Γλυκάκι κι από μένα σήμερα ! Εντάξει δεν είναι σοκολατένιο και κόκκινο και κρεμώδες, αλλά είναι κατάλληλο για όσους θεωρούν ότι πρέπει να γιορτάζουν αύριο. Τα συστατικά του εξάλλου , μέλι και καρύδια ,θεωρούνται αφροδισιακά από την αρχαιότητα. Αναφέρεται σαν διάδοχος του αρχαίου κρητικού γλυκού που ο Αθήναιος περιγράφει στους «Δειπνοσοφιστές» του και το ονομάζει «γάστριν».
Φυσικά είναι κατάλληλο για οποιαδήποτε άλλη εποχή και περίσταση γιατί είναι υγιεινό, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και πολύ φίνο! Ξηροί καρποί, αρώματα κανέλας, εσπεριδοειδών, ανθόνερου, και τριφτή ζύμη που λιώνει στο στόμα!
Δεν γνωρίζω την προέλευση της λέξης πατούδα.
Μπορώ να πω ότι δεν γνωρίζω ούτε το γένος. Αλλού λέμε «η πατούδα» κι αλλού «τα πατούδα» για τα μικρά μυρωδάτα κεράσματα. Σε μια –πρόχειρη- αναζήτηση είδα ότι πάτουδα (με τον τόνο στο α) λένε στις Κυκλάδες και κυρίως στην Πάρο και στη Νάξο, γεμιστά κρέατα (κότα ή κουνέλι) δηλαδή καμμία σχέση με τα δικά μας. Πολύ θα ήθελα αν γνωρίζει κάποιος αναγνώστης περισσότερα, να μας ενημερώσει.
Η γέμιση στο συγκεκριμένο γλυκάκι σηκώνει πολλές παραλλαγές. Ποικιλία ξηρών καρπών, γλυκών του κουταλιού ή μαρμελάδων, σκέτου μελιού, περισσότερου σουσαμιού και άλλες παραλλαγές, κάνουν κάθε φορά τη γεύση τους ξεχωριστή. Επίσης η ζύμη υπάρχει και σε νηστίσιμη και σε αρτύσιμη παραλλαγή.
Θα δώσω τη συνταγή όπως την έφτιαξα την τελευταία φορά γιατί ήταν επιτυχημένα κατά γενική ομολογία όσων τα δοκίμασαν.
Υλικά
Α. Ζύμη
1 κούπα ελαιόλαδο
2 κουταλιές σούπας ρακή ή κονιάκ
½ κούπας χυμό πορτοκαλιού
1 μέτριο λεμόνι (το χυμό)
4 κουταλιές ζάχαρη
1 κουταλάκι κοφτό αλάτι
1 κουταλάκι σόδα
5 κούπες (πάνω-κάτω) αλεύρι μαλακό
Β.Γέμιση:
2 κούπες καρύδια χοντροαλεσμένα
1 κούπα μαρμελάδα πορτοκάλι ή γλυκό πορτοκάλι κομμένο σε μικρά κομματάκια μαζί με το σιρόπι του
½ κούπα μέλι
½ κούπα σουσάμι αναποφλοίωτο καβουρντισμένο και ελαφρά αλεσμένο
1 κουταλάκι κανέλα
½ κουταλάκι γαρύφαλλο
Προαιρετικά, 1-2 κουταλιές λικέρ ή κονιάκ
Γ.Γαρνίρισμα:
Μισή κούπα ανθόνερο (προαιρετικά)
2 κούπες περίπου ζάχαρη άχνη
Επί το έργον
Αναμειγνύουμε τα υγρά υλικά της ζύμης-εκτός του χυμό λεμονιού- με τη ζάχαρη. Διαλύουμε τη σόδα στο λεμόνι και το αδειάζουμε στο μείγμα.Βάζουμε στο αλεύρι το αλάτι και το προσθέτουμε ώστε να γίνει μια σφικτή αλλά όχι σκληρή ζύμη.
Σε άλλο σκεύος αναμειγνύουμε τα υλικά της γέμισης . Αφήνουμε στην άκρη για ένα μισάωρο τα δύο μείγματα, αφενός για να ξεκουραστεί η ζύμη και αφετέρου για να αναμειχθούν τα αρώματα στη γέμιση.
Ανοίγουμε μικρά φυλλαράκια (και να θέλαμε δεν ανοίγουν μεγάλα μ’ αυτή τη ζύμη) και κόβουμε δίσκους με διάμετρο περίπου δέκα εκατοστά, με τη βοήθεια ενός μικρού πιάτου γλυκού του κουταλιού ή με κουπ πατ.
Βάζουμε μια κουταλιά γέμισης στο καθένα τους και τα κλείνουμε σε μισοφέγγαρα. Εναλλακτικά ,παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης σαν μεγάλο καρύδι, το πατάμε στο χέρι μας να γίνει σαν μικρή πιτούλα και βάζουμε τη γέμιση. Το κλείνουμε εγκλωβίζοντας τη γέμιση στο εσωτερικό του, και του δίνουμε στρογγυλό ή οβάλ σχήμα.
Τοποθετούμε τα πατούδα σε ταψί και τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς (προθερμασμένος φούρνος) για 35 – 40 λεπτά.
Τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αφήνουμε να κρυώσουν λίγο.Τα στρώνουμε σε μια από τις κόλλες ψησίματος που χρησιμοποιήσαμε και τα ραντίζουμε με ανθόνερο(αν μας αρέσει).Τέλος, τα πασπαλίζουμε με αχνοζάχαρη.
Παρατηρήσεις
1) Μπορούμε να βάλουμε μαρμελάδα ή άλλο γλυκό του κουταλιού. Ιδανική η μαρμελάδα πορτοκάλι. Ακόμη, μπορούμε να βράσουμε, να γλυκάνουμε (όπως στο “γλυκό κουταλιού πορτοκάλι”) και να αλέσουμε τα πορτοκάλια .Τότε θα αυξήσουμε την ποσότητα του μελιού.
2) Το σουσάμι χρησιμοποιείται για να πήξει λίγο το μείγμα της γέμισης. Αντί σουσάμι μπορούμε να βάλουμε κοπανισμένη φρυγανιά ή μπισκότο
3) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σκέτο μέλι στη γέμιση. Τότε, δεν ξεχνάμε να βάλουμε ξύσμα εσπεριδοειδών (2-3 κουταλιές ) για να μυρίσει η γέμιση.
4) Η άποψη ότι το γάστριν είναι ο πρόδρομος του μπακλαβά, αμφισβητείται από πολλούς ερευνητές (κ. Καβρουλάκη ) ενώ από άλλους υποστηρίζεται (Ν. και Μ. Ψιλάκη στο βιβλίο τους Κρητική κουζίνα, Ε΄έκδοση, σ. 334, και Σιμόνη Καφίρη)
update 2020: Η λέξη ίσως προέρχεται από τη μετοχή αορίστου (battuto) του ιταλικού ρήματος battere. Εδώ η ιταλική ερμηνεία της λέξης: https://www.ciaoitalia.com/blog/battuto-the-four-evangelists-of-italian-cooking
Τι καλύτερα αφροδισιακά από το μέλι και τα καρύδια.Νόστιμο και μυρωδάτο γλυκό όπως λες και εσύ και η περιγραφή της κατασκευής του, αναλυτικότατη.
Από εδώ έρχονται όλες αυτές οι μυρωδιές???
Τι ωραίο γλυκάκι!!!!
Καλή βδομάδα εύχομαι!!!
Χρόνια μας Πολλά! Vita :)))
Εμείς γιορτάζουμε κάθε μέρα, μιας και είμαστε σούπερ ερωτευμένες.
Merci για το βραβείο. θα ετοιμάσω κορνίζα και έρχομαι να το πάρω…μαζί με μπόλικα πατούδα.
Φιλί γλυκό
Πολύ ωραίο γλυκάκι,δεν το είχα ξανακούσει, και εγώ το κυκλαδίτικο κρέας ήξερα!
Καταγράφεται προς δοκιμή, και παίζει και μπόλικο γλυκό!
Καλή εβδομάδα!
Α, είσαι καταπληκτική! Θαυμάσιο και άκρως χορταστικό το μπλογκ σου! Κάποια στιγμή γράψε πολλά για τους αγαπημένους μου χοχλιούς.
Πολλά φιλιά!!!
Yperoxo to post! Analitikotato mexri tin teleutaia leptomereia! Mprabo pou dialekses ena skliropiriniko glyko kai den epeses stin pagida tis imeras!!! Geia sta xeria sou!
Υγιεινό, πεντανόστιμο και αφροδισιακό! Τι άλλο θέλουμε για σήμερα;-)
Καλή εβδομάδα!
Μιά γλυκιά καλημέρα …σαν τα γλυκάκια σου και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη γλυκιά νεραϊδούλα σου!
Πολλά φιλιά
Το "βασίλειό" μου γι' αυτό το μικρό γαλάζιο πιατάκι με την μια λαχταριστή πατούδα της φωτογραφίας :-))
Ευχαριστώ πολύ για την επιλογή και το χάρισμα της Νεραϊδούλας.
Το διάβασα ΟΛΟ ως συνηθως! Πολύ μου αρέσει αυτό το γλυκό, σε όλες τις παραλλαγές και παρόλα αυτά, δεν το έχω φτιάξει ποτέ (για ευνόητους λόγους). Μου άρεσαν τα στοιχεία που δίνεις για την ονομασία κλπ!
Ποιός είπε ότι τα ωραία γλυκά είναι μόνο από σοκολάτα;;; Ο καλός μύλος -εγώ- όλα τα αλέθει!!! Και σε μεγάλες ποσότητες μάλιστα!!! Δεν χτίζεται εύκολα τέτοιο κορμί!!! …χα…χα…
Τέλειο το γλυκάκι, αλλά δυστυχώς η αλεργία μου στους ξηρούς καρπούς, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν θα με αφήσει να το φάω, ταχόρτα όμως…δεν τα χορταίνω! Σε ευχαριστώ για το βραβείο!
para-kelsoscooks καλώς όρισες.Σ' ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο!
Έλενα είναι πράγματι από αυτά που μοσχομυρίζουν 🙂
Ζαμπία έτσι λέω κι εγώ! :-))))
Έφη ευχαριτώωω.Περιμένω εντυπώσεις όταν το δοκιμάσεις
Στέλιο καλώς όρισες! Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.Εννοείται ότι σε λίγο που θα έχουμε τους φετινούς χοχλιούς θα τους μαγειρέψω με όλους τους δυνατούς τρόπους.Ανέμενε 🙂
D&C Ευχαριστώ πολύ.Σκληροπυρηνικό δεν λες τίποτα :-)!!!
mia maria ελπίζω να την περάσατε καλά τη συγκεκριμένη μέρα 🙂
Δήμητρα σ' ευχαριστώ πολύ!
Πηνελόπη μου η αλήθεια είναι ότι κι εγώ αντιστάθηκα με μεγάλη δυσκολία γιατί όσοι το δοκίμασαν έκαναν εκείνο το μακρόσυρτο μμμμμ… της απόλαυσης!
Κική ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την υπομονή σου να διαβάζεις τα "σεντόνια" μου :-)!
Μαρίνα μου αυτό λέω κι εγώ! Δεν μου έρχεται στο νου γλυκό που να μη μ' αρέσει…
Σωτηρία καλώς ήρθες! Αχ αυτές οι αλλεργίες.Πάντως η γέμιση είναι "ευέλικτη".Μπορείς να βάλεις μαρμελάδα, σταφίδες, φρυγανιά, νιφάδες σοκολάτας, κ.ά.Δεν θα είναι το παραδοσιακό αλλά θα είναι νόστιμο…
Αχ, τι μου μύρισε τώρα!!! Αχ, τι γεύση!!!
Γιάμμιιιιι!!!
Marilia είναι όντως πολύ μυρωδάτο γλυκάκι. Την επόμενη φορά που θα το φτιάξω έλα να σε κεράσω μα μακριά δεν είμαστε 🙂
[…] που φτιάχνω (έχουν κάποιες μικρές διαφορές από τη δική σου συνταγή που και αυτή είναι πολύ καλή), όμως η δική μου […]