Ένα φαγητό με αρχαίες ρίζες !
Στις μέρες μας βέβαια όλα αυτά τα όσπρια μπορούν να καταναλωθούν σαν μια άκρως υγιεινή σαλάτα αν τα φάμε κρύα και σουρωμένα , ή μια νόστιμη θερμαντική σούπα αν τα φάμε ζεστά και ζουμερά. Η ισορροπία που χαρακτηρίζει την παραδοσιακή μας διατροφή, επέβαλλε μέσω της θρησκείας μετά την κραιπάλη των προηγούμενων ημερών μια ημέρα απόλυτης νηστείας . Το ανακάτεμα των καρπών συνηθίζεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας σε διάφορες περιστάσεις, σε γλυκές και αλμυρές εκδοχές. Π.χ. τα πολυσπόρια, η βαρβάρα φτιάχνονται την στις 21 Νοεμβρίου (της Παναγίας) και στις 4 Δεκεμβρίου (της Αγίας Βαρβάρας) αντίστοιχα. Όλα αυτά τα παρασκευάσματα έχουν ρίζες στην αρχαία πανσπερμία , που προσφερόταν στους θεούς και στους νεκρούς την ημέρα των Χύτρων και στην γιορτή των Θαργηλίων.
Στην Κρήτη συνηθίζουμε αυτό το ανακάτεμα των οσπρίων με το στάρι στις 5 του Ιανουαρίου. Μάλιστα οι παλιότεροι τάιζαν με το φαγητό αυτό κάθε ζωντανό του σπιτιού, ανθρώπους και ζώα, κυρίως αυτά που σχετιζόταν με τις αγροτικές δουλειές. Σκόρπιζαν μάλιστα μερικά στα αλώνια και στα χωράφια λέγοντας:
Φάτε πουλιά χορτάσετεΚαι το Θεό δοξάσετε
Επίσης τα παλικάρια (συναντάται και με αυτήν την ορθογραφία μιας και η λέξη θεωρείται παραφθορά της λέξης πολυσπόρια), καταναλωνόταν τις μέρες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Υλικά
1/2 κούπα από ό,τι όσπριο μας αρέσει (π.χ. φασολάκια μικρά, φασολάκια μαυρομάτικα, γίγαντες, φακές, ρεβίθια, κουκιά, φάβα)
1/2 κούπα σιτάρι
1/2 κούπα καλαμπόκι
Αλάτι
Ελαιόλαδο
Άνηθο ή μαϊντανό
Λεμόνι ή ξύδι
Επί το έργον
Βάζουμε στο νερό αποβραδίς το στάρι, το καλαμπόκι , τους γίγαντες, τα κουκιά, και τα ρεβίθια σε χωριστά μπολ κάθε είδος.
Την επομένη, καθαρίζουμε τα κουκιά από το μαύρο «ματάκι», τα ξεματίζουμε όπως λέμε στην Κρήτη και βάζουμε να βράσουν σε κατσαρόλα, πρώτα αυτά που βράζουν πιο δύσκολα (στάρι, ρεβίθια, γίγαντες) .
Όταν μισοβράσουν, προσθέτουμε και τα υπόλοιπα. Αφήνουμε να βράσουν όση ώρα χρειάζεται για να μαλακώσουν όλα. Αν σκοπεύουμε να τα φάμε σαν σούπα συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να χυλώσουν, αλλιώς τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα σουρώνουμε. Λίγο πριν τα κατεβάσουμε τα αλατίζουμε.
Τα σερβίρουμε με ελαιόλαδο και λεμόνι ή ξύδι και μπόλικο ψιλοκομμένο άνηθο, είτε σαν σούπα είτε σαν σαλάτα.
Παρατηρήσεις
1) Εννοείται ότι μπορούμε να παραλείψουμε κάποιο όσπριο ή καρπό αν δεν μας αρέσει ή αν μας πειράζει στο στομάχι.
2) Μπορούμε κάθε φορά που μαγειρεύουμε όσπρια να κρατάμε λίγα βρασμένα σε σακουλάκια στην κατάψυξη και να τα αναμειγνύουμε όποτε θέλουμε να κάνουμε αυτή την θρεπτική και νόστιμη σούπα ή σαλάτα.
Εδώ στην γλυκιά εκδοχή ως ασουρές ή “βαρβάρα’, συνταγή που συνηθίζεται στη Θράκη (κλικ στην φωτογραφία για τη συνταγή)
Εδώ στην πιο “εμπλουτισμένη” εκδοχή, ως σύγχρονη πεντανόστιμη σαλάτα οσπρίων (κλικ στη φωτογραφία για τη συνταγή)
Μια πολύ ωραία ιδέα για αύριο που τηρούμε το αλάδωτο φαγητό! Χρόνια πολλά Βιτούλα!!!
Χρόνια Πολλά για την αυριανή μέρα!!
Πολύ καλή η υπενθύμιση της νηστείας και των εθίμων της.
Μπράβο βρε Βαγγελιώ και για τούτη την ανάρτησή σου. Το φαγάκι σαν σαλατούλα εγώ προσωπικά το βρίσκω τέλειο!
Καλή Αυριανή και με μπόλικο ΦΩΣ στις ζωές όλων μας.
Καλή χρονιά.Υπέροχα τα πολυσπόρια.Είναι καταχωρημένα στη σκέψη και την καρδιά μου σαν μια πολύ γλυκιά ανάμνηση..
Αυτό το πιάτο είναι σούπερ δυναμωτικό…σίγουρα θα το δοκιμάσω γιατί δεν το είχα δει ποτέ!!!Ωραία ιδέα!!!
Πολύ καλή ιδέα μια που αρχίζω δίαιτα από Δευτέρα! Καλή Χρονιά με Υγεία και Αγάπη!
Πολύ καλή η αναφορά σου σ' αυτό το θρεπτικό και νηστίσιμο φαγητό!
Αν και καθυστερημένα, σας ευχαριστώ όλους για τις επισκέψεις και τα σχόλια! Οι απαντήσεις εδώ μάλλον θα είναι ανεπίκαιρες 🙂
Σιταρομαερειά, το λέμε στη Νάξο και το φτιάχνουμε τη Σαρακοστή!
Η μάνα μου μεγάλωσε μ' αυτά στον Αποκόρωνα και τα λέγανε παπ(π;)ούδια. Και ατυχώς τα τρώγανε και εκτός νηστείας, γιατί δεν είχαν και τίποτ' άλλο…
Φανταστικό το μπλογκ σου!