Χορτοπιτάκια (ή χορτόπιτα) του καλοκαιριού

Vegan/vegetarian

Χορτοκαλίτσουνα με βλίτα και ξινομυζήθρα , στο φούρνο ή στο τηγάνι!

Μετά το φεστιβάλ των λιπαρών και των θερμίδων από τα σκωτσέζικα shortbread της προ-προηγούμενης ανάρτησης , επανερχόμαστε στα υγιεινά και νόστιμα της κρητικής κουζίνας.

Με όλα σχεδόν τα υπόλοιπα χόρτα εκτός εποχής, η καλύτερη πράσινη βραστή σαλάτα του καλοκαιριού είναι τα βλίτα και ο στίφνος , με πατάτα και κολοκυθάκια όπως τα συνηθίζουμε στην Κρήτη. Αλλά και με ωμή σάλτσα ντομάτας είναι μια πολύ ιδαίτερη σαλάτα. Τα καλοκαιρινά χόρτα είναι πεντανόστιμα όχι μόνο σαν σαλάτα, αλλά και μαγειρευτά.Στη σοφεγάδα , στο γιαχνάκι με τους χοχλιούς , ακόμη και με το κρέας (προσεχώς η συνταγή) προσθέτουν νοστιμιά με την πιπεράτη γεύση τους.

Παραδοσιακά, τα καλοκαιρινά χορτοπιτάκια φτιάχνονταν με καλοκαιρινά χόρτα.Τώρα φυσικά έχουμε σχεδόν πάντα στην κατάψυξη πιτόχορτα με μάραθα και γιαχνερά, αλλά τι κάνουμε όταν τελειώσουν; Τα βλίτα δίνουν μια πολύ νόστιμη γέμιση και αξίζει να τα χρησιμοποιήσουμε και σε πίτες.

Τα σημερινά χορτοπιτάκια μπορούν να γίνουν και νηστίσιμα αν παραλείψουμε την ξινομυζήθρα. Μας αρέσουν καλύτερα στο τηγάνι γιατί το γρήγορο πέρασμά τους από τη φωτιά αφήνει τη γέμιση πιο τραγανή, πιο νόστιμη, με ζωντανά τα χρώματα των υλικών της. Γι’ αυτό και δεν μαγειρεύεται η γέμισή τους. Πιο καλοκαιρινά θα τα έλεγα! Με μια παγωμένη ρακή ή και με μια
μπυρίτσα είναι απολαυστικά. Αλλά και στο φούρνο για όσους αποφεύγουν τα τηγανητά είναι πολύ νόστιμα είτε σαν πιτάκια μικρά είτε σαν χορτόπιτα καλοκαιρινή για τους βιαστικούς που δεν θέλουν να ανοίγουν πολλά πολλά φύλλα. Δοκιμάστε τα!

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!

Υλικά

Α. Για το φύλλο

Μια δόση φύλλο για χορτόπιτες όπως περιγράφεται εδώ

Β. Για τη γέμιση:

2 κούπες βλίτα ζεματισμένα και ψιλοκομμένα

1 μεγαλούτσικο ξερό κρεμμύδι (να βγει μια κούπα ψιλοκομμένο)

2-3 ντομάτες κομμένες σε καρεδάκια, χωρίς σπόρους και ζουμιά (μια κούπα)

Αλάτι και πιπέρι

1/2 κούπα ελαιόλαδο

1-1,5 κούπα ξινομυζήθρα

Προαιρετικά, 2 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένες

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Επί το έργον

Ετοιμάζουμε τη ζύμη και την αφήνουμε να περιμένει. Καθαρίζουμε τα βλίτα και τα πλένουμε πολύ καλά. Βάζουμε νερό να βράσει με λίγο αλάτι και τα ζεματάμε για 2-3 λεπτά από τη στιγμή που θα ξαναρχίσει ο βρασμός. Πρέπει να βράσουν με ανοικτή κατσαρόλα για να μείνουν πράσινα, γιατί η ομορφιά σ’ αυτά τα πιτάκια είναι και τα χρώματα της γέμισης. Τα αποσύρουμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε να στραγγίξουν όλα τους τα υγρά και να κρυώσουν.

Ωστόσο κόβουμε το κρεμμύδι στα δύο και μετά σε μισές πολύ λεπτές ροδέλες . Το τρίβουμε με λίγο αλάτι να βγάλει το σπίρτο του και να μαραθεί. Κόβουμε την ντομάτα σε καρεδάκια αφού την ξεφλουδίσουμε (αν το συνηθίζουμε) . Ετοιμάζουμε τη γέμιση ανακατεύοντας το κρεμμύδι , τα βλίτα που ψιλοκόβουμε , την ντομάτα , το σκόρδο (αν βάλουμε) και το ελαιόλαδο. Αλατοπιπερώνουμε, ανακατεύουμε να αναμειχθούν και προσθέτουμε την ξινομυζήθρα. Ανακατεύουμε πάλι ελαφρά να έχουμε παντού απ’ όλα τα υλικά. Ανοίγουμε φύλλο (όχι πολύ λεπτό) και κόβουμε δίσκους με διάμετρο περίπου 12cm.

Βάζουμε αρκετή γέμιση στο μισό του κάθε δίσκου και καλύπτουμε με τον άλλο μισό κλείνοντας τα πιτάκια με τσιμπήματα ή πατώντας τις άκρες με ένα πιρούνι (όπως εδώ) για να ασφαλίσουμε τη γέμιση στο εσωτερικό τους. Τα τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο και από τις δύο πλευρές μέχρι να ροδοκοκκινίσουν, και τα βγάζουμε σε χαρτί κουζίνας για να στραγγίξει το περίσσιο λάδι. (Για να δοκιμάσουμε την θερμοκρασία του ελαιόλαδου, ρίχνουμε ένα μικρό κομματάκι ζύμης. Πρέπει να κάνει φούσκες γύρω του το λάδι. Θέλουμε καυτό λάδι, αλλά όχι να “καπνίζει” γιατί θα καούν και δεν θα τηγανιστούν σωστά). Μπορούμε να τα ψήσουμε και στο φούρνο.

Εναλλακτικά, χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο μέρη το ένα λίγο μεγαλύτερο από το άλλο.

Ανοίγουμε το μεγαλύτερο σε φύλλο (όχι πολύ λεπτό) και το στρώνουμε σε πυρέξ. Απλώνουμε τη γέμιση και σκεπάζουμε με δεύτερο φύλλο, λίγο μικρότερο. Κλείνουμε τη γέμιση ανάμεσα στα δύο φύλλα, αλείφουμε την επιφάνεια με ελαιόλαδο ή λίγο γάλα και ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς φούρνο για μια ώρα περίπου.

Και στις δύο περιπτώσεις τρώγονται ευχάριστα και ζεστά και κρύα.

Παρατηρήσεις

1)Οι δύο κούπες βλίτα προέκυψαν από 700 περίπου γραμμάρια φρέσκα. Ήταν τόσο τρυφερά που δεν πετάχτηκε σχεδόν τίποτα.

2)Την τελευταία φορά που έφτιαξα πιτάκια ζεμάτισα και μερικά παντζαρόφυλλα που μου βρέθηκαν, και τα ψιλόκοψα στη γέμιση χωρίς όμως τα σκληρά τους κοτσάνια.

3)Αν φτιάξουμε την πίτα στο φούρνο, προσθέτουμε και λίγο μπέικιν στην ζύμη ή φτιάχνουμε την συνταγή για φύλλο που έχω δώσει εδώ, αντικαθιστώντας το γάλα με χυμό πορτοκαλιού αν θέλουμε να την κάνουμε νηστίσιμη.Φυσικά παραλείπουμε και την ξινομυζήθρα αν νηστεύουμε.

4)Η ξινομυζήθρα μπορεί να αντικατασταθεί με τρίμματα φέτας ή όπως είπαμε να μην μπει καθόλου σε περιόδους νηστείας.

Καλό μήνα !

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!