Σήμερα αρχίζει η εβδομάδα της Τυρινής , η μακαρονού ή λαζανού . Παραδοσιακά είναι εβδομάδα κατανάλωσης ζυμαρικών που συνοδεύονται με τυρί , και διάφορων τυροπιτοειδών… Εκεί οφείλονται και τα προαναφερθέντα ονόματά της . Το ζυμαρικό το σημερινό, το παραδοσιακό μαγκίρι (ή μαγγίρι) είναι φαγητό που καταναλωνόταν σαν δείπνο σε εποχές φτώχειας και ανέχειας.
Το μαγκίρι είναι ένα ζουμερό φαγητό που τρώγεται είτε με μπόλικο τυρί, κατά προτίμηση αθότυρο, είτε σκέτο σε περιόδους νηστείας.
Μιας και ο καιρός είναι ακόμη βροχερός και κρύος, είναι ό,τι πρέπει! Είναι ένα κρητικό ζυμαρικό που δεν περιέχει αυγά (όπως άλλωστε και τα σκιουφιχτά μακαρόνια το πιο διάσημο αδελφάκι του!).
Υλικά
Για τη ζύμη:
1 κούπα αλεύρι κίτρινο σταρένιο
1 κούπα αλεύρι σκληρό
(εναλλακτικά δύο κούπες αλεύρι σκληρό ή δύο κούπες αλεύρι σταρένιο)
½ κούπα χλιαρό νερό (ίσως και 1-2 κουταλιές ακόμη)
Μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1-2 κουταλιές ελαιόλαδο
Λίγο ακόμη αλεύρι για το άνοιγμα του φύλλου
Για το μαγείρεμα:
Περίπου 1,5 λίτρο νερό
½ κούπα λάδι
Λίγο αλάτι
Για το σερβίρισμα:
Τριμμένο τυρί (κατά προτίμηση κρητικό αθότυρο ή κεφαλοτύρι)
Επί το έργον
Δείτε το βιντεάκι μας και όλα τα βίντεο μας κάνοντας εγγραφή στο κανάλι μας στο youtube!
Σε λεκάνη ζυμώματος βάζουμε το αλεύρι με το αλάτι και προσθέτουμε το νερό με το λάδι. Ζυμώνουμε να γίνει μια μάλλον σφικτή ζύμη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για μια ώρα περίπου.
Παίρνουμε κομμάτια από τη ζύμη και ανοίγουμε φύλλο λεπτό αλλά όχι και αέρινο. Το τυλίγουμε στο ξυλίκι, και το κόβουμε κατά μήκος τυλιγμένο.
Τα κομμάτια που προκύπτουν τα κόβουμε σε μικρά τετραγωνάκια πλευράς 1 ή 1,5 εκατοστών.
Ο κλασικός τρόπος παρασκευής |
Εναλλακτικός τρόπος παρασκευής |
Τα μαγειρεύουμε ως εξής:Βάζουμε το νερό με λίγο αλάτι να βράσει, κουνάμε το μαγκίρι μέσα στο σουρωτήρι να φύγει το περίσσιο αλεύρι και ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα μισά ως δύο τρίτα απ’ αυτά.
Λίγο μετά, βάζουμε σε τηγάνι το λάδι και όταν κάψει ρίχνουμε τα υπόλοιπα να τηγανιστούν ανακατεύοντας τα να μην καούν.
Όταν ροδίσουν ελαφρά και γίνουν τραγανά, τα αδειάζουμε μαζί με το λάδι τους στην κατσαρόλα που βράζουν τα υπόλοιπα.
Προσεκτικά βέβαια γιατί φουσκώνει απότομα το νερό όταν πέσει το βραστό λάδι !
Αφήνουμε να βράσουν για πολύ λίγο όλα μαζί και σερβίρουμε με μπόλικο τυρί.
Παρατηρήσεις
1)Το φαγητό είναι μια πηχτή σούπα ζυμαρικών. Δεν είναι στεγνά μακαρόνια. Οπότε πρέπει να έχει υγρό. Αν χρειαστεί κι άλλο νεράκι στο βράσιμο, προσθέτουμε λίγο βραστό για να μη σταματήσει ο βρασμός.
2)Επειδή θέλουν γύρω στη μισή ώρα να βράσουν, τα τηγανισμένα καλό είναι να τα προσθέσουμε τα τελευταία 5 ή 10 λεπτά ώστε να τα βρίσκουμε τραγανιστά μέσα στη σούπα μας.
3)Με τις ποσότητες των υλικών που δίνω βγαίνουν 4 βαθιά πιάτα όπως της φωτογραφίας. Έτσι δικαιολογείται απόλυτα το γεγονός ότι το μαγκίρι χαρακτηρίζεται ως οικονομικότατο πιάτο που καταναλωνόταν συχνά από τη φτωχολογιά στην ύπαιθρο. Είναι βέβαια δεδομένο ότι τότε οι περισσότερες οικογένειες είχαν τα δικά τους τυράκια!
4)Πολλοί συνηθίζουν αυτή τη σουπίτσα με ζάχαρη ή μέλι και κανέλα ή με μια μεγάλη κουταλιά πρόβειο ολόπαχο γιαούρτι σε κάθε πιάτο.
Συνηθιζόταν εξάλλου να προσφέρεται στη λεχώνες γιατί εθεωρείτο ότι συνέβαλε στην παραγωγή γάλατος!
5)Όσον αφορά την ονομασία του φαγητού, ψάχνοντας βρήκα τις παρακάτω πληροφορίες (ομολογουμένως με αρκετό κόπο…).Είναι από το βιβλίο:
Ευτυχία Δ. Λιάτα
Φλωρία δεκατέσσερα στένουν γρόσια σαράντα
Η κυκλοφορία των νομισμάτων στον ελληνικό χώρο, 15ος -19ος αιώνας
Κέντρο Ελληνικών Ερευνών Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Αθήνα 1996
σσ. 129-132
Mangir χάλκινο νόμισμα που ξεκίνησε σαν ασημένιο με μεγάλη περιεκτικότητα σε χαλκό και πρωτοκόπηκε από τον Μουράτ τον Α΄(1360-1389)., ίσως και παλαιότερα το1299 από τον Οσμάν τον ιδρυτή του οθωμανικού κράτους.Αργότερα κατέληξε χάλκινο. Σημειώνεται ότι η ρίζα της λέξης mangir είναι μογγολικής προέλευσης ίσως από τη λέξη mongundan που σημαίνει χρήμα.Από τους Έλληνες ονομάζεται μαγκούρι, γεδίκ ή φόλλα (όνομα που προέρχεται από το βυζαντινό νόμισμα φόλλις.Στις ελληνικές πηγές του 15ου -19ου αιώνα η φόλλα αναφέρεται είτε ως νόμισμα είτε ως δηλωτικό μηδαμινής αξίας, αφού είχε την μικρότερη αξία και από τα βυζαντινά και από τα τουρκικά νομίσματα.
Στο ίδιο βιβλίο σε υποσημείωση της συγγραφέως αναφέρεται :
Π.Αργυρόπουλος ,Δημοτική Διοίκησις εν Ελλάδι , Αθήνα 1859,σ.49: « …είνε από της αρχής νομοθετημένον εκείνο να πέρνουνε και περισσότερον ένα Μαγκίρι να μη παίρνουν …»
Προφανώς λοιπόν η σουπίτσα αυτή εθεωρείτο τόσο ασήμαντη, όσο το ευτελές τούρκικο νόμισμα. Έχουμε όμως και ένα ακόμη στοιχείο για το πόσο παλιό είναι αυτό το φαγητό!
Ta spitisia zymarika kanoun kai to pio aplo piato pio nostimo apo gourmet. Aplo kai nostimo. Efharisto giaa to arthro – den eiksera gia afta ta zymarika.
ΤΟ ΕΧΩ ΦΑΕΙ ΣΤΑ ΑΝΩΓΕΙΑ!
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΟ!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.. ΚΑΙ ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!
Εγώ ούτε καν τα ήξερα. Μου έκανε εντύπωση όμως η μίξη βραστών και τηγανητών! Ευχαρίστως θα δοκίμαζα!
Καλό μήνα!!
Ο τρόπος παρασκευής του ζυμαρικού μου μοιάζει με τις δικές μας χυλοπίτες με διαφορετική σύνθεση υλικών.
Όσο για το μαγείρεμα τους ιδιαίτερο.
Η Ελληνική κουζίνα έχει πολλούς θησαυρούς, σ' ευχαριστούμε για τις υπέροχες πληροφορίες.
Παρομοίως με την Κική.
Δεν τα ήξερα καν. Και η περιγραφή σου μου κίνησε πραγματικά την περιέργεια Vita μου.
Καλόν μήνα σου εύχομαι και με το καλό και στην Καθαρά Δευτέρα.
Καλό μήνα Vitούλα!!!! Χαίρομαι να μαθαίνω από σένα!!! Δεν έχω ξανακούσει γι'αυτό το φαγητό και μου δίνεις αφορμή να ρωτήσω τον μπαμπά μου γι'αυτό! Για να δούμε το γνωρίζει και εκείνος;;;
Πάντως θα ήθελα να είχα ένα πιάτο από αυτό τώρα!!! Πάει τέλεια με το τσουχτερό βέλγικο κρύο!!!!
Vita μου πολύ μου άρεσε αυτή η συνταγή! Η απλότητα της καθημερινής κουζίνας πάντα με συναρπάζει! Ευχαριστώ!
Πολύ θα ήθελα να τα έτρωγα γιατί για να τα φτιάξω δεν το βλέπω, εγώ η άχρηστη:)
Καλό μήνα!
Καλό μήνα, πολύχρωμο κι ευωδιαστό σαν λουλούδι της Άνοιξης!!!
Δεν το ήξερα αυτό το φαγάκι, αλλά το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον!
Καλό μήνα εύχομαι!
Η πεθερά μου γιατί δεν μου τα έχει φτιάξει;;;; Θα παραπονεθώ!!!! Καλό μήνα
Περίεργος αυτό το φαγητό, άλλα μου φαίνεται πολλή καλό.
Αχ !!! ξέχασα, ΚΑΛΌ ΜΗΝΆ.
Μέχρι το φτιάξιμο των σπιτικών ζυμαρικών ,καλά τα πάω!!!Ολα τα άλλα τα εμαθα σήμερα!!!Δεν φανταζόμουν ποτέ οτι ενα μέρος τα τηγανίζουν!!!καταπληκτικό!!!
Καλό Μήνα φιλενάδα (εγω εχω την κόρη μου εδώ μέχρι και αύριο)!!
φιλιά!!
Καλημέρα σε όλους και καλό μήνα!
Πέτρο δεν έχεις άδικο! Έχουν λίγο παραπάνω κόπο αλλά είναι υπέροχα!
Λούρδη είναι υπέροχα πράγματι!Τελικά είσαι η μόνη που τα έχει δοκιμάσει από όσους σχολίασαν…
Κική το καυτό λάδι με το χυλό κάνουν ένα "λεύκωμα" υπέροχο αλλά …πανηγύρι θερμίδων δυστυχώς!
Ξανθή το μαγείρεμα είναι η διαφορά αυτού του ζυμαρικού από τα υπόλοιπα. Κι εμείς κάνουμε χυλοπίτες, σκιουφικτά κ.ά. αλλά η διαφορά εδώ είναι το τηγάνι
Πηνελόπη οι διαφορετικές τεχνικές δημιουργούν διαφορετικές γεύσεις. Τέχνες κατεργάζονταν τελικά οι παλιές νοικοκυρές!
Μαρίνα περίεργη είμαι αν το θυμάται!Για πολλά χρόνια το είχαν εγκαταλήψει.Τα τελευταία χρόνια έχει ξανακάνει την εμφάνισή του…
Αγγελική όπως λέω και στην Πηνελόπη η ανάγκη τέχνες κατεργαζόταν εκείνες τις εποχές!
Mia maria μη "ξανακούσω" τέτοια λόγια που μας έχεις καταμαγέψει με τις νοστιμιές σου!
Λίλα ευχαριστώ και ανταποδίδω!
Έλενα είναι πολύ νόστιμο και …θερμαντικό για τα κρύα !
Μανουσίνα θα το θεωρεί ευτελές :-). Ζήτησέ της το την επόμενη φορά που θα σμίξετε!
Ellada καλό μήνα και σε σένα.Να το δοκιμάσεις είναι πεντανόστιμο
Ριρή εγώ τηγανίζω τα μισά. Άλλοι το ένα τρίτο.Αν είναι να αμαρτήσει κανείς… Είναι πολύ ωραία όταν κριτσανίζουν μέσα στη σούπα.
Τι νόστιμα που τα έφτιαξες Vita μου. Πολύ θα ήθελα ένα πιάτο!
Kατερίνα μακάρι να γινόταν διαδικτυακές αποστολές! Ξέρεις πόσα θα ήθελα να δοκιμάσω από τα καλούδια σου;
πολυ περιεργο πιατο. γιατι τα μισα βρασμενα και τα μισα τηγανισμενα?
δεν το εχω δει και φαει ποτε, θα ηθελα ομως να το προτεινω και σε ρωτω. εαν το ζυμαρικο το βρασουμε σε ζωμο κρεατος πως σου φαινεται?
Ειρήνη έχει τη σημασία του. Τα νωπά χυλώνουν τη σούπα και τα τηγανητά τα βρίσκουμε τραγανά μέσα της. Είναι πολύ νόστιμο πιάτο στην απλότητά του! Μα βέβαια, και με ζωμό κρέατος γίνεται! Κι εγώ βάζω πολλές φορές! Πώς τα πάτε με τη ζέστη εκεί. Οι ειδήσεις λένε για καύσωνα και στην Ιταλία. Σίγουρα όχι καιρός για σούπες 🙂
ειμαι σιγουρη οτι ειναι νοστιμο. αλλα μαλλον θα το φιαξω με ζωμο κρεατος.
κατα το φθινοπωρο με χειμωνα φυσικα, τωρα ο καυσονας μας εχει ξεκανει! σε εμας ακομη υποφερεται καπως, η κορη μου στην ρωμη μου λεει οτι εχουν τρελλαθει με τα σαρανταρια!!!!
το μαγκιρι μου θυμιζει την μητερα μου.ενα γρηγορο πιατο να ταισει πολλα στοματα στην οικογενεια!το φτιαχνω και εγω στο κοριτσακι μου την ευη οποτε το ζητησει , εμαθε και η ιδια να το φτιαχνει!
Ροδούλα είναι από τις πιο νόστιμες και θρεπτικές σουπίτσες! Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο!
δεν ειχα ξανακουσει γι αυτο το φαι!θα το κανω αν και νομιζω οτι δεν θα προλαβω να το ολοκληρωσω!τηγανητο φυλλαρακι χειροποιητο και κριτσανιστο?δεν θα προλαβει να μπει στην κατσαρολα!!!ανυπομονω να ρθω στην κρητη να δοκιμασω συνταγες με ντοπια υλικα!θα ναι το κατι αλλο!!
Γεωργια Αγοροπουλου
[…] Δεν περιέχει τηγανισμένα κομματάκια όπως το μαγκίρι και είναι πιο κατάλληλο για τους […]
[…] Δεν περιέχει τηγανισμένα κομματάκια όπως το μαγκίρι και είναι πιο κατάλληλο για τους […]
Το μαγκιρι το έφτιαχναν κ με γαλσ στο ζουμι? Μου θυμιζει κάτι που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου όμως ήταν μεσα σε “ζουμι” με γάλα κ δε μπορω να θυμηθω πως το έλεγε/εκανε
Απ’ όσο ξέρω, τουλάχιστον στην περιοχή μου φτιάχνουν με γάλα τη χυλόφτα. Δείτε εδώ τη συνταγή: https://staging.cretangastronmy.gr/2017/02/%CF%87%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%86%CF%84%CE%B1-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%BA%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B6%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B3/
Μοιαζει αρκετα θα δοκιμασω τη συνταγή σημερα κιολας! Ευχαριστώ!
Φτιαξαμε κ το μαγγιρι τα τηγανητα κομματια ηταν που εκαναν τη διαφορά!
Πράγματι τα τηγανητά είναι που κάνουν τη διαφορά! Αλλά όταν δοκίμασα κάποτε μόνο με τηγανητά δεν χύλωσε ωραία. Δηλαδή χρειάζονται και τα δυο!
Υπέροχη παραδοσιακή συνταγή την έφτιαξα καί ενθουσιάστηκαν όλοι!!!!
Σας ευχαριστώ που το δοκιμάσατε! Η νοστιμιά της απλότητας είναι αυτά τα φαγάκια!