Κουμ κουάτ τουρσί (πίκλες)

Για τις σαλάτες, τα τυριά και τα αλλαντικά μας!

Πλούσια ήταν η φετινή σοδειά των κουμ κουάτ από το μικρό δεντράκι του κήπου μας. Έφτιαξα τις κλασικές μου παρασκευές (λικέρ και γλυκό) και έφτιαξα και κάμποσα ως ζαχαρωτά τις μέρες των Χριστουγέννων με τη συνταγή για τις ζαχαρωμένες φλούδες (τα πρώτα, ώστε νε μην έχουν μεστώσει τα σποράκια τους).

Πειραματίστηκα όμως και με νέες παρασκευές, που ακόμη κι αν δεν είναι οι ίδιες αλμυρές, συνοδεύουν αλμυρά πιάτα. Ήδη έχω δημοσιεύσει τη συνταγή για τη γλυκόξινη  μαρμελάδα κουμ κουάτ, η οποία συνοδεύει τέλεια διάφορα τυριά. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στο ντρέσινγκ που αγαπάμε πολύ, αντί της μαρμελάδας πορτοκαλιού. Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει τόσο πολύ το δεντράκι μου έτσι στολισμένο που είναι, που ακόμη δεν τα έχω μαζέψει όλα! Είναι από τις λίγες όμορφες εικόνες στις φετινές συνθήκες… Έτσι τα μικρά αρωματικά μου πορτοκαλάκια έχουν πια σποράκια μεστωμένα και τα αφαιρώ σε ό,τι φτιάχνω.

Η απόπειρα για παρασκευή τουρσιού με κουμ κουάτ είχε γίνει κι άλλη φορά πολύ παλιότερα (πριν ακόμη έχω δικό μου δέντρο!), με αφορμή το μενού ενός εστιατορίου που το ανέφερε ως συστατικό σαλάτας. Έψαχνα τότε συνταγές σε περιοδικά και βιβλία αλλά δεν υπήρχε κάτι σχετικό ή τουλάχιστον δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου. Οπότε έψαχνα στο διαδίκτυο.

Αυτά τα θέματα τώρα τα έχουμε λύσει με το διαδίκτυο, μακάρι να ήταν τόσο αποτελεσματικό και στα υπόλοιπα! Δοκιμές λοιπόν έγιναν και προηγούμενα χρόνια, αλλά κάτι δεν μου άρεσε κι έμεναν στα χαρτιά… Το φετινό όμως τουρσάκι μας άρεσε πολύ οπότε κρίθηκε άξιο δημοσίευσης. Ταιριάζει τέλεια με τυριά (το δοκιμάσαμε με ώριμη γραβιέρα) και είναι μια νόστιμη προσθήκη σεοποιαδήποτε πράσινη σαλάτα. Μαρούλι, παπούλες, ρόκα, με όλα το ταιριάξαμε. Εγώ σίγουρα θα ξαναφτιάξω! Αυτά που έχουν μείνει στο δεντράκι μου είναι αρκετά για κλασική μαρμελάδα (διαπιστώνω πως δεν έχω βάλει ακόμη συνταγή! ), και για άλλη μια δόση πίκλες.

Οι συνταγές που έίχα δοκιμάσει παλιότερα ήταν πολύ πικάντικες για τα γούστα μας. Πολύ καυτερές, ή με αρκετά μπαχαρικά και έντονη την ξιδάτη γεύση, ή πολύ γλυκές. Πολύ βαριές θα έλεγα. Αυτή εδώ είναι πιο «λιτή» και επειδή δεν περιέχει πολλά αρωματικά κυριαρχεί το άρωμα του κουμ κουάτ όπως ήθελα.  Δείτε όμως στις παρατηρήσεις άλλα αρώματα που έχω δοκιμάσει αν σας αρέσουν οι πιο σύνθετες παραλλαγές! Η μέθοδος παρασκευής που προτείνω είναι πολύ βολική όπως θα δείτε.