Χθες το μεσημέρι, όταν επέστρεψα στο σπίτι από τη δουλειά μου και περνώντας για λίγο από το σπίτι της, η μάνα μου με περίμενε με ένα φαγητό που γίνεται κυριολεκτικά μια φορά το χρόνο. «Έλα, έλα να δεις μου λέει τι έχω στο τσικάλι μου». Η αλήθεια είναι πως κατ’ αρχήν νευρίασα. «Ρε μάνα αφού σου έχω πει, αυτά τα φαγητά θέλω να τα βάζω στο blog. Γιατί το μαγείρεψες πριν έρθω να βγάλω καμιά φωτογραφία;».Πιστεύω ότι οι foodbloggers καταλαβαίνουν τι εννοώ… Όλοι οι δικοί μας πρέπει να έχουν τον έγνοια του blog μας. Να μη φάνε πριν φωτογραφίσουμε, να περιμένουν με το πιρούνι στο χέρι μερικές φορές και να κάνουν εύστοχες παρατηρήσεις στα δημιουργήματά μας. Γι αυτό και μας ενοχλεί το copy-paste που έχει παραγίνει εδώ που τα λέμε τελευταία στο διαδίκτυο…
Παρά τις εμφανείς απαγορεύσεις μερικοί κάνουν πως δεν τις βλέπουν…
« Έννοια σου -μου λέει λοιπόν η μάνα μου- και σου κράτησα μερικούς να μαγειρέψεις κι εσύ και να βγάλεις όσες φωτογραφίες θέλεις». Και μου εμφανίζει ένα πιάτο γεμάτο έτοιμους μπουμπούρες! Πεσκέσι από καλή φίλη της από το οποίο είχα κι εγώ τη μερίδα μου τελικά. Ξέρετε τι είναι οι μπουμπούρες;
Το πιάτο της μάνας μου…
Οι μπουμπούρες ή αμπουμπούρες ή παπαδούλες είναι νόστιμα σαλιγκάρια που μαζεύονται αμέσως μετά την πρώτη βροχή
του φθινοπώρου. Μοιάζουν με εκείνα τα γαλλικά σαλιγκάρια που μαγειρεύουν αλά μπουργκινιόν οι έτεροι Ευρωπαίοι σαλιγκαροφάγοι, οι Γάλλοι, αλλά είναι μικρότερα σε μέγεθος. Είναι κρυμμένοι μέσα στο χώμα, εκεί που τα εδάφη είναι μαλακά, και πρέπει να μαζευτούν μόλις σταματήσει η βροχή, να πλυθούν πολύ πολύ καλά , σχολαστικά θα λέγαμε γιατί είναι γεμάτοι χώματα, και να μαγειρευτούν αμέσως!
Με την πρώτη βροχή, τα σκουρόχρωμα αυτά σαλιγκάρια ξυπνούν από την καλοκαιρινή τους νάρκη . Είναι η εποχή της αναπαραγωγής τους και γι αυτό δεν μαζεύονται το υπόλοιπο φθινόπωρο. Οι γνώστες λένε ότι βγάζουν μια άσχημη μυρωδιά αν μαζευτούν όταν έχει αρχίσει η αναπαραγωγή, δηλαδή μετά την πρώτη βροχή. Έτσι μόνο όσοι προλάβουν μπορούν να τους απολαύσουν. Το όστρακό τους είναι μαλακό και βγαίνουν πολύ πιο εύκολα απ’ αυτό μετά που θα μαγειρευτούν. Κλασικά μαγειρεύονται στιφάδο, και η σάλτσα τους είναι πολύ νόστιμη. Δεν μπορώ να σας τους δείξω στην αρχική τους κατάσταση γιατί σε μένα ήρθαν πλυμένοι , καθαροί και ζεματισμένοι έτοιμοι για μαγείρεμα!
Από την κατσαρόλα της μάνας μου (βάζει λίγο παραπάνω λαδάκι….)
Βάζουμε το ελαιόλαδο σε κατσαρόλα και προσθέτουμε τα κρεμμύδια κομμένα σε φέτες. Μόλις μαραθούν και αρχίσουν να τσιγαρίζονται, σβήνουμε με το κρασί και προσθέτουμε την ντομάτα και τα μυρωδικά και αφήνουμε το φαγητό μας να σιγοβράζει μέχρι να μαλακώσουν αρκετά τα κρεμμύδια.
Το τελευταίο τέταρτο προσθέτουμε τα σαλιγκάρια και αφήνουμε να μαγειρευτούν μέχρι το φαγητό να μείνει με το λαδάκι του και η
σάλτσα να μελώσει.
Αφήνουμε το φαγητό μας να μαρουβίσει για λίγο και σερβίρουμε. Είναι το ίδιο νόστιμο ζεστό και σε θερμοκρασία δωματίου.
Παρατηρήσεις
1)Μπορούμε να ελαττώσουμε τα κρεμμύδια και να αυξήσουμε την ντομάτα. Το φαγάκι μας γίνεται το ίδιο νόστιμο.
2)Ξέρω ότι η συνταγή είναι από εκείνες που είναι δύσκολο να τις φτιάξει κάποιος λόγω της δυσκολίας εύρεσης της πρώτης ύλης αλλά εγώ θεωρώ ότι πρέπει να καταγραφεί. .Ένας από τους πρωταρχικούς σκοπούς αυτού του blog είναι η καταγραφή αυτών των σπάνιων συνταγών της κρητικής κουζίνας
3) Εξάλλου, η συνταγή μπορεί να γίνει και με τους κοινούς χοχλιούς την άνοιξη ή το καλοκαίρι και είναι πάντα νόστιμη, αλλά με τα μπουμπούρια είναι πολύ ιδιαίτερη.
4)Το Φθινόπωρο στην Κρήτη δεν τρώμε άλλους χοχλιούς. Είναι όπως γράφω παραπάνω η εποχή της αναπαραγωγής τους και δεν τους μαζεύουμε. Την Άνοιξη πάλι…
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Απίθανη είσαι, μάθε την να φωτογραφίζει έτσι δεν θα μας ξεφεύγει τίποτα.
Όσο για το copy paste κουράστηκα ειλικρινά.Το μυρίζομαι αλλά δεν μπορώ άλλο να κάνω τον ντετέκτιβ.
Αυτό το φαγητό μόνο εγώ άντε λίγο και η κόρη ο Θ. ούτε που να ακούσει τη λέξη σαλιγκάρια, του κάνουμε πλάκα όταν πάει Κρήτη ότι η Λίνα θα του φτιάξει σαλιγκάρια.
Καλό Σ/Κ
Και χρήση PC θα τη μάθω να ποστάρει κιόλας Ξανθή μου 🙂
Βαγγελιώ, βρέθηκα κι εγώ στην Κρήτη δύο χρόνια πριν και τους δοκίμασα, κι είναι πραγματικά εξαιρετικός μεζές!
Μερικοί τους λατρεύουν και μερικοί τους μισούν Μάρθα! Χαίρομαι που σου άρεσαν!
Όποτε θυμάμαι την Κρήτη το πρώτο πράγμα που θυμάμαι ήταν οι χοχλιοί απο την γιαγιά της φίλης μου… Γιατί το φαγητό είναι πάντα τόσο καλύτερο στην Κρήτη; 🙂
Ευχαριστώ Κώστα! Μαλλον είναι τα υλικά … ή που είσαι σε διακοπές υποθέτω όταν έρχεσαι στην Κρήτη 🙂
Εσύ και η οικογένεια να περιμενετε καρτερικά να βγει η "σωστή" φωτό και μετά να έρχεται ο κάθε "ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ" …#$@%#$%$#%$% και να σου μοστράρει τη φωτό και τη συνταγή για δική του …τεσπά σε διάβαζα και φουντωνα πάλι….αχαχαχχααχαχ….Το φαγάκι αυτό και 3 ακομα δεν….τα ξέρεις πια…ο Μ. τα τρώει αλλά εγώ ούτε σαν ιδέα δεν θέλω να τα ακούσω μες το σπίτι… Την πεθερά μου την έστειλα στην κορη της να τα μαγειρέψει την άνοιξη – για τέτοια λοξα μιλάμε….χχαχαχαχ!
Φιλιά! Καλό ΣΚ!
Έφη έχει παραγίνει. Κάθε μέρα ένας καινούριος και μάλιστα ο τελευταίος επαγγελματίας!
Τρελαίνομαι για σαλιγκάρια!!! Έχω φτιάξει μια φορά, αλλά τα βρήκα αρκετά μπελαλίδικα. Άσε που κανείς δεν μου είχε πει να βάλω ένα βάρος απάνω στην κατσαρόλα με το νερό και το πρωί βρήκα αρκετά από αυτά να κόβουν βόλτες στην κουζίνα μου. Πάντως έτσι και τα φτιάξει κάποια φίλη, αυτοπροσκαλούμαι και τα τσακίζω!
Καλή σου μέρα και καλό Σαββατοκύριακο Vita!
Χαχα συμβαίνουν αυτά! Είναι άτακτα ζωάκια. Αν είσαι κοντά να σε καλέσω κι εγώ την Άνοιξη πιά…
Προχθές έλεγα στη μάνα μου ότι, κατά μια διαβολική σύμπτωση, μαγειρεύετε τα ίδια πράγματα με διαφορά μιας – δυο ημερών!!!! Και όπως και με τη μάνα μου, από τη μία μόνο τα ακούω, από την άλλη μόνο τα βλέπω! χαχαχαχαχαχαχαχα! Εμένα πάντως το συγκεκριμένο φαγητό μού θυμίζει τη γιαγιά μου. 🙂
Θαλασσοφιλάκι! (Ήταν ο Νότος σήμερα… ΑΠΟΛΑΥΣΗ!!!!)
Αχ ζηλεύω το Νότο σου αλλά ο νότος εδώ μας τάραξε :-). Τα κοινά μαγειρέματα με τη μαμά σου αποδεικνύουν την τάση της κρητικιάς νοικοκυράς για χρήση εποχικών υλικών. (Της ηλικίας της δικής μου και της μαμάς σου βέβαια γιατί εσείς οι νέες … Είδες δασκαλίστικα που τα λέω; 🙂 )
ΟΙ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΟΙ ΧΟΧΛΙΟΙ.ΔΥΣΕΥΡΕΤΟΙ.ΣΣΤΗΝ ΧΑΝΙΩΤΙΚΗ ΝΤΟΠΙΟΛΑΛΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΕς.Ο ΛΟΓΟΣ ΟΤΙ ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΟΥΝ ΒΓΑΖΟΝΤΑς ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΟΝΤΕ ΣΕΡΝΟΝΤΑΙ
Ναι Χατζίκο μου το είπε μια χανιώτισσα στο facebook ότι τα λέτε μουρμούρια. Θα το συμπληρώσω! Ευχαριστώ για την πληροφορία!
Καλώς ξανάρθες!
Βαγγελιώ μου αν σου πω ότι έξω στην αυλή μου με τις πρώτες βροχές βγαίνουν αυτά τα σαλιγκάρια τι θα πεις; Κάποιος τα είχε φέρει από την Κρήτη και τα είχε αφήσει στο χώμα και από τότε έχουν πολλαπλασιαστεί. Εγώ στην αρχή τα μάζευα αλλά κάποιος μου είπε ότι ίσως δεν τρώγονται επειδή έχουν παράξενο χρώμα(κοινώς είναι σκούρα) κι έτσι δεν ξαναμάζεψα!! Θέλω να βγάλω μια φωτογραφία να την δεις, για να μου πεις αν είναι αυτά τα σαλιγκάρια.
Φιλιά πολλά.
Μαρί τρώγονται μόνο την πρώτη μέρα που θα συρθούν γιατί μετά -λένε αυτοί που ξέρουν – ότι μυρίζουν άσχημα! Είναι στη φάση αναπαραγωγής!Αρχίζουν και κολλούν μεταξύ τους και δεν πρέπει να τους μαζεύουμε. Μάλιστα μια άσπρη κλωστίτσα που εξέχει από τις μουρίτσες τους είναι το όργανο αναπαραγωγής τους.Στείλε φωτό να τους δω να τους δοκιμάσεις του χρόνου 🙂
Βαγγελιώ όπως έγραψα και στο fb εδώ που μένω τα λένε μπομπόλια και είναι το αγαπημ΄΄ενο φαγάκι του άντρα μου!!!! Να είσαι καλά που διασώζεις τις συνταγές αυτές!!!
Να κι άλλη πληροφορία! Ευχαριστώ Λίλα! Τους κάνετε κι εσείς στιφάδο;
eimaste oi kaliteroi se olo to kosmo! xairomai kathe stigmi pou anapneysw oti eimai apo tin Kriti!
(makari na mporesw na paw sta Vourla ena s/k na mazepsw kai gw xoxlious)
yummy!!!
Vita καλησπέρα. Διάβασα τη συνταγή σου και από τη φωτο φαίνεται και υπέροχη. Ίσως γελάσεις, αλλά δεν έχω φάει ποτέ μου σαλιγκάρια (δεν ξέρω πως είναι), όμως αρέσουν στον άντρα μου και συνεχώς μου ζητάει να του φτιάξω. Είπα λοιπόν να του κάνω τη χάρη και να προσπαθήσω. Έτσι μπήκα εδώ. Όμως επειδή είμαι άσχετη με το χειρισμό του συγκεκριμένου υλικού, θα σε παρακαλούσα να μου πεις αν σου είναι εύκολο όλα τα βήματα από την αρχή. Δηλαδή πως τα καθαρίζουμε και τι κάνουμε μέχρι τη στιγμή που ξεκινάει η εκτέλεση της συνταγής σου. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον πολύτιμο χρόνο σου.
Μαρία καλώς όρισες. Οι χοχλιοί που κυκλοφορούνε τώρα το καλοκαίρι θέλουν μόνο να τους βάλεις σε νερό και να διαλέξεις όσους βγάλουν έξω τις μουρίτσες του (αυτοί θα είναι ζωντανοί). Μετά θα τους πλύνεις καλά και θα τους ζεματίσεις σε νερό με αλάτι που βράζει για 5 λεπτά (πρόσεχε γιατι φουσκώνει πολύ το νερό). Μετά θα τους ξαναπλύνεις και θα τους μαγειρέψεις όπως σας αρέσουν Υπάρχουν στο blog 11 αναρτήσεις με χοχλιούς μαζεμένες στην ετικέτα χοχλιοί. Θα τη βρεις στο πλάι της σελίδας, εκεί που λέει ετικέτες . Μη λάβεις υπόψη σου το σάκασμα, αυτό αφορά τους ανοιξιάτικους χοχλιούς που μαζεύουμε ενώ σέρνονται… Αν δεν τα καταφέρεις ξανασχολίασε να σε βοηθήσω… Καλή επιτυχία!
Vita μου καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και τις πολύτιμες συμβουλές σου. Θα κάνω ότι ακριβώς λες και θα επανέλθω με εντυπώσεις.
Το αγαπημένο μου φαγητό
Το μαγείρευε έτσι ακριβώς και η μητέρα μου ,από τη Σμύρνη ..με ρίζες από τα Κύθηρα και φυσικά τη Κρήτη
Το έχω πεθυμήσει αυτό το φαγάκι..
Έτσι όπως τα λέτε! Μόνο που είναι δυσεύρετοι σε σχέση με τα άλλα σαλιγκάρια. Αλλά το στιφάδο είναι μια χαρά και με τις άλλες ποικιλίες!