Ένα κέικ με κάστανα και σοκολάτα που μας ενθουσίασε!
Προμηθευτήκαμε και φέτος τα μικρά μας χανιώτικα κάστανα για τις γιορτινές παρασκευές. Πολλά ήτανε όμως για τις φετινές παρασκευές… Δεδομένων των συνθηκών οι κατσαρόλες έφτιαξαν φαγητά για ελάχιστα άτομα. Παρόλο που και το κλασικό μου χοιρινό με κάστανα το δοκιμάσαμε, και μια τούρτα κάστανο απολαύσαμε, επειδή οι δόσεις είχαν υποδιπλασιαστεί κάστανα περίσσεψαν! Ευτυχώς καθαρισμένα και φυλαγμένα στην κατάψυξη. Το δίλημμα ήταν «μαρμελάδα ή κέικ;».
Το «γλυκό κάστανο» δεν μπήκε καθόλου στις επιλογές γιατί τα κάστανά μου δεν ήταν ολόκληρα, τα περισσότερα τουλάχιστον. Ήταν τα απομεινάρια των άλλων παρασκευών. Προτίμησα λοιπόν το κέικ για τρεις λόγους: α) ήθελα γλυκό που να τελειώνει γρήγορα, αρκετά φάγαμε… β) μαρμελάδες έχω πολλές ας μην έχω άλλη μια… και γ) η μαρμελάδα έχει μπει στο site, ας φτιάξω κάτι καινούριο!
Κέικ με κάστανο στη μορφή πάνω κάτω του σημερινού είχαμε πρωτοδοκιμάσει στο εξωτερικό, τον παλιό καλό καιρό που ο κόσμος έκανε ταξίδια… Αναζήτησα μετά συνταγές για τέτοια κέικ και έπεσα πάνω σε πολλές γαλλικές κυρίως συνταγές. Παρόμοια λοιπόν κέικ έχω φτιάξει πολλές φορές αλλά τούτο εδώ μπορώ να πω πως ήταν από τα καλύτερα.
Η παρασκευή του κέικ μου βασίστηκε πάνω σε συνταγή του διάσημου Γάλλου ζαχαροπλάστη Pierre Hermé που κυκλοφορεί ευρέως στο internet αλλά πολλά είναι τα sites που την δημοσιεύουν, Εγώ τη βρήκα πρώτα πρώτα στο femina.fr αλλά εκ των υστέρων βρήκα τουλάχιστον άλλα δέκα! Η δική μου συνταγή μόνο βασίστηκε… Ένα μέρος του αλεύρου ήταν αλεύρι κάστανου που φυσικά δεν είχα, και στο μείγμα έμπαινε και κρέμα κάστανου που επίσης δεν είχα.
Για να καλύψω όλες αυτές τις ελλείψεις πρόσθεσα στο κέικ μου και λίγη σοκολάτα που όλοι ξέρουμε πόσο ταιριάζει με το κάστανο! Αυτοσχεδίασα δηλαδή σε πολλά σημεία προσαρμόζοντάς το σε υλικά που βρίσκουμε εύκολα και παρόλα αυτά το κέικ μας ενθουσίασε. Στην ουσία είναι ένα διαφορετικό κέικ και όποτε έχω τη δυνατότητα θα φτιάξω και το αυθεντικό αρκεί να μπορέσω να βρω αλεύρι κάστανου. Η κρέμα κάστανου επίσης είναι βασική διαφορά γιατί δεν ήταν για γαρνίρισμα, έμπαινε μέσα στο μείγμα! Αλλά αυτή μπορώ να τη φτιάξω…
Λένε για το αυθεντικό ότι είναι καλύτερο σε 2-3 μέρες και ισχύει και για το δικό μου. Εμείς δεν είχαμε υπομονή και το δοκιμάσαμε αμέσως, αλλά έμεινε και για τις επόμενες μέρες οπότε είδαμε τη διαφορά. Προσωπικά το θεώρησα καλύτερο τη δεύτερη μέρα. Φυσικά είχε τη χάρη του και πριν μπει στο ψυγείο με τη λιωμένη σοκολάτα να γεμίζει το στόμα!
Υλικά
110 gr βούτυρο αγελάδας +25-30 gr (δείτε παρασκευή και παρατηρήσεις)
3 αυγά
120 gr ζάχαρη
150 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1,5 κουταλάκι μπέικιν (7,5 ml)
Ελάχιστο αλάτι (μια τσιμπιά)
250 gr κάστανα ζυγισμένα καθαρισμένα-βρασμένα
50 gr σοκολάτα της επιλογής μας
Για το σιρόπι:
150 gr ζάχαρη
150 ml νερό
20 ml κονιάκ ή λικέρ ή ρούμι
5-6 κάστανα σε μεγάλα κομμάτια για το γαρνίρισμα του κέικ
Επί το έργον
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλεύρι με το αλάτι και το μπέικιν και προσθέτουμε τα κάστανα σε κομματάκια. Τα δικά μας τα χανιώτικα είναι μικρά οπότε σε 4 κομμάτια είναι αρκετά, τα πιο μεγάλα τα κόβουμε σε περισσότερα. Ανάβουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς (αντιστάσεις).
Λιώνουμε τα 110 gr από το βούτυρο σε κατσαρόλα σε μέτρια θερμοκρασία ή στον φούρνο μικροκυμάτων (όταν λιώσει το μισό αποσύρουμε, με την θερμότητα θα λιώσει και το άλλο μισό και δεν το θέλουμε καυτό). Προσθέτουμε στο βούτυρο τη ζάχαρη και τα αυγά, και όταν το μείγμα αυτό ομογενοποιηθεί προσθέτουμε το μείγμα του αλευριού με τα κάστανα και τα ανακατεύουμε καλά με μια σπάτουλα.
Στρώνουμε μια φόρμα 25Χ11με χαρτί ψησίματος. Εναλλακτικά βουτυρώνουμε μια φόρμα και την πασπαλίζουμε με αλεύρι. Αδειάζουμε το μισό μείγμα. Από πάνω απλώνουμε σε ραβδάκια το υπόλοιπο βούτυρο και τη σοκολάτα. Καλύπτουμε με το υπόλοιπο μείγμα, στρώνουμε την επιφάνεια και ψήνουμε το κέικ στον προθερμασμένο φούρνο μας για 35-40 λεπτά ή μέχρι να βγαίνει στεγνό το μαχαίρι που θα βυθίζουμε στη μέση της φόρμας. Όπως πάντα, δεν ανοίγουμε τον φούρνο όσο ψήνεται. Οδηγίες για το ψήσιμο των κέικ εδώ.
Ωστόσο βράζουμε τα υλικά για το σιρόπι (και τα κάστανα) για 8-10 λεπτά σε μέτρια θερμοκρασία, να μείνει περίπου το μισό. Το αποσύρουμε από το μάτι και αφήνουμε να γίνει χλιαρό. Μόλις βγει το κέικ από το φούρνο το περιχύνουμε με το σιρόπι και αφήνουμε να το απορροφήσει εντελώς.
Αν έχετε υπομονή και το αφήσετε να περιμένει, είναι καλύτερο την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα (διατηρείται στο ψυγείο).
Παρατηρήσεις
- Το βούτυρο στο κέντρο της φόρμας είναι μια πρακτική που εφαρμόζει σε όλα τα κέικ του και μάλιστα μαλακό. Είχα κατεβάσει παλιότερα ένα βιβλίο του σε pdf αλλά ούτε που θυμάμαι σε ποιο υπολογιστή το έχω αποθηκεύσει, σ’ αυτόν που γράφω την ανάρτηση δεν είναι…
- Παρόλο που η φόρμα μου είναι σιλικόνης την έστρωσα με χαρτί ψησίματος, μη παραξενευτείτε. Είναι παλιά και δεν την εμπιστεύομαι πια αλλά τη διατηρώ λόγω βολικού μεγέθους!
- Οι συνταγές που είδα συνιστούν ψήσιμο στον αέρα, στους 160 βαθμούς αλλά επειδή εγώ ψήνω τα κέικ σε αντιστάσεις έκανα κι εδώ προσαρμογή…
- Το ποτό που χρησιμοποίησα ήταν το δικό μου σπιτικό λικέρ δέσπολο, με γεύση πικραμύδαλου. Θεωρώ ότι ταίριαξε πολύ, χωρίς να σημαίνει ότι δεν ταιριάζουν και άλλα…
Καλά να είμαστε, να περνάμε με προσοχή και υπομονή τα δύσκολα!
Βρείτε μας:
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
