Το μεγαλείο της απλότητας για άλλη μια φορά!
Τα γεμιστά κυδώνια της σημερινής συνταγής είναι ένα παλιομοδίτικο γλύκισμα που μπορεί να σερβιριστεί μόνο του ή με συνοδεία κάποιας κρέμας, από καϊμάκι (αυθεντική εκδοχή) ως παγωτό ή ένα καλής ποιότητας γιαούρτι. Απολαυστικό κέρασμα για όλες τις ώρες, και ειδικά ως επιδόρπιο μετά από ένα καλό φιλικό τραπέζι. Κυδώνια γλυκά, γεμισμένα με ξηρούς καρπούς, καρύδια, αμύγδαλα, φιστίκια, ή φουντούκια και με ένα σιρόπι σκέτο άρωμα!
Η συνταγή όπως την δίνω υπάρχει ανάμεσα σε πολλές άλλες σε σημειωματάρια ξεχασμένα από την αρχή του καλοκαιριού. Δεν ήθελα και δεν μπορούσα να τα ξεφυλλίσω μέχρι πριν λίγες μέρες. Μια πολύ δυσάρεστη οικογενειακή εμπειρία που μας έφερε σε «κακές πόρτες» στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού τα γέμισε με τηλέφωνα και διευθύνσεις απ’ αυτά που λέει κανείς «αχρείαστα να είναι»… Δεν θα αναφερθώ περισσότερο σ’ αυτό (ακόμη και στα μεγάλα μας ζόρια δεν άφησα να φανεί εδώ μέσα) μιας και τα πράγματα προχώρησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Βγήκαν στην επιφάνεια, μετά από πρόσφατο αφιέρωμα γνωστού περιοδικού κυριακάτικης εφημερίδας στις κουζίνες του κόσμου. Γιατί σ’ αυτές τις «κακές πόρτες», ένα από τα θέματα συζήτησης που αφορά όλους είναι το φαγητό! Πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, γραμματιζούμενοι και αναλφάβητοι, ντόπιοι και ξένοι, βρίσκουν κοινό θέμα και έχουν όλοι να πουν κάτι πάνω σε μαγειρέματα και συνταγές! Το φαγητό ενώνει, είναι σημείο επαφής ανθρώπων και πολιτισμών! Σε τέτοιους χώρους είναι ίσως και άμυνα να συζητάς για στοιχεία ζωής.
Θυμήθηκα λοιπόν τα μπλοκάκια μου! Και τι δεν έχω γράψει εκεί μέσα! Από συνταγές περιοδικών που κρατούν συντροφιά σε ώρες ατέλειωτης αναμονής, ως συνταγές νοσηλευτών και νοσηλευομένων από κοντινά μας μέρη αλλά και από τα μακρινά πέρατα της γης… Στα μπλοκάκια μου βρήκα συνταγές από την Κάρπαθο και την Μυτιλήνη, από την Ρωσία και την Ισπανία, από την Ήπειρο και την Μικρασία!
Τα έβγαλα λοιπόν στην επιφάνεια και είδα ότι κάποιες προσαρμόζονται πολύ εύκολα στα καθ’ ημάς! Υλικά δικά μας ή άλλα που αντικαθιστώνται με δικά μας, παρασκευές που μοιάζουν είναι είναι ταυτόσημες με τις δικές μας. Ήδη άρχισαν οι δοκιμές και σιγά σιγά θα εμφανιστούν κι εδώ τα αποτελέσματα (μη χάσετε και αύριο, το βίντεο της Δευτέρας με μια ακόμη απ’ αυτές τις συνταγές). Όχι ότι δεν μπορεί να τις βρει κάποιος αυτές τις συνταγές αλλού. Στις μέρες μας βρίσκουμε τα πάντα με τη βοήθεια του γνωστού παντογνώστη… Είναι όμως αλλιώς να σου δίνει ο άλλος δική του, δοκιμασμένη οικογενειακή συνταγή!
Πρώτη λοιπόν σήμερα η συνταγή για τα γεμιστά κυδώνια, από μυτιληνιά νοικοκυρά που μου έδωσε και την πλατσέντα. Δεν έχει η γυναίκα σχέση με internet, οπότε δεν κάνω άλλη αναφορά στο πρόσωπό της. Μικρασιάτικη μου την είπε αυτήν τη συνταγή (από γιαγιά την είχε), και στην κατηγορία μικρασιάτικα θα την βάλω κι εγώ!
Τα κυδώνια ήρθανε πάνω στην ώρα! Πεσκέσι από αγαπητό συγγενή, από τα δέντρα του και από τόπο που παράγει μερικά από τα καλύτερα οπωροκηπευτικά της περιοχής μας! Αφράτα και νόστιμα κυδώνια που έδωσαν χρυσό χρώμα. Τελικά κάποια υλικά, έχω χρόνια να τα αγοράσω αφού όπως έχω ξαναγράψει εδώ στην περιοχή μας ακόμη και στις μέρες μας αν κάποιος έχει περίσσευμα παραγωγής έχουμε όλοι από το προϊόν του!
Υλικά
Για κάθε μισό μέτριου κυδωνιού:
1 κουταλιά ζάχαρη
Για την κατσαρόλα:
1,5 κουταλιά ζάχαρη για κάθε μισό κυδωνιού
1 κουταλιά νερό
Ξύλο κανέλας, καρφάκια γαρύφαλλο
Για το γέμισμα, 1 κουταλιά τριμμένο (σαν ψίχουλο, όχι σαν πούδρα) καρύδι ή αμύγδαλο ή φιστίκι Αιγίνης ή φουντούκι
Λίγη σκόνη κανέλας
Προαιρετικά, και αν τα τελειώσουμε σε φούρνο, ένα κομματάκι βούτυρο μεγέθους ρεβιθιού
Επί το έργον
Πλένουμε τα κυδώνια από το χνούδι και τα καθαρίζουμε. Τα χωρίζουμε στα 2 και με ένα καλό μαχαίρι αφαιρούμε τα σπόρια και το σκληρό εσωτερικό. Θα τα χρησιμοποιήσουμε αν θέλουμε στην παρασκευή πελτέ κυδωνιού. Τα ξεπλένουμε και τα αραδιάζουμε σε μια κατσαρόλα που να τα χωράει σε μια στρώση και φροντίζουμε να μην υπάρχουν μεγάλα κενά.
Βάζουμε στις λακουβίτσες που υπήρχαν τα σπόρια 1 κουταλιά ζάχαρη σε κάθε μισό κυδωνιού και την υπόλοιπη την σκορπάμε ανάμεσά τους στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε και το νερό και τα αρωματικά και βάζουμε την κατσαρόλα να βράσει. Μόλις πάρει βράση, την σκεπάζουμε και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία (στο 3 με μέγιστο το 9). Σιγοβράζουμε για 1 ώρα περίπου, να μαλακώσουν τα κυδώνια εντελώς.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν ελαφρά, τα αραδιάζουμε σε ρηχό σκεύος και τα γεμίζουμε με τον ξηρό καρπό της επιλογής μας, ανακατεμένο με την σκόνη κανέλας. Περιχύνουμε καθένα τους με λίγο σιρόπι και σερβίρουμε χλιαρά, ή σε θερμοκρασία δωματίου ή εντελώς κρύα! Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε «ένα κόμπο» βούτυρο σε κάθε κυδώνι και λίγο σιρόπι και να τα περάσουμε ένα δεκάλεπτο από το γκριλ.
Τότε θα τα σερβίρουμε ζεστά (ιδανικά με παγωτό…).
Παρατηρήσεις
- Έφτιαξα 3 κυδώνια οπότε είχα 6 μερίδες. Η κουταλιά που χρησιμοποίησα είναι η δοσομετρική, δηλαδή 15 ml. Αν τα κυδώνια είναι μεγαλύτερα μπορούμε να αυξήσουμε λίγο τη ζάχαρη. Σ’ αυτές τις παραδοσιακές συνταγές, τα υλικά ως συνήθως δίνονταν «κουτουρού». Σ’ αυτήν την εφαρμογή της συνταγή εμείς τα δοκιμάσαμε με καρύδια και χρειάστηκα 50 gr καρυδόψιχα για όλα τα κυδώνια. Αν βάλουμε αμύγδαλα, προτιμούμε να είναι καβουρδισμένα ειδικά αν δεν τελειώσουμε το γλυκό στο φούρνο.
- Η κυρία που μου έδωσε τη συνταγή μου είπε ένα πολύτιμο «μυστικό» για το χρώμα. Αν θέλουμε να γίνουν πιο κόκκινα κάποια γλυκά μπορούμε να προσθέσουμε 1-2 φέτες παντζάρι όσο βράζουν. Ανάμεσα στα γλυκά αυτά είναι και τούτα τα κυδώνια. Τα δικά μου όμως είχαν το χρυσό χρώμα που βλέπετε και δεν θέλησα να το χαλάσω!
- Το γλυκό διατηρείται στο ψυγείο έως και μια εβδομάδα σκεπασμένο με μεμβράνη. Όταν θέλουμε να τα σερβίρουμε τα γεμίζουμε με τον ξηρό καρπό. Όταν κρυώσει το σιρόπι αποκτά μια ζελεδένια υφή που σ’ εμάς αρέσει πολύ.
- Μπορούμε να ελαττώσουμε τη ζάχαρη της κατσαρόλας και να βάλουμε μέλι ή πετιμέζι ή σιρόπι ροδιού. Τότε δεν θέλουμε «βελτιωτικά» χρώματος!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
