Μια απλή, παραδοσιακή σαλάτα, αναπάντεχα νόστιμη!
Μου την είχε πει πριν από πολλά χρόνια μια κυρία στη λαϊκή της περιοχής μου. Το ξέρετε δα οι τακτικοί επισκέπτες της σελίδας πως πιάνω την κουβέντα-για την ακρίβεια επιδιώκω την κουβέντα- με ανθρώπους που μπορούν να μου δώσουν πληροφορίες για παραδοσιακά πιάτα. Αυτή η σαλάτα είναι ένα ακόμη παράδειγμα υποδειγματικής οικιακής οικονομίας, zero food waste, zero waste cooking, ή όπως αλλιώς λέγεται η αξιοποίηση των πρώτων υλών στο έπακρον και ο σεβασμός στην τροφή!
Ενώ λοιπόν την έχω φτιάξει αρκετές φορές, δεν ξέρω γιατί ξέφευγε η δημοσίευση της συνταγής… Τη μια δεν ήταν καλές οι φωτογραφίες, την άλλη το σπανάκι ήταν αρκετά φυλλώδες, χωρίς τα κοτσάνια που βλέπετε στις σημερινές φωτογραφίες. Κάποιες από αυτές είναι από περυσινή παρασκευή, από σπανάκι δικής μας καλλιέργειας.
Το σπανάκι κυκλοφορεί σε πολλές ποικιλίες πια, δεν έχουν όλες κοτσάνια… Μια αιτία που καθυστέρησε η δημοσίευση μπορεί να είναι και τούτη, δηλαδή η επιλογή ποικιλιών χωρίς κοτσάνι που είχαμε στο μικρό μας περβόλι τα τελευταία χρόνια. Πέρυσι το σπανάκι μας είχε κοτσάνια και ξαναθυμήθηκα πόσο νόστιμη ήταν αυτή η σαλάτα, που μάλλον καθιερώθηκε πια στο σπίτι μας.
Αλλά ας ξαναγυρίσω στην «πηγή» της συνταγής! Απομακρυνόμουν από τον πάγκο που πουλούσε το σπανάκι λέγοντας ότι έχει πολλά κοτσάνια και θέλω πιο φυλλώδες για την πίτα ή το σπανακόρυζό μου, δεν θυμάμαι τι σκόπευα να φτιάξω. Πετιέται λοιπόν μια γιαγιά από δίπλα και μου λέει:
-«Ντα, γιάντα, δεν τα τρώτε τα κοτσάνια;».
-«Ε, βάζω λίγα σε χορτόσουπες ή σε σπιτικούς κύβους που φτιάχνω, αλλά πάνε χαράμι τα πιο πολλά»!
«Βράσε τα και φάτε τα με λαδολέμονο και δα μου θυμηθείς!»
Οι λεπτομέρειες δόθηκαν και η συνταγή υλοποιήθηκε. Ανάμεσα στα άλλα, μου είπε πως τρώγονται και με λαδόξιδο. Πούλησε και η φιλενάδα της το σπανάκι με τα κοτσάνια… Από τότε, δεν αποφεύγω το σπανάκι με τα μεγάλα κοτσάνια! Η αλήθεια είναι ότι εκτός από το λαδολέμονο, τη σερβίρω πια και μ’ ένα πιο πλούσιο ντρέσινγκ όπως θα διαβάσετε παρακάτω, και με άλλα «στολίδια» κάποιες φορές!
Υλικά
Κοτσάνια από σπανάκι
Αλάτι
Ελαιόλαδο
Χυμός λεμονιού ή ξίδι
Προαιρετικά, 1-2 σκελίδες σκόρδο
Δείτε στο “επί το έργον” και στις παρατηρήσεις το dressing που φαίνεται ότι έχω προσθέσει στις περισσότερες από τις παραπάνω φωτογραφίες
Επί το έργον
Καθαρίζουμε το σπανάκι κρατώντας τα φύλλα για άλλη χρήση και προσπαθούμε να μη χωρίσουν τα κοτσάνια στη βάση τους. Απλώς κόβουμε τη ριζούλα. Πλένουμε πολύ καλά τα κοτσανάκια έτσι όπως είναι σαν μπουκετάκια (ή και μεμονωμένα αν χωρίσουν…). Τα πλένουμε πολύ καλά. Βάζουμε να βράσει αρκετό νερό με λίγο αλάτι και προσθέτουμε τα κοτσανάκια μας.
Αφήνουμε να βράσουν 5-7 λεπτά, σπρώχνοντάς τα πότε πότε για να τα σκεπάζει το νερό, και τα στραγγίζουμε. Τα σερβίρουμε κρύα ή ζεστά με λίγο αλάτι (αν έχουμε ανθό αλατιού, ακόμη καλύτερα…), και τα περιχύνουμε με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και αν θέλουμε ψιλοκομμένο σκόρδο αν μας αρέσουν τα σκορδάτα. Μπορούμε επίσης να χτυπήσουμε με το μιξεράκι του φραπέ ελαιόλαδο με λεμόνι και λίγη μουστάρδα για να γίνει κρεμώδες το ντρέσινγκ μας και πιο πλούσια η σαλάτα μας.
Παρατηρήσεις
- Ο χρόνος βρασμού μπορεί να μην είναι ο προτεινόμενος παραπάνω. Βράζουμε μέχρι το σημείο που μας αρέσουν τα βρασμένα χόρτα. Εμείς δεν θέλουμε να λιώσουν και γι αυτό προτείνω 5-7 λεπτά ανάλογα και με το πόσο τρυφερά είναι. Ειδικά αν έχουμε καταφέρει να μη χωρίσουν στη βάση τους, μπορεί να θέλουν λίγο περισσότερο. Είναι πολύ νόστιμη εκείνη η βάση, εγώ επιδιώκω να βράσει με τα υπόλοιπα…
2. Είναι από τις συνταγές που δεν δίνω ποσότητες γιατί κι εγώ –ανάλογα με το πόσες θερμίδες θέλω να έχει το πιάτο μου- αλλάζω τις ποσότητες του ντρέσινγκ. Συνήθως για μια μέτρια σαλατιέρα βάζω 4-5 κουταλιές ελαιόλαδο, 2 κουταλιές χυμό λεμονιού και 1 γεμάτο κουταλάκι μουστάρδα.
3. Διατηρούνται στραγγισμένα στο ψυγείο, χωρίς το ντρέσινγκ (το οποίο μπορούμε επίσης να έχουμε φτιάξει και να το προσθέσουμε την ώρα του σερβιρίσματος).
4. Τα έχω σερβίρει και με ξηρούς καρπούς (τους πηγαίνει πολύ το κουκουνάρι και το καρύδι), με σουσάμι (όπως την άλλη μου σαλάτα με ωμό σπανάκι), αλλά εδώ ήθελα να δώσω την απλή κι απέριττη παραδοσιακή εκδοχή!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Καλησπέρα σας Και Κασαπάκη.
Εξαιρετική η συνταγή,απ’ τις παλιές ξεχασμένες των γονιών κ γιαγιάδων μας.
Εμένα η μητέρα μου έφτιαχνε τα φύλλα σπανακόρυζο κόκκινο (Β.Ελλάδα γαρ..)και το κάτω μέρος του σπανακιού,αυτό το φούξια…αφού το έπλενε πολύ καλά..σε μια κατσαρόλα σωταριζε λίγο κρεμμύδι,έβραζε και τις ρίζες.Στη συνέχεια χτυπούσε αβγολεμονο και έτσι έκανε μ αυτό μια ζεστή βραδινή σουπίτσα που την τρώγαμε πριν το σπανακόρυζο..
Ηταν πεντανόστιμα γιατί τότε βέβαια δεν γινόταν χρήση λιπασμάτων όπως σημερα και το σπανάκι “μουδιάζει”τα δόντια…
Πάντως και σαν σαλάτα εξαιρετική η ιδέα την οποία θα προσθέσω στο διατροφολογίο μου
Σας ευχαριστώ πολύ που μοιράζεστε τόσο όμορφες πληροφορίες εδώ. Το αβγολέμονο θα μπεί άμεσα στο πρόγραμμα!
Brava!!!
Splendida idea!
Thank you!
Εγώ τις ρίζες από σπανακι τις κάνω σαλάτα με λάδι,ξύδι,σκόρδο,αλάτι κ’καρυδι χοντρό τριμμένο.Ειναι πολύ γευστική.Επισης, τα φύλλα του παντζαριου τα βράζω. τα ψιλοκόβω, προσθετω1-2 αυγά,αλάτι, πιπέρι, φαριν απ κ’τα τηγανίζω (ως παντζαροκεφτεδες….).Ψήνονται όμως κ’στον φούρνο, σε λαδόκολλα, όπου τους τοποθετώ κουταλιά κουταλιά…
Σας ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε τις δικές σας ιδέες εδώ μέσα! Σίγουρα θα δοκιμαστούν!