Από τα καλύτερα νηστίσιμα πιάτα!
Είναι αδύνατον να περάσει κάποια Σαρακοστή χωρίς να μαγειρέψουμε σουπιές και όχι μόνο μια φορά, και όχι μόνο με ένα τρόπο. Είναι από τα νοστιμότερα θαλασσινά και -εκτός των άλλων- συνδυάζονται τέλεια με χορταρικά που είναι άφθονα αυτή την εποχή.
Σαν μεζές είναι υπέροχες μαγειρεμένες με το μελάνι τους (για μένα αυτός είναι ο κορυφαίος τρόπος μαγειρέματος της σουπιάς) , αλλά αν τις θέλουμε για κύριο πιάτο τις μαγειρεύουμε στιφάδο, με γιαχνερά χόρτα, ή με σπανάκι.
Κυριακάτικο σαρακοστιανό φαγητό, αντικαθιστά επάξια τα πιάτα με κρέας και αρέσει στους περισσότερους. Με όποιο τρόπο κι αν τις μαγειρέψουμε, οι περισσότεροι στην Κρήτη συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε και το μελάνι τους.
Μπορεί το πιάτο να σκουραίνει λίγο, αλλά η νοστιμιά του είναι ασύγκριτη. Αν οι σουπιές είναι φρέσκες, επειδή όσο και αν πλυθούν παραμένει η μαυρίλα, μπορούμε να το παραλείψουμε ή να βάλουμε ένα μόνο σακουλάκι.
Στις κατεψυγμένες όμως θα προσθέσουμε 2-3 στο φαγητό μας για να νοστιμίσει και να μυρίσει θάλασσα.
Υλικά
1 κιλό σουπιές
1 κιλό σπανάκι
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια και 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
½ κούπα κρασί άσπρο ή ροζέ
¾ -1 κούπα ελαιόλαδο
½ κούπα ψιλοκομμένο άνηθο
2-3 τριμμένες ντομάτες (να δώσουν ένα περίπου βαθύ πιάτο πολτό) ή 1 κουτί ντοματάκια κονκασέ ή 2 κουταλιές πελτέ διαλυμένες σε μισή
κούπα νερό
Αλάτι
Πιπέρι
Επί το έργον
Καθαρίζουμε τις σουπιές όπως περιγράφω στη συνταγή «Σουπιές με το μελάνι τους» και κρατάμε 2-3 σακουλάκια μελάνι. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια (ξερά και φρέσκα) και τα βάζουμε να μαραθούν με το ελαιόλαδο. Προσθέτουμε τις σουπιές και τις τσιγαρίζουμε. Όταν απορροφήσουν τα υγρά που θα κατεβάσουν, σβήνουμε με κρασί. Προσθέτουμε λίγο νεράκι και αφήνουμε να βράσουν σε μέτρια θερμοκρασία (αν χρειαστεί ξαναπροσθέτουμε νερό).
Εν τω μεταξύ καθαρίζουμε και πλένουμε πολύ καλά το σπανάκι. Όταν έχουν μαλακώσει αρκετά οι σουπιές μας προσθέτουμε λίγο νερό στην κατσαρόλα, σπάμε τα σακουλάκια με το μελάνι και τα βάζουμε κι αυτά στο φαγητό.
Τα πιέζουμε με ένα κουτάλι να αφήσουν το μελάνι στο φαγητό και ανακατεύουμε να διαλυθεί. Προσθέτουμε στην κατσαρόλα τον άνηθο , το σπανάκι και την ντομάτα, και αλατίζουμε ελαφρά.
Αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράζει μέχρι να μαγειρευτούν οι σουπιές και το σπανάκι, και να μελώσει η σάλτσα του.
Όταν είναι έτοιμο περιμένουμε να μαρουβίσει κανένα δεκάλεπτο και σερβίρουμε. Αν θέλουμε προσθέτουμε στο πιάτο φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Δείτε παραλλαγή της συνταγής εδώ:
https://www.cretangastronomy.gr/2017/04/soupies-spanaki-lemonates/
Παρατηρήσεις
1)Αν οι σουπιές είναι μεγάλες τις κόβουμε σε 2 ή σε 4 κομμάτια.
2)Εννοείται ότι αν δεν μας αρέσει το μελάνι, μπορούμε να το παραλείψουμε αλλά συστήνω να το δοκιμάσετε έστω μια φορά και ειδικά στη συνταγή «Σουπιές με το μελάνι τους».
3)Αν δεν έχουμε το ένα είδος από τα κρεμμύδια, απλώς αυξάνουμε την ποσότητα του άλλου.
4)Για να συντομέψουμε τον χρόνο μαγειρέματος, μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε χύτρα ταχύτητας μέχρι το σημείο που προσθέτουμε το σπανάκι. Το τελείωμα όμως του φαγητού πρέπει να γίνει με ανοικτή τη χύτρα.
5)Επειδή πολύ συχνά με ρωτάνε για το μέγεθος της κούπας που αναφέρω, επισημαίνω ότι πρόκειται για τη δοσομετρική κούπα που είναι 250 ml.
6)Το ενεργό link για τις λεμονάτες: https://www.cretangastronomy.gr/2017/04/soupies-spanaki-lemonates/
Πραγματικά από τα πιο νόστιμα πιάτα της νηστείας!
Προσωπικά το φτιάχνω συχνά και εκτός νηστείας, μιας και είναι από τα αγαπημένα του άντρα μου!
Φιλιά!
Λατρεύω τις σουπιές!
http://fetoula.blogspot.gr/
Ότι ποιό κλασικό έχει η άνοιξη, η μάνα μου το έκανε συνήθως με μάραθα και κουκιά -απλό πιάτο με άγρια γεύση Κρήτης – και ως συνήθως, ότι απλό και δύσκολο.
Νάσαι καλά που μας ανοίγεις την όρεξη με τα γνήσια και ανεπιτήδευτα πιάτα σου
ποιό πολύ από όλα μου αρέσουν οι κρητικές λέξεις που χρησιμοποιείς(μαρουβίσουν) είχα χρόνια να την ακούσω μπράβο σου .Αλλά και οι συνταγές σου είναι άριστες΄.Κρητικιά που ζει χρόνια στην Θεσσαλονίκη
Καλώς όρισες πατριώτισσα!Διπλά πατριώτισσα γιατί και το δικό μου έτερον ήμισυ είναι εκ Θεσσαλονίκης μόνο που εμείς για διάφορους λόγους είμαστε στην Κρήτη αν και ο αρχικός σχεδιασμός ήταν αλλιώς. Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο. Δεν έχω βρει άλλη λέξη που να περιγράφει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη διαδικασία του μαρουβίσματος 🙂 !!!