Για τις σαλάτες, τα τυριά και τα αλλαντικά μας!
Πλούσια ήταν η φετινή σοδειά των κουμ κουάτ από το μικρό δεντράκι του κήπου μας. Έφτιαξα τις κλασικές μου παρασκευές (λικέρ και γλυκό) και έφτιαξα και κάμποσα ως ζαχαρωτά τις μέρες των Χριστουγέννων με τη συνταγή για τις ζαχαρωμένες φλούδες (τα πρώτα, ώστε νε μην έχουν μεστώσει τα σποράκια τους).
Πειραματίστηκα όμως και με νέες παρασκευές, που ακόμη κι αν δεν είναι οι ίδιες αλμυρές, συνοδεύουν αλμυρά πιάτα. Ήδη έχω δημοσιεύσει τη συνταγή για τη γλυκόξινη μαρμελάδα κουμ κουάτ, η οποία συνοδεύει τέλεια διάφορα τυριά. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στο ντρέσινγκ που αγαπάμε πολύ, αντί της μαρμελάδας πορτοκαλιού. Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει τόσο πολύ το δεντράκι μου έτσι στολισμένο που είναι, που ακόμη δεν τα έχω μαζέψει όλα! Είναι από τις λίγες όμορφες εικόνες στις φετινές συνθήκες… Έτσι τα μικρά αρωματικά μου πορτοκαλάκια έχουν πια σποράκια μεστωμένα και τα αφαιρώ σε ό,τι φτιάχνω.
Η απόπειρα για παρασκευή τουρσιού με κουμ κουάτ είχε γίνει κι άλλη φορά πολύ παλιότερα (πριν ακόμη έχω δικό μου δέντρο!), με αφορμή το μενού ενός εστιατορίου που το ανέφερε ως συστατικό σαλάτας. Έψαχνα τότε συνταγές σε περιοδικά και βιβλία αλλά δεν υπήρχε κάτι σχετικό ή τουλάχιστον δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου. Οπότε έψαχνα στο διαδίκτυο.
Αυτά τα θέματα τώρα τα έχουμε λύσει με το διαδίκτυο, μακάρι να ήταν τόσο αποτελεσματικό και στα υπόλοιπα! Δοκιμές λοιπόν έγιναν και προηγούμενα χρόνια, αλλά κάτι δεν μου άρεσε κι έμεναν στα χαρτιά… Το φετινό όμως τουρσάκι μας άρεσε πολύ οπότε κρίθηκε άξιο δημοσίευσης. Ταιριάζει τέλεια με τυριά (το δοκιμάσαμε με ώριμη γραβιέρα) και είναι μια νόστιμη προσθήκη σεοποιαδήποτε πράσινη σαλάτα. Μαρούλι, παπούλες, ρόκα, με όλα το ταιριάξαμε. Εγώ σίγουρα θα ξαναφτιάξω! Αυτά που έχουν μείνει στο δεντράκι μου είναι αρκετά για κλασική μαρμελάδα (διαπιστώνω πως δεν έχω βάλει ακόμη συνταγή! ), και για άλλη μια δόση πίκλες.
Οι συνταγές που έίχα δοκιμάσει παλιότερα ήταν πολύ πικάντικες για τα γούστα μας. Πολύ καυτερές, ή με αρκετά μπαχαρικά και έντονη την ξιδάτη γεύση, ή πολύ γλυκές. Πολύ βαριές θα έλεγα. Αυτή εδώ είναι πιο «λιτή» και επειδή δεν περιέχει πολλά αρωματικά κυριαρχεί το άρωμα του κουμ κουάτ όπως ήθελα. Δείτε όμως στις παρατηρήσεις άλλα αρώματα που έχω δοκιμάσει αν σας αρέσουν οι πιο σύνθετες παραλλαγές! Η μέθοδος παρασκευής που προτείνω είναι πολύ βολική όπως θα δείτε.
Υλικά
Για ένα βάζο των 700-750 ml
500 gr κουμ κουάτ
Μηλόξιδο ή λευκό ξίδι από κρασί (δείτε ποσότητα στο «επί το έργον» )
1 κουταλιά αλάτι κατά προτίμηση χοντρό
1/2 κουταλιά ροζ πιπέρι
5-6 κόκκοι μαύρου πιπεριού
3 κουταλιές ζάχαρη
Λίγο ελαιόλαδο
(Η κουταλιά μου είναι η δοσομετρική των 15 ml)
Επί το έργον
Πλένουμε τα κουμ κουάτ και τα κόβουμε στα δύο εγκάρσια. Αφαιρούμε τα μεγάλα σποράκια (τουλάχιστον τα μεγάλα και μεστωμένα).
Τα βάζουμε σε κατσαρόλα με νερό που τα καλύπτει και όταν πάρουν βράση χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και τα βράζουμε 20 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσουν αλλά να μη λιώσουν. Τα παίρνουμε με τρυπητή κουτάλα από την κατσαρόλα και τα βάζουμε σε αποστειρωμένο βάζο. Στραγγίζουμε το όποιο υγρό αφήσουν στο βάζο και γεμίζουμε με το ξίδι ως 1 cm κάτω από τη στεφάνη που μπαίνει το καπάκι.
Έτσι ξέρουμε ακριβώς πόσο θα πάρει (παίρνει περίπου 250 ml) Αδειάζουμε το βάζο ξανά στην κατσαρόλα και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Τα ξαναβράζουμε όλα μαζί για 2-3 λεπτά μετά από τη στιγμή που θα κοχλάσουν, ίσα για να λιώσει η ζάχαρη και το αλάτι. Ξαναγεμίζουμε το βάζο, αφήνουμε να κρυώσει και καλύπτουμε με λίγο ελαιόλαδο. Μπορούμε να το καταναλώσουμε από την επόμενη μέρα και το απολαμβάνουμε με τυρί ή με αλλαντικά ή με όσπρια αλλά και σε πράσινες σαλάτες!
Παρατηρήσεις
- Αν θέλουμε να το διατηρήσουμε πολύ καιρό, συνιστάται η «κονσερβοποίηση» με βράσιμο (όπως κάνουμε στη συνταγή με τις ντομάτες). Τότε δεν θα βάλουμε ελαιόλαδο και θα βράσουμε στην αρχή μόνο 10 λεπτά τα κουμ κουάτ μας.
- Προτιμούμε μηλόξιδο ή λευκό ξίδι και επειδή έχουν πιο ήπια γεύση και επειδή δεν αλλοιώνουν το υπέροχο πορτοκαλί χρώμα του φρούτου.
- Άλλα μπαχαρικά που έχω χρησιμοποιήσει μόνα ή όλα μαζί στο τουρσί αυτό, ήταν τσίλι (πολύ καυτερό), τζίντζερ (καλή επιλογή), αστεροειδής γλυκάνισος (πολύ έντονο, καλύπτει το άρωμα του κουμ κουάτ) και γλυκιά πάπρικα (χμ…). Το ροζ πιπέρι ήταν για μας η καλύτερη μέχρι στιγμής επιλογή!
- Παρόλο που μπορούμε να το απολαύσουμε από την επόμενη μέρα, θεωρώ ότι είναι καλύτερο μετά από 5-6 μέρες. Διατηρούμε το τουρσί μας στο ψυγείο μετά την 5η μέρα και για 2-3 εβδομάδες (εκτός αν κάνουμε κονσερβοποίηση οπότε διατηρείται για πολύ καιρό).
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
