Δίχρωμο κέικ πορτοκαλιού με ελαιόλαδο και γιαούρτι

Ένα ακόμη κέικ που “προέκυψε”! 

Δεν ήταν προγραμματισμένη για σήμερα αυτή η ανάρτηση. Άλλη συνταγή είχα σκοπό να αναρτήσω. Προέκυψε, όταν διάβασα κάπου ότι η σημερινή γιορτή της Παναγίας, που σε πολλές περιοχές γιορτάζεται ως «της Μεσοσπορίτισσας»,  στο Άργος γιορτάζεται ως “Παναγία Πορτοκαλούσα” ή “Πορτοκαλιούσα”! Ρώτησα και φίλη του site από την περιοχή και το επιβεβαίωσα. Είχα φτιάξει αυτό το δίχρωμο κέικ πορτοκαλιού με ελαιόλαδο και γιαούρτι την προηγούμενη Κυριακή, οπότε το θεώρησα ό,τι πρέπει για την ημέρα!

Στο Άργος λοιπόν που λέτε, γιορτάζουν όχι με σπόρους και πολυσπόρια τη σημερινή μέρα, αλλά με πορτοκάλια! Στολίζουν λέει την εικόνα της Παναγίας με πορτοκάλια στο ομώνυμο μοναστήρι και τη λένε Παναγία Πορτοκαλούσα. Τα νιόπαντρα ζευγάρια πρέπει να ανεβούν το λόφο που βρίσκεται η εκκλησία της με τα πόδια και οι εκκλησιαζόμενοι τους ρίχνουν πορτοκάλια.  Πόσο ενδιαφέροντα είναι όλα αυτά τα έθιμα! Δείτε περισσότερα για την Παναγία την Πορτοκαλιούσα  εδώ κι εδώ.

Εμείς πάλι εδώ στην Κρήτη τιμούμε ιδιαίτερα αυτή τη Θεομητορική Εορτή, γιορτάζοντας τις ανύπαντρες Μαρίες και Δέσποινες σήμερα! Υπάρχουν βέβαια κι εδώ εθιμικά φαγητά σε κάποιες περιοχές (είμαι στην αναζήτηση πληροφοριών και συνταγών 😉 ). Δείτε έθιμα και παραδόσεις  στην υπόλοιπη Ελλάδα, στην εξαιρετική ανάρτηση ενός από τα παλιότερα και πιο αγαπημένα μου blog, το «φιρίκι» της διαδικτυακής μου φίλης της Όλγας. Κι επειδή λίγα είναι τα σπίτια που δεν έχουν εορτάζουσες και εορτάζοντες, το κλίμα ειδικά στα σχολεία που έχουμε ανύπαντρες Μαρίες είναι εορταστικό! Υπήρξε σήμερα τμήμα που είχα 6 Μαρίες και 1 Μάριο (ναι, και οι ανύπαντροι Μάριοι εορτάζουν), δηλαδή κεραστήκαμε κανονικά!

Αλλά ας έλθουμε στο κέικ… «Τελικά τα πιο καλά σου κέικ προκύπτουν. Δεν είναι με συνταγή», αποφάνθηκαν όσοι το δοκίμασαν και κάπου το πήρα και ανάποδα. «Δηλαδή αυτά που φτιάχνω με συνταγές (και άρχισα να τα απαριθμώ) δεν σας αρέσουν;». Η αλήθεια είναι ότι το κέικ προέκυψε με ό,τι είχα (μέχρι και η ζάχαρη μου είχε τελειώσει στο σπίτι που έφτιαχνα το κέικ, και έβαλα 1 κούπα λευκή και 1 κούπα καστανή), και ήταν πολύ καλό! Όπως πολύ καλό είναι και το γνωστό νηστίσιμο κέικ μήλου που αγαπούν πολύ και οι επισκέπτες του site μας και “είχε προκύψει” κι αυτό! Θυμήθηκα αυτό απ’ όλα τα υπόλοιπα γιατί είναι συνεχώς στα δημοφιλή post τώρα τελευταία.

Δυο γιαούρτια που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν γιατί έληγαν την επόμενη, και κάποια πορτοκάλια σχετικά μπαγιάτικα (εγώ δεν τα βάζω στο ψυγείο, δεν μας αρέσουν κρύα), ήταν η αφορμή για το κέικ μου. Κι επειδή είχα μουσαφίρη φανατικό της σοκολάτας, είπα να το κάμω δίχρωμο! Η παρασκευή έγινε τόσο βιαστικά που δεν ζύγισα τα υλικά αλλά τα μέτρησα μόνο σε όγκους.

Στα δίχρωμα κέικ- εκτός των άλλων- μ’ αρέσουν και οι εκπλήξεις που κρύβουν στην εμφάνισή τους όταν τα κόψουμε. Δεν έφτιαξα ποτέ το κέικ ζέβρα που είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια γιατί τα σχέδιά του ήταν προβλεπόμενα! Στρίβω απλώς το κουτάλι και περιμένω τι θα προκύψει. Ό,τι προκύψει! Αυτή τη φορά στο πρώτο κομμάτι βγήκε καρδούλα. Δεν τους άφησα να το ακουμπήσουν μέχρι να βγάλω τις φωτογραφίες. Όχι δηλαδή ότι ήταν άσχημα τα υπόλοιπα, αλλά αυτό μου άρεσε πολύ!

Χρόνια Πολλά λοιπόν στις Μαρίες, στις Δέσποινες και τους Μάριους μέσα από την καρδιά μου!