Εύκολο κέικ με ζαχαρούχο γάλα

Αυτοσχεδιασμός της στιγμής!

Τα παιδιά ήθελαν παγωτό. Παγωτό όταν δεν έχουμε υπομονή, είναι το σπιτικό μας παγωτό χωρίς παγωτομηχανή.  Εύκολη παραλλαγή του αρμενοβίλ, «εμπλουτισμένο» αυτήν τη φορά με μπισκότα. Δε θέλαμε όμως να φτιάξουμε ολόκληρη τη δόση, καλύτερα να το φτιάξουμε κι άλλη φορά. Και πιο λίγο θα αναλογεί στον καθένα και πιο φρέσκο θα είναι αν τον φτιάχνουμε συχνά! Έτσι χρησιμοποιήθηκε το μισό ζαχαρούχο και η αρχική σκέψη ήταν να φτιάξουμε καραμέλες με το άλλο μισό. Επειδή όμως στην παραλία βολεύει πολύ για τα παιδιά και για τον καφέ των μεγάλων μια φέτα κέικ, το ζαχαρούχο κατέληξε σε ένα αυτοσχέδιο κέικ που έφυγε στα γρήγορα επειδή πολύ τους άρεσε!

Μικρό σε μέγεθος, χωρίς άλλη ζάχαρη πέρα από εκείνη του μισού ζαχαρούχου, το κέικ είχε και μια υποψία σοκολάτας που το αναβάθμισε στα μάτια τους, επειδή λίγη σοκολάτα σπάνια λείπει από το σπίτι μας, σχεδόν ποτέ όταν είναι τα παιδιά εδώ. Δεν είναι πάντα πλάκα σοκολάτα, μπορεί να είναι τρούφα ή τριμμένη όπως τώρα. Ξύσματα από εσπεριδοειδή έχω πάντα στην κατάψυξή μου και κατά περίπτωση χρησιμοποιώ κάποιο. Εδώ θεώρησα ότι ταίριαζε το πορτοκάλι αλλά υποθέτω ότι δεν θα ήταν άσχημο και το λεμόνι.

Ο συνδυασμός αποδείχτηκε πολύ επιτυχημένος και κάποιοι πρότειναν σερβίρισμα-πειρασμό. Έτσι ένα μέρος του λοιπόν δοκιμάστηκε μαζί και με το παγωτό, παρά τις αντιρρήσεις μου (ή ίσως εξ αιτίας τους 😉 ) ! Οι δοκιμαστές και οι δοκιμάστριες βρήκαν εξαιρετικό το αποτέλεσμα ίσως μόνο και μόνο για να με πειράξουν. Ας είναι, έτσι χτίζονται αναμνήσεις στα σπίτια των γιαγιάδων…