Πικάντικα κοκκινιστά καλαμαράκια

Φαγητό κατσαρόλας όλο νοστιμιά!

Τα φρέσκα καλαμάρια είναι στην εποχή τους (τα λέγαμε και προχθές για την εποχικότητα ψαριών και θαλασσινών), και αυτό το πιάτο είναι ένας πολύ νόστιμος τρόπος για να τα απολαύσουμε! Δεν λέω, τηγανητά είναι αξεπέραστα, αλλά μάλλον ως μεζέ τα απολαμβάνουμε παρά ως κύριο πιάτο. Αυτά εδώ είναι κανονικό μεσημεριανό φαγητό που με μια τηγανητή πατάτα ή λίγο ψευτοπιλαφάκι και μια σαλάτα στο πλάι αποτελούν ένα πλήρες γεύμα! Κοκκινιστά καλαμαράκια λοιπόν στη σημερινή ανάρτηση, πικάντικα όσο αντέχουμε!

Η αλήθεια είναι ότι αν τα καλαμαράκια είναι πολύ μικρά, συνηθίζω να τα τηγανίζω ακόμη και το χειμώνα και να τα σερβίρω ως συνοδευτικό σε όσπρια ή λαδερά. Αν όμως έχουν ένα «ικανό» μέγεθος, μας αρέσουν και μαγειρευτά, κοκκινιστά, στιφάδο ή και γεμιστά στο φούρνο ή στην κατσαρόλα. Αυτή τη φορά για γεμιστά τα αγόρασα γιατί ήταν μέτρια σε μέγεθος, ιδανικά να μαγειρευτούν με ρύζι. Έλα σου όμως που δεν είχα τον απαραίτητο μαϊντανό-ούτε καν στην κατάψυξη βρέθηκε- οπότε θυμήθηκα αυτήν την συνταγή που είχα καιρό να φτιάξω και τα απολαύσαμε κοκκινιστά με το ρυζάκι δίπλα τους και όχι εντός τους!

Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό προσαρμοσμένη στα δικά μου μέτρα (δεν περιείχε κρασί, αλλά εγώ το συνηθίζω πολύ στα μαγειρευτά θαλασσινά οπότε το είχα προσθέσει και τις προηγούμενες φορές που την είχα φτιάξει όπως βλέπω στις σημειώσεις μου). Το κοκκινοπίπερο μπορεί να είναι καυτερό ή γλυκό ή μείγμα και των δύο, ανάλογα πόσο αντέχουμε!

Η συνταγή μπορεί να γίνει και με θράψαλο, το υποδεέστερο ξαδελφάκι του καλαμαριού αλλά προφανώς θέλει περισσότερο χρόνο για να μαλακώσει και δεν θα είναι το ίδιο νόστιμο με το καλαμάρι (δείτε στις παρατηρήσεις, 2-3 τρόπους για να ξεχωρίσουμε τα καλαμαράκια από τα θράψαλα).

Επίσης μπορεί να γίνει και με καταψυγμένα καλαμάρια ολόκληρα ή σε ροδέλες, αφού ξεπαγώσουν εντελώς. Προσωπικά τα προτιμώ από τα φρέσκα θράψαλα…