Σάμαλι, εύκολο και οικονομικό σιροπιαστό γλυκό!

Για την  Καλή Χρονιά!

Αν  οι πρωταγωνιστές των Χριστουγέννων είναι τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες, την Πρωτοχρονιά –τουλάχιστον στο δικό μας σπίτι- κλέβουν την παράσταση τα σιροπιαστά γλυκά. Με φύλλο, χωρίς φύλλο, παραδοσιακά ή πιο σύγχρονα δεν μπορώ να θυμηθώ Πρωτοχρονιά που να μην έχουμε -εκτός από τη βασιλόπιτα και την μπουγάτσα– κάποιο είδος δίπλας ή μπακλαβά ή ρεβανί ή αυτό το απλό σάμαλι που ταιριάζει θαρρώ περισσότερο απ’ όλα τα υπόλοιπα με ένα καλό παγωτό (ιδανικά με βανίλια ή καϊμάκι). Απ’ όσο ξέρω σε πολλά σπίτια συνηθίζονται τα σιρόπια! Σημειολογικά μάλλον, αφού όλοι θέλουν σοροπιασμένη την χρονιά που έρχεται.

Το σάμαλι είναι ένα από τα σιροπιαστά ανατολίτικα κέικ με σιμιγδάλι που το βρίσκουμε σε πολλές παραλλαγές. Η λέξη σημαίνει συριακό σύμφωνα με τον Ν. Σαραντάκο και έτσι δικαιολογείται επαρκώς και το γεγονός ότι θεωρείται το γλυκό της Δαμασκού.

Οι συνταγές και τα υλικά του διαφέρουν όχι μόνο από χώρα σε χώρα αλλά και από περιοχή σε περιοχή. Υπάρχουν συνταγές με γιαούρτι και μαστίχα όπως τούτη εδώ, αλλά και νηστίσιμες με χυμό πορτοκαλιού και άρωμα εσπεριδοειδών.

Βάση όλων το σιμιγδάλι, και μάλιστα αυτό που λέμε χονδρό σιμιγδάλι (που δεν είναι πια και τόσο χοντρό εδώ που τα λέμε…). Το φούσκωμα και το «σπάσιμο» του κόκκου του, επιτυγχάνεται με τα υγρά που χρησιμοποιούνται σε κάθε συνταγή και με το γιαούρτι.

Η δική μου συνταγή στην αρχική της εκδοχή ήθελε υγρή σόδα (αναψυκτικό). Όπως έχω ξαναγράψει σε πολλές συνταγές αντικαθιστώ τα τελευταία χρόνια την υγρή σόδα  με ανθρακούχο νερό. Θεωρώ ότι έχει τα ίδια αποτελέσματα στην υφή και καλύτερα στη γεύση των παρασκευασμάτων μου.

Τώρα που ξανάφτιαξα το σάμαλι, μέτρησα για τις ανάγκες της ανάρτησης με ακρίβεια τις ποσότητες για να είναι πιο σαφείς σε όσους επιλέξουν να το φτιάξουν.

Το σάμαλι είναι από τα «γλυκά»  γλυκίσματα.  Έχει αρκετή ζάχαρη αλλά του πάει! Μπορώ να πω ότι δεν του φαίνεται στην τελική δοκιμή! Ειδικά αν είναι καλοσιροπιασμένο κι έχει σκάσει ο κόκκος του σιμιγδαλιού όσο πρέπει είναι από τα νοστιμότερα σιροπιαστά μέσα στην απλότητά του! Αν προσθέσουμε δε και την ευκολία του (ούτε μίξερ, ούτε πολλά πολλά σκεύη), είναι μια καλή επιλογή για πολυάσχολες οικοδέσποινες!

Η ζάχαρη όμως είναι η μοναδική «αμαρτία» του. Ελάχιστο βούτυρο, μόνο του ταψιού και καθόλου αυγά! Μια παραξενιά μόνο έχει. Πρέπει να γίνει από την προηγούμενη μέρα και να συγκρατηθούμε να μη το κόψουμε. Αν έχουμε δε την υπομονή να περιμένουμε ένα 24ωρο πάνω κάτω θα απολαύσουμε  ένα από τα νοστιμότερα σιροπιαστά γλυκά!