Είναι η εποχή της πίτας!
Και πότε δεν είναι, θα μου πείτε… Όμως είναι η αλήθεια πώς εδώ κάτω με τις μυζήθρες στις δόξες τους από τώρα και μετά δεν περνά εβδομάδα να μη φτιάξουμε μυζηθρόπιτες! Και χορτόπιτες βέβαια αυτήν την εποχή με όλα αυτά τα υπέροχα γιαχνερά μας. Το θέμα είναι πως δεν έχουμε πάντα την άνεση και τον χρόνο για πολύπλοκες ζύμες και άνοιγμα φύλλου. Γι αυτό το φύλλο για πίτες χωρίς πλάστη είναι μια λύση.
Με τα διάφορα τυλίγματα που έχω βρει τον τελευταίο καιρό στις περιηγήσεις μου στο διαδίκτυο, οι πίτες χωρίς πλάστη είναι από τα πιο εύκολα παρασκευάσματα πια στην κουζίνα μου! Έχουμε βέβαια και τις δικές μας αγνιόπιτες, που δεν θέλουν ξιλίκι, αλλά κι αυτές οι φυλλωτές που έχω καθιερώσει τελευταία μας αρέσουν πολύ!
Οι ποσότητες που φτιάχνω είναι μικρές, οπότε δεν με κουράζουν καθόλου και τα φυλλαράκια μου ανοίγονται στο χέρι με τον τρόπο που ήδη έχουμε παρουσιάσει και με βίντεο σε αντίστοιχη συνταγή. Η ανάρτηση λοιπόν σήμερα είναι περισσότερο μια νέα πρόταση τυλίγματος για τις πίτες της εποχής παρά καινούρια συνταγή! Στις παρασκευές τις φωτογραφίες χρησιμοποίησα το απλό φύλλο που χρησιμοποιούμε στις δικές μας μυζηθρόπιτες, στις αναλογίες που θα δείτε παρακάτω.
Έφτιαξα 12 πίτες από τις οποίες τηγάνισα τις 5 γιατί είχα βιαστικούς και πεινασμένους επισκέπτες, και έψησα τις 7 στον φούρνο! Αμαρτία εξομολογημένη, οι τηγανητές ήταν καλύτερες μ’ αυτό το φύλλο, παρόλο που σε εμφάνιση υπερέχουν του φούρνου. Θέλω όμως να προτείνω το συγκεκριμένο άνοιγμα του φύλλου και τον τρόπο τυλίγματός του οπότε τις δείχνω κι αυτές (δείτε παρατηρήσεις). Έχει δοκιμαστεί με φέτα, με ξινομυζήθρα και με γραβιέρα με άριστα αποτελέσματα!
Υλικά
Για 12 πίτες:
200 ml νερό (είναι 1 κλασική φλυτζάνα τσαγιού ή 1 πλαστικό ποτήρι)
15 ml (1 κουταλιά της σούπας ξύδι ή χυμό λεμονιού ή ρακή
Λίγο αλάτι
60 ml (4 κουταλιές σούπας) ελαιόλαδο
Περίπου 400 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις (και 1-2 κουταλιές για το άνοιγμα των φύλλων)
Για το άνοιγμα των φύλλων:
45-60 ml (3-4 κουταλιές σούπας) ελαιόλαδο
Για τη γέμιση:
250 gr ξινομυζήθρα ή φέτα ή γραβιέρα
Για το φούρνο: επικάλυψη με 1 κρόκο αυγού διαλυμένο σε 1 κουταλάκι νερό
Για το τηγάνι: 100-120 ml ελαιόλαδο
Επί το έργον
Βάζουμε τα υγρά υλικά της ζύμης σε μπολ ανάμειξης, προσθέτουμε το αλάτι και το αλεύρι και φτιάχνουμε μια ζύμη μαλακή. Την αφήνουμε να ξεκουραστεί κανένα μισάωρο.
Τη χωρίζουμε σε 12 μέρη, τα πλάθουμε σε μπαλίτσες ή σε φυλλαράκια με λαδωμένα χέρια και τα αφήνουμε να μείνουν 10 λεπτά. Ανοίγουμε κάθε φυλλαράκι σε λεπτό φύλλο με διάμετρο περίπου 20 cm με τον τρόπο που περιγράφεται στο σχετικό βίντεο. Δείτε την ανάρτηση με το βίντεο εδώ.
Πασπαλίζουμε με τυρί (χρειάζονται περίπου 20 gr για κάθε πίτα), και στρίβουμε το φύλλο ώστε να έχουμε ένα κώνο. Κλείνουμε τα φύλλα στην βάση του, τον γυρίζουμε όρθιο και τον πατάμε με την παλάμη μας απαλά να μη βγει έξω το τυρί. Έτσι έχουμε μια στρογγυλή πιτούλα. Την απλώνουμε μέχρι να έχει πάχος περίπου 1,5 cm.
Αν τις τηγανίσουμε βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει και τις τηγανίζουμε σε μέτρια θερμοκρασία γυρίζοντας τις πολλές φορές για να ψηθούν και στο εσωτερικό.
Αν τις ψήσουμε στο φούρνο τις αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος, τις αλείφουμε με τον κρόκο και ψήνουμε για 40-45 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν σε προθερμασμένο φούρνο (τον ανάβουμε όταν αρχίσουμε να τις πλάθουμε, γίνονται πολύ γρήγορα). Είναι πολύ νόστιμες και ζεστές και κρύες.
Παρατηρήσεις
- Για το φούρνο θα προτείνω καλύτερα το φύλλο που είχα δώσει στα κιμαδοπιτάκια, γίνονται πιο αφράτες. Μ’ αυτό το φύλλο μας άρεσαν πιο πολύ για το φούρνο. Αυτό εδώ είναι εξαιρετικό στο τηγάνι!
- Η φέτα και η ξινομυζήθρα σπάνε με το χέρι σε τρίμματα, την γραβιέρα την τρίβουμε με τον χοντρό τρίφτη της ντομάτας.
- Οι πίτες του τηγανιού αν η γέμισή μας είναι ξινομυζήθρα, μπορούν να σερβιριστούν με μέλι όπως όλες οι παραδοσιακές μυζηθρόπιτες της Κρήτης!