Γιαουρτόπιτα χωρίς σιρόπι, αφράτη και ελαφριά

Για το πρωινό, για τον καφέ, για το χυμό μας! 

Θα μπορούσε να το πει κανείς κέικ με γιαούρτι αφού δεν έχει σιρόπι. Άφησα όμως τον τίτλο “γιαουρτόπιτα” γιατί αναλογικά το γιαούρτι είναι περισσότερο από όσο στα άλλα κέικ  γιαουρτιού που έχω. Ακόμη, αν διαβάσετε τις ποσότητες των υλικών θα καταλάβετε ότι αφορούσαν ταψί, τουλάχιστον 32άρι, μπορεί και 34άρι, ενώ τα κεκ όπως τα έλεγαν τότε ήταν μάλλον σε μικρότερες ποσότητες. Ανύπαρκτα ήταν τα υλικά για το σιρόπι γι αυτό υπέθεσα ότι δεν σιροπιάζεται. Πιο ελαφριά από την σιροπιαστή γιαουρτόπιτα που έχω δημοσιεύσει παλιότερα, αντέχει σίγουρα περισσότερες μέρες και είναι πιο κατάλληλη για καφέ, για χυμό και για πρωϊνό.

Η συνταγή είναι παλιά, το δηλώνουν άλλωστε οι μονάδες μέτρησης των υλικών, από το τετράδιο της μητέρας στενής μου φίλης το οποίο έχω στα χέρια μου. Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω ότι νοιώθω τυχερή σ’ αυτό δηλαδή στην εμπιστοσύνη που μου δείχνουν γνωστοί ακόμη και άγνωστοι φίλοι της σελίδας. Πρόσφατα μου έδωσαν ακόμη κάποιες πολύτιμες συνταγές γραμμένες με μελάνι και κονδυλοφόρο, από τη δεκαετία του 1930! Αναμείνατε…

Η δόση ήταν μεγάλη για τις ποσότητες που συνηθίζουμε σήμερα. Μη ξεχνάμε ότι τη δεκαετία του 1950 (στην οποία πιθανολογώ ότι έχουν γραφτεί αυτές οι συνταγές αφού τότε ήταν νιόπαντρη η μάνα της φίλης μου) δεν υπήρχαν ηλεκτρικοί φούρνοι ειδικά στα νοικοκυριά της επαρχίας άρα τα πάντα ψηνόταν σε φούρνους της γειτονιάς άρα έπρεπε να είναι σε ποσότητες που να συμφέρει οικονομικά το ψήσιμό τους.  Σε ακόμη πιο μικρά χωριά υπήρχαν οι ξυλόφουρνοι, αλλά και πάλι όχι σε όλα τα σπίτια και δεν άναβαν βέβαια για ένα κέικ!

Έφτιαξα αυτή την πίτα δύο φορές, και τις δυο από μισή δόση. Δεν την σιρόπιασα την πρώτη φορά, και αφού μας άρεσε καθιερώθηκε ασιρόπιαστη. Μπορείτε βέβαια να δείτε ότι και το αλεύρι στη συνταγή είναι ανύπαρκτο.  Έτσι άλλωστε είναι σε πάρα πολλές συνταγές της εποχής. Είναι αυτονόητο το «όσο σηκώσει». Από την ποσότητα των διογκωτικών  υπολόγισα πάνω κάτω το αλεύρι. Την πρώτη φορά έβαλα ένα ολόκληρο πακέτο (500 gr) αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και παρέλειψα το μπέικιν. Τη δεύτερη έβαλα 3 κούπες και 2 κουταλιές (450gr) αλεύρι για όλες τις χρήσεις με 3,5 κουταλάκια μπέικιν.

Και τις δυο φορές το μείγμα «σήκωσε» την ποσότητα του αλευριού και τα κέικ μου (μοίρασα σε δύο μακρόστενες φόρμες το μείγμα) φούσκωσαν όμορφα και κανονικά. Τη δεύτερη φορά ήταν λίγο πιο αφράτα και την πρώτη λίγο πιο σφικτά. Άρεσαν πολύ και τις δύο φορές  σε όσους τα δοκίμασαν και έτσι συμπέρασμα δεν έβγαλα για το τι να γράψω στην οριστική συνταγή. Μη παραξενευτείτε λοιπόν για την μεγάλη απόκλιση στην ποσότητα του αλευριού που δίνω στα υλικά… Τη δεύτερη φορά έβαλα και λίγο παπαρουνόσπορο στο ένα από τα δύο κέικ μου.

Δείτε λοιπόν τη συνταγή όπως διαμορφώθηκε μετά από την μετατροπή σε γραμμάρια των υλικών  και ό,τι άλλο χρειαζόταν για να γίνει» εύχρηστη» η συνταγή (μισή δόση όπως προανέφερα).