Ταλιατέλες με μελάνι σουπιάς, για μια εντυπωσιακή γαριδομακαρονάδα!
Ταλιατέλες με μελάνι σουπιάς και σάλτσα με γαρίδες η σημερινή συνταγή. Ένα πιάτο που μυρίζει θάλασσα, ένας υπέροχος συνδυασμός που προβλέπω πως θα καθιερωθεί στην κουζίνα μου. Έτσι κι αλλιώς λατρεύουμε το μελάνι σουπιάς (ουδέποτε μαγείρεψα σουπιές χωρίς αυτό), οπότε η δοκιμή αυτής της μαύρης πάστας ήταν αναμενόμενο πως θα μας αρέσει. Υπενθυμίζω εδώ και το εξαιρετικό σουπιοπίλαφο ως αντίστοιχη συνταγή.
Το πεσκέσι με τις πρώτες ύλες -πελτέ και ταλιατέλες-ήταν μηλέικο. Είναι τα τυχερά όσων έχουμε συγγενείς και φίλους «ξενοπαντρεμένους», να έχουμε καλούδια κι από άλλους τόπους. Κυκλοφορούν βέβαια στο εμπόριο μαύρες ταλιατέλες και πολλώ λογιώ πελτέδες οπότε η συνταγή είναι πραγματοποιήσιμη έτσι κι αλλιώς, αλλά εδώ οφείλω να πω την προέλευση των υλικών μου που παντρεύτηκαν τέλεια με το κρητικό ντοματίνι και το ελαιόλαδό μας!
Για μένα ήταν αυτονόητο ότι η μακαρονάδα μου με τις μαύρες ταλιατέλες θα ήταν θαλασσινή. Αφού από μόνες τους οι ταλιατέλες μοσχοβολούσαν θάλασσα. Το δίλλημά μου λοιπόν ήταν τι να προτιμήσω: ψάρι ή θαλασσινό; Κατέληξα στη δοκιμή με θαλασσινό σε πρώτη φάση, και αποφάσισα να επιλέξω τις γαρίδες. Πιο «ασφαλής» επιλογή σε σχέση με τα καλαμαράκια ή το χταπόδι, και σίγουρα πιο μικρός ο χρόνος προετοιμασίας και παρασκευής.
Οι συνταγές από τα ιταλικά βιβλία μου και το διαδίκτυο ήταν μοιρασμένες ανάμεσα σε λευκές λεμονάτες σάλτσες και σε κόκκινες, οπότε έκανα τα δικά μου επιλέγοντάς και πάλι τον ασφαλή δρόμο δικής μου συνταγής για τη σάλτσα. Έτυχε να έχω ντοματίνια και τα προτίμησα από τις ντομάτες γιατί ήθελα λίγο πιο διακριτή τη γεύση του ζυμαρικού, όχι καλυμμένη από τη σάλτσα μιας τριμμένης ντομάτας. Αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή.
Δεν ήθελα να χάσει την ιδιαιτερότητά της η πάστα μου και με τα ντοματίνια δεν την έχασε. Υπήρχε η ντομάτα αλλά να δεν κυριάρχησε! Νομίζω λοιπόν πως πέτυχε, τουλάχιστον αυτό έδειξε η υποδοχή της μακαρονάδας μου από τους συνδαιτυμόνες του τραπεζιού μου.
Υλικά
400 gr μαύρες ταλιατέλες ή άλλο μακρύ ζυμαρικό με μελάνι σουπιάς
400 gr γαρίδες (δείτε παρατηρήσεις)
300-350 gr ντοματίνια
60-65 ml ελαιόλαδο
50-60 ml κρασί λευκό ή ροζέ
1 κουταλάκι πελτέ
1 μέτριο κρεμμύδι
2-3 σκελίδες σκόρδο
2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό
Αλάτι
Πιπέρι
Επί το έργον
Καθαρίζουμε τις γαρίδες αφήνοντας την ουρά και το κεφάλι τους. Αφαιρούμε με μια οδοντογλυφίδα το μαύρο εντεράκι τους. Βάζουμε να βράσει λίγο νερό με λίγο αλάτι και τις ζεματάμε για 2 λεπτά από τη στιγμή που θα ξαναρχίσει ο βρασμός. Σουρώνουμε το νερό που έβρασαν σε μια μεγαλύτερη κατσαρόλα. Θα χρησιμοποιήσουμε λίγο στη σάλτσα και λίγο στο βράσιμο του ζυμαρικού.
Φτιάχνουμε τη σάλτσα: Σε βαθύ τηγάνι ή ρηχή κατσαρόλα σωτάρουμε με το ελαιόλαδο το κρεμμύδι και το σκόρδο. Όταν μαραθούν (δεν θέλουμε να μαυρίσουν), προσθέτουμε τα ντοματίνια κομμένα στα δύο και τα φέρνουμε 1-2 γύρες να λαδωθούν και να αρχίσουν να τσιγαρίζονται. Σβήνουμε με το κρασί, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για 10 λεπτά σε μέτρια θερμοκρασία. Προσθέτουμε λίγο από τον ζωμό που έβρασαν οι γαρίδες πότε πότε.
Όταν μαραθούν τα ντοματίνια, προσθέτουμε στη σάλτσα τον πελτέ και τον μαϊντανό ψιλοκομμένο και αλατοπιπερώνουμε. Συνεχίζουμε το μαγείρεμα για άλλα 10 λεπτά, προσθέτουμε τις γαρίδες και αφού βράσουν όλα μαζί για άλλα 3-4 λεπτά ανάλογα με το μέγεθος των γαρίδων, αποσύρουμε τη σάλτσα από το μάτι.
Συμπληρώνουμε τον ζωμό που έχει μείνει με αρκετό νερό και βράζουμε τις ταλιατέλες όσο χρόνο προτείνει η συσκευασία τους. Σερβίρουμε το ζυμαρικό με κατάλληλη κουτάλα (για να μην παίρνουμε ζωμό) σε πιατέλα και από πάνω σκεπάζουμε με τη σάλτσα.
Παρατηρήσεις
- Η διαδικασία είναι η ίδια για κατεψυγμένες γαρίδες (ακόμη και καθαρισμένες) αλλά οι χρόνοι θα είναι μικρότεροι. Ειδικά για μικρές γαρίδες θα αρκούσε η προσθήκη τους στη σάλτσα στο τέλος. Αυτήν τη φορά είχα μέτριες γαρίδες με το κέλυφός τους αλλά παρόμοια θα χειριζόμουν και τις καθαρισμένες απλώς δεν θα τις έβραζα. Ίσως να προσθέτει γεύση στα ζυμαρικά ο ζωμός γαρίδας που έβρασαν, αλλά οι μικρές θα καταστρεφόταν αν τις έβραζα.
- Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε κανονική τριμμένη ντομάτα, φρέσκια ή του εμπορίου, αλλά εδώ όπως προανέφερα δεν θέλουμε τα ζυμαρικά να κολυμπήσουν στην σάλτσα. Φυσικά είναι θέμα γούστου. Εξάλλου η βασική συνταγή της σάλτσας (που συνηθίζω στα κοινά ζυμαρικά) δεν θέλει ντοματίνια αλλά τριμμένη ντομάτας. Αξίζει όμως το μικρό παραπάνω έξοδο γι αυτή την ιδιαίτερη πάστα.
- Εννοείτε ότι μπορούμε να σερβίρουμε σε ατομικές μερίδες την μακαρονάδα μας αντί να χρησιμοποιήσουμε ένα σκεύος!