Μια δουλειά πιο εύκολη απ’ όσο νομίζουμε!
Αυτή η ανάρτηση γράφεται κυρίως για τις ανάγκες …του blog. Θέλω να γράψω κάπου αναλυτικά το καθάρισμα της αγκινάρας ώστε να παραπέμπω εδώ και να μην αναγκάζομαι να φωτογραφίζω όποτε καθαρίζω αγκινάρες.
Σχετικά αργά βέβαια την εμφανίζω μιας και οι αγκινάρες είναι πια στο τέλος τους, αλλά ας μείνει για του χρόνου! Θα ακολουθήσει άλλη ανάρτηση με συνταγή.
Από τα πιο νόστιμα τμήματα της αγκινάρας! |
Στην Κρήτη προτιμούμε τις άγριες αγκινάρες. Τώρα γιατί τις λέμε άγριες αφού είναι καλλιεργημένες, δεν ξέρω. Ήμερες λέμε αυτές που δεν έχουν αγκάθια. Άλλη λέξη που χαρακτηρίζει τις καλές αγκινάρες είναι η λέξη «λαρδάτες». Αυτή η ποικιλία είναι η καλύτερη γι αυτό οι παραγωγοί τις διαφημίζουν . Τα πρώτα αγκιναράκια των φυτών κόβονται μικρά ακόμη ,περατζουνάκια , και το φυτό βγάζει στα πλαϊνά του πρώτου κοψίματος κι άλλα «άνθη». Όποιας ποικιλίας κι αν είναι το καθάρισμά τους γίνεται με τον ίδιο τρόπο.
Καθάρισμα αγκινάρας λοιπόν!
Διαλέγουμε αγκινάρες μικρές ή μέτριου μεγέθους που δεν έχουν ξεφουντώσει.
Αφαιρούμε φυλλαράκια και τα αγκάθια που υπάρχουν εκεί και μετά αρχίζουμε με τα φύλλα. Αφαιρούμε τα εξωτερικά φύλλα προσεκτικά, χωρίς να παίρνουμε τη σάρκα από την αγκινάρα. Δηλαδή τα σπάμε αρκετά κοντά στη βάση τους τα φύλλα και τα πετάμε. Όσο προχωράμε η βάση τους φεύγει από την αγκινάρα.
Έτσι κάθε φύλλο που βγάζουμε έχει ένα ανοιχτόχρωμο μηνίσκο στη βάση τουτον οποίο εμείς εδώ κάτω τον τρώμε!
Όχι, τα χείλη δεν γίνονται τόοοοσο μαύρα! |
Προσωπικά τον θεωρώ από τα νοστιμότερα τμήματα της αγκινάρας και κάθε φορά που καθαρίζω αγκινάρες …αλλάζω χρώμα! Μαυρίζει τα χείλη και τη γλώσσα αλλά η μαυρίλα αυτή φεύγει πολύ εύκολα με λεμόνι κι έτσι δεν με πειράζει καθόλου. Η μάνα μου με κοροϊδεύει: «Πάλι τα αγκιναρόφυλλα έφαγες!»
φοβόμαστε να τις αγγίξουμε!
Με μια λεμονόκουπα τρίβουμε τα κομμάτια που άγγιξε το μαχαίρι για να μη μαυρίσουν. Κόβουμε στα δύο την αγκινάρα και αφαιρούμε αν υπάρχει το χνούδι και τα μωβ φυλλαράκια που πιθανόν να υπάρχουν. Είναι συνήθως πιο σκληρά.Οι αγκινάρες που δεν έχουν προλάβει να βγάλουν χνούδι , αυτές δηλαδή που δεν έχουν καθόλου μεστώσει, είναι πολύ τρυφερές και ιδανικές για να τις απολαύσουμε ωμές. Αυτές μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε και ολόκληρες.
Απο τα πιο νόστιμα εδέσματα η αγκινάρα. Με λαδάκι και λεμόνια κι!
O άντρας μου είναι ειδικός στο να καθαρίζει αγκινάρες..βάζει μπόλικο λεμόνι και λάδι και είναι ο καλύτερος μεζές για τη ρακί!
Καλημέρα!!!!
Υπεροχή παρουσίαση! Πάντα κάτι μου μαθαίνεις και ας νομίζω ότι τα ξέρω όλα!:) Πχ ότι το αλεύρι στο νερό τις διατηρεί λευκές τώρα μου το έμαθες! Ευχαριστώ Βαγγελιώ μου!
Χρησιμότατη ανάρτηση Βαγγελιώ μου, που σίγουρα θα βοηθήσει πολλούς.
Και ναι, θα συμφωνήσω, το καθάρισμα της αγκινάρας1 δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται, θέλει τον τρόπο του, κι εσύ τον δείχνεις εξαιρετικά.
Φιλιά!!
Κι εμείς που δεν είμαστε από Κρήτη λατρεύουμε τις συνταγές αυτές!!!! Πολύ καλή παρουσίαση, συγχαρητήρια!!!
Καλησπέρα με βραβείο από το blog μου !!!
http://amoderngreekwoman.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html
Και εγώ τα τσακίζω τα αγκιναρόφυλλα αλλά μόνο από τις άγριες, από κήπο δηλαδή. Χρωματάκι πρώτο για μέρες στη γλώσσα…ααχαχαχαχαχ!!!
Αν σου πω ότι καραφλιάζω όλη την αγκινάρα και φτάνω στην κούπα θα ουρλιάξεις; Τα τρυφερά μέρη τα πέταγα μέχρι τώρα (τα φύλλα εννοώ)….
Αυτό το ποστ χρειαζόταν, καλά έκανες και το έβαλες! Φιλιά!
[…] Καθαρίζουμε τις αγκινάρες όπως περιγράφω στο αντίστοι… και στο βίντεο […]
[…] τις αγκινάρες όπως περιγράφεται εδώ (δείτε και το σχετικό βίντεο που υπάρχει στο άρθρο). […]
[…] καλά όλα τα πράσινα και τα αφήνουμε να στραγγίξουν. Καθαρίζουμε τις αγκινάρες και το φινόκιο από την εξωτερικό περίβλημα που μπορεί […]