Γίνεται τραπέζι χωρίς σαλάτα;
Και συνήθως-ειδικά στις γιορτές- μια μόνο δεν φτάνει! Σαλάτες πολύπλοκες, σαλάτες απλές, σαλάτες αλοιφές, σαλάτες πράσινες ή χρωματιστές… Συμπληρώνουν τα φαγοπότια μας και στολίζουν τα τραπέζια μας! Υπάρχει βέβαια η πρόταση με πολλές γιορτινές σαλάτες, και η πολύ δημοφιλής φετινή καροτοσαλάτα, αλλά σήμερα θα προσθέσω μια ακόμη αγαπημένη μας σαλάτα.
Καλό είναι στις οι σαλάτες μας να κυριαρχούν τα υλικά εποχής. Άλλη γεύση έχει «κάθε πράμα στον καιρό του». Θα μου πείτε, με τις σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειας, με τις ρυθμιζόμενες συνθήκες στα σύγχρονα θερμοκήπια είναι πολύ νόστιμα και τα εκτός εποχής κηπευτικά. Θα συμφωνήσω εν πολλοίς, αλλά επειδή εγώ είμαι σε ηλικία που η μνήμη της γεύσης λειτουργεί πολύ έντονα, θέλω δίπλα στα ψητά του Δωδεκαήμερου οπωσδήποτε μαρουλοσαλάτα!
Κι αν εμείς οι πιο μεγάλοι έχουμε συνδυάσει το μαρούλι με το ψητό χοιρινό και τη γεμιστή όρνιθα των ημερών, πιστεύω πως και οι πιο νέοι θα απολαύσουν αυτήν την πράσινη σαλάτα εποχής. Ε, και για να την κάνω λίγο πιο εορταστική, της προσθέτω και τα «νεωτερικά» μου… Από το μαρούλι-κρεμμυδάκι-άνηθο και λαδόξιδο της μάνας μου, κι από τις φορτωμένες με ό,τι φανταστείτε σαλάτες των πολυπληθών τραπεζωμάτων των προηγουμένων δεκαετιών, έχω περάσει σε πιο απλές λύσεις, με κάποιες «σπέσιαλ» πινελιές! Γι αυτό και ο χαρακτηρισμός στον τίτλο. Απλή είναι, πολύ πιο λιτή από τις “μονοεγωλειπωαποκειμεσα” σαλάτες που φτιάχναμε παλιότερα! Ούτε καν μια κουταλια μαγιονέζας δεν έχει 😉 !
Μη φανταστείτε ότι δαιμονοποιώ τη μαγιονέζα. Μου αρέσει, αλλά επειδή οι μέρες έχουν έτσι κι αλλιώς πολλά λιπαρά ας υπάρχουν και λίγο πιο απλές σαλάτες στο τραπέζι μας. Το μαρούλι κυριαρχεί, αλλά υπάρχουν και τα υλικά που θέλουμε να δώσουν τις διαφορετικές «υφές» στις σύγχρονες σαλάτες. Κάτι τραγανό, κάτι μαλακό, κάτι πικάντικο», κάτι που να δίνει οξύτητα, πρέπει να έχει μια καλή σαλάτα, διάβαζα κάπου πρόσφατα. Και αυτή εδώ τα έχει όλα αυτά, σε ισορροπία θέλω να πιστεύω ώστε το αποτέλεσμα να είναι αυτό που πρέπει…
Υλικά
Για 150-200 gr φύλλα μαρουλιών (κατά προτίμηση «φριζέ», ζυγισμένα καθαρισμένα)
5-6 κλαδάκια άνηθο
1 πράσινο κρεμμυδάκι (και το λευκό και το πράσινο τμήμα)
½ μέτριο φινόκιο
½ αβοκάντο
½ ξινόμηλο
5-6 καρύδια
Αλάτι (ανθό αλατιού κατά προτίμηση)
Περίπου 100 gr πικάντικο μαλακό τυρί
Προαιρετικά, 2-3 κουταλιές σπόρους ροδιού
Για το dressing:
¼ κούπας (περίπου 60 ml) ελαιόλαδο
2 κουταλιές (30 ml) λευκό ξίδι (μηλόξιδο αν υπάρχει…)
1 κουταλιά (15ml) χυμό λεμονιού
2 κουταλάκια (10ml) μουστάρδα καλής ποιότητας
(Η κούπα και τα κουτάλια μου είναι δοσομετρικά, 250ml -15ml-5ml)
Επί το έργον
Πλένουμε σχολαστικά τα μαρούλια: τα αφήνουμε για κανένα δεκαπεντάλεπτο στο νερό αφού ξεπλύνουμε τα χώματα που συνήθως υπάρχουν στο εσωτερικό των φύλλων. Μετά τα ξεπλένουυμε πολλά νερά και τα αφήνουμε να στραγγίξουν. Ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα υλικά. Σε ευρύχωρο σκεύος κόβουμε τα στραγγισμένα μαρούλια σε σχετικά φαρδιές λωρίδες (με το χέρι ή με κεραμικό μαχαίρι), ψιλοκόβουμε το κρεμμυδάκι και τον άνηθο. Κόβουμε στη μέση το μισό φινόκιο και κάθε κομμάτι σε πολύ λεπτές φετούλες. Το ίδιο κάνουμε και με το μήλο. Κόβουμε και το αβοκάντο σε κομματάκια μπουκιάς. Προσθέτουμε τα καρύδια κομμένα με μαχαίρι σε μικρά κομμάτια. Αλατίζουμε και ανακατεύουμε. Σε ρηχή σαλατιέρα απλώνουμε τη σαλάτα μας και σκορπάμε πάνω της το τυρί σπασμένο με το χέρι. Χτυπάμε σε μπολ με το μιξεράκι του καφέ τα υλικά του dressing και περιχύνουμε τη σαλάτα. Αυτό μπορεί να γίνει και βάζοντας τα υλικά σε βαζάκι που κλείνει καλά και ανακινώντας το μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές κρεμώδες μείγμα. Προσθέτουμε αν θέλουμε ρόδι και σερβίρουμε.
Παρατηρήσεις
- Γι αυτήν τη σαλάτα προτιμώ το σγουρό μαρούλι με τα πιο «μεταξωτά» φύλλα. Ανακατεύω μάλιστα πράσινο και κόκκινο για πιο ωραία εμφάνιση.
- Προσαρμόζουμε τις ποσότητες διατηρώντας τις αναλογίες, ανάλογα με τα άτομα που θα καθίσουν στο τραπέζι και με το πόσες άλλες σαλάτες θα φτιάξουμε… Είναι γνωστό ότι κομμένα φυλλώδη λαχανικά δεν φυλάσσουμε, δεν διατηρούνται οπότε φροντίζουμε να υπολογίσουμε σωστά τις ποσότητες.
- Με τα υλικά αυτά ταιριάζουν αρκετά τυριά. Από τη δική μας ξινομυζήθρα ως μια πικάντικη κοπανιστή ή αν θέλουμε κάτι πιο ιδιαίτερο (οι γιορτές «σηκώνουν» κάποιες δοκιμές ιδιαίτερων εδεσμάτων…), κάποιο μπλε τυρί.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
