Το κοτόπουλο ταιριάζει με το κρασί!
Δεν το λέω τηγανητό κοτόπουλο γιατί στην ουσία δεν τηγανίζεται μόνο με ελαιόλαδο, αλλά σιγομαγειρεύεται με κρασί και με νερό στη τηγάνι. Δηλαδή θα μπορούσε να γίνει και σε κάποιο πλακερό κατάλληλου μεγέθους. Κοτόπουλο στο τηγάνι λοιπόν, με κρασί και με τα αρωματικά και μπαχαρικά της επιλογής μας. Παραδοσιακό πιάτο, μια τηγανιά με κοτόπουλο θα το λέγαμε!
Είναι πολλοί που δεν συμπαθούν το κοτόπουλο, ειδικά το άγευστο σε πολλές περιπτώσεις κοτόπουλο της αγοράς. Παρόλο που υπάρχουν πια αρκετοί μικροί ή μεγάλοι παραγωγοί με καλής ποιότητας κοτόπουλα, ο τρόπος μαγειρέματος παίζει καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, στο πιάτο που θα σερβίρουμε στο τραπέζι μας!
Θα μου πείτε «μα μόνο στο κοτόπουλο;». Όχι βέβαια, αλλά κυρίως στο κοτόπουλο! Μερικές φορές η «κοτοπουλίλα» είναι τόνο έντονη που αποτρέπει ακόμη και τους φιλικά προς το κοτόπουλο διακείμενους να το απολαύσουν. Η αλήθεια είναι πως κάποια κοτόπουλα δεν διανοούμαι να τα μαγειρέψω βραστά όπως π.χ. θα έκανα με μια καλή ντόπια κότα!
Συνηθίζεται λοιπόν για τα κοτόπουλα του εμπορίου το μαρινάρισμα, η προσθήκη χυμών εσπεριδοειδών, τα καρυκεύματα, το σβήσιμο με κρασί ή κονιάκ ή άλλο ποτό για να μετριαστεί η βαριά μυρουδιά και να αποκτήσει γεύση.
Τελευταία, 2-3 φορές και υπό πίεση χρόνου έφτιαξα το κοτόπουλό μας με τον τρόπο της σημερινής συνταγής και μπορώ να πω πως έμειναν μόνο τα κοκκαλάκια! Μαλακό, ζουμερό, αρωματικό και πολύ γευστικό. Επιπλέον, μαγειρεύτηκε σχετικά γρήγορα, γεγονός που μας επέτρεψε να φάμε φαγάκι της ώρας, μαγειρεμένο μετά την επιστροφή από τη δουλειά.
Υλικά
Περίπου 700 gr κοτόπουλο κομμένο σε μικρές μερίδες
30 ml (2 κουταλιές) ξύδι για το μαρινάρισμα
60-80 ml ελαιόλαδο
100-120 ml κρασί
Αλάτι
Πιπέρι
Επί πλέον μπαχαρικά-αρωματικά:
α’ συνδυασμός: 1-2 φύλλα δάφνης, λίγο κύμινο και λίγο καυτερό ή γλυκό κόκκινο πιπέρι
β’ συνδυασμός: λίγη ρίγανη ή θυμάρι, λίγο ξύσμα λεμονιού
γ’ συνδυασμός: κάρι ή κουρκουμάς ή λίγη μουστάρδα σε σκόνη
Επί το έργον
Βάζουμε το κοτόπουλο σε ένα σκεύος, το καλύπτουμε με νερό και προσθέτουμε το ξύδι. Αφήνουμε να μείνει τουλάχιστον 20 λεπτά. Βάζουμε το ελαιόλαδο στο τηγάνι και όταν κάψει προσθέτουμε το κοτόπουλο και γυρίζουμε να αλλάξει χρώμα απ’ όλες τις μεριές. Αλατίζουμε.
Όταν αρχίσει να τσιτσιρίζει σβήνουμε με το κρασί και όταν εξατμιστεί προσθέτουμε νερό και το φύλλο δάφνης, χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία (στο 6 ή 7 με μέγιστο το 9) και μαγειρεύουμε για 40-50 λεπτά προσθέτοντας νερό όποτε τελειώνει.
Όταν είναι έτοιμο και το κρέας ξεκολλάει από τα κόκκαλα με την πίεση ενός πιρουνιού, προσθέτουμε το πιπέρι και τα υπόλοιπα μπαχαρικά της επιλογής μας και τηγανίζουμε μέχρι να πάρουν χρώμα και να ροδοκοκκινίσουν όλα τα κομμάτια του κοτόπουλου.
Σερβίρουμε ζεστό, με τηγανητές πατάτες ή πουρέ πατάτας και σαλάτα της επιλογής μας
Παρατηρήσεις
- Το πιάτο μπορεί να είναι και ωραιότατος κρασομεζές στη μέση του τραπεζιού. Στην περίπτωση αυτή μπορούμε αντί νερό κάποιες φορές να προσθέτουμε κρασί όταν απορροφούνται τα υγρά του. Εγώ συνήθως χρησιμοποιώ ροζέ κρασί στα μαγειρέματα με κοτόπουλο.
- Προτιμούμε γι αυτήν τη συνταγή νεαρά κοτόπουλα μετρίου μεγέθους. Το δικό μου ήταν λίγο παραπάνω από 2 κιλά και ζήτησα από τον κρεοπώλη να το κόψει σε μερίδες μεγέθους μανταρινιού. Χρησιμοποίησα περίπου το 1/3.
- Αν θέλουμε να το μαγειρέψουμε το μεσημέρι. Βάζουμε τις μερίδες τους κοτόπουλου με 1-2 κουταλιές ξύδι σε ένα μπολ το πρωί πριν φύγουμε για τη δουλειά και τις ξεπλένουμε καλά το μεσημέρι για να το μαγειρέψουμε.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
