Τα σοκολατάκια της ανακύκλωσης!
“Σας παρακολουθώ ανελλιπώς και βρίσκω της συνταγές σας εύκολες και πετυχημένες ! Πάντα . Η ερώτηση μου τώρα είναι αν έχετε συνταγή για βραχάκια , αυτά που έκαναν πάντα στη Κρήτη με κουβερτούρα και αμύγδαλο”.
Μετά από ένα τέτοιο μήνυμα, δεν θα μπορούσα παρά να φτιάξω τα από καιρό προγραμματισμένα βραχάκια ή ανώμαλα σοκολατάκια . Πράγματι φτιάχνονται τόσο πολλά χρόνια στην Κρήτη που θα μπορούσε κάποιος να τα πει …παραδοσιακά. Προσωπικά θυμάμαι να τα φτιάχνει η μάνα μου από τότε που ήμουνα παιδάκι με τα απομεινάρια των σοκολατένιων δώρων των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Σοκολατένιοι Αι – Βασίληδες και ελαφάκια αλλά και πασχαλιάτικα κουνελάκια, κοτοπουλάκια και αυγά φτιαγμένα από εκείνη την σκληρή πικρή κουβερτούρα, έλιωναν σε μπεν μαρί και ανακατεύονταν με ολόκληρα αμύγδαλα για να γίνουν τα πιο εύκολα σπιτικά σοκολατάκια των παιδικών μας χρόνων. Οι νεώτερες εκδοχές θέλουν καραμελωμένα τα αμύγδαλα, ανακάτεμα με άλλα ξηροκάρπια, προσθήκη ξερών φρούτων αλλά εδώ θα δώσουμε την παλιά συνταγή με τις ατέλειες και τη νοστιμιά της…
Πριν από λίγες μέρες -μετά το παραπάνω μήνυμα- που ρώτησα τη μάνα μου τις αναλογίες που τα φτιάχνει αυτή, με παρέπεμψε στο τετράδιό της με την εντολή «Βρες τη συνταγή της θείας της Σ. Αυτή έκανε τα καλύτερα. Ελαμποκοπούσανε!». Την βρήκα, την αντέγραψα και έκτοτε τα έχω φτιάξει τρεις φορές, τις δυο από μισή δόση για να δοκιμάσω συμπεριφορά υλικών.
Η θεία Σ. έχει «φύγει» εδώ και κάμποσα χρόνια χωρίς να έχει την ευκαιρία να δείξει την νοικοκυροσύνη της και τη μαστοριά της σε σύζυγο και παιδιά…Δεν είχε δική της οικογένεια. Εμείς όμως οι υπόλοιποι, μακρινά και κοντινά ανίψια, ξέραμε τι ήξερε να κάνει. Δηλαδή η θεία αποκλείεται να ανακύκλωνε σοκολατένια αυγά και κουνελάκια και ελαφάκια. Δεν ζει για να μας πει ποιά σοκολάτα χρησιμοποιούσε αλλά σίγουρα δεν θα είχε πάνω από 55% περιεκτικότητα σε κακάο γιατί στην εποχή της μέχρι τόσο είχαν οι σοκολάτες που κυκλοφορούσαν. Κι από σοκολάτες ήξερε καλά…
Κάποιες συνταγές της έχει καταγράψει η μάνα μου αλλά το τετράδιο των συνταγών της όπως και της αδελφής της αναζητείται. Κι οι δυο ήταν θειάδες της μάνας μου, από τις πιο νοικοκυράδες του χωριού με συνταγές που είχαν και αστικές επιρροές μιας και είχαν πολλούς συγγενείς στην Αθήνα.
Τα βραχάκια λοιπόν που ονομαζόταν και ανώμαλα λόγω του ασύμμετρου σχήματος και των διαφόρων μεγεθών τους και που ανταγωνιζόταν επάξια τις απόλυτα συμμετρικές και ομαλές σοκολατένιες μαργαρίτες του εμπορίου, σύμφωνα με τη συνταγή της θείας Σ. έχουν ως εξής…
Υλικά
500gr σοκολάτα κουβερτούρα με περιεκτικότητα γύρω στο 50% σε κακάο
400gr αμύγδαλα με τη φλούδα
2 κουταλιές σούπας βούτυρο ή ελαιόλαδο
Προαιρετικά, 2 κουταλιές ζάχαρη άχνη
Επί το έργον
Καβουρδίζουμε τα αμύγδαλα σε τηγάνι ή στο φούρνο και τα αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς.
Σε μπεν μαρί βάζουμε τα ¾ από την ποσότητα της σοκολάτας. Μόλις αρχίσει να λιώνει προσθέτουμε το βούτυρο (ή το ελαιόλαδο) και την άχνη.
Όταν ενσωματωθούν, ρίχνουμε στο μείγμα την υπόλοιπη σοκολάτα σε μικρά κομμάτια και ανακατεύουμε να λιώσει.
Αποσύρουμε από το μάτι και αφού κρυώσει λίγο ακόμη προσθέτουμε τα ΚΡΥΑ αμύγδαλα και ανακατεύουμε να καλυφθούν εντελώς από σοκολάτα.
Αφήνουμε τώρα ένα μισάωρο ή και λίγο περισσότερο και βγάζουμε τα βραχάκια με δύο κουταλάκια σε χαρτί ψησίματος ή λαδόκολα ή αλουμινόχαρτο.
Αφήνουμε να στερεοποιηθούν και τυλίγουμε σε σελοφάν ή αλουμινόχαρτο.
Παρατηρήσεις
1)Η συνταγή της θείας έλεγε 2 κουταλιές μαργαρίνη αλλά επειδή δεν τη συνηθίζω την αντικατέστησα με βούτυρο και μια φορά με ελαιόλαδο. Ίσως ήταν πιο λαμπερά με ελαιόλαδο και πιθανόν η λαμπρότητα που θυμάται η μάνα μου να οφείλεται στη μαργαρίνη…
2)Το μπεν μαρί μου είναι αυτοσχέδιο με δύο κατσαρόλες ή με ένα μπολ πάνω από κατσαρόλα στην οποία σιγοβράζει το νερό. Το πάνω σκεύος δεν ακουμπά στο νερό που βράζει.
3)Αποφεύγουμε να βάλουμε στο ψυγείο τα σοκολατάκια μας για να μην ασπρίσει η σοκολάτα. Βέβαια, όπως όλα τα σπιτικά σοκολατάκια λιώνουν πιο εύκολα από εκείνα του εμπορίου και ίσως είναι αυτή η αιτία που τυλίγονται σε αλουμινόχαρτο.
4)Η διακόσμηση με άσπρη σοκολάτα τους έδωσε πολύ ωραία εμφάνιση. Έγινε μετά που στερεοποιήθηκαν εντελώς από πιο υπομονετική νοικοκυρά ;-)!
5)Η αχνοζάχαρη γράφεται ως υποχρεωτική στη συνταγή της θείας αλλά την τελευταία φορά την παρέλειψα γιατί μας αρέσει η λίγο πιο πικρή σοκολάτα.
Ωραία η συνταγή αλλά και η περιγραφή….κάνετε στη θεία Σ. τοο καλύτερο μνημόσυνο.
Ναι κυρία Άξια! Κι αν σας πω τη σύμπτωση ότι την πρώτη φορά που τα έφτιαξα ήταν η μέρα της γιορτής της! Καλή Χρονιά να έχουμε!
Χρόνια καλά με υγεία και χαμόγελα.
Αγαπημένα τα βραχάκια που τα τιμώ συχνά πυκνά. Η απορία μου είναι στο γιατί πρέπει να τα αφήσουμε τουλάχιστον μισή ώρα στο κατσαρολάκι πριν τους δώσουμε σχήμα. Λίγα λεπτά τ αφήνω και κρυώνοντας γίνονται μια μάζα. Ευχαριστώ πολύ
Χρόνια Πολλά και σε σας! Νομίζω ότι έχει να κάνει με τη θερμοκρασία του δωματίου και του μείγματος. Εγώ για να μη κυλάει η σοκολάτα και να απλώνει πολύ, την αφήνω λίγο να αρχίσει να στερεοποιηθεί πριν τα βγάλω στη λαδόκολα. Μάλλον θα πρέπει να συμπληρώσω στην ανάρτηση αυτήν την παρατήρηση…
γιατι μετα απο λιγες μερες ασπριζουν δεν τα τυλιξα
Μάλλον λιώσατε σε υψηλή θερμοκρασία τη σοκολάτα. Κι εγώ δεν τα τυλίγω αλλά δεν ασπρίζουν.
Φαινονται πολυ ωραια!!!Εγω τα κανω πιο απλα.Χρησιμοποιω μισο κιλο κουβερτουρα και μισο κιλο καβουρδισμενα αμυγδαλα
Είμαι σίγουρη ότι και τα δικά σου είναι υπέροχα! Η θεία που αναφέρω ήταν η θεία μου η Στασία (τη θυμάσαι υποθέτω…) και αυτά ήταν η σπεσιαλιτέ της ;-)!