Μυζηθροπιτάκια – γλύκισμα!

Σε μια λεκάνη βάζουμε τα υγρά υλικά της ζύμης και το αλάτι. Ανακατεύουμε ελαφρά με το χέρι και προσθέτουμε το αλεύρι σταδιακά μέχρι να έχουμε μια ζύμη που να μη κολλά στα χέρια αλλά όχι σκληρή. Αφήνουμε να ξεκουραστεί το λιγότερο μισή ώρα.

Σε άλλη λεκανίτσα λιώνουμε με το πιρούνι τη μυζήθρα και προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά . Τα ανακατεύουμε με το πιρούνι να γίνουν σαν κρέμα.

Ανοίγουμε φύλλο αρκετά λεπτό. Δείτε εδώ το κατατοπιστικό μας βίντεο και γραφτείτε στο κανάλι μας στο youtube:

Βάζουμε από ένα κουταλάκι του γλυκού μυζήθρα σε κατάλληλη απόσταση τραβάμε το φύλλο να τα σκεπάσει και κόβουμε κυκλικά ή ημικυκλικά πιτάκια με ένα γυάλινο ποτήρι κρασιού (το δικό μου έχει διάμετρο 5,5 εκατοστά αλλά ας είναι και μεγαλύτερο).

Εναλλακτικά, σκεπάζουμε τη μυζήθρα με το φύλλο και το γυρίζουμε άλλη μια φορά τυλίγοντάς τη μέσα στο φύλλο. Πατάμε με το δάκτυλο στο μεσοδιάστημα το φύλλο να κολλήσει και τα κόβουμε λοξά , όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

Τα τοποθετούμε σε δισκάκι φροντίζοντας να μη κολλήσουν το ένα με το άλλο.

Όταν τελειώσουμε, βάζουμε αρκετό ελαιόλαδο (1 κούπα περίπου) σε ένα τηγάνι και αφήνουμε να ζεσταθεί πολύ αλλά όχι να καπνίσει (εγώ βάζω ένα κομματάκι ζύμης σαν ρεβυθάκι και όταν αρχίσει να τσιτσιρίζει γύρω του το λάδι είναι έτοιμο). Βάζουμε τα πιτάκια λίγα λίγα και τα τηγανίζουμε γυρίζοντάς τα και από τις δυό πλευρές.

Τηγανίζονται πολύ γρήγορα γιατί το φύλλο είναι λεπτό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μετά την πρώτη τηγανιά χαμηλώνουμε λίγο το μάτι για να μη καίγονται.Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο λάδι.

Τα βγάζουμε σε χαρτί κουζίνας για να στραγγίξει το λάδι και τα σερβίρουμε με κοινή ζάχαρη ή αχνοζάχαρη ή μέλι ή πετιμέζι . Πασπαλίζουμε με κανέλα.Είναι υπέροχα ζεστά αλλά τρώγονται και σε θερμοκρασία δωματίου. Είναι το ιδανικό γλυκό συνοδευτικό της ρακής αυτή την εποχή.