Παραδοσιακό φρέσκο ζυμαρικό!
Μα θα μου πείτε: ζυμαρικά γεμίσαμε τα ντουλάπια μας αυτές τις μέρες… Ναι, δεν λέω! Πήραμε όμως και αλεύρια! Και εδώ που τα λέμε, άλλα είναι τα φρέσκα, τα σπιτικά ζυμαρικά! Στη σημερινή ανάρτηση θα δείτε ένα από τα πιο παραδοσιακά ζυμαρικά μας. Εμείς το λέμε τριφτούδι και είναι στην ουσία ένα σπιτικό κριθαράκι.
Στο σπίτι μας συνηθίζαμε περισσότερο τη χυλόφτα, το μαγκίρι, τα ζυμερά (σκιουφικτά) μακαρούνια από το κριθαράκι. Αυτά έφτιαχνε η μάνα μου, όχι πολύ συχνά για μας γιατί δούλευε πολύ στα νιάτα της, αλλά για τα παιδιά μου και τα άλλα της εγγόνια. Τα τριφτούδια τα θυμάται κι εκείνη από τη γιαγιά της, δηλαδή την προγιαγιά μου που «έφυγε» όταν ήμουν 7-8 χρόνων, αλλά τη θυμάμαι πολύ καλά.
«Αέρας πήγαινε το χέρι της», μου λέει τώρα η μάνα μου, «και δεν τα ξεχώριζες από το έτοιμο κριθαράκι». Η προγιαγιά μου δεν ήταν από δω, νύφη ήταν εδώ και πολύ νοικοκυρά. Έφτιαχνε φαγητά ακόμη και με αστικές επιρροές λέει η μάνα μου, αφού είχε συγγενείς στο Ηράκλειο και στην Αθήνα, και είχε και το μεράκι της μαγειρικής. Απορώ όμως με την υπομονή τους των παλιών νοικοκεράδων. Ελάχιστη ποσότητα έφτιαξα και βαρέθηκα το στρίψιμο!
Μόνο για την καταγραφή τα γράφω εδώ, και για τις υπομονετικές και υπομονετικούς που θα τα προσπαθήσουν. Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν: μα γιατί να μπαίνουν σε τόσο κόπο αφού με το ξυλίκι (πλάστη) και 2-3 φύλλα μπορούσαν να φτιάξουν λαζάνια, μαγκίρι, χυλοπίτες. Λογικά έχω καταλήξει σε τρεις αιτίες: α) τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς σίγουρα τρώνε ευκολότερα το κριθαράκι από άλλα ζυμαρικά β) φτουράνε! γ) πολλές φορές χρειαζόμαστε ασκήσεις υπομονής και τα ζυμάρια προσφέρονται!
Υλικά
Επί το έργον
Φτιάχνουμε το ζυμάρι μας (σχετικά σφικτό) και το αφήνουμε να ξεκουραστεί κανένα μισάωρο. Δημιουργούμε πολύ λεπτά κορδόνια και στρίβουμε μικρά κομματάκια ζύμης από την άκρη τους.
Τα αφήνουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια. Αλευρώνουμε και τα χέρια μας όποτε χρειάζεται μέχρι να τελειώσουμε την παρασκευή. Τα αφήνουμε να στεγνώσουν. Βάζουμε σε κατσαρόλα να βράσει αρκετό νερό με αλάτι και 1-2 κουταλιές ελαιόλαδο.
Μόλις βράσει, προσθέτουμε το κριθαράκι αφού το κοσκινίσουμε για να φύγει το περίσσιο αλεύρι. Αφήνουμε να βράσει 10-15 λεπτά και αποσύρουμε από το μάτι.
Σερβίρουμε με τρυπητή κουτάλα αν το θέλουμε στεγνό ή με κανονική αν το θέλουμε ζουμερό. Πασπαλίζουμε με τυρί της επιλογής μας.
Παρατηρήσεις
- Τα τριφτούδια μπορούν να βράσουν και με γάλα όπως η χυλόφτα ή με ντομάτα όπως φτιάχνουμε σήμερα το έτοιμο κριθαράκι. Τα τελευταία χρόνια πολλά κρητικά εστιατόρια σερβίρουν το ζυμαρικό με πολλούς “δημιουργικούς” τρόπους και διάφορες σάλτσες.
- Η μισή δόση ήταν αρκετή για 3-4 καλά πιάτα (ζουμερά)! Με την υπόλοιπη ζύμη έφτιαξα χυλόφτα γιατί είμαστε μόνο δύο άτομα και ήταν πάρα πολύ το κριθαράκι για μας.
- Δεν ξέρω αν το φτιάχνουν σε άλλες περιοχές της Κρήτης, δεν το έχω ψάξει προς το παρόν. Η προγιαγιά στην οποία αναφέρθηκα καταγόταν από το Σγουροκεφάλι Ηρακλείου, αλλά το φτιάχνουν και σε άλλα χωριά της περιοχής μας. Θα χαρώ πολύ να συμπληρώσετε τις πληροφορίες μου!
Καλά να είμαστε, με υγεία και υπομονή να αντέχουμε όσα περνάμε!
Βρείτε μας:
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
