Νηστίσιμα τραγανά κουλουράκια ελαιολάδου με άρωμα λεμονιού

Για τα καφεδάκια της Μεγαλοβδομάδας…

Η συνταγή ήταν ξεχασμένη κάπου στα πρώτα φύλλα ενός παλιού
τετραδίου της γιαγιάς  μου και είχαμε
χρόνια να τη φτιάξουμε. Πρώτα τα έφτιαξε η μάνα μου και αποφάνθηκε ότι ήταν τα
καλύτερα που είχε φτιάξει τον τελευταίο καιρό. Με πενήντα συνταγές για κουλουράκια στο τετράδιό της, δεν είναι εύκολο να θυμάται ποιά της αρέσει περισσότερο!

Όντως είναι πολύ τραγανά και τριφτά
.  Δεν περιέχουν σόδα αλλά αμμωνία κι ίσως
εκεί να είναι η διαφορά. Πήρα χαρτί και μολύβι να αντιγράψω τη συνταγή και διαπίστωσα
πως έπρεπε να βάλω στη μέση το μισό ντουλάπι ! Άλλα υλικά σε κρασοπότηρα , άλλα
σε νεροπότηρα άλλα σε φλιτζάνια και αλεύρι «όσο σηκώσουν»!

Έτσι
άρχισαν οι μετατροπές. Όπως έχω ξαναγράψει χρησιμοποιώ την κλασική
πυρέξ  δοσομετρική κούπα  με την άγκυρα και βάλθηκα να μετατρέψω τις ποσότητες σε
κούπες. Λέρωσα μια φορά τα κρασοπότηρα και τα νεροπότηρα αλλά τουλάχιστον τις επόμενες φορές θα είναι όλα σε κούπες.

Επειδή μάλιστα θεώρησα ότι η δόση είναι αρκετά μεγάλη (7 ταψάκια είπε η
μαμά μου ότι έφτιαξε) , έφτιαξα τη μισή. Δηλαδή οι αρχικές ποσότητες είναι
διπλάσιες από αυτές που γράφω παρακάτω αλλά θεωρώ ότι 3,5 ταψάκια αρκούν. Το
κακό είναι πως δεν σταματά κανείς σε ένα κουλουράκι …

1,5 κούπα ελαιόλαδο

1 κούπα ζάχαρη

1/2  κούπα κρασί με κονιάκ ή ρακή  (μισό –μισό αλλά αν το ένα μας λείπει βάζουμε από το άλλο…)

1/2 κούπα χυμό πορτοκαλιού

1 κοφτή κουταλιά αμμωνία

1 φακελάκι μπέικιν  (3
κουταλάκια του γλυκού)

1 κουταλιά κανελογαρύφαλλα (έβαλα 1,5 κουταλάκια κοφτά κανέλα
και ½ γαρύφαλλο για να καλύψω το άρωμα του λεμονιού)

Ξύσμα δύο μεγαλούτσικων  λεμονιών (μια καλή κουταλιά της σούπας)

Περίπου 6 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Περίπου μια κούπα σουσάμι και 1 κουταλιά ζάχαρη για το
τύλιγμα

Βάζουμε το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη και το ξύσμα σε λεκάνη και
τα ανακατεύουμε με το χέρι . Προσθέτουμε το ξύσμα, τα κανελογαρύφαλλα  και το κρασί με τη ρακή και ανακατεύουμε λίγο
ακόμη.

Διαλύουμε την αμμωνία στο χυμό πορτοκαλιού και προσθέτουμε το διάλυμα
στα υπόλοιπα. Ανακατεύουμε το μπέικιν στην πρώτη κούπα αλεύρι και αρχίζουμε να
προσθέτουμε και το αλεύρι στο μείγμα.

Την τελευταία κούπα την προσθέτουμε με
προσοχή. Μπορεί να μην την πάρει όλη (μου περίσσεψε λίγο λιγότερο από το ¼ της κούπας).
Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακή και εύπλαστη αλλά να μη κολλά στα χέρια. Την
αφήνουμε να ξεκουραστεί κανένα μισάωρο.

Καθαρίζουμε και πλένουμε το σουσάμι σε
σουρωτήρι και το απλώνουμε σε καθαρή πετσέτα δίπλα στο χώρο που θα φτιάξουμε τα
κουλουράκια. Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και το ανακατεύουμε.

Παίρνουμε κομμάτια
ζύμης όσο ένα καρύδι και πλάθουμε μπαστουνάκια.

Τα κυλάμε στο σουσάμι και τα
κλείνουμε σε κουλουράκια

ή τα αφήνουμε «τριβιδάκια».

Τα αραδιάζουμε σε ταψί και
τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 25-30 λεπτά, στους 170 βαθμούς (στη
μεσαία σχάρα).

Τα φυλάσσουμε σε μπισκοτιέρα  ή σε μπολ που κλείνει όταν κρυώσουν. Διατηρούνται
αρκετές μέρες.

Παρατηρήσεις:

1)Μετά το πρώτο ταψάκι, ο φούρνος είναι πιο δυνατός και ίσως
τα επόμενα να χρειάζονται  λιγότερο
χρόνο. Είναι και θέμα προσωπικής επιλογής πόσο ξεροψημένα τα θέλουμε.

2)Δεν γράφω είδος σουσαμιού γιατί μπορούμε να βάλουμε ό,τι μας
αρέσει.  Και το λευκό και το αναποφλοίωτο
ταιριάζουν. Το λευκό ίσως τα κάνει πιο εμφανίσιμα αλλά το αναποφλοίωτο είναι
μάλλον πιο υγιεινό…

3)Το κρασί δεν διευκρινιζόταν αν ήταν άσπρο ή κόκκινο ή ροζέ . Εγώ αυτή τη φορά έβαλα κόκκινο συμπλήρωσα με ρακή

4)Οι ζύμες σ’ αυτού του είδους τα κουλουράκια περιέχουν πάνω
κάτω όλες τα ίδια υλικά. Διαφέρουν στις αναλογίες και γι αυτό άλλα είναι πιο
τραγανά κι άλλα λιγότερο. Τούτα εδώ είναι πολύ τραγανά αλλά καθόλου σκληρά.