Φράουλα: γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα, σιρόπι! Τρεις συνταγές σε μία (κι ακόμα μία)!

Φράουλες! Και μόνο η λέξη δημιουργεί γαστριμαργικές επιθυμίες.
Ελάχιστοι μένουν ασυγκίνητοι από μια καλοφτιαγμένη κόκκινη φράουλα φρέσκια και
μυρωδάτη. Και μόνο με ένα βούτηγμα της σε λιωμένη σοκολάτα ή σε παχιά κρέμα
έχουμε ένα ανεπανάληπτο γλύκισμα, ένα γευστικό πειρασμό.

Δυστυχώς είναι αυστηρά εποχιακό φρούτο και ακόμη και
στην κανονική της παραγωγή είναι επιβαρυμένη πολλές φορές με φυτοφάρμακα λόγω της
μεγάλης ευαισθησίας της. Έτσι κάνουμε ότι μπορούμε να διατηρήσουμε λίγο από το
άρωμα και τη γεύση της φτιάχνοντας μαρμελάδες και σιρόπια και γλυκά τώρα που τις
βρίσκουμε άφθονες.

Κατά τη γνώμη μου δεν μπορούμε να  υποκαταστήσουμε τις ανεπανάληπτες ωμές
φρέσκιες φράουλες παρόλο που η μαρμελάδα φράουλα είναι πιθανόν η καλύτερη και
πιο αγαπημένη μαρμελάδα για τον
περισσότερο κόσμο και το γλυκό είναι από
τα ωραιότερα και σε εμφάνιση και σε άρωμα και σε γεύση.

Διατροφικά οι φράουλες είναι άριστη τροφή. Με ελάχιστες
θερμίδες , είναι πλούσιες σε χρήσιμα στοιχεία (μέταλλα, βιταμίνες ,
ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες, ακόμη και πρωτεΐνες) και θεωρείται ότι έχουν
διουρητικές, αιμοστατικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις , καθαρτικές , αποτοξινωτικές
και άλλες ιδιότητες. Οι ιδιότητές τους ενισχύονται αν συνδυαστούν με κάποια
λιπαρή ουσία, γιατί τότε απορροφούνται καλύτερα τα συστατικά τους.

Χωρίς τύψεις λοιπόν, για το καλό της υγείας μας (!!!) επιβάλλεται (!!!) να τις συνδυάσουμε
με κρέμα ή σοκολάτα ή έστω με γιαούρτι ή γάλα! Δυστυχώς μερικές φορές προκαλούν
αλλεργίες σε ευαίσθητα άτομα . Επίσης αντενδείκνυνται σε κάποιες παθήσεις του
εντέρου και έτσι κάποιοι στερούνται την απολαυστική τους νοστιμιά.

 Για όλες μας τις παρασκευές καλό είναι να διαλέγουμε
ολόφρεσκες φράουλες , καλοφτιαγμένες και κατά προτίμηση βιολογικές ή αν είναι
συμβατικής καλλιέργειας να είναι από υπεύθυνο παραγωγό που ξέρει πότε και πόσο
να ραντίσει, και πότε να τις κόψει μετά το ράντισμα…

Τις φράουλες τις πλένουμε πριν βγάλουμε το κοτσανάκι τους για να μη μείνει νερό στο εσωτερικό τους.
Τις βάζουμε σε μια λεκανίτσα ακαθάριστες και τις ξεπλένουμε γρήγορα γιατί το
νερό αλλοιώνει τη γεύση και το άρωμά τους. Μετά αφαιρούμε το κοτσανάκι και τις περνάμε
από τρεχούμενο νερό γρήγορα γρήγορα. Έτσι είναι έτοιμες για κατανάλωση ή για άλλες
εφαρμογές.

Ας δούμε τώρα τη μία και μοναδική συνταγή με την οποία τα
φτιάχνω όλα όπως σας είπα:

1 κιλό πλυμένες και καθαρισμένες φράουλες

750 γραμμάρια ζάχαρη

Χυμό ενός λεμονιού

Πλένουμε τις φράουλες πριν τις καθαρίσουμε όπως περιγράφω
πιο πάνω.

Με το νερό που έχουν κρατήσει από το πλύσιμο, τις βάζουμε σε
κατσαρόλα και τις πασπαλίζουμε από πάνω με τη ζάχαρη. Τις αφήνουμε  10-12 ώρες. Θα δούμε  ότι θα βγάλουν αρκετό υγρό.

Τις βάζουμε να
βράσουν 3-5 λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός . Δεν ανακατεύουμε, εκτός αν πρόκειται να κάνουμε μαρμελάδα. Προσέχουμε γιατί
φουσκώνουν πολύ να μη χυθεί το σιρόπι , γι αυτό καλό είναι η κατσαρόλα μας να
είναι σχετικά μεγάλη.

Αποσύρουμε  από το
μάτι. Όταν ηρεμήσουν  από το βρασμό ο
αφρός που είχε δημιουργηθεί βγαίνει εύκολα με ένα κουτάλι. Αν προσπαθήσουμε να
τον βγάλουμε την ώρα που βράζει , πετάμε αρκετό σιρόπι.

Αφήνουμε για μείνουν για άλλες 10-12 ώρες , προσθέτουμε το
χυμό λεμονιού στην κατσαρόλα και συνεχίζουμε ως εξής:

Βάζουμε ξανά να βράσει το γλυκό μας και δοκιμάζουμε το
σιρόπι με τον τρόπο που περιγράφεται εδώ, στο λήμμα δέσιμο σιροπιού. Δεν
θέλει πολλή ώρα γιατί μην ξεχνάμε ότι δεν έχουμε βάλει καθόλου νερό. Αν
εμφανίσει πάλι αφρό τον αφαιρούμε προσεχτικά. Τώρα θα είναι ελάχιστος. Όταν
είναι έτοιμο, απομακρύνουμε την κατσαρόλα από το μάτι και αφήνουμε να ηρεμήσει
από το βρασμό. Την κουνάμε πέρα δώθε να «φουσκώσουν» οι φράουλές μας από το
σιρόπι και το σερβίρουμε με ένα καθαρό κουτάλι σε αποστειρωμένα βάζα. Περισσεύει
αρκετό σιρόπι οπότε:

Αφού αφαιρέσουμε προσεκτικά τις φράουλες, και τις καλύψουμε
με σιρόπι στο βάζο που τις βάλαμε, βράζουμε το σιρόπι που έμεινε για λίγη ώρα
ακόμη να γίνει πιο πυκνό. Το δοκιμάζουμε ως εξής : Βάζουμε λίγο σε ένα
κουταλάκι , το αδειάζουμε ώστε να μείνουν λίγες σταγόνες στο κουταλάκι, και τις
στάζουμε σε ένα πιατάκι.

Δεν πρέπει να απλώνουν και πρέπει να έχουν υφή μελιού
όταν τις αγγίξουμε με τα δάχτυλά μας . Φυλάμε το σιρόπι σε αποστειρωμένο μπουκάλι   ή σε  μικρό βάζο.

Μετά που θα προσθέσουμε το χυμό λεμονιού, αλέθουμε το μείγμα
της κατσαρόλας είτε επί τόπου με mini primmer είτε στο multi με μικρά κοφτά
πατήματα να μη γίνει τελείως πολτός.

Προσωπικά, θέλω να μείνουν κομματάκια
φράουλας .Αν  την θέλουμε  να είναι λεία την αλέθουμε  περισσότερο. Βάζουμε το μείγμα να ξαναβράσει
μέχρις ότου δέσει .

Το δέσιμο της μαρμελάδας δοκιμάζεται όπως περιγράφω εδώ. Τη
σερβίρουμε σε αποστειρωμένα βάζα, που
αναποδογυρίζουμε ως ότου κρυώσουν.

Επειδή όπως λέγαμε παραπάνω οι ωμές φράουλες είναι αξεπέραστες , ας σερβίρουμε

λίγες με τον παλιό κλασσικό τρόπο των μαμάδων μας:

Ή ακόμα καλύτερα, ας αλλάξουμε λίγο αυτόν τον κλασσικό τρόπο: Ας αντικαταστήσουμε το ποτό με λίγο  βαλσάμικο ξύδι  και ας τις πασπαλίσουμε
με ελάχιστο φρεσκοτριμμένο πιπέρι, κατά προτίμηση πολύχρωμο. Άλλη γεύση!

1)Το σιρόπι φράουλας μπορούμε να το αραιώνουμε με νερό 1:3 και να φτιάχνουμε ένα ωραιότατο αναψυκτικό. Φραουλάδα κατά το λεμονάδα. Επίσης αν το προσθέσουμε ρακή ή βότκα και το αφήσουμε να ωριμάσει 5-6 μέρες έχουμε με ένα πολύ εύκολο τρόπο ένα ωραίο λικέρ φράουλα. Βέβαια μπορούμε να γαρνίρουμε  παγωτά , λουκουμάδες, κρέπες, τηγανίτες, και ό,τι άλλο σηκώνει σιρόπι!

2)Συνήθως αρχίζω τη διαδικασία για το γλυκό και τα λοιπά το ένα βράδυ , το επόμενο πρωί κάνω το πρώτο βράσιμο και το βράδυ έχει τελειώσει η διαδικασία.

3)Οι μαριναρισμένες σε ποτό φράουλες διατηρούνται 2-3 μέρες στο ψυγείο. Μάλιστα γίνονται καλύτερες την επόμενη μέρα της παρασκευής τους κατά τη γνώμη μου.

4)Δοκιμάστε τις ωμές φράουλες και την ελαφριά μους μυζήθρας που θα βρείτε εδώ