Λικέρ μπανάνα

Το γλυκόπιοτο κι αρωματικό, σε δύο εκδοχές!

Πολύ καιρό έχω να φτιάξω λικέρ. Λίγο το γεγονός πως οι παρέες για φέτος κοπήκανε (και είναι αρκετό το λικέρ με τα κουκούτσια από δέσπολα που δεν μου λείπει), λίγο το ότι έχουμε κόψει τα πολλά οινοπνευματώδη πέρα από το κρασί, φέτος δεν έφτιαξα λικέρ ούτε με τα αγαπημένα μου εσπεριδοειδή… Έφτιαξα όμως τώρα τελευταία δυο πολύ αρωματικά, το λικέρ μπανάνα (και κρέμα μπανάνα!) που θα δείτε σήμερα και ένα ακόμη. Το δεύτερο, επίσης πολύ αρωματικό, λίγο αργότερα…

Βλέπω τώρα πως η τελευταία συνταγή λικέρ που έχω δημοσιεύσει είναι το λικέρ ρόδι, το Νοέμβριο του 2018! Κοντά 2 χρόνια! Με δεδομένο πως από τον άλλο μήνα θα έχουμε πολλές γιορτές, θα χρειαστούμε λικέρ έστω κι αν αυτές γίνονται πια με πολύ ολιγομελείς παρέες. Ένα λικεράκι γλυκαίνει τη στιγμή ακόμη κι εντελώς μοναχικών εορτασμών!

Το λικέρ μπανάνα λοιπόν ήταν ανέκαθεν στα ντουλάπια των μανάδων και των γιαγιάδων μας. Η δική μου η μάνα δεν το προτιμούσε λόγω χρώματος, δεν της άρεσε εκείνο το έντονο χρώμα που έδινα οι χρωστικές της εποχής. Το έντονο δεν “μπανανίσιο” άρωμα μάλλον οφειλόταν κι αυτό σε προσθήκη εσανς όπως  διαβάζω σε παλιά τετράδια συνταγών.

Το δικό μου έχει ήπιο, γλυκό άρωμα μπανάνας που οφείλεται στις πολύ αρωματικές μπανάνες μας (αναζητείστε τις κρητικές μπανάνες, είναι πολύ πιο αρωματικές από τις εισαγόμενες κι ας είναι μικρού μεγέθους). Κι αν θέλετε να κιτρινίσει, λίγος κουρκουμάς ή ζαφορά στην άκρη του κουταλιού όταν βράσετε το σιρόπι του, θα δώσει ένα όμορφο χρώμα!

Αυτή τη φορά το δοκιμάσαμε και σε κρεμώδη εκδοχή, με προσθήκη σιροπιού γάλακτος. Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό!  Και πολύ εύκολο να παρασκευαστεί με τον τρόπο που το έφτιαξα, ανά πάσα στιγμή. Το σερβίραμε μάλιστα και με ανθρακούχο νερό και είχαμε ένα υπέροχο αναψυκτικό, με ελάχιστο οινόπνευμα, πολύ δροσερό και με πολύ ευχάριστο άρωμα! Δείτε το στην παραλλαγή της συνταγής.