Για βιαστικές ή αρχάριες …
Τα μυζηθροπιτάκια είναι ένα από τα επιδόρπια με τα οποία τελειώνει πολύ συχνά ένα γεύμα στην Κρήτη. Μαζί με μια ρακή που λειτουργεί σαν χωνευτικό στην προκειμένη περίπτωση, παρατείνουν την κουβέντα και την παρέα γύρω από ένα οικογενειακό ή φιλικό τραπέζι.
Με γλυκιά ή με ξινή μυζήθρα, μαλεβυζιώτικα ή σφακιανά ή …παγκρήτια, με μπόλικο μέλι και κανέλα, φρεσκοτηγανισμένα και τραγανά δεν μας αφήνουν να σταματήσουμε μόνο στο πρώτο…
Τι γίνεται όμως αν δεν υπάρχει χρόνος για άνοιγμα φύλλου, ή αν βαριόμαστε βρε αδελφέ και έχουν τελειώσει οι προμήθειες της κατάψυξης ; Επειδή πάντα υπάρχει μυζήθρα στο σπίτι, κυρίως ξινή γιατί η γλυκιά (ανθότυρος) δεν διατηρείται για πολλές μέρες, και πάντα έχω φύλλο κρούστας στην κατάψυξη, φτιάχνω τα μυζηθροπιτάκια της τεμπέλας όπως τα λέω.
Είναι τόσο νόστιμα που πολλοί τα προτιμούν από εκείνα με το σπιτικό φύλλο γιατί το φύλλο κρούστας γίνεται πολύ τραγανό στο τηγάνι και ταιριάζει με το μέλι και την κανέλα.
Επίσης είναι ιδανικά (μαζί με τις αγνιόπιτες) για τις αρχάριες νοικοκυρές που δεν ξέρουν να ανοίγουν φύλλο .
Υλικά
½ κιλό μυζήθρα ξινή ή γλυκιά (ανθότυρο φρέσκο)
300-350 γραμμάρια φύλλο κρούστας για πίτες
Ελαιόλαδο για το άλειμμα του φύλλου και για το τηγάνισμα
Μέλι και κανέλα και σουσάμι(αν έχουμε) για το σερβίρισμα
Επί το έργον
Αν το φύλλο μας είναι κατάψυξης το βγάζουμε και το αφήνουμε να έλθει σε θερμοκρασία δωματίου. Σπάμε την ξινή μυζήθρα σε τρίμματα με ένα κουτάλι. Αν χρησιμοποιήσουμε γλυκιά την πατάμε με ένα πιρούνι για να μην έχει «κομπάκια», όσο είναι δυνατόν αυτό. Επίσης, τη γλυκιά μπορούμε απλώς να την κόψουμε σε κομμάτια μεγέθους ενός μεγάλου λουκουμιού. Χωρίζουμε το φύλλο κόβοντας τη μακριά πλευρά σε 4 ως 5 λωρίδες ίσου περίπου πλάτους ανάλογα με το μέγεθος που θέλουμε τα μυζηθροπιτάκια μας. Έτσι έχουμε λωρίδες με μήκος την στενή πλευρά του φύλλου και πλάτος το ¼ ή το 1/5 της μακριάς του πλευράς. Αλείφουμε με ένα πινέλο μια μια λωρίδα με ελάχιστο ελαιόλαδο (γιατί θα τηγανιστούν με λάδι) και βάζουμε στην γωνία μια κουταλιά μυζήθρα. Σηκώνουμε την άλλη γωνία της ίδιας πλευράς και σκεπάζουμε τη μυζήθρα .
Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα τρίγωνο. Το σηκώνουμε από την άκρη και το αφήνουμε να πέσει πάνω στη λωρίδα. Ελπίζω να φαίνεται η τεχνική στη φωτογραφία για όσους δεν την ξέρουν. (Αν κάνετε κλικ πάνω στη φωτογραφία μεγαλώνει).
Εδώ με γλυκιά μυζήθρα που είναι πιο κρεμώδης!
Συνεχίζουμε μέχρι τελειώσει η λωρίδα και να έχουμε ένα καλοφτιαγμένο τριγωνάκι . Αν θέλουμε πιο πολύ φύλλο βάζουμε δυο δυο τις λωρίδες ,τη μια πάνω στην άλλη με ελαιόλαδο ανάμέσά τους. Όταν εξαντλήσουμε τα υλικά μας, βάζουμε λάδι σε τηγάνι να κάψει αλλά όχι να καπνίσει.
Τα βάζουμε λίγα λίγα και τα τηγανίζουμε κι από τις δύο πλευρές .Τηγανίζονται πολύ πιο γρήγορα από εκείνα με το σπιτικό φύλλο γι αυτό πρέπει να είμαστε πάνω από το τηγάνι για να μην τα κάψουμε.
Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα για να μην τα τρυπήσουμε σε χαρτί κουζίνας για να αφήσουν το περίσσιο λάδι.Μπορούμε εναλλακτικά να τα ψήσουμε στο φούρνο μέχρι να χρυσίσουν. Τα σερβίρουμε με μέλι καλής ποιότητας . Πασπαλίζουμε με κανέλα και αν θέλουμε με κοπανισμένο σουσάμι και καρύδι.
Παρατηρήσεις
1) Μέσα στη μυζήθρα εγώ δεν βάζω κανένα γλυκαντικό ιδιαίτερα αν πρόκειται να τα σερβίρω μετά από το φαγητό. Αν είναι για απογευματινό κέρασμα μπορούμε να βάλουμε λίγη ζάχαρη . Ακόμη μπορούμε να ψιλοκόψουμε λίγο δυόσμο.
2) Αν χρησιμοποιήσουμε νωπό φύλλο, μπορούμε να τα καταψύξουμε και αυτά και να τα τηγανίζουμε όποτε τα χρειαστούμε. Δεν χρειάζεται να ξεπαγώσουν αλλά πρέπει να τηγανιστούν σε μέτρια θερμοκρασία για να μην αρπάξει το φύλλο χωρίς να έχει ξεπαγώσει καν η μυζήθρα!
3) Μπορούν να γίνουν ακόμη και με φέτα, αν και ξινή μυζήθρα κυκλοφορεί πια τυποποιημένη από τα τυροκομεία της Κρήτης σε όλα τα σούπερ μάρκετ. Αν είναι πολύ «σφικτή» μπορούμε να βάλουμε 1-2 κουταλιές γάλα για να γίνει πιο κρεμώδης. Αν δεν μας αρέσουν τα γλυκόξινα, βάζουμε γλυκιά μυζήθρα (νωπό αθότυρο ) .
4) Αν έχουμε καλό βούτυρο γάλακτος προσθέτουμε 1-2 κουταλιές στο λάδι και τα ζεσταίνουμε μαζί ώστε να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα. Εγώ βάζω λίγο στακοβούτυρο αν έχω.
5) Εννοείται ότι μπορούμε να τα σερβίρουμε με αχνοζάχαρη ή με ένα σιρόπι από γλυκό κουταλιού αλλά σαν το μέλι … τίποτα! Όπως είναι καυτά λιώνει πάνω τους, και είναι η ιδανική τους συνοδεία. Φυσικά μαζί με μια παγωμένη ρακή!
Καλημέρα και καλή Κυριακή.Αυτά τα υπέροχα τυροπιτάκια τα κάνω αρμυρά και δεν είχα σκεφτεί ποτέ τη γλυκιά εκδοχή.Γιαυτό είναι οι φίλοι να δίνουν ιδέες!!
Πολλά φιλιά.
Μυζηθροπιτάκια!!! Από τα πρώτα πράγματα που αγάπησα στην Κρήτη, χαχαχαχα! Mου άνοιξες την όρεξη πρωί πρωί! έτσι όπως τα βλέπω και με μπόλικο μέλι…πειρασμός!!! Καλημέρα 🙂
Πολύ νόστιμα με ανθότυρο,αλλά με ξινομυζήθρα και μέλι δίνουν την ιδανική γεύση,τουλάχιστον για μένα!
Τι νοστιμιές φτιάχνετε στην Κρήτη!
Φιλιά!
λατρεμενη γευση!εγω βαζω ξινομυζήθρα γιατι μ'αρεσει η αντιθεση 🙂
καλες γιορτες απο καρδιας!
Tes petits triangles doivent être délicieux.
J'aime beaucoup.
Je reviendrai avec plaisir.
A très bientôt
Αν ήξερες πω θέλω τώρα να απλώσω το χέρι μου να πάρω ένα μελωμένο!!!
Αγαπημένη γεύση!!
Καλές γιορτές, με υγεία εύχομαι!
Να λιποθυμήσω τώρα ή πιο μετά;
Και χωρίς μέλι τα έτρωγα βρε Βαγγελιώ μου, αρκεί να τα είχα εμπρός μου…
Καλή εβδομάδα εύχομαι.
Λατρεύω οποιαδήποτε κρητική πίτα με τυρί, αλλά θα προτιμήσω αυτά με το χειροποίητο φύλλο! Μιαμ!
Ξανθή εμείς γενικώς τα συνηθίζουμε τα γλυκόξινα απ' ότι ξέρεις…
reine δεν έχεις άδικο! Όποιος τα δοκιμάζει "κολλάει" 🙂
Έλένη κι εγώ με ξινομυζήθρα τα προτιμώ!
Cook αν είναι καλή η ξινομυζήθρα είναι "άπαιχτα" που λένε 🙂
Nadji merci de visiter et commenter agréable. Désolé pour le mauvais français. (Heureusement, il est le traducteur de Google :-))
Έλενα ελπίζω κάποια στιγμή αυτό να γίνεται :-). Ξέρεις πόσα ζηλεύω κάθε μέρα;
Πηνελόπη ζεστά ζεστά τρώγονται με πολλούς τρόπους. Κι εγώ μέχρι να τελειώσει το τηγάνισμα ενα δυό τα δοκιμάζω χωρίς μέλι.
Κική είπαμε :-). Για βιαστικές και αρχάριες…Το χειροποίητο είναι πάντα αλλιώς βέβαια!
Βαγγελιώ,μόλις βγήκαν από το τηγάνι και στέκονται – ακόμα,γιατί σε λίγο θα τα τσακίσει ο
σύντεκνος -μέσα στη πιατέλα ζεστά και μελωμένα…
Επειδή τελείωσε η μία πιατέλα με τα μελομακάρονα,έμεινε μέσα αρκετό μέλι και καρύδια…
σκέφτηκα λοιπόν και έφτιαξα τα μυζηθροπιτάκια σου για να μη πάει χαμένο…
μ' αρέσουν οι ιδέες σου…-:))
Mμμμμ! Φαίνονται πολύ νόστιμα κι εύκολα!
Προσωπικά τα μυζηθροπιτάκια τα τρώω σκέτα, δεν μου αρέσουν με μέλι.
Θα τα φτιάξω σύντομα. Ευχαριστώ για τη συνταγή!
Καλό βράδυ.
Πολύ λαχταριστά!!και έχω μια πείνα βραδιάτικα, άστα να πάνε!!
Βιβή , όλα τα χατήρια του συντέκνου τα κάνεις βλέπω :-). Να χαίρεστε ό ένας τον άλλο!
Selcouth δεν είσαι ή μόνη που τα τρώει σκέτα! Κι εγώ μέχρι να τελειώσω το τηγάνισμα τσακίζω 1-2 ζεστά ζεστα 🙂
Μαρί όπως είναι μικρά είναι ιδανικά για τις νυχτερινές εξορμήσεις στην κουζίνα 🙂
Με δυόσμο τα έχω φάει από τα χεράκια σου και ήταν το πρώτο που έφαγα από το απίθανο τραπέζι σου. Αξέχαστα!
Φιλιά Βαγγελιώ μου, είσαι καταπληκτική.
Καλημέρα! Ακόμη θυμάμαι πως το φαγητό με το κρέας και τα γιαχνερά δεν ήταν όπως το ήθελα γιατί τα χόρτα ήταν από την κατάψυξη! Σ’ ευχαριστώ Ντινάκι μου! Πόσα χρόνια πέρασαν!
καλημερα χρονια πολλα! εγω τα φτιαχνω ετσι αλλα βαζω και υλικα στην μυζηθρα 😉 λιγη μαργαρινη λιγη ζαχαρη ενα αυγο και κανελιτσα 😉 και τα ψηνω στον φουρνο στην λαδοκολλα! ιδανικα απο πανω μετα αχνη και κανελλα .. αν και το μελι δεν μου ακουγεται ασχημο 😉 για τους πιο λαιτ λοιπον γινοντε και στο φουρνο εξισου τραγανα και πεντανοστιμα 😉
Πολύ ωραία η ιδέα του φούρνου και σ’ αυτήν τη συνταγή. Για να είμαι ειλικρινής έχω βγάλει την μαργαρίνη από την κουζίνα μου αλλά θα μπορούσε να αντικατασταθεί με βούτυρο φαντάζομαι… Εμείς με ζάχαρη μόνο αν δεν υπάρχει μέλι στο σπίτι! Δοκιμάστε το, είναι σαφώς ανώτερο από τη ζάχαρη!
[…] μια άκρη βάζουμε λίγη γέμιση και τυλίγουμε όπως τα μυζηθροπιτάκια με φύλλο κρούστας ή τα τριγωνάκια που φαίνονται εδώ δημιουργώντας […]
[…] μια άκρη βάζουμε λίγη γέμιση και τυλίγουμε όπως τα μυζηθροπιτάκια με φύλλο κρούστας ή τα τριγωνάκια που φαίνονται εδώ δημιουργώντας […]
[…] ξινομυζήθρα που δεν μου λείπει ποτέ τρίγωνα τυροπιτάκια , σε αλμυρή εκδοχή. Τίποτα δεν πάει χαμένο… […]