Από τα πιο αγαπημένα σιροπιαστά γλυκά!
Όταν στην Κρήτη λέμε ντόπιο βούτυρο εννοούμε στακοβούτυρο. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά της κρητικής συνταγής από τις άλλες για το συγκεκριμένο γλυκό. Εν τούτοις, ακόμη και στην Κρήτη, το φτιάχνουμε πια με άλλα βούτυρα καλής ποιότητας , συνήθως αιγοπρόβειου γάλακτος, δηλαδή τύπου Κερκύρας.
Όταν το έφτιαχνε η μητέρα μου, πάλαι ποτέ, χωρίς μίξερ βέβαια, τη θυμάμαι να χτυπάει το βούτυρο με τους κρόκους σε μια άσπρη φαγιάντζα (που τώρα έχει μόνο διακοσμητικό ρόλο), μέχρι που γίνονταν σχεδόν άσπρο. Έπρεπε να γίνει αυτό για να μην μυρίζει αυγουλίλα το γλυκό ,ούτε και βουτυρίλα.
Τώρα αυτή τη δουλειά την αναλαμβάνουν τα μίξερ και είναι βέβαια παιγνιδάκι.
Το ραβανί ή ρεβανί είναι άλλο ένα παρασκεύασμα της ελληνικής κουζίνας με τούρκικο όνομα.
Η χρήση της καρύδας στη θέση του σιμιγδαλιού είναι μάλλον νεωτερισμός. Του δίνει όμως μια εξωτική χροιά που ταιριάζει τέλεια με το καλοκαίρι.Είναι αρκετά σιροπιασμένο χωρίς όμως να τρέχει το σιρόπι και να “λιγώνει”. Με μια μπάλα παγωτό βανίλια είναι από τα ωραιότερα καλοκαιρινά κεράσματα…
Γράφω τη συνταγή με τις μονάδες μέτρησης που δίνει η μητέρα μου στο τετράδιό της .Σε παρένθεση αναφέρεται η μετατροπή τους στα σημερινά δεδομένα.Τα νεροπότηρα σήμερα δεν είναι να τα εμπιστεύεσαι! Έχω βρει από 220ml ως 325ml! Δεν θυμάμαι αν το έχω γράψει ξανά, αλλά στις μετρήσεις μου χρησιμοποιώ τη δοσομετρική κούπα.
Υλικά
1 κρασοπότηρο (150 ml) ντόπιο βούτυρο (μπορούμε να βάλουμε καλής ποιότητας βούτυρο, κατά προτίμηση αιγοπρόβειου γάλακτος )
1 κρασοπότηρο (150 ml) γάλα
1 νεροπότηρο (1 κούπα των 250 ml ) ζάχαρη
4 αυγά
1,5 νεροπότηρο (1,5 κούπα tvn 250 ml ) αλεύρι
1,5 νεροπότηρο (1,5 κούπα tvn 250ml ) ινδική καρύδα τριμμένη (και λίγη ακόμη για γαρνίρισμα)
1,5 κουταλάκι μπέικιν
Για το σιρόπι:
Η κούπα μου είναι όσο τα παλιά νεροπότηρα, δηλαδή 250ml
1,5 νεροπότηρο (1,5 κούπα ) ζάχαρη
1,5 νεροπότηρο (1,5 κούπα) νερό
Φλούδα λεμονιού
Επί το έργον
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη για 2-3 λεπτά σε μέτρια ταχύτητα να γίνουν ένα σώμα. Προσθέτουμε ένα ένα τους κρόκους συνεχίζοντας το χτύπημα σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα ,ως ότου το μείγμα αποκτήσει ένα αχνοκίτρινο χρώμα.
Χτυπάμε τα ασπράδια των αυγών να γίνουν μαρέγκα. Ανακατεύουμε το αλεύρι με την καρύδα και το μπέικιν και τα αφήνουμε στην άκρη.
Όταν το μείγμα του βουτύρου έχει ασπρίσει και αφρατέψει, προσθέτουμε το γάλα συνεχίζοντας το χτύπημα σε λίγο πιο χαμηλή ταχύτητα.
Σταματάμε το μίξερ και προσθέτουμε εναλλάξ την μαρέγκα και το αλεύρι-καρύδα σε τρεις δόσεις, ανακατεύοντας απαλά με μια σπάτουλα ώστε να μην «πέσει» το μείγμα.
Αδειάζουμε το ρεβανί σε καλοβουτυρωμένη και καλοαλευρωμένη φόρμα 26 νούμερο και το ψήνουμε στους 180 βαθμούς (προθερμασμένος φούρνος) για 45-50 λεπτά. Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο, με το γνωστό τρόπο της λάμας του μαχαιριού. Γενικά ακολουθούμε τις οδηγίες ψησίματος για τα κέικ.
Όταν ετοιμαστεί, το αφήνουμε για 10 λεπτά στη φόρμα σκεπασμένο με μια πετσέτα και μετά το αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα.
Όταν κρυώσει, φτιάχνουμε το σιρόπι, βράζοντας για πέντε λεπτά τα υλικά του.(Ο χρόνος μετρά από τη στιγμή που θα αρχίσει να κοχλάζει).
Ξαναβάζουμε το κρύο ρεβανί στη φόρμα και το σιροπιάζουμε με το ζεστό σιρόπι που το ρίχνουμε κουταλιά κουταλιά στην αρχή και μετά μαζεμένο.
Όταν το απορροφήσει, το ξανααναποδογυρίζουμε στην πιατέλα και το πασπαλίζουμε με λίγη καρύδα. Έτσι διορθώνονται και τα μικρά ατυχήματα του αναποδογυρίσματος…
Παρατηρήσεις
1)Μπορούμε να το βάλουμε σε ταψάκι και να το σιροπιάσουμε χωρίς να το αναποδογυρίσουμε όταν κρυώσει. Τότε, επειδή μπορεί να γίνει και πιο λεπτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 28 νούμερο ταψί.Το αναποδογύρισμα όμως δίνει πιο ομοιόμορφο σιρόπιασμα κατά τη γνώμη μου.
2)Βάζω μια κουταλιά από τη ζάχαρη της συνταγής και 2-3 σταγόνες λεμόνι στα ασπράδια για να χτυπήσω πιο εύκολα τη μαρέγκα. Δεν είναι βέβαια ανάγκη να γίνει τόσο σφικτή όσο στους μπεζέδες, αλλά πρέπει να είναι μαρέγκα!
3)Αν έχω στύψει λεμόνι λίγο πριν φτιάξω το κέικ, βάζω στο σιρόπι τις στυμμένες λεμονόκουπες.
4)Μπορούμε να προσθέσουμε στο ρεβανί ξύσμα λεμονιού ή άρωμα βανίλιας .Θεωρώ ότι η κανέλα δεν ταιριάζει . Εγώ μάλιστα προτιμώ την καρύδα σκέτη.
Vita μου αυτό το γλυκό μου αρέσει να έχει έντονο άρωμα λεμονιού! Είναι καταπληκτικό σιροπιασμένο σωστά, όπως είναι το δικό σου, με μια μπάλα παγωτό κρέμα από τα ωραιότερα γλυκά ακόμα και για τον χειμώνα!
Φιλάκια από το κρύο Γιοχάνεσμπουργκ!
Πωπωπωπω μου άνοιξες την όρεξη βραδιάτικα!!!Επειδή όμως οι μαγειρικές μου ικανότητες δεν φτάνουν ούυυυυτε για ένα ρεβανί…θα περιοριστώ στο να χαζεύω στις φωτογραφίες!!! Καλό βράδυ! Φιλιά reine (Λίλα)
Αριστούργημα!!!!!Και βέβαια συνταγή απο τετράδιο της μαμάς , αντιγράφεται αμέσως!!!!(τι ζωντάνια αυτές οι φωτογραφίες..) ΘΈΛΩ ΡΕΒΑΝΊ !!!!!
Το οικογενειακό μας γλυκό, που το κάνω μερικές φορές το χρόνο.
Και επειδή το θεωρώ "της μοιρασιάς" παίρνω κομμάτι, αμέσως!!
Revani h mia syntagh prepeo na eparxei se kathe spiti stun Ellada…toso diasimo kai toso nostimo. To Indiokarydo ta kani ola (glyka) pio nostimo!
Κάνω το "κορόϊδο".
Το διαβάζω, το ξανά-διαβάζω και το θαυμάζω,
αλλά επιμένω να κάνω το "κορόϊδο"!
Γιατί εσύ μπορεί να χαλάς την διαίτα κάθε Πέμπτη καλή μου, αλλά εγώ πρέπει να κρατήσω κάτι παραπάνω, αν θέλω να δω αποτέλεσμα έτσι όπως το έχω βάλει στόχο.
Τέλειο όμως είναι και δεν το συζητώ Vita μου.
Εγώ που δεν κάνω δίαιτα τι να κάνω;;; κι είναι από τα αγαπημένα μου γλυκά. Θαυμάζω μόνο τις φωτογραφίες μιας κι ούτε φαγητό δεν προλαβαίνω να φτιάξω. Πολλά φιλιά.
παίρνω μια κουταλίτσα και φεύγω γρήγορα, διότι αν μείνω θα το φάω ΟΛΟ!!
Επι τέλους το αγαπημένο μου γλυκό βήμα βήμα ..
Θα εκτελέσω την συνταγή κατά γράμμα μια και εμπιστεύομαι απόλυτα τις γνώσεις σου.
Να είσαι καλά!
Το ραβανί μόνο με ινδοκάρυδο μου αρέσει! Φυσικά το αντιγράφω αμέσως, τόσες συμβουλές δεν μπορεί να περάσουν έτσι.
mou trexoun ta salia!
Αγγελική, πράγματι του πηγαίνει το λεμόνι απ' όλα τα αρώματα πιο πολύ! Καλό ξεχειμώνιασμα 🙂
Λιλάκι όταν χρειαστεί θα μάθεις :-).Φιλιά!
Ριρή όλες οι μαμάδες κάτι παραπάνω ξέρουν, έτσι δεν είναι; 🙂
Δύσπιστε θα δω αν έχεις δημοσιεύσει την δική σου εκδοχή αλλιώς θα την περιμένω όταν το φτιάξεις…
Πήτερ δεν έχεις άδικο! Αυτά τα κλασικά γλυκά έχουν τόσες παραλλαγές που χάνεσαι…
Πηνελόπη μου εγώ να δεις τι έχω πάθει φέτος με τα κιλά! Πίκρα σκέτη! Και η θέλησή μου εξασθενεί από χρονιά σε χρονιά!
Ξανθή μας λείπεις… Ελπίζουμε σε δυναμική επαναφορά 🙂
Γαστερόπληκτη, αυτό παθαίνω κι εγώ.:-) Δεν είναι να δοκιμάσω κάτι…
Ντίνα σε ευχαριστώ πολύ! Περιμένω εντυπώσεις.Αν το θέλεις πολύ σιροπιαστό, να αυξήσεις τα υλικά του σιροπιού κατά μισή κούπα το καθένα.
mia maria εμένα μ' αρέσουν και οι δύο εκδοχές.Αλλά στο κλασικό, δεν έχω βρει ακόμη τη συνταγή που θα μου θυμίζει το αυθεντικό Βεροίας που έφαγα κάποτε και …κόλλησα!
Ειρήνη όσοι αγαπούν την καρύδα το παθαίνουν αυτό 🙂
Πόση ώρα έχω κολλήσει και το χαζεύω… η δίαιτα δεν με αφήνει να ακουμπήσω…
φιλάκια
Το original θα το βρεις ΕΔΩ και την νηστίσιμη έκδοση ΕΔΩ.
Και δεν θυμάμαι που αλλού. Αν πατήσεις τα "σιροπιαστά" στις ετικέτες μου….
…..Και επειδή βλέπω ότι σου άρεσε το ρεβανί Βέροιας, πάτα ΕΔΩ και….προσοχή στο σιρόπιασμα!!
Τέλειο επιδόρπιο και μόνο του ότι η συνταγή είναι της μανούλας το κάνει τελειότερο.
* Προχθές το θυμήθηκε η κόρη μου, που της έχει μείνει καρύδα από άλλο γλυκό και με έκπληξη ανακάλυψα ότι δεν το έχω αναρτήσει.
Κάπως έτσι είναι και η δική μου συνταγή. Κι αν θυμάμαι καλά (μετά από τόοοοσα χρόνια, πρέπει να είναι τη Παραδείση).
Μανουσίνα ευτυχώς δεν το έφτιαξα για μας (γι αυτό δεν έχω και φωτογραφίες με κομμένο) και έτσι γλύτωσα!
Δύσπιστε σ' ευχαριστώ για τα links (αλήθεια πώς μπαίνουν στα σχόλια;). Καταγράφονται. Με το ινδοκάρυδο είναι σχεδόν ίδιες οι συνταγές μας!
Ζαμπία είναι από τα αγαπημένα μου και αποφεύγω να το φτιάξω για να μη μπω σε πειρασμό. Περιμένω τη δική σου εκδοχή, με το ιδιαίτερο όπως πάντα σερβίρισμα 🙂
ειναι ενα γλυκο ΜΟΥΡΛΙΑ…………….
[…] Κρήτη θεωρούσαν το στακοβούτυρο. Το έχω αναφέρει στο ρεβανί με ινδοκάρυδο, όπου επίσης χρησιμοποιώ πλέον άλλα βούτυρα. Επειδή η […]
[…] ΠΗΓΗ […]
[…] ΠΗΓΗ […]
[…] το υγιεινότερον» του αγαπημένου –και αξεπέραστου- ρεβανί με ινδοκάρυδο. Ωραία, ελαφριά παραλλαγή όταν δεν θέλουμε να […]