Η κυρία Α. είναι μανούλα στις παραδοσιακές συνταγές. Αν φάτε κουνελάκι τηγανητό από τα χέρια της δεν θα το ξεχάσετε ποτέ! Όπως δεν θα ξεχάσετε ποτέ και την θαυμάσια ντοπιολαλιά της. Ας είναι καλά, κάποια στιγμή θα την πείσω να το φτιάξει η ίδια το κουνελάκι, για να το βάλω στο blog. Την συνταγή μου την έχει πει αμέτρητες φορές, αλλά μάλλον το έχει το χέρι της και το κάνει τόσο νόστιμο. Κι όχι μόνο το κουνελάκι βέβαια. Όλα μας τα παραδοσιακά.
Μια άλλη της σπεσιαλιτέ είναι το σφουγγάτο με κολοκυθάκια. Δεν ξέρω γιατί, ενώ ακολουθώ κατά βήμα που λέμε τις οδηγίες της, το δικό της όπως το θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια είναι πάντα καλύτερο! Μας το έφτιαχνε στη μεγάλη παλιά κουζίνα της, που τώρα την έχει εγκαταλείψει για μια πολύ πιο σύγχρονη .
Ξέρετε, τα τεράστια δωμάτια των παλιού τύπου σπιτιών που έπαιζαν και ρόλο καθιστικού, μέσα στα οποία -τουλάχιστον εδώ στην Κρήτη -υπήρχε και τζάκι που χρησιμοποιούνταν στο μαγείρεμα, στο κάπνισμα των λουκάνικων τα Χριστούγεννα, στο ψήσιμο οφτών, και στην παρασκευή πολλών άλλων εδεσμάτων.
Συνόδευε λοιπόν το σφουγγάτο με ένα μεγάλο πιάτο λιανούς γυρευτούς χοχλιούς και με μια σαλάτα … απ’ όλα, και δεν μας προλάβαινε! Ο συγχωρεμένος ο κ.Μ, ο άντρας της, μας έβαζε στα κρυφά κι ένα ποτήρι κρασάκι στα πρώτα εφηβικά μας χρόνια! Παιδικοί –και παντοτινοί- φίλοι με τα παιδιά της, της είχαμε το θάρρος να της ζητάμε φαγητό. Όσο κουρασμένη κι αν ήταν μας έφτιαχνε ό,τι θέλαμε!
Και τώρα θεωρώ πολύτιμες τις συμβουλές της στα παραδοσιακά, και με την άδειά της θα τις μεταφέρω κι εδώ…
Ας φτιάξουμε λοιπόν το σφουγγάτο με τις οδηγίες της κ. Α.
Υλικά:
3 μεγάλα κολοκύθια (περίπου 650 γραμμάρια ήταν)
2-3 πατάτες (περίπου μισό κιλό)
2-3 ντομάτες (450 γραμμάρια)
Ελαιόλαδο (περίπου ¾ κούπας για τις παραπάνω ποσότητες)
Αλάτι
4-6 (!) αυγά
Επί το έργον:
Δείτε την εκτέλεση στο βίντεο που ακολουθεί! Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο youtube για να μην χάνετε κανένα βίντεο!
Πλένουμε τα κολοκυθάκια και τα κόβουμε σε ροδέλες . Τα αλατίζουμε ελαφρά και τα αφήνουμε στην άκρη.
Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε λεπτά μπαστουνάκια. Τις αλατίζουμε. Βάζουμε το λάδι σε τηγάνι να κάψει και τηγανίζουμε τις πατάτες.
Τις βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και στο ίδιο λάδι τηγανίζουμε τα κολοκυθάκια.Μερικά θα είναι ξεροτηγανισμένα, μερικά όχι ,αλλά πρέπει να έχουν ψηθεί όλα. Τα βγάζουμε κι αυτά από το τηγάνι.
Αν μας φαίνεται πολύ το λάδι στο τηγάνι αφαιρούμε λίγο, και προσθέτουμε τις ντομάτες τριμμένες στον τρίφτη ή κομμένες στο χέρι σε μικρά καρεδάκια. Όχι στο multi πάντως.
Χτυπάμε σε ένα πιάτο τα αυγά με λίγο αλάτι (όχι στο multi). Όταν η ντομάτα είναι έτοιμη (σε 10 λεπτά περίπου), βάζουμε στο τηγάνι τις πατάτες και τα κολοκυθάκια και τα ανακατεύουμε χωρίς να τα σπάσουμε.
Θέλουμε σε κάθε μέρος του τηγανιού, να υπάρχουν και πατάτες και κολοκύθια και ντομάτα. Μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τα αυγά.
Με το πιρούνι δημιουργούμε μικρές τομές ώστε να ψήνεται το αυγό και στο εσωτερικό του σφουγγάτου , αλλά δεν ανακατεύουμε. Όταν είναι έτοιμο από τη μια μεριά (ανασηκώνουμε ελαφρά από μια άκρη για να βλέπουμε τι γίνεται) το γυρίζουμε με ένα σκέπασμα από την άλλη, προσεκτικά να μη μας πέσει αλλά και να μη ζεματιστούμε με το καυτό περιεχόμενο του τηγανιού.
Το αφήνουμε να γίνει και από την άλλη μεριά και το σερβίρουμε ζεστό, ή σε θερμοκρασία δωματίου.
Παρατηρήσεις:
1) Μπορούμε να μεταφέρουμε τα υλικά σε πυρέξ και να το ψήσουμε στο φούρνο μέχρι να ψηθεί το αυγό. Είναι πιο υγιεινό αλλά η νοστιμιά του τηγανιού είναι άλλη…
2) Σε ακόμη πιο light εκδοχή, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το φούρνο και στο μαγείρεμα των πατατών και των κολοκυθιών, και στο ψήσιμο του σφουγγάτου. Αυτό συστήνεται σε εποχές δίαιτας, γιατί χρησιμοποιούμε ελάχιστο λάδι.
3) Το τηγάνι που χρησιμοποίησα έχει διάμετρο 26 cm και η ποσότητα είναι αρκετή για τρία πεινασμένα άτομα!
4) Μπορούμε να προσθέσουμε στο αυγό, τυρί τριμμένο (φέτα , ξινομυζήθρα, ή άλλο), γάλα και ακόμη ψιλικομμένο δυόσμο. Θα έχουμε διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα, πολύ ωραίο. Εδώ αναφέρω την παραδοσιακή συνταγή.
5) Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, το αφήνω λίγο να «καψαλιστεί» στο τηγάνισμα. Σας διαβεβαιώνω, είναι από τα λίγα φαγητά που το καψάλισμα τα κάνει πολύ καλύτερα!
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Με την τελευταία φωτό…μου΄ρθε ο θάνατος!
Τι σου είναι το χέρι τελικά!
Υπέροχο!!!
Εφη
Τα κολοκύθια και οι ατελείωτες παραλλαγές.
Αν σου πω ότι δεν είχα αναρωτηθεί τι είναι το σφουγγάτο!!!
Συνηθίζω τα κολοκύθια εν είδη πίτας με διάφορα μέσα. Τώρα θα δοκιμάσω την δική σου εκδοχή, μάλλον στο φούρνο για πιο υγιεινό και εύκολο;)
Απίθανο και πλήρες μεσημεριανό.
Φιλιά θαλασσένια.
Σφουγκάτο με τα ολα του!!!!Συγχαρητήρια στην κ.Α, και σε σένα βεβαίως που κάθε φορά μας φέρνεις την παράδοση στο..πιάτο μας!!!
τέλειο, με αγαπημένα υλικά!
εμένα πάλι μου ρθε ντουβρουτζάς…
και δεν έχω κολοκύθια…αλλά έχω πιπερίτσες κερατάκια μικρές…αν το κάνω με παραλλαγή θα στενοχωρηθεί πολύ το σφουγγάτο…???
μωρέ θα το κάνω κι ας παρεξηγηθεί…
και θα το φάει και ο σύντεκνος που του αρέσουν τα σχετικά…
Μανόλης:Αχ… αχ.. αχ.. κυρία VITA .Το πρώτο καλοκαιρινό φαγητό επειδή τά κολοκυθάκια έβγαιναν πριν απ τα άλλα καλοκαιρινά στην προ θερμοκηπίων εποχή χωρίς βεβαίως ντομάτα η οποία ωρίμαζε από μέσα Ιουνίου και μετά. Και τώρα ακόμα μ αυτό ξεκινάμε τα καλοκαιρινά συνοδευμένο με αγγουροντομάτα που περιέχει και φρέσκο άσπρο κρεμμύδι εποχής! Βεβαίως επειδή το κολοκύθι έχει υγρά μπορεί να φαγωθεί δίχως σαλάτα και κρύο την επόμενη, αντίθετα με μ αυτό που γίνεται με σκέτη πατάτα Τώρα μερικές παρατήσεις :
1. Η ντομάτα αλλάζει με τα αρώματά της το χαρακτήρα του φαγητού και το άρωμα που αναδίδεται από τον συνδυασμό πατάτας αυγού κολοκυθιού τηγανισμένων.
2 Η πατάτα πρέπει να κοπεί σε σχήμα ροδέλας ή πλακέτας παρόμοιας επιφάνειας με το κολοκύθι, αλλά λίγο χοντρύτερη για να μη διαλύσει στο τηγάνι. Πιθανότατα να είναι και η αιτία της διαφοράς με το σφουγγάτο της κυρίας Α.
3.Νομίζω ότι οι ομελέτες που περιέχουν πατάτες δεν πρέπει να γυρίζονται σα να ταν πίττες τηγανιού. Εμείς τις κόβουμε στα τέσσερα κομμάτια (έτσι που περνά λάδι στο κέντρο του τηγανιού και δεν καίγεται μέχρι να τηγανιστεί από τη μια πλευρά) και τη γυρνάμε προσεκτικά δίχως μεγάλες απώλειες. Είναι όπως τα κομμάτια που έχετε στις φωτογραφίες!!!
Α! και για να μην ξεχνάμε και την παροιμία, δεν είναι ακριβό σαν τα Αη Γιώργη τα σφουγγάτα.
Δεν κατάφερα να μπω πρώτη…..κάνω μια προσπάθεια ακόμη έστω και αν είναι αργά. Φτιάχνω ομελέτα με κολοκυθάκια αλλά πατάτες δεν έβαζα. Την επόμενη όμως δεν θα γλυτώσουν!!!
ΛΙΛΑ!!!!
Έφη άλλο να το βλέπεις κι άλλο να το τρως 🙂
Το πέτυχα πολύ αυτή τη φορά κατα γενική ομολογία!
Θαλασσένια αν το τηγάνισμα γίνει σε ελαιόλαδο δεν είναι τόσο ανθυγιεινό.Κάποια στιγμή να το κάνεις και τηγανητό.
Ριρή μου σε ευχαριστώ…Θα τα μεταβιβάσω 🙂
Γαστερόπληκτη άκρως καλοκαιρινό βέβαια γιατί τότε αξίζουν τα υλικά!
Σπιρτόκουτο μου έδωσες ιδέα για την επόμενη φορά 🙂
Αχ Μανόλη αυτές οι προ θερμοκηπίων γεύσεις δεν επαναλαμβάνονται…
Επί των παρατηρήσεων τώρα.
1)Χωρίς την ντομάτα εγώ το λέω ομελέττα :-). ¨οχι ότι είναι κακό αλλά με ντομάτα είναι άπαικτο!
2)Ανάλογα το μέγεθος της πατάτας. Τώρα είχα μια πατάτα μισού κιλού. Παράλειψη μου, θα το συμπληρώσω…
3)Όπως βλέπεις έχω φτιάξει το σφουγγάτο σε 26αρι τηγάνι. Τότε το φτιάχναμε σε τεράστια τηγάνια μουτζουρωμένα , σε παραστιά ή άντε γκαζιέρα ή πετρογκάζ και ήταν αδύνατη η αναστροφή του. Το θυμάμαι κι εγώ αυτό που λες αλλά ήταν άλλα τα μεγέθη…
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το χρήσιμο σχόλιο.
Πάντως το πιθανότερο είναι ότι η νοστιμιά δεν επαναλαμβάνεται γιατί τα υλικά εκείνης της εποχής ήταν ανεπανάληπτα!
Λίλα καλώς όρισες κι εδώ αν και ο blogger δεν σε υποδέχτηκε όπως έπρεπε…Δοκίμασε το με πατάτες, και θα με θυμηθείς!
Αυτή η πίτα κολοκυθάκια έχει τη δική του ιστορία και την προσωπικότητά του.
Είναι ένα πιάτο που βασίζεται σε σας για να φάει.
Συγχαρητήρια σε εσάς και σε αυτούς που σας έδωσε τη συνταγή.
Ένα φιλί για να σας σύντομα.
επανέρχομαι για να σου πω εντυπώσεις…
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ…
σφαχτήκαμε με τον σύντεκνο…
τί ιδέα…???…για πες…για πες…
Annamaria αυτό μπορεις να το φτιάξεις και στην Ιταλία. Έχετε όλα τα υλικά!
Σπιρτόκουτο μου χαίρομαι που σας άρεσε. Η ιδέα για την επόμενη φορά είναι αντί κολοκύθια να βάλω πιπεριές με την ίδια όμως διαδικασία. Έτσι το έφτιαξες τελικά εσύ;
Vita
ακριβώς τη συνταγή σου έκανα,αλλά επειδή όπως είπα δεν είχα κολοκύθια,έβαλα πιπερίτσες βιολογικές μικρές,κερατάκια,πολύχρωμες…
πραγματικά έγινε καταπληκτικό…
Σπιρτόκουτο αφού είναι και δοκιμασμένο, θα το φτιάξω στα σίγουρα πια 🙂
εχω την εδαρφούλα σου εδω και προσπαθεί να με πείσει να το φτιάξω! δεν βλέπω να το καταφέρνω αλλα γειά στα χέρια σου!!!
'αδερφούλα':D
Ανώνυμε/η καλως όρισες! Φίλησέ μου την αδερφούλα μου και …φτιάξε το αλλιώς ελάτε κάτω να σας φιλέψω :-))
Μα τι νοστιμιές είναι αυτές! Με το ζόρι κρατιέμαι.
Γεμάτο θυσαυρούς το blog σου Vita μου!
Μαίρη το θεωρώ ένα από τα καλύτερα καλοκαιρινά φαγητά, αν τα υλικά είναι από υπαίθρια καλλιέργεια και μαγειρευτούν σωστά. Ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο!