Κατακόκκινα δροσερά καλαθάκια!
Λένε πως η καλύτερη εποχή για τα παντζάρια είναι ο Μάης και ο Ιούνης. Λίγο πριν μεστώσουν και «αποσυρθούν» γλυκαίνουν και νοστιμίζουν. Για να πω την αλήθεια, εμείς τα αγαπάμε όλο το χρόνο και ακόμη κι όταν δεν είναι η εποχή τους όλο και κάποιο βάζο με ξιδάτα παντζάρια θα υπάρχει στο σπίτι για μια παντζαροσαλάτα.
Η σημερινή ανάρτηση είναι περισσότερο πρόταση σερβιρίσματος παρά συνταγή. Μετατροπή συνταγής από τα πρώτα μου μαγειρέματα, τότε που άρχισε να μας απασχολεί ακόμη και στις οικιακές κουζίνες, στα φιλικά τραπεζώματα η εμφάνιση των πιάτων και των τραπεζιών μας. Δεκαετία του 1980 και οι «μπουφέδες «οι καλοστολισμένοι έκαναν την εμφάνισή τους στα παιδικά και όχι μόνο πάρτυ.
Ιδέες από ξένα βιβλία και περιοδικά, μαγιονέζες και κρέμες γάλακτος καθ’ υπερβολήν! Να διαμαρτύρονται οι πιο παραδοσιακοί πως δεν γίνεται να τρως στο όρθιο κι έτσι δίπλα από τον «μπουφέ» να στήνεται και το τραπέζι με το λευκό τραπεζομάντηλο , το πιλάφι με το ζυγούρι και το οφτό, και να μη μένει κανείς παραπονεμένος!
Κι αργότερα επιστροφή στα δικά μας, προσαρμογές , επαναφορά και επαναξιολόγηση! Τι θυμάμαι τώρα! Σε πόσες συνταγές η μαγιονέζα αντικαταστάθηκε επιτυχώς με γιαούρτι (για να θυμηθώ μια από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις ανακατασκευής…) . Και για να μη παρεξηγηθώ πρέπει να δηλώσω πως και η κρέμα γάλακτος και η μαγιονέζα έχουν τη θέση τους στην κουζίνα μου και στις μαγειρικές μου. Γιατί κάποια πράγματα είναι αναντικατάστατα σε κάποια εδέσματα. Ως εξαίρεση όμως πια και όχι στην καθημερινότητα μας…
Αυτή λοιπόν η συνταγή στην αρχική της εκδοχή είχε μια γέμιση με ικανή ποσότητα μαγιονέζας. Το ίδιο , ίσως και περισσότερο νόστιμη, έγινε όταν η μαγιονέζα αντικαταστάθηκε με στραγγιστό γιαούρτι ή κρεμώδες τυρί (στην σημερινή εφαρμογή είχα γαλομυζήθρα Χανίων).
Το πώς θα το «εμπλουτίσουμε» είναι θέμα αυτοσχεδιασμών και …βρισκούμενων. Ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, κάποιο αρωματικό, λίγη κάπαρη, λίγο τουρσί, λίγη μουστάρδα, ξιδάτες ελίτσες, είναι μερικές μόνο από τις παραλλαγές. Ακόμη και οι ποσότητες είναι ενδεικτικές , ανάλογα με το μέγεθος του βολβού των παντζαριών.
Υλικά
Υλικά:
Βολβοί βρασμένων παντζαριών
Ξύδι
Αλάτι
Ελαιόλαδο για το σερβίρισμα
Γέμιση:
Για κάθε καλαθάκι, 1 κουταλάκι κρεμώδες τυρί ή στραγγιστό γιαούρτι
Αλάτι
Πιπέρι
Ελαιόλαδο (ενδεικτικά στα 200 gr τυρί ή γιαούρτι 1 κουταλιά της σούπας)
Μουστάρδα (ενδεικτικά στα 200gr 1 κουταλάκι του γλυκού
Όποια μας αρέσουν από τα παρακάτω υλικά:
Λίγα κλαδάκια μαϊντανό
Λίγη κάππαρη ψιλοκομμένη
Αγγουράκια τουρσί
Κρεμμυδάκι πράσινο ψιλοκομμένο
Ελιές ξιδάτες ψιλοκομμένες
Λίγα καρύδια κομμένα με μαχαίρι σε μικρά κομματάκια
Επί το έργον
Αφού βράσουμε και καθαρίσουμε τα παντζάρια τα χωρίζουμε στα δυο (εκτός από 1-2 από τα οποία θα βγάλουμε τα «χεράκια» στα καλαθάκια μας) και με ένα κουταλάκι τα αδειάζουμε. Τα αλατίζουμε και τα ραντίζουμε με λίγο ξύδι.
Τα αφήνουμε να περιμένουν μέχρι την ώρα του σερβιρίσματος. Για τη γέμιση, ανακατεύουμε το τυρί ή το γιαούρτι με τα υλικά της επιλογής μας.
Διατηρούμε τα παντζάρια και την γέμιση στο ψυγείο. Λίγο πριν σερβίρουμε, στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας και γεμίζουμε τις κούπες των παντζαριών με τη γέμιση. Ολοκληρώνουμε τα καλαθάκια μας βάζοντάς τους χεράκια ή κλαδάκια μαϊντανού.
Σερβίρουμε αμέσως για να μη γίνει ροζ η γέμιση, κατά προτίμηση γύρω από μια πράσινη σαλάτα. Περιχύνουμε αν θέλουμε με λίγο ελαιόλαδο καλής ποιότητας.
Παρατηρήσεις
- Για να στέκονται καλά τα καλαθάκια μας, κόβουμε ένα μικρό κομμάτι από το κάτω μέρος και δημιουργούμε μια βάση στήριξης.
- Το υλικό από το άδειασμα των παντζαριών το διατηρούμε στο ψυγείο αφού το ραντίσουμε με λίγο ξύδι και το χρησιμοποιούμε για μια απλή παντζαροσαλάτα με γιαούρτι.
- Μπορούμε να κάνουμε από την αρχή ροζ τη γέμιση ώστε να μην μας φοβίζει η αλλοίωση του χρώματος στο σερβίρισμα, προσθέτοντας λίγο από το παραπάνω υλικό.
- Τα παντζάρια μπορεί να είναι βρασμένα ή ψημένα στο φούρνο.
- Η γέμιση μπορεί να είναι κάποια άλλη σαλάτα – αλοιφή, ακόμη και με τονοσαλάτα ή γαριδοσαλάτα. Ήδη στη σελίδα υπάρχουν αυγοσαλάτα, αμυγδαλοσαλάτα, και αρκετές άλλες… Πρέπει όμως το γέμισμα να γίνει την τελευταία στιγμή για να μην αλλοιωθεί το χρώμα της.