Ο κλασικός χαλβάς, ακόμη πιο νόστιμος!
Ένα από τα πιο απλά και υγιεινά γλυκά της καθημερινότητας σε όλη την Ελλάδα (και όχι μόνο) σε μια πιο σύγχρονη παραλλαγή. Εύκολο, γρήγορο και οικονομικό γλυκό με μια προσθήκη που του προσθέτει γεύση (για όσους βέβαια αγαπούν την καρύδα).
Για τους χαλβάδες έχουμε ξαναμιλήσει. Εννοώ βέβαια τους χαλβάδες-γλυκά και όχι τους χαλβάδες- εκνευριστικούς τύπους για τους οποίους πολλά έχουμε να πούμε αλλά δεν είναι ούτε του παρόντος χρόνου ούτε του παρόντος (ιστο) τόπου. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ανέκαθεν αναρωτιόμουν γιατί με το όνομα ενός τόσου αγαπημένου γλυκού χαρακτηρίζουμε νωθρούς και βλάκες ανθρώπους…
Στην καλή μας wiki βρήκα ότι “Λόγω της μαλακής υφής του γλυκίσματος, ως χαλβάς χαρακτηρίζεται ο άνθρωπος που δεν παίρνει πρωτοβουλίες και ακολουθεί τις υποδείξεις των άλλων συνεχώς” (είναι μάλιστα βιβλιογραφική παραπομπή και έχει μια λογική…).
Εδώ έχω παρουσιάσει τον κλασικό χαλβά όπως τον φτιάχνω εγώ με λεπτομέρειες και κάποια «μυστικά» επιτυχίας καθώς και με πληροφορίες για το όνομα του γλυκού, τον αλευροχαλβά με πετιμέζι (παλιά, παραδοσιακή συνταγή) και τον σαπουνέ χαλβά (έτσι λέμε στην Κρήτη τον χαλβά που έχει πολιτογραφηθεί ως «χαλβάς Φαρσάλων»). Επίσης στο site υπάρχουν συνταγές με χαλβά του μπακάλη που επίσης αγαπούμε πολύ(από σοκολατάκια ως κουλουράκια ως ένα απλό σερβίρισμα με σάλτσα πορτοκαλιού).
Επειδή αυτή την εποχή διανύουμε «μέρες καρύδας» έφτιαξα τον πρώτο φετινό χαλβά μου με προσθήκη καρύδας. Το ραβανί είναι εξαιρετικό, αλλά είναι πιο βαρύ γλυκό για μεσοβδόμαδα, με βούτυρο και αυγά, και κέικ έχουμε φτιάξει αρκετά, οπότε ήταν η ώρα του χαλβά. Βλέπετε περίσσεψε από διάφορες εφαρμογές και δεν θέλω να χρονίζει στο ντουλάπι μου, όπως εξάλλου όλοι οι ελαιώδης ξηροί καρποί γιατί από ένα σημείο και μετά ταγκίζουν (νταγκώνουν όπως λέμε εδώ στην Κρήτη). Συχνά τη διατηρώ στο ψυγείο και όταν είναι να την χρησιμοποιήσω την αφήνω σε θερμοκρασία δωματίου για να βγάλει το άρωμα της. Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά θεωρώ ότι ειδικά μέσα σε χάρτινες συσκευασίες μπαγιατεύει.
Όπως συχνά λέω δεν «κομίζω γλαύκας εις Αθήνας» βάζοντας καρύδα ή σοκολάτα (άλλη συνταγή αυτή…) στο χαλβά. Απλώς εδώ θα γράψω τις αναλογίες των υλικών της δικής μου συνταγής που θεωρώ ότι είναι καλές αν θέλουμε να βρίσκουμε την καρύδα στο χαλβά μας αλλά να μην καλύπτει όλες τις άλλες γεύσεις. Έχουμε λοιπόν και λέμε…
Υλικά
¾ κούπας ελαιόλαδο
1,5 κούπα σιμιγδάλι χοντρό
¾ κούπας καρύδα
½ κούπα αμύγδαλα κατά προτίμηση ασπρισμένα , κομμένα στα 4-6 κομμάτια
Σιρόπι:
3,5 κούπες νερό
½ κούπα χυμό πορτοκαλιού
2,5 κούπες ζάχαρη
Ξύλο κανέλας, φλούδα πορτοκαλιού, λίγα γαρύφαλλα καρφάκια
Για το γαρνίρισμα:
λίγη καρύδα ακόμη, φρούτα γλασέ ή γλυκά κουταλιού
Επί το έργον
Δείτε και το βιντεάκι μας για τον κλασικό χαλβά, και απλώς κάντε τις αντικαταστάσεις που προτείνουμε εδώ. Επίσης γραφτείτε στο κανάλι μας στο youtube για περισσότερα videos
Βάζουμε τα υλικά του σιροπιού σε μια κατσαρόλα και μόλις πάρουν βράση αφαιρούμε προσεκτικά τον αφρό που σχηματίζεται χωρίς να παίρνουμε σιρόπι. Αφήνουμε να βράσει 2 λεπτά και αποσύρουμε από το μάτι. Αφαιρούμε με μια τρυπητή κουτάλα τα μυρωδικά.
Σε άλλη ευρύχωρη κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο και όταν κάψει (πριν καπνίσει) προσθέτουμε τα αμύγδαλα και τα φέρνουμε 1-2 γύρες. Προσθέτουμε και το σιμιγδάλι σαν βροχή, ανακατεύοντας. Χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία και καβουρδίζουμε το σιμιγδάλι να αλλάξει χρώμα αλλά όχι να καεί και να σκουρύνει. Αρχίζουμε με μια κουτάλα να προσθέτουμε σιρόπι, περιμένοντας κάθε φορά να απορροφηθεί πριν ρίξουμε το επόμενο.
Όταν έχουμε προσθέσει πάνω κάτω τα 2/3 του σιροπιού προσθέτουμε την καρύδα και ανακατεύουμε. Συνεχίζουμε με το σιρόπι ως ότου τελειώσει. Σκεπάζουμε την κατσαρόλα με μια πετσέτα και αφήνουμε το χαλβά να απορροφήσει τα όποια υγρά του και να μισοκρυώσει.
Αδειάζουμε σε φόρμα και στρώνουμε την επιφάνεια.
Όταν κρυώσει εντελώς αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα και γαρνίρουμε με ό,τι μας αρέσει.
Παρατηρήσεις
- Ενώ στον κλασικό χαλβά όπως θα δείτε βάζω και λίγο ψιλό σιμιγδάλι για πιο απαλή υφή, εδώ θεωρώ ότι αυτόν το ρόλο τον έχει η καρύδα. Σ’ αυτήν οφείλεται και η σχετική μείωση του ελαιολάδου αφού περιέχει λάδι δικό της.
- Αν σας αρέσουν τα πολύ γλυκά γλυκά, μπορείτε να αυξήσετε λίγο τη ζάχαρη.
- Η επιτυχία στο χαλβά είναι να μην λασπώσει το σιμιγδάλι και να μη βγάζει το λάδι του μετά το άδειασμα στην πιατέλα. Αυτά εξασφαλίζονται με το καλό καβούρντισμα του σιμιγδαλιού και με την σταδιακή προσθήκη του σιροπιού.
- Μπορούμε να σερβίρουμε το χαλβά και σε ατομικές μερίδες, είτε φορμάροντας με ατομικά φορμάκια είτε βγάζοντας μικρές ποσότητες και φορμάροντάς τις στο πιάτο, με 2 κουτάλια.
Θα ηθελα να κανω εγγραφη στο site
Σας ευχαριστούμε πολύ! Στο κάτω μέρος της σελίδας συμπληρώστε το e-mail σας στο πλαίσιο που γράφει εγγραφή και θα λαμβάνετε ειδοποίηση για κάθε νέα ανάρτηση. Και πάλι ευχαριστούμε και καλές γιορτές!
Ειναι οτι καλυτερο και επεξηγηματικο εχω δει
Ευχαρσιτώ πολύ για το τόσο επαινετικό σχόλιο!
Παρακολουθω πολυ καιρο τις συνταγες σας και ειναι εξαιρετικες.
Να είστε καλά!