Κουλουράκια πορτοκαλιού με ελαιόλαδο

Πολύ πορτοκαλένια λαδοκουλουράκια-πειρασμός!

Νομίζω ότι ισχύει για όλες και όλους: η ενασχόληση με τα ζυμάρια είναι λειτουργεί και ως εκτόνωση και ως χαλάρωση. Γενικά το μαγείρεμα είναι δραστηριότητα που προάγει την ψυχοσωματική μας υγεία, αλλά ειδικά το ζύμωμα έχει ακόμη πιο έντονη αυτή την επίδραση.

Αυτές τις μέρες μαγειρεύω και ζυμώνω. Είναι περίεργο και για μένα το γεγονός ότι κάποιες στιγμές ταυτίζομαι με την μαγείρισσα του γνωστού τραγουδιού των Χαΐνηδων, γιατί ουσιαστικά δεν έχουμε άλλα κοινά, πέραν του ότι βρίσκω παρηγορητική, και αγχολυτική τη μαγειρική. Και ναι, στα νεύρα, στη στεναχώρια, στην αγωνία “με βγάζει” στο μαγείρεμα και στο ζύμωμα. Αυτό δεν σημαίνει πως καταφέρνω να ησυχάσω, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Αυτές οι μέρες έχουν πολλές τέτοιες στιγμές, αλλά οι κατσαρόλες και τα ζυμάρια μου στάθηκαν ανίκανα γι άλλη μια φορά…

Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη,
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή,
κι αθόρυβα διαβήκανε απ’ της ζωής την άκρη,
χωρίς ν’ αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή…

Να γράψω δεν είχα και πολλή όρεξη, είναι η αλήθεια… Γι αυτό και οι αναρτήσεις περιορίστηκαν στα μενού και στις δημοφιλείς συνταγές του περασμένου μήνα, που μπορεί να έχουν κόπο αλλά δεν είναι αυτό που λέμε «δημιουργικές αναρτήσεις». Σήμερα λοιπόν είναι η πρώτη ουσιαστική ανάρτηση γι αυτόν τον μήνα και διάλεξα να είναι ζυμάρι και ζυμώματα και πλάσιμο και ζάχαρη και γεύση μαμαδίστικη και αγαπησιάρικη. Κουλουράκια πορτοκαλιού που μέχρι να αξιωθώ να τα δημοσιεύσω τελειώσανε και τα έφτιαξα και δεύτερη φορά, μισή δόση…

Έτσι εξηγούνται και οι διαφορετικές φωτογραφίες παρασκευής, Στην αρχή είχα την υπομονή να τα φτιάξω μικρά μικρά, 15 γραμμάρια ζύμης όλα κι όλα για καθένα τους. Μετά κάπου το βαρέθηκα (είπαμε, δεν είμαι και στα καλύτερά μου αυτές τις μέρες…). Τα μεγάλωσα λίγο στο δεύτερο ταψί και στο τέλος ακολούθησα την «τεμπέλικη» εκδοχή που δείχνω στα κουλουράκια με το σουσάμι μέσα στη ζύμη. Μας άρεσαν! Ειδικά εκείνα που έφτιαξα αφού τύλιξα τον κύλινδρο σε ζάχαρη έγιναν υπέροχα!

Κουλουράκια πορτοκαλιού λοιπόν, λίγο διαφορετικά από τα αυτά των άλλων συνταγών που υπάρχουν στο site, με κύρια διαφορά την έλλειψη κανέλας και σουσαμιού. Με αυξημένη ποσότητα χυμού κι έντονη την πορτοκαλένια γεύση αφού λείπουν τα άλλα μυρωδικά. Παλιά συνταγή και τούτη, συνηθισμένη στα μέρη μας και πολυδοκιμασμένη! Ιδανική για να χρησιμοποιήσουμε τα γλυκά πορτοκάλια της εποχής, αφού η αρχική συνταγή ήθελε αδιάλυτο συμπυκνωμένο χυμό πορτοκαλιού (πολύ πιο γλυκό βέβαια από τον φυσικό χυμό).

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!

Υλικά

375ml ελαιόλαδο

270 gr ζάχαρη

300 ml χυμό πορτοκαλιού

2 κουταλάκια ξύσμα πορτοκαλιού

1-2 σωληνάκια βανίλιας (προαιρετικά)

1 φακελάκι μπέικιν (δείτε παρατηρήσεις)

1 κουταλάκι αμμωνία

Περίπου 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (δείτε παρατηρήσεις)

Επί το έργον

Ανακατεύουμε σε μπολ ανάμειξης τη ζάχαρη με το ελαιόλαδο, το ξύσμα πορτοκαλιού και αρκετό από τον χυμό πορτοκαλιού (κρατάμε λίγο για να διαλύσουμε την αμμωνία). Δεν χρειάζεται μίξερ. Με το χέρι ή με αυγογδάρτη. Διαλύουμε την αμμωνία στον υπόλοιπο χυμό και την προσθέτουμε στο μείγμα.

Ανακατεύουμε το μπέικιν σε λίγο αλεύρι και προσθέτουμε στο μείγμα. Προσθέτουμε σταδιακά και το υπόλοιπο αλεύρι και ζυμώνουμε ίσα να ενσωματωθεί. Αφήνουμε τη ζύμη να «ξεκουραστεί» κανένα δεκαπεντάλεπτο και πλάθουμε κουλουράκια στο σχήμα και το μέγεθος της επιλογής μας (τα δικά μου ήταν περίπου 15 γρ πριν ψηθούν το καθένα).

Τα αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 170 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις), στη μεσαία σχάρα, για 20-25 λεπτά ανάλογα με το πόσο τραγανά μας αρέσουν και σε τι μέγεθος τα έχουμε φτιάξει. Τα διατηρούμε σε κουτί μπισκότων που κλείνει καλά για να μη πάρουν υγρασία.

Παρατηρήσεις

Επειδή συχνότερα πια έχουμε βαζάκι με μπέικιν και όχι φακελλάκια, πληροφοριακά αναφέρω ότι ένα φακελλάκι είναι 20 gr, περίπου 3,5 κουταλάκια.
Ψήνω τα κουλουράκια στους 170 βαθμούς και όχι στους 180. Έτσι γίνονται πιο τραγανά! Αν έχουμε πολύ δυνατό φούρνο, μπορούμε να χαμηλώσουμε λίγο ακόμη τη θερμοκρασία.
Στο τελευταίο ταψάκι που ξεχάστηκε και τα κουλουράκια του τα «πήρε» λίγο ο φούρνος, μπορώ να πω πως μας άρεσαν περισσότερο! Ειδικά εκείνα που είχα τυλίξει με ζάχαρη!Θα μπορούσαμε να τυλίξουμε με ζάχαρη και εκείνα με το κλασικό σχήμα. Η αδιάλυτη πορτοκαλάδα είναι πιο γλυκιά από τον φυσικό χυμό οπότε αν τα θέλουμε πιο γλυκά, ας τα τυλίξουμε σε ζάχαρη.
Η συνταγή -όπως συνηθιζόταν σε όλες τις παλιές συνταγές- έλεγε 2 φλυτζάνια λάδι όχι καλά γεμάτα, 1,5 πορτοκαλάδα, 1,5 ζάχαρη και όσο αλεύρι σηκώσουν. «Σήκωσαν» 1048 gr η ολόκληρη δόση και 528 η μισή! Τα φλυτζάνια του τσαγιού είναι 200ml πάνω κάτω κι έτσι προέκυψαν οι μετρήσεις με κούπα (δοσομετρική) που δίνω παραπάνω. Ουσιαστικά, θέλουμε ζύμη μαλακή, να μην κολλά στα τοιχώματα του μπολ αλλά να κολλά ελαφρά στα χέρια. Στρώνει με την «ξεκούραση».

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!