Σπουδή σ’ ένα θέμα!
Όταν προ καιρού συναντήθηκα με μια κυρία που ασχολείται επαγγελματικά με λικέρ και μάλιστα με άριστης ποιότητας λικέρ, είχα τη χαρά να ακούσω από τα χείλη της την κουβέντα: «συνέχισε έτσι με τα λικέρ σου… Φαίνεται ότι δεν βάζεις πρόσθετα χρώματα. Τα πράσινα και τα κόκκινα που βλέπω σε λικέρ με διάφορα υλικά είναι σίγουρα συνθετικά». Τη σπουδή λοιπόν στο θέμα “χρώμα ενός λικέρ” αφορά η σημερινή ανάρτηση, με ένα αγαπημένο λικέρ, το λικέρ ρόδι.
Το έχω δει στις πρώτες μου δοκιμές με τα λικέρ. Με όποιο τρόπο κι αν τα έφτιαχνα τα χρώματα σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν αυτά που φαινόταν στις όμορφες φωτογραφίες των περιοδικών και αργότερα του διαδικτύου. Δεν λέω, κάποια φρούτα και αρωματικά το δίνουν εύκολα το χρώμα τους με την εκχύλιση στο οινόπνευμα. Άλλα όμως αρνούνται πεισματικά! Τι σε σκοτεινά ντουλάπια, τι σε ηλιόλουστες βεράντες, όπου κι αν τα βάλεις μόνο ήπια χρωματίζουν το οινόπνευμα!
Δεν λέω, τα χρώματα ζαχαροπλαστικής είναι ακίνδυνα πια αλλά όσοι προτιμούμε τα φυσικά χρώματα τα αποφεύγουμε αν μπορούμε. Έτσι στο λικέρ τούτο το ρόδινο, παρόλο που μια σταγόνα χρώματος κάνει πιο όμορφο το ροδί του, εγώ προτιμώ το φυσικό του. Με τη μέθοδο που το φτιάχνω είναι αρκετά έντονο και πολύ ζεστό! Εννοείται βέβαια ότι τα ρόδια πρέπει να έχουν σπόρια με ζωηρό κόκκινο χρώμα για να έχουμε επιτυχία και στο χρώμα του λικέρ.
Τα τελευταία χρόνια όπως έχω ξαναγράψει έχω αναθεωρήσει πολλές από τις συνταγές των λικέρ μου και μια τέτοια περίπτωση είναι και το λικέρ ρόδι. Η αναθεώρηση είναι κυρίως ως προς την προσθήκη της ζάχαρης. Ενώ παλιότερα έβαζα τη ζάχαρη από την αρχή στο φρούτο, μετά από αρκετό ψάξιμο κυρίως σε ιταλικά sites κατέληξα στη δική τους μέθοδο για τα περισσότερα λικέρ μου.
Οι ιταλικές συνταγές συστήνουν πρώτα παραμονή του φρούτου στο αλκοόλ , μετά σιρόπι με ζάχαρη και νερό, και τέλος ανάμειξη του εκχυλίσματος με το σιρόπι και ωρίμανση. Διατήρησα λοιπόν τις αναλογίες που είχα από παραδοσιακές συνταγές λικέρ αλλά έχω αλλάξει 1-2 πράγματα στην παρασκευή τους.
Άλλη ιταλική επιρροή είναι η χρήση μεταλλικού νερού στην παρασκευή των λικέρ. Το είδα πριν από χρόνια στο blog της φίλης Μαρίνας και σε διάφορα ιταλικά blogs, το εφάρμοσα στις δικές μου συνταγές και έχει πράγματι διαφορά. Δεν είναι όλα τα εμφιαλωμένα νερά μεταλλικά.
Παρόλο που όλα τα μπουκάλια μοιάζουν ίδια, σε μερικά διαβάζουμε απλώς «επιτραπέζιο νερό» ενώ σε άλλα «μεταλλικό νερό» ή mineral water. Εδώ στην Κρήτη το ΜΟΝΑΔΙΚΟ εμφιαλωμένο νερό που είναι μεταλλικό είναι το ΖΑΡΟΣ (βραβευμένο μάλιστα ως το καλύτερο νερό του κόσμου!) , κι αυτό βάζω στα λικέρ μου πια.
Φέτος έκανα με δυο τρόπους το λικέρ μου. Με τις αναλογίες και τα υλικά που βάζω πάντα αλλά με δυο διαφορετικές διαδικασίες. Η δεύτερη διαδικασία ήταν κάποια που κυκλοφόρησε πολύ στο διαδίκτυο τελευταία, και θέλει βράσιμο όλων μαζί των υλικών. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο ούτε σε χρώμα ούτε σε γεύση. Έτσι, τώρα που έβαλα μπροστά δεύτερη δόση λικέρ δεν ρίσκαρα καθόλου με άλλους τρόπους αλλά επέστρεψα στον δικό μου τρόπο, όπως τον έχω διαμορφώσει τα τελευταία χρόνια.
Αυτή τη συνταγή εγώ τη λέω «όλα από ένα». Θέλουμε σε όγκο ίσες ποσότητες σπόρων ροδιού, μεταλλικού νερού, ζάχαρης και ρακής (ή άλλου λευκού ποτού χωρίς ιδιαίτερο άρωμα).
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Υλικά
1 κούπα σπόρους ροδιού
1 κούπα ρακή
1 κούπα ζάχαρη
1 κούπα μεταλλικό νερό (εμφιαλωμένο ΖΑΡΟΣ)
( Μετράμε με την ίδια κούπα όλα τα υλικά. Ανεξαρτήτως μεγέθους, κρατάμε την αναλογία 1:1:1:1)
Επί το έργον
Βάζουμε σε ένα βάζο το ρόδι με τη ρακή και το αφήνουμε να μείνει 15-20 μέρες. Αν υπάρξουν σ’ αυτό το διάστημα ηλιόλουστες μέρες το βγάζουμε 1-2 μέρες στον ήλιο, έτσι χρωματίζεται πιο γρήγορα το οινόπνευμα. Μετά από τις 15 μέρες βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη για 5 λεπτά (από τη στιγμή που αρχίζει να κοχλάζει). Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς.
Σουρώνουμε το αλκοόλ και πιέζουμε ελαφρά τους σπόρους στο σουρωτήρι να αφήσουν όσο περισσότερο υγρό έχουν κρατήσει όχι όμως μέχρι το σημείο να βγάζουν θολό υγρό.
Ανακατεύουμε το αλκοόλ με το κρύο σιρόπι, αφήνουμε ωριμάσει ακόμη καμιά δεκαριά μέρες και αφού το ξαναπεράσουμε από φίλτρο καφέ ή από τούλι και βαμβάκι το σερβίρουμε σε αποστειρωμένα μπουκάλια και το αποθηκεύουμε.
Εδώ είναι η διαδικασία της δεύτερης μεθόδου:
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί, τα βράζουμε 2-3 λεπτά, αφήνουμε να μείνουν 2-3 μέρες και φιλτράρουμε. Παρόλο που εγώ δεν έβρασα μαζί το αλκοόλ αλλά μόνο τα υπόλοιπα και το πρόσθεσα μετά (θεώρησα αυτονόητο ότι θα εξατμιστεί με το βράσιμο η αλκοόλη και θα είναι πολύ αδύνατο το λικέρ μου), το λικέρ δεν με ικανοποίησε. Σ’ αυτό έβαλα μια σταγόνα κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής κι έτσι μπορώ να σας δείξω τα τρία διαφορετικά χρώματα για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας! Δεν ξέρω πώς σας φαίνεται, αλλά εγώ ξαναγύρισα στη δική μου μέθοδο. Δεν είναι κι άσχημο, δεν νομίζετε; Και δεν έχει ίχνος πρόσθετων!Παρατηρήσεις
- Η εκχύλιση των φρούτων με ρακή όπως έχω γράψει και σε άλλη περίπτωση θέλει περισσότερο χρόνο απ’ ότι με οινόπνευμα ποτοποιίας που δυστυχώς δεν μπορούμε να προμηθευτούμε εύκολα. Έτσι παρόλο που έχουμε ένα κόστος στο χρώμα (είναι πολύ πιο φωτεινό το ροδί τις πρώτες μέρες) είναι καλύτερα να αφήσουμε τουλάχιστον 15 μέρες τα σπόρια στο ποτό. Πιθανόν αν χρησιμοποιήσουμε βότκα ή άλλο λευκό ποτό να μπορούμε να ελαττώσουμε το χρόνο αυτό.
- Με τις παραπάνω αναλογίες είναι αρκετά γλυκό το λικέρ (εγώ το προτιμώ έτσι), αλλά αν θέλουμε μπορούμε να ελαττώσουμε τη ζάχαρη λίγο, κατά το ¼ περίπου της ποσότητας.
- Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε 1 ξύλο κανέλας στο βράσιμο του σιροπιού ή ένα κομμάτι φλούδας πορτοκαλιού. Ενδεικτικά, αν οι ποσότητες των υλικών είναι 1 κούπα των 250ml, αρκεί ένα ξυλάκι κανέλα περίπου 5 cm.
- Λικέρ ρόδι μπορούμε να φτιάξουμε ανακατεύοντας το σιρόπι ροδιού με αλκοόλ σε όποια αναλογία επιθυμούμε, ανάλογα με το πόσο δυνατό θέλουμε το λικέρ μας. Το έφτιαχνα έτσι παλιότερα, αλλά όπως προανέφερα έχω αναθεωρήσει αρκετές από τις συνταγές των λικέρ μου.
Η συνταγή περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Προβάλλουμε αποκλειστικά προϊόντα που ταιριάζουν με την φιλοσοφία του site και που χρησιμοποιούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Ψαχνω να κάνω λικέρ με ανθη σαμπουκου στην Κρητη το λέμε μουρβερι.Εχετε κάτι σχετικό;
Λυπάμαι, δεν έχω τέτοια συνταγή!
Καλησπέρα!
Πλέον όποια παραδοσιακή συνταγή θέλω να φτιάξω ακολουθώ τις οδηγίες σας γιατί πάντα βγαίνουν πετυχημένες.
Έφτιαξα το λικερ μουσμουλο και βγήκε καταπληκτικό.
Σχετικά με το λικερ ρόδι, έβαλα τα σπόρια στο τσίπουρο, αλλά προβλέπω ότι δε θα μου βγει το επιθυμητό χρώμα (δεν ήταν αρκετά κοκκινα)
Σκέφτηκα στο σιρόπι να προσθέσω κάποια ποσότητα χυμό ροδιού, αντί νερό ή σιρόπι βύσσινο χειροποίητο που εχω.
Η γνώμη σας;
Ευχαριστώ πολύ!
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Θα έλεγα να συμπυκνώσετε λίγο τον χυμό ροδιού πριν τον προσθέσετε στο λικέρ. Έχω συνταγή για σιρόπι ροδιού που πάντα έχει πολύ ωραίο χρώμα. Επίσης μια λύση είναι τα χρώματα ζαχαροπλαστικής. Υπάρχουν πολύ καλής ποιότητας πια!
Το έφτιαξα για τα Χριστούγεννα, το απολαύσαμε! Χρονιά πολλά, καλή και ευλογημένη νέα χρονιά!!
Να είστε καλά, επίσης! Χαίρομαι που σας άρεσε το λικέρ!