλεβάρη. Την απαξιώνεις, την κοροϊδεύεις λίγο, αλλά έστω και ως πρόβλημα διαφέρει από τις άλλες μέρες. Στόχος είναι να τα συμμαζέψεις να παρακολουθήσουν το μάθημα και –αν σε παίρνει, και δεν υπάρχει φόβος να σου πάρουν τον αέρα- να κάμεις μια αναφορά στην εμπορευματοποίηση ακόμη και των συναισθημάτων!
Η συνταγή είναι από τις πρώτες για σοκολατόπιτες που υπάρχουν στο τετράδιό μου, και είναι καταγεγραμμένη ως φουντουκόπιτα. Μάλλον προέρχεται από κάποιο περιοδικό (έγραφα από πάντα όσες δοκιμάζαμε και μας άρεσαν), αφού παραδοσιακή δεν τη λες…Επειδή η αναζήτηση της προέλευσης των συνταγών είναι πια μια από τις πιο αγαπημένες μου δραστηριότητες, κατέφυγα για άλλη μια φορά στο διαδίκτυο και στην βιβλιογραφία μου. Έτσι κατέληξα ότι αυτές οι συνταγές βασίζονται σε ιταλική torta με αμύγδαλα, την torta caprese, όπου τα 4 βασικά υλικά (αυγά-βούτυρο-ζάχαρη- σοκολάτα) έχουν ίσες ποσότητες σε γραμμάρια. Ανάλογα γλυκίσματα υπάρχουν βέβαια και στη γαλλική ζαχαροπλαστική.
Μάλλον σ’ αυτή τη λογική βασίζεται και τούτη η συνταγή με τα φουντούκια-ως παραλλαγή-γιατί έτσι την έχω καταγράψει: Ζυγίζουμε 3 ή 4 αυγά και παίρνουμε ίσες ποσότητες βουτύρου, σοκολάτας, ζάχαρης, φουντουκιών! Αυτή τη μέθοδο καθορισμού της αναλογίας των υλικών, την έχω καταγράψει και σε δική μας παραδοσιακή συνταγή για παξιμαδάκια, από τις πρώτες που δημοσίευσα στο site!
Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Υλικά
3 μέτρια αυγά, χωρισμένα τα ασπράδια από τους κρόκους
150 gr ζάχαρη
150 gr φουντούκια
150 gr βούτυρο αγελάδας
150 gr σοκολάτα με κακάο πάνω από 50%
20 gr κακάο
15 ml κονιάκ ή λικέρ της επιλογής μας
Προαιρετικά και αν υπάρχει, ξύσμα πορτοκαλιού ή 1-2 σωληνάκια βανίλιας
Για το γαρνίρισμα, ζάχαρη άχνη ή λίγη μαρμελάδα αραιωμένη με ποτό ή με νερό
Επί το έργον
Αλέθουμε στο multi τα φουντούκια (σαν ψίχουλα τα περισσότερα, κι ας γίνουν μερικά σκόνη), και τα ανακατεύουμε με το κακάο, κατά προτίμηση κοσκινισμένο αν έχει κομπιάσει.
Σε μπεν μαρί ή στον φούρνο μικροκυμάτων λιώνουμε τη σοκολάτα με το βούτυρο. Να μην είναι καυτή, όταν λιώσει η μισή θα λιώσει με την θερμότητα και η υπόλοιπη. Χτυπάμε τα ασπράδια με 1 κουταλάκι από τη ζάχαρη σε μαρέγκα. Ανάβουμε το φούρνο στους 175-180 βαθμούς (αντιστάσεις).
Σε άλλο πιο ευρύχωρο μπολ, χτυπάμε με το μίξερ του χεριού τους κρόκους με τη ζάχαρη να γίνουν σαν κρέμα και προσθέτουμε το ποτό. Ανακατεύοντας προσθέτουμε το μείγμα της σοκολάτας, να ομογενοποιηθούν. Μετά προσθέτουμε και τα φουντούκια. Με τη σπάτουλα πια, προσθέτουμε την μαρέγκα και ανακατεύουμε απαλά από κάτω προς τα πάνω να ενσωματωθεί.
Αδειάζουμε το μείγμα σε φόρμα 24 νούμερο, ντυμένη με χαρτί ψησίματος ή καλοβουτυρωμένη και αλευρωμένη. Ψήνουμε για 30-35 περίπου λεπτά στον προθερμασμένο φούρνο, λίγο πιο κάτω από την μεσαία σχάρα. Αφήνουμε να περιμένει ένα δεκάλεπτο και ξεφορμάρουμε.
Πασπαλίζουμε με αχνοζάχαρη, ή αλείφουμε με λίγη μαρμελάδα αραιωμένη με ποτό ή με λίγο νερό.
Παρατηρήσεις
- Η πίτα δεν περιέχει φουσκωτικό, αποκτά όγκο μόνο με τα ασπράδια. Πάντως δε φουσκώνει πολύ. Παραμένει υγρή στο εσωτερικό της, σαν σιροπιασμένη.
- Στην παρασκευή που παρουσιάζεται παραπάνω πέρασα με λίγο σιρόπι από γλυκό κουμ κουάτ την πίτα μου (με πινελάκι, ίσα για να γυαλίσει), και στόλισα με λίγα κουμ κουάτ. Εξαιρετική θα ήταν και με γλυκό πορτοκάλι σε ραβδάκια.
- Οι συνταγές που είδα από το διαδίκτυο δεν τηρούν πια το «ίσες ποσότητες από όλα τα υλικά». Έτσι, στη σημερινή παρασκευή έβαλα 3 μέτρια αυγά χωρίς να τα ζυγίσω (καθένα είναι περίπου 50 gr) , και συμπλήρωσα λίγο κακάο (αφού το βάρος τους είναι πάνω από 150 gr των υπόλοιπων υλικών) και κονιάκ που νομίζω ότι ταίριαξαν πολύ!
- Το ποτό μπορούμε να το παραλείψουμε. Άλλωστε ήταν δική μου προσθήκη όπως προανέφερα!