Αχλάδι-σοκολάτα: ένας από τους καλύτερους συνδυασμούς!
Κι εδώ εύλογα αναρωτιόμαστε: «και με τι δεν ταιριάζει η σοκολάτα;» Ε, αφού έχει πια καθιερωθεί και σε αλμυρές συνταγές δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα που να μη ταιριάζει με τη σοκολάτα… Ναι, αλλά με κάποια πράγματα ταιριάζει περισσότερο. Τα αχλάδια είναι ένα απ’ αυτά!
-Μα τι μου είχες πει ότι βάζεις στο γλυκό του κουταλιού αχλάδι για το χρώμα;
-Κρόκο… Κλωστίτσες κρόκου! Γίνεται τέλειο!
Συζήτηση με συνάδελφο που εμπιστεύομαι απόλυτα για τις μαγειρικοζαχαροπλαστικές της γνώσεις, (συνταγή της σας έχω δώσει). Πληροφορία αρκετή γι αυτό που ήθελα.
Κρόκος λοιπόν! Το πανάρχαιο, πανάκριβο, υπέροχο μπαχαρικό γνωστό από τη μινωική Κρήτη αφού μια από τις σημαντικές τοιχογραφίες στην Οικία των τοιχογραφιών της Κνωσού είναι ο «κροκοσυλλέκτης πίθηκος».
Αν και το συγκεκριμένο φυτό και μπαχαρικό μας παραπέμπει στην Κοζάνη, υπάρχουν αρκετά είδη του, με διάφορα χρώματα, στην Κρήτη. Είναι όμως αυτοφυές και δεν φαίνεται να καλλιεργήθηκε στο νησί μετά από τα μινωικά χρόνια.
Όμως η ζαφορά -όπως είναι το κοινό όνομα του κρόκου στην Κρήτη και αλλού-χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν ως υλικό βαφής και ως μπαχαρικό. Βαφική ουσία νημάτων και μαλλιών, αλλά και άρτυμα.
…. Είντα με θες, καλέ, λογιάζω πώς εβγήκες
από το νου σου ολότελα, στο σπίτι δε με φήκες
ν’ ακροσταθώ μηδέ γουλιάς, απού χα ορδινιασμένες*
με μια μουρχούτα* και όμορφα με το τυρί αρτυμένες
και με περίσσα ζαφορά κάμποσες μακαρούνες
που μου πομείναν οψαργάς*……………..
Οι στίχοι 83-88 (σελ. 45) από τον Φορτουνάτο ** του Φώσκολου, σπουδαία κωμωδία του ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, που έχει γραφτεί το 1669… Τους εντοπίσαμε πριν 2 χρόνια που διαβάσαμε το έργο με τους μαθητές μου για την πραγματοποίηση μιας εργασίας που αφορούσε ιστορία της κρητικής διατροφής . Αναζητούσαμε τέτοια στοιχεία σε έργα της κρητικής λογοτεχνίας και τα βρήκαμε!
Στις κρητικές συνταγές που έχω καταγράψει δεν έχω συναντήσει τη ζαφορά. Φαίνεται ότι εξέλιπε από το εδεσματολόγιό μας για πολλές δεκαετίες. Και τη λέξη ζαφορά μόνο για το χρώμα την έχουμε στο λεξιλόγιό μας. «Εγίνηκε κίτρινος σαν τη ζαφορά» λέμε… Τελευταία, μετά από τις πληροφορίες για τις εξαιρετικές του ιδιότητες αρχίσαμε και οι κρητικές να τον (ξανα)χρησιμοποιούμε.
Σ’ αυτό το κέικ χρησιμοποίησα λίγες κλωστούλες για να χρωματίσω τα αχλάδια μου μετά από τη συμβουλή της φίλης που σας προανέφερα.
Αλλά ας πάμε στο κέικ…
Υλικά
Για το κέικ
3 αχλάδια περίπου 300gr
125 gr σοκολάτα με περιεκτικότητα γύρω στο 50% σε κακάο
90 ml (6 δοσομετρικές κουταλιές σούπας) εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
75 gr βούτυρο
150 gr ζάχαρη + 100 gr για τα αχλάδια του γαρνιρίσματος
3 αυγά
Ξύσμα ενός πορτοκαλιού
1 κουταλάκι κονιάκ
2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν
200 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 δοσομετρική κουταλιά κακάο για γλυκά
Για το γαρνίρισμα
2 αχλάδια περίπου 200gr
100gr ζάχαρη
125 ml νερό
5-6 κλωστές κρόκο
Επί το έργον
Ετοιμάζουμε τα αχλάδια για το γαρνίρισμα: Καθαρίζουμε και κόβουμε σε τέταρτα τα αχλάδια χαράζοντας τα ώστε να γίνουν όταν βράσουν σαν μικρές βεντάλιες. Βάζουμε σε κατσαρόλα όλα τα υλικά και βράζουμε σε μέτρια θερμοκρασία μέχρι να δέσει ελαφρά το σιρόπι και να μαλακώσουν αλλά να μη λιώσουν τα αχλάδια. Αφήνουμε να κρυώσει.
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο με το βούτυρο σε ένα κατσαρολάκι, να μη κάψει, ίσα για να λιώσει το βούτυρο. Προσθέτουμε τη σοκολάτα σε μικρά κομματάκια και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι να λιώσει.
Ανακατεύουμε σε ένα σκεύος το αλεύρι με το μπέικιν και το κακάο Καθαρίζουμε τα τρία αχλάδια, τα κόβουμε σε κύβους μεγέθους μικρού λουκουμιού, και τα ανακατεύουμε με το αλεύρι. Ανάβουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Χωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους, τα χτυπάμε σε μαρέγκα και τα’ αφήνουμε στην άκρη.
Χτυπάμε σε ευρύχωρο σκεύος τους κρόκους με τη ζάχαρη (και με μίξερ χεριού μπορούμε) και όταν έχουμε ένα ανοιχτόχρωμο ομοιογενές μείγμα προσθέτουμε το κονιάκ και το ξύσμα, και το μείγμα της σοκολάτας. Ανακατεύουμε με μια σπάτουλα πια, και προσθέτουμε το αλεύρι με τα κομμάτια των αχλαδιών και στο τέλος τη μαρέγκα ανακατεύοντας απαλά να ενσωματωθεί χωρίς να πέσει.
Αδειάζουμε το μείγμα σε καλολαδωμένη και αλευρωμένη φόρμα ή σε φόρμα που έχουμε καλύψει με χαρτί ψησίματος. Ψήνουμε για 1 ώρα περίπου ή μέχρι να βγει καθαρή η λάμα μαχαιριού που θα βυθίσουμε στο κέικ. Ακολουθούμε πάντα τις γενικές οδηγίες για κέικ.
Αφήνουμε να σταθεί για 10 λεπτά στη φόρμα και το βγάζουμε. Τρυπάμε εδώ κι εκεί με ένα μαχαίρι και με ένα κουτάλι απλώνουμε το σιρόπι των αχλαδιών και τα γαρνίρουμε με τα αχλάδια. Αφήνουμε να κρυώσει εντελώς και σερβίρουμε.
Παρατηρήσεις
1)Αν βαριόμαστε τη διαδικασία με τη μαρέγκα μπορούμε να χτυπήσουμε ολόκληρα τα αυγά με τη ζάχαρη να ομογενοποιηθούν. Όμως πρέπει να προσθέσουμε 1 κουταλάκι μπέικιν ακόμη.
2)Το κέικ είναι αρκετά γλυκό οπότε μπορούμε να ελαττώσουμε λίγο τη συνολική ζάχαρη, αφαιρώντας 1 κουταλιά από το μείγμα και 1 κουταλιά από τα αχλάδια.
3)Μπορούμε να παραλείψουμε το γαρνίρισμα με τα αχλάδια. Τότε ας βάλουμε 1 αχλάδι ακόμη στο μείγμα του κέικ. Αν δεν είναι πολύ ώριμα και παραλείψουμε το σιρόπι, μπορούμε να συμπληρώσουμε λίγη ζάχαρη (1-2 κουταλιές ακόμη) στο μείγμα. Το έχω κάνει και είναι πολύ ωραίο στη γεύση αν και χάνει σε εμφάνιση.
4)Η ανάρτηση αυτή έγινε στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στο διαγωνισμό για τα FOODBLOGAWRDS 2016 που διοργανώνει το ΒΗΜΑgourmet, με χορηγό της κατηγορίας μας τα Super Markets Μασούτης. Χρησιμοποιήσαμε το αλεύρι για όλες τις χρήσεις από τη σειρά προϊόντων Mr. Grand και το Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο από τη σειρά …ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ. Τα αποτελέσματα, άριστα!
*ορδινιασμένες: προετοιμασμένες, μουρχούτα: μεγάλο σκεύος που έβαζαν φαγητό στη μέση του σοφρά (συνήθως έτρωγαν όλοι από το ίδιο) , οψάργας: χθες βράδυ
Σημείωση: Και οι τρεις λέξεις χρησιμοποιούνται ακόμη…
**Μ.Α. Φώσκολου, ΦΟΡΤΟΥΝΑΤΟΣ, 1669, Ελευθερουδάκης, ΑΘΗΝΑ 1922.
από την ιστοσελίδα http://anemi.lib.uoc.gr/
Αχλάδι και σοκολάτα! Πράγματι ο καλύτερος συνδυασμός! Άλλη μια νόστιμη ανάρτηση!