Υπέροχα αρωματικό!
Ξέρω, η συνταγή απευθύνεται σε λίγους… Πόσοι έχουν λεμονιές, και πόσοι από αυτούς που έχουν είναι διατεθειμένοι να χαλαλίσουν λίγα από τα λεμόνια σε γλυκό, και πόσοι από αυτούς που είναι διατεθειμένοι έχουν την υπομονή να φτιάξουν αυτό το γλυκό αριστούργημα; Για να πω την αλήθεια, πρέπει να είναι το γλυκό που έχω φτιάξει λιγότερες φορές απ’ όλα τα υπόλοιπα γλυκά του κουταλιού, κυρίως λόγω δυσκολίας εύρεσης της πρώτης ύλης.
Γι αυτούς τους λίγους όμως οφείλω να καταγράψω τη συνταγή και να διαβεβαιώσω τους υπόλοιπους ότι δεν πρόκειται ούτε για σπατάλη υλικού ούτε για σπατάλη χρόνου. Αφενός, κάποιες λεμονιές είναι τόσο παραφορτωμένες που τους κάνει καλό η μικρή αραίωση…Για καμιά 35αριά λεμονάκια που θα πάρουμε δεν θα πέσει η παραγωγή τους.
Αφετέρου, το γλυκό θέλει μεν χρόνο αλλά δεν θέλει καθόλου κόπο. Ούτε ξύσιμο στην επιφάνεια (αυτό που κάνει ζόρικη την παρασκευή γλυκών με εσπεριδοειδή), ούτε πολλή προετοιμασία. Πολύ χρόνο για ξεπίκρισμα ναι. Πέραν τούτου, είναι εύκολο. Και η γεύση του είναι τόσο μοναδική που αξίζει κάθε λεπτό ενασχόλησης, κάθε μέρα αναμονής! Τολμώ λοιπόν να πω: Τολμήστε το, όσοι έχετε δικές σας λεμονιές και περίσσια από μικρά πράσινα λεμονάκια!
Η χρήση γαλαζόπετρας είναι κι εδώ προαιρετική, αφορά μόνο το χρώμα και μπορούμε να την παραλείψουμε εντελώς. Εγώ ακολουθώ μια μέση λύση όπως θα περιγράψω παρακάτω για να μην εισχωρήσει το διάλυμά της στο εσωτερικό του γλυκού, πράγμα το οποίο θα κάνει πιο δύσκολο το ξέπλυμα. Πάντως έτσι κι αλλιώς δεν είναι αναγκαία η χρήση της.
Χρησιμοποίησα μόνο 35 λεμονάκια, έτσι για τη δοκιμή και για να καταγράψω τη συνταγή στο site.Άλλωστε η δόση που δίνεται σε 2-3 παλιά τετράδια που έχω στην κατοχή μου αφορά 35-50 κομμάτια με αναλογία ζάχαρης 1 κιλό ή 1 οκά αντίστοιχα. Προτίμησα τη μικρότερη δοσολογία γιατί εγώ έχω μια μόνο λεμονιά και δεν ήθελα να την ελαφρύνω περισσότερο!
Υλικά
35 μικρά πράσινα λεμονάκια (ήταν περίπου 600gr)
1 kg ζάχαρη
750 ml (3 κούπες) νερό
2 κουταλιές χυμό λεμονιού ή 1 κουταλιά (καλά γεμάτη) γλυκόζη
Προαιρετικά, ασπρισμένα αμύγδαλα
Επί το έργον
Πλένουμε πολύ καλά τα λεμονάκια μας ώστε να απομακρυνθεί κάθε ίχνος σκόνης. Τα βάζουμεσε κατσαρόλα με νερό που τα καλύπτει για τα βράζουμε για 10 λεπτά. Αδειάζουμε το νερό και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία άλλες 2 φορές. Στο τελευταίο βράσιμο ελέγχουμε αν είναι καλοβρασμένα τα λεμονάκια μας. Πρέπει να έχουν μαλακώσει αρκετά, να πέφτουν από το πιρούνι (σφίγγουν πολύ με το σιρόπι).
Συνεχίζουμε με κρύα ξεπικρίσματα: Σε ευρύχωρο μπολ βάζουμε τα λεμονάκια και αλλάζουμε το νερό 2-3 φορές κάθε μέρα. Σ’ αυτή τη φάση το μπολ με τα λεμονάκια πρέπει να είναι στο ψυγείο για να μη βουρκιάσει το νερό. Η διαδικασία στη δική μου περίπτωση κράτησε 8 μέρες αλλά μπορεί να αλλάζει ο αριθμός ανάλογα με την ποικιλία των λεμονιών. Όταν έχουν ξεπικρίσει στο βαθμό που μας αρέσει, αρχίζουμε την προετοιμασία για το δέσιμο του γλυκού. Με καρφί τρυπάμε τα λεμονάκια κατά μήκος και με ένα τσιμπιδάκι ή φουρκέτα αφαιρούμε το λευκό στέλεχος από το εσωτερικό τους.
Τα ξαναβράζουμε για ένα τελευταίο ξεπίκρισμα και τα αφήνουμε να στραγγίξουν. Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό να βράσουν, τόσο όσο να λιώσει η ζάχαρη και προσθέτουμε τα λεμονάκια. Αφήνουμε να βράσουν 5 λεπτά και αποσύρουμε από μάτι. Περιμένουμε 24 ώρες και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία. Αφήνουμε να σταθούν για άλλες 24 ώρες και κάνουμε το τελικό δέσιμο, αφού προσθέσουμε τα αμύγδαλα και τον χυμό λεμονιού ή τη γλυκόζη.
Περισσότερα για το δέσιμο των γλυκών, εδώ στις γενικές οδηγίες. Σερβίρουμε το ζεστό γλυκό σε ζεστά αποστειρωμένα βάζα, τα σφραγίζουμε καλά και τα αφήνουμε να κρυώσουν αναποδογυρισμένα. Αποθηκεύουμε σε δροσερό ντουλάπι.
Παρατηρήσεις
- Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, εγώ δεν τρύπησα με καρφί (όπως συμβουλεύουν οι συνταγές μου) τα λεμονάκια μου. ‘Έχω ένα εξαιρετικό εργαλείο γι αυτήν τη δουλειά, δώρο κύπριας φίλης, που μοιάζει με το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για τα μηλαράκια αλλά έχει πολύ πιο μικρή διάμετρο. Η φίλη μου έχει δυστυχώς «φύγει» πολύ πρόωρα αλλά έχω τόσες όμορφες πληροφορίες από την παρασκευή των γλυκών της που δεν την ξεχνάω. Εδώ μια από τις συνταγές της.
- Αν χρησιμοποιήσουμε γαλαζόπετρα βάζουμε τα λεμονάκια για 15 λεπτά σε διάλυμα που θα φτιάξουμε χρησιμοποιώντας 1 κομματάκι σε μέγεθος ρεβιθιού που θα διαλύσουμε σε 1 λίτρο νερού, και μετά θα τα ξεπλύνουμε πάρα πολύ καλά με άφθονο νερό. Αυτό καλό είναι να γίνει πριν το τρύπημα για να μην εισχωρήσει το διάλυμα στο εσωτερικό τους και να γίνει πιο εύκολο το ξέπλυμά τους.
- Επειδή η ποσότητα που έφτιαξα είναι μικρή, αποστείρωσα τα βάζα αλλά δεν έκανα την υπόλοιπη διαδικασία αποθήκευσης γιατί θα το καταναλώσουμε άμεσα οπότε το έχω βάλει στο ψυγείο.
- Όπως έχω ξαναγράψει, η πικράδα στα γλυκά αυτά δεν φεύγει με τη ζάχαρη. Γι αυτό πριν τα βάλουμε σε σιρόπι πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι έχουν ξεπικρίσει όσο μας αρέσει. Εγώ χαλαλίζω πάντα ένα κομμάτι για δοκιμή. Επίσης, με το σιρόπι σκληραίνουν τα γλυκά αυτά οπότε τα βράζουμε να μαλακώσουν αρκετά πριν από το σιρόπιασμα.
- Το πράσινο λεμονάκι και το πράσινο νεραντζάκι είναι από τα πιο εκλεκτά γλυκά του κουταλιού και όχι άδικα. Τόσο η δυσκολία εύρεσης της πρώτης ύλης (πρέπει να έχεις δικά σου δέντρα για να την βρεις), όσο και ο χρόνος παρασκευής τα κατατάσσουν στα «δύσκολα» γλυκά. Ίσως το πρώτο έχει πράγματι τη δυσκολία του, αλλά η παρασκευή τους δεν θα έλεγα ότι είναι δύσκολη. Χρονοβόρα ναι, αλλά όχι δύσκολη!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Καλημέρα σας,
Βρήκα τη συνταγή για το πράσινο λεμονάκι πολύ ενδιαφέρουσα και μιας και υπάρχει διαθεσιμότητα τους λέω να το επιχειρήσω. Η απορία μου είναι προς το τέλος της διαδικασίας που αναφέρεται ότι με φουρκέτα αφερούμε το εσωτερικό του λεμονιού εννοείται ότι ξεκουφώνουμε τελείως εσωτερικά; Να μείνει δηλαδή μόνο ο πράσινος φλοιός;
Καλημέρα κι από μένα.Όχι, θα αφαιρεθεί μόνο το κεντρικό λευκό στέλεχος και αν υπάρχουν κάποια σποτάκια. Η σάρκα να μείνει. Να το βράσετε μέχρι να μαλακώσει αρκετά, σφίγγει με το σιρόπι. Καλή επιτυχία !