….και της μαμάς μου, και της θείας Μ. , και της θείας Ν. , και οι δικοί μου τελικά!
Όταν διάβασα το post της Ριρής , σκέφτηκα ότι και με μένα το ίδιο περίπου συμβαίνει. Αν και κατά καιρούς έφτιαξα κι άλλους κουραμπιέδες, πάντα επιστρέφω στους «δικούς μας». Όχι ότι δεν μ’ αρέσουν κι άλλες συνταγές, πιστεύω όμως ότι αυτούς τους φτιάχνω καλύτερα. Ίσως είναι και η γεύση της μνήμης που τους κάνει πιο νόστιμους… Κουραμπιέδες αμυγδάλου λοιπόν, πάσης της οικογενείας!
Οι κουραμπιέδες στις περισσότερες συνταγές εδώ στην Κρήτη αρωματίζονται με κανέλα και γαρύφαλλο και όχι με ανθόνερο. Επίσης τα αμύγδαλα δεν ασπρίζονται αλλά καβουρδίζονται με τα φλούδια. Έτσι το τελικό χρώμα του κουραμπιέ είναι μάλλον σκούρο κάτω από την αχνοζάχαρη.
Επίσης δεν χρησιμοποιούμε μόνο βούτυρο γάλακτος αλλά και μαγειρικό λίπος τύπου “φυτίνη”. Και δεν εννοώ μόνο την «οικογενειακή μας συνταγή. Στις περισσότερες κρητικές συνταγές έτσι είναι.
Ίσως επειδή το ντόπιο βούτυρο γάλακτος είναι προέρχεται από αιγοπρόβειο γάλα και μυρίζει πιο βαριά από το αγελαδινό, οι νοικοκυρές έβαζαν φυτίνη ή ό,τι αντίστοιχο κυκλοφορούσε στο παρελθόν για να «σπάσουν» την μυρωδιά. Παλιότερα χρησιμοποιούσαν και γλίνα. Πιθανόν το μαγειρικό λίπος ανακατεμένο με το βούτυρο δίνει την υφή που έδινε παλιότερα η γλίνα.
Κουραμπιέδες Κρήτης λοιπόν:
Υλικά
640 gr βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου, μισό μαγειρικό λίπος τύπου φυτίνη – μισό γάλακτος τύπου Κερκύρας (εγώ δεν βάζω πια φυτίνη αλλά μισό μισό αγελαδινό με πρόβειο μέρος του οποίου μπορεί να είναι και στακοβούτυρο, δηλαδή 3 είδη βουτύρου… )
1/2 kg (πριν το καβούρντισμα) αμύγδαλα
3 κρόκους αυγών
100-110 gr (1/2 κούπα) ζάχαρη
30 ml (½ ποτηράκι του λικέρ) κονιάκ
1 κουταλάκι κανέλα
½ κουταλάκι γαρύφαλλο
½ φακελάκι μπέικιν
Περίπου ένα κιλό αλεύρι (έμεινε λιγότερο από μια κούπα, γύρω στα 200 ml)
Επί το έργον
Δείτε το κατατοπιστικό μας βιντεάκι για τις λεπτομέρειες της παρασκευής τους και γραφτείτε στο κανάλι μας στο youtube για περισσότερα videos
Βάζουμε τα αμύγδαλα σε ένα ταψάκι στη μεσαία σχάρα του φούρνου (χωρίς να τον προθερμάνουμε ) στους 150ο C. Σε 30 λεπτά περίπου (ή και λιγότερο, βλ.παρατήρηση ) είναι έτοιμα. Σβήνουμε το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσουν. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει και 1- 2 μέρες πριν. Παλιότερα τα καβουρδίζαμε στο τηγάνι αλλά πρέπει να είμαστε συνεχώς από πάνω τους έτσι ενώ στο φούρνο αρκεί να τα ανακατέψουμε 1-2 φορές. Δεν περιμένουμε να σκουρύνουν πολύ εξωτερικά στο φούρνο. Τα κόβουμε σε 2-3 κομμάτια και τα αφήνουμε στην άκρη.
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε ένα ένα τους κρόκους να αφρατέψουν. (Τα χτύπησα περίπου 20 λεπτά στη μεσαία ταχύτητα έως ότου έγινα μια αφράτη κρεμ κρέμα). Προσθέτουμε το κονιάκ, και τα κανελογαρύφαλλα. Δεν χρειάζεται πια μίξερ.
Προσθέτουμε τα αμύγδαλα και το αλεύρι σταδιακά και ανακατεύουμε με το χέρι να αναμειχθούν.Δεν ζυμώνουμε πολύ. Η ζύμη πρέπει να είναι κανονική ούτε σκληρή ούτε μαλακή.Την αφήνουμε να «ξεκουραστεί» κανένα μισάωρο.
Πλάθουμε τους κουραμπιέδες στα σχήματα και στα μεγέθη που μας αρέσουν (εγώ έφτιαξα μερικούς με ζυμαράκι 25 γραμμαρίων και μερικούς με ζυμαράκια 35 γραμμαρίων!) ή τους κόβουμε με κουπ πατ. Τους τοποθετούμε σε ταψιά καλυμμένα με χαρτί ψησίματος. Τα μεγέθη σε κάθε ταψί να είναι περίπου τα ίδια για να ψήνονται ομοιόμορφα.
Το ταψί με τους μεγάλους! |
Τους ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 175ο φούρνο για μισή ώρα περίπου.
Αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς – αν πάμε να τους μετακινήσουμε ζεστούς, τους χάσαμε- και τους πασπαλίζουμε με τη αχνοζάχαρη ως εξής:
Κάνουμε ένα πρώτο πασπάλισμα στο ταψάκι τους και μετά βάζουμε λίγη άχνη σε ένα πιάτο και τους βάζουμε λίγους λίγους πάνω σ’ αυτήν. Έτσι παίρνει λίγη και ο πάτος τους. Αχνίζουμε ξανά και βοηθάμε ,αν χρειάζεται, και λίγο με το χέρι μας να πάρουν ζάχαρη και από τα πλαϊνά. Δεν χρειάζεται να λερώσουμε όλα τα ταψάκια. Αν έχουν κρυώσει μετακινούνται μια χαρά όλοι στο πρώτο ταψάκι που λερώσαμε.Τους τοποθετούμε σε πιατέλα και τους καλύπτουμε με διαφανή μεμβράνη.
Μπορούμε επίσης να τους φυλάξουμε σε μπολ που κλείνει αεροστεγώς
Παρατηρήσεις
Παρατηρήσεις:
1) Το στακοβούτυρο δεν αρέσει σε όλους όταν μπαίνει στους κουραμπιέδες γι αυτό βάζουμε πολύ λίγο. Το τύπου Κερκύρας βούτυρο τους πηγαίνει πολύ.
2) Τα αμύγδαλα δεν πρέπει να καούν γιατί πικρίζουν. Γι αυτό στα είκοσι λεπτά δοκιμάστε τα.Ανάλογα με το μέγεθός του μπορεί να θάλουν λιγότερο από τη μισή ώρα που γράφω παραπάνω.
3) Επειδή η ζύμη περιέχει βούτυρο, πρέπει να προσέξουμε το αλεύρι να μην πέσει πολύ, γιατί ενώ δείχνει ότι «σηκώνει» κι άλλο μπορεί μετά που θα μείνει να σκληρύνει. Είναι λοιπόν καλύτερα να συμπληρώσουμε λίγο αν χρειαστεί μετά το «ξεκούρασμά» της.
4)Η γιαγιά μου έλεγε όσο βούτυρο- τόσα αμύγδαλα. Αν θέλετε λοιπόν βάλετε παραπάνω αμύγδαλα.
5)Τα 640 γραμμάρια βούτυρο παραπέμπουν όπως καταλαβαίνετε σε …οκά. Είναι μισή οκά. Τα αμύγδαλα είναι επίσης μισή οκά στην αρχική συνταγή.Έχουμε προσαρμόσει τα υπόλοιπα υλικά.
6) Έγιναν περίπου 75 κουραμπιέδες σε τρία διαφορετικά μεγέθη! Mε τις παραπάνω ποσότητες μπορούμε να φτιάξουμε ως και 100 κουραμπιεδάκια-μπουκιές.
An h syntahg einai tis Yiayas, totes ta Kourabiedes einai telia!
Και του χρόνου με το καλό!
Αυτοί οι κουραμπιέδες μ΄αρέσουν με αναποφλοίωτο,καβουρδισμένο αμύγδαλο και χωρίς ανθόνερο-το σιχαίνομαι.
Παρόμοια συνταγή είχα βρει σε περιοδικό και τη φτιάχνω,μόνο αντί για βούτυρο-φυτίνη,τώρα βάζω benecol.
Να περάσεις χαρούμενες γιορτές με τα αγαπημένα σου πρόσωπα!
Τα πιτάκια με ξινομυζήθρα είναι λαχταριστά-μ΄αρέσουν με μέλι.Τα μελέτησα και θα τα δοκιμάσω.
Και του χρόνου, και του χρόνου….!!!! Καλά Χριστούγεννααααα…………!!!!!!!!!!!!!!!
Και του χρόνου με υγεία να ξαναφτιάξεις γλυκειά μου!!
Πολλά φιλιά
Μου έλυσες μια μεγάλη απορία τώρα…..γιατί οι κουραμπιέδες της μαμάς μου ήταν πιο σκούροι και όχι τόσο μαλακοί όσο οι αγορασμένοι από το ζαχαροπλαστείο, σε ευχαριστώ, έτσι είναι όπως τα λες!! Δε μου λες, αλισίβα δε βάζανε στην Κρήτη;; Έχω μια συνταγή για κουραμπιέδες που την περιέχει, αν δε βάλω άραγε δε θα γίνουν καλοί;
Η μια μου η γιαγιά τους έκανε και κείνη με ακαθάριστα αμύγδαλα.Γινόντουσαν τέλειοι. Δεν με ενοχλούσε καθόλου το φλούδι. Και του χρόνου να είσαι καλά να τους ξαναφτιάξεις! Καλές γιορτές!
Μάγδα
Και εγώ τους κάνω με αμύγδαλα με το φλούδι και τα ψήνω στο γκριλ… Μου αρέσουν περισσότερο έτσι!
Κια του χρόνου! Καλά Χριστούγεννα! Με υγεία!
Κουραμπιεδες με διαχρονικη αξια!Με γευστικη αξια!
Με αναμνησεις εστω και γευστικες.Γι αυτο και θα ειναι παντα οι καλυτεροι!Χρονια πολλα καλα Χριστουγεννα!
Περίεργο αυτό με τη φυτίνη, γιατί της γιαγιάς μου οι κουραμπιέδες έχουν 630 γρ αιγοπρόβειο βούτυρο και ποτέ κανείς δεν παραπονέθηκε! Βα΄ζω κι εγώ καβουρδισμένο αμύγδαλο με τη φλούδα πάντως, που τους δίνει μια άλλη γεύση. Καλά Χριστούγεννα να έχεις!
Kαι του χρόνου!
Χρόνια Πολλά! Καλά Χριστούγεννα!
oi dikoi mou teleiosan… KAI TORA EXO MEINEI NA KOITAZO!!! Teleioi fenontai!!! Kai tou xronou!!! Kales giortes me ygeia!
Πήτερ Χρόνια Πολλά! Ικανότατες πράγματι οι γιαγιάδες 🙂
Ελένη Χρόνια Πολλά! Όλοι οι κουραμπιέδες έχουν τη χάρη τους αλλά όντως αυτοί είναι πιο …χειμωνιάτικοι
Μαρίνα Χρόνια Πολλά και σε σένα στα παραμυθένια χιόνια σου 🙂
Αστέρι ευχαριστώ! Χρόνια Πολλά σε όλους μας να αξιωθούμε και του χρόνου να ξαναφτιάξουμε με χαρά και υγεία!
Ανεράιδα Χρόνια Πολλά! η δική μου συνταγή δεν έχει αλυσίβα αλλά ξέρω ότι άλλες έχουν. Πάντως το χρώμα διαφέρει όντως πολύ όχι όμως εις βάρος της γεύσης 🙂
Μάγδα Χρόνια Πολλά!Το φλούδι δεν ενοχλεί καθόλου πράγματι. Μυρίζει ιδιαίτερα και ταιριαστά με τα κανελογαρύφαλα.
Αγγελική καλά Χριστούγεννα! Καλώς ήρθες στην Ελλάδα και καλά να περάσεις.
Μάρα Χρόνια Πολλά! Κι εγώ πιστεύω ότι είναι θέμα γευστικής μνήμης η συνταγή που προτιμάμε στα κλασικά εδέσματα
Ιωάννα Χρόνια Πολλά! Ναι πολλούς δεν τους ενοχλεί η γεύση του ατόφιου βούτυρου. Το στακοβούτυρο όμως είναι η αλήθεια ότι μυρίζει πιο έντονα
Ρένα Χρόνια Πολλά! Καλές γιορτές και σε εσένα
D&C Χρόνια Πολλά! Εμένα τέλειωσαν τα μελομακάρονά μου :-). Γερές να είμαστε να ξαναφτιάξουμε !
Οι πιο ωραίοι κουραμπιέδες που έχω φάει στη ζωή μου!!!!
Χρόνια Πολλά!!!
Την δοκίμασα την συνταγή προχθές! Οι πιο νόστιμοι κουραμπιέδες που έχω φάει!! Πρώτη φορά που μου πέτυχαν τόσο πολύ!! Οι οδηγίες πολύ καλές! http://christinad-christinascorner.blogspot.se/2012/12/our-swedish-christmas-tree.html
Και σε μένα δεν αρέσει το ανθόνερο και το αμύγδαλο το θέλω με το φλούδι καβουρντισμένο.Επίσης και η μαμά μου κι εγώ χρησιμοποιούμε ΦΥΤΙΝΗ
Αγαπητή Vita! Συγχαρητήρια για το blog σας. Οτιδήποτε φτιάξω με βγάζει ασπροπρόσωπη. Έφτιαξα τους κουραμπιέδες της γιαγιάς και απο γεύση σκίζουν. Απλά θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση με την ελπίδα οτι θα με συμβουλευσεται. Όταν βάζω την ζάχαρη άχνη στους κρύους κουραμπιέδες αυτο σαν να υγρενετε και οταν το πιάνεις σαν να γλιστράει. Αυτο το παθενα και μια άλλη συνταγή της Αργυρώς που είχα. Για πιο λόγω συμβαίνει αυτο. Χρησιμοποιείσα 400 Γε φυτινη και το υπόλοιπο φρέσκο βούτυρο Ήπειρος. Σας ευχαριστω εκ των προτέρων.
Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά! Δεν μου έχει συμβεί ή ίσως δεν κατάλαβα τι εννοείτε. Δοκίμασε αυτό που κάνει η μαμά μου, ίσως σου αρέσει καλύτερα η υφή τους: τους πασπαλίζει λίγο με αχνοζάχαρη ζεστούς και όταν κρυώσουν κάνει το τελικό πασπάλισμα. Έτσι δημιουργείται κάτι σαν κρούστα ζάχαρης και τους κάνει κάπως πιο σταθερούς. Ελπίζω να βοήθησα! Ευχαριστώ που εμπιστεύτηκες την συνταγή μου. Καλά Χριστούγεννα!
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ, ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΕ ΠΟΙΑ ΘΕΣΗ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΧΑΡΑ?
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!
ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ! 🙂
Τους βάζω 15 περίπου cm από τη βάση του φούρνου. Καλή επιτυχία!
Καλησπέρα
Κάθε φορά εμπιστεύομαι τις συνταγές σας και τις ακολουθώ «κατά γράμμα»
Τελευταία εμπειρία οι κουραμπιέδες σας!
Τους έκανα 35 gr.
Έγιναν φανταστικοί!
Σας ευχαριστώ πολύ
Σας εύχομαι καλή χρόνια και ό,τι επιθυμείτε να γίνει πράξη !
Σας ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη και τα καλά σας λόγια! Να είστε καλά! Χαίρομαι που σας άρεσαν. Καλή Χρονιά και σε σας, με όλα όσα αγαπάτε και ονειρεύεστε!
Τι αμύγδαλα αγοράζουμε; ωμά ανάλατα;
Συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση. Ωμά ανάλατα και τα καβουρδίζουμε ή παίρνουμε έτοιμα καβουρδισμένα (ανάλατα πάντα). Καλή Χρονιά!