Αν έχετε βρεθεί σε κρητικό εστιατόριο, θα τα έχετε δοκιμάσει οπωσδήποτε. Είναι ένα από τα αγαπημένα φρέσκα κρητικά ζυμαρικά και τα προτείνουν στα μενού τους οι περισσότεροι σεφ που καταπιάνονται με την κρητική κουζίνα. Τα σκιουφιχτά ή σιουφιχτά μακαρόνια έχουν τον κόπο τους αλλά δεν γίνονται με φύλλο όπως πολλά άλλα φρέσκα ζυμαρικά κι έτσι μπορούν να τα φτιάξουν και μαγείρισσες που δεν συμπαθούν το ξυλίκι ( πλάστη) …
Σκιουφίζω θα πει στρουφίζω (και ουχί στρουμφίζω!)δηλαδή στρίβω και όταν εξοικειωθεί κανείς με την τεχνική του στρουφίγματος, η παρασκευή τους γίνεται παιγνίδι. Εγώ τη βρίσκω πολύ χαλαρωτική. Γενικά βέβαια, εγώ βρίσκω χαλαρωτική κάθε ενασχόληση με ζυμάρι…
Τα περισσότερα κρητικά ζυμαρικά δεν περιέχουν αυγά στο ζυμάρι τους. Θέλουν περισσότερο βράσιμο από άλλα φρέσκα ζυμαρικά. Ήδη έχω δώσει τη συνταγή για το μαγκίρι και η ζύμη τους είναι όπως θα δείτε σχεδόν η ίδια. Η τεχνική τους είναι διαφορετική και το βράσιμό τους. Τα σκιουφικτά μακαρόνια είναι από τα πιο νόστιμα στο είδος τους.
Φτιάξτε τα εύκολα στο σπίτι, ή δοκιμάστε τα αν βρεθείτε σε κρητικό εστιατόριο. Στην παραδοσιακή τους εκδοχή σερβίρονται με καμένο στακοβούτυρο και μπόλικο τριμμένο κεφαλοτύρι ή ξερό αθότυρο. Συνηθιζόταν την Κυριακή της Τυρινής, και δυστυχώς δεν συστήνονται καθόλου σε περιόδους δίαιτας! Είναι από τις “αμαρτωλές” προτάσεις της κρητικής κουζίνας.Σε πιο «δημιουργικές» εκδοχές σερβίρονται με διάφορες σάλτσες .
Ας δούμε λοιπόν πώς φτιάχνουμε σκιουφιχτά μακαρόνια!
Υλικά
2 κούπες σταρένιο κίτρινο αλεύρι
½ κούπα άσπρο αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά λάδι
½ κουταλάκι αλάτι
¾ – 1 κούπα νερό
μισή κούπα στακοβούτυρο (ή άλλο βούτυρο καλής ποιότητας κατά προτίμηση από αιγοπρόβατα)
Άφθονο τριμμένο κεφαλοτύρι ή ξερό αθότυρο
Επί το έργον
Δείτε το κατατοπιστικό βίντεο που ακολουθεί με όλη τη διαδικασία:
Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο youtube για να μην χάνετε κανένα βίντεο της σελίδας μας!
Περνάμε το αλεύρι από σήτα γιατί στα ζυμαρικά πρέπει να είναι κοσκινισμένο. Προσθέτουμε το αλάτι ,ανακατεύουμε και σιγά σιγά το νερό και το λάδι, μέχρι να προκύψει μια ζύμη που να μη κολλά στα χέρια.
Κόβουμε κομματάκια ζύμης και σε αλευρωμένη επιφάνεια πλάθουμε κορδόνια με πάχος μικρού δακτύλου. Κόβουμε κομματάκια με μήκος 2-3 εκατοστά και τα πιέζουμε με τα δάκτυλα ώστε να φτιάξουμε μια κοιλότητα. Ταυτόχρονα τα σπρώχνουμε να φύγουν μπρος ή πίσω .Αυτή η δουλειά είναι θέμα εμπειρίας.
Στις πιτήδειες (επιτήδειες) νοικοκυράδες δεν προλαβαίνει κανείς να βλέπει πότε κινούνται τα δάκτυλα ! Δεν θα τις συναγωνιζόμουνα αλλά δεν τα πηγαίνω και άσχημα.Ανακατεύουμε τα ζυμαράκια μας με αλεύρι να μη κολλήσουν και συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσει το ζυμάρι μας. Τα αφήνουμε μια δυο ωρίτσες να στεγνώσουν.
Βάζουμε μπόλικο νερό με αλάτι και μια κουταλιά λάδι σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε τα σκιουφικτά αφού κοσκινίσουμε με κάποιο σουρωτήρι να φύγει το περίσσιο αλεύρι. Τα ανακατεύουμε συχνά μη κολλήσουν.Θέλουν τουλάχιστον μισή ώρα βράσιμο. Προσέχουμε γιατί το νερό φουσκώνει πολύ.Όταν γίνουν, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα σε πιατέλα , που έχουμε πασπαλίσει με τυρί. Προσωπικά, βγάζω και λίγο από το χυλό τους, άλλοι τα θέλουν εντελώς στεγνά.
Βάζουμε το βούτυρο να κάψει σε μικρό κατσαρόλι ή μπρίκι και όταν αρχίσει να μυρίζει περιχύνουμε τα μακαρόνια. Πρέπει να είναι αρκετά καυτό ώστε να κάνει ένα τσιτσιριστό ήχο όταν «συναντήσει» τα μακαρόνια.
Πασπαλίζουμε με μπόλικο τριμμένο κρητικό τυρί και απολαμβάνουμε !
Τις τύψεις τις αφήνουμε για αργότερα και στη ζυγαριά αναβαίνουμε μετά από μια βδομάδα δίαιτας και γυμναστικής!
Παρατηρήσεις
1)Μπορούμε να τα φτιάξουμε και με σκέτο άσπρο αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Η μητέρα μου πολλές φορές φτιάχνει σκιουφικτά με ζύμη που περισσεύει από χορτόπιτες ή μυζηθρόπιτες
2)Τη σαρακοστή τα σκιουφικτά τα καίμε με λάδι και τα σερβίρουμε με νηστίσιμη σάλτσα . ¨οσοι νηστεύουν και το λάδι, το παραλείπουν από τη ζύμη και το νερό βρασίματος. Προσθέτουν στη ζύμη χυμό λεμονιού ή ρακή και τα σερβίρουν με το χυλό τους. Αυτή η παραλλαγή είναι τα λεγόμενα καλογερίστικα μακαρόνια.
3)Αν δεν έχουμε στακοβούτυρο ταιριάζει και άλλο πρόβειο ή κατσικίσιο βούτυρο με διαφορετικά βέβαια γευστικά αποτελέσματα.
4)Κυκλοφορούν και τυποποιημένα σκιουφικτά από βιοτεχνίες ζυμαρικών της Κρήτης. Δεν είναι άσχημα.Αντιθέτως είναι πολύ νόστιμα. Τα χειροποίητα βέβαια είναι ασύγκριτα….
(Σε μας ο ξανθός Απρίλης έκανε απόλυτα πανηγυρική είσοδο! Μας έστεισε κανονικό χορό σε ρυθμό …6,2 ρίχτερ! )
Vita, kali pali exeis megali epitixia me ta zimarika. The spitika makaronia einai poli nostimo, bravo!
Μετά από τέτοιο χορό, επιτρέπεται μια… τροφαντή μερίδα μακαρόνια; Πες "ναι", σε παρακαλώ, δε θα το πούμε στη διαιτολόγο! :):):) Επίσης, πειράζει που δεν τα θέλω με σάλτσες και μανιτάρια; Έτσι, αγνά και νόστιμα, όπως τα 'καναν οι γιαγιάδες τα προτιμώ. Τα κάνει και η μάνα μου. Εκείνη μου φωνάζει ότι καθυστερώ να τα φτιάξω κι εγώ της φωνάζω ότι "με καταστρέφει"! 😛
όλα τα σπιτικά ζυμαρικά τα αγαπάμε, τα κρητικά θα αφήσουμε; που να έρθω είπαμε;
Μας έχεις καταστρέψει! Πάνω που υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δε θα ξανακάνω την κουζίνα μου χάλια παλεύοντας με τα φρέσκα ζυμαρικά, έρχεσαι με τις λιγουρευτικές περιγραφές σου να μας ξεσηκώσεις. Μα το Θεό, αν δεν είχα φάει ένα σκασμό χοχλιούς για μεσημέρι, θα καθόμουν ακόμα και τώρα να σκιουφίσω.
Το 6,2 ήταν ωραιότατο κι εδώ στο Ηράκλειο το νιώσαμε πολύ καλά. Θα συμφωνήσω με τη marilia. Κερδίσαμε με το σπαθί μας μια μερίδα μακαρόνια, όσο παχυντικά και να είναι!
Καλό μήνα!!!!
άμα λέω εγώ οτι η Κρητική κουζίνα μοιάζει με της Σαρδηνίας σε μερικά εδέσματα…..:)))
καλό μήνα
χχχ
Πραγματικά υπέροχο!!!!
Καλό μήνα!
Μμμμ!
Τί να πω; Να περιγράψω πόσο ΄πιτήδεια είμαι στο να φτιάχνω τέτοια επαγγελματικά αριστουργήματα;
Καλύτερα να πάρω με μερικές πιρουνίτσες από τα δικά σου!
Καλό μήνα
Ζαμπία
Γεια στα χέρια σου! Έχω φάει φυσικά και μου αρέσουν πολύ!
Καλό μήνα:)
Καλό μήνα!!Τα έχω δει σε σακουλάκια όχι φρέσκα όμως. Έλεγα να αγοράσω αλλά τώρα όταν έχω χρόνο θα πειραματιστώ με τη συνταγή σου.
πολύ ωραία τα μακαρόνια μία φορά τα έφαγα σε μια παραδοσιακή κρητική αβέρνα…και ξετρελάθηκα…με βούτυρο και ξερή μυζήθρα!!!
Καλό μήνα Vita μου, με πολλές πολλές νοστιμιές!
Φιλιά!
Λοιπόν, απο τα πιο ενδιαφέροντα φαγητά που μας έφτιαχνε η γιαγιά μου, απλό και νόστιμο. Τη θυμάμαι να ανοίγει τη ζύμη φύλο και να την κόβει λωρίδες με μια φαλτσέτα του τζαγκάρη! Το βούτυρο το έβαζε σε ενα μπρίκι του καφέ για το κάψιμο! Συμπλήρωνε το πιάτο με μπόλικο τυρί απο πάνω. Το ενδιαφέρον με τις Κρητικές συνταγές, απο την εμπειρία μου τουλάχιστον, είναι οτι ολες οι κοικοκεράδες ήξεραν την ίδια συνταγή! Παρόμοια συνταγή έχουν και τα Αρβανίτικα μακαρόνια, οι γκόγκλιες, καμμία σχέση με google! Τι μας τον θύμισες βρε το σεισμό! Μας ταρακούνησε για καλά στο Ηράκλειο και απο οτι είδα κανε και ζημιές! Η πλάκα είναι οτι πήραν τηλέφωνο κάποιοι φίλοι, απανωμερίτες και ρωτούσαν αν όντως έκανε σεσμό ή αν ήταν Πρωταπριλιάτικο αστείο! Καλό μήνα!
Τα έχω φάει στην Κρήτη και είναι πεντανόστιμα! Άκουσα για το σεισμό, ελπίζω να είστε καλά! Δεν ξεκίνησε καλά ο Απρίλης μου φαίνεται!
Aμαρτωλά και ζηλευτά!!! Ομολογώ δεν τα έχω δοκιμάσει αλλά μου φαίνονται πεντανόστιμα!!!!
Καιρό εψαχνα την αυθεντική συνταγή για τα σκιουφιχτα μακαρόνια!!!Νάσαι καλά vita!!!
Oπως σου εχω πεί, διατηρώ ειδικό τετράδιο με τις συνταγές σου!!!Κάποια στιγμή …θα στο δείξω!!!
Φιλάκια!!!
Άλλη μια εντυπωσιακή συνταγή της πατρίδας σου! Τελικά, μέσα από τα μπλογκς έμαθα για το σεισμό!
Peter σ' ευχαριστώ πολύ! Τη διαφορά στα συγκεκριμένα την κάνει το βούτυρο και το τυρί…
Μαρίλια είναι καταστροφικά τα άτιμα. Δυο μέρες χορό για ένα πιάτο είναι μάλλον η σωστή αναλογία:-) (όχι βέβαια με τον Εγκέλαδο!)
Γαστερόπληξ μου των ζυμαρικών κι εσείς; Εύκολα θα με βρεις μόλις το αποφασίσεις 🙂
Αναρχάκι τους έφτιαξες τους χοχλιούς που λέγαμε; Τα σκιουφικτά είναι η αλήθεια πειρασμός. Μόνο η μυρωδιά του καμένου βούτυρου κάνει τους σιελογόνους να δουλεύουν υπερωρίες 🙂
Και λοιπόν κλπ. μη μου πεις πως και στη Σαρδηνία φτιάχνουν αντίστοιχα! Έχουν και το αντίστοιχο του στακοβούτυρου;
Λίλα σ' ευχαριστώ! Καλό μήνα και σε σένα
Ζαμπία δεν μπορείς να σταματήσεις σε δυο πιρουνίτσες :-). Έλα να σου κάνω το τραπέζι καλή μου…
mia maria όσοι τα έχουν δοκιμάσει αυτό λένε…
Ξανθή μου νόστιμα και στα σακουλάκια αλλά όπως εκείνα από τα χεράκια μας όχι! Εσύ φτιάχνεις θαύματα αυτά δεν θα φτιάξεις;
Pansofix η αλήθεια είναι ότι το βούτυρο και το τυρί τα κάνουν να διαφέρουν από τα υπόλοιπα σπιτικά ζυμαρικά!
Έλενα σ' ευχαριστώ. Επίσης.
Ζαχαρία τα σκιουφικτά δεν γίνονται με φύλλο. Όλα τα σπιτικά ζυμαρικά έχουν πάνω κάτω την ίδια ζύμη αλλά άλλο τρόπο παρασκευής.Μπορεί η γιαγιά σου να έκανε αυτά που λέμε "χυλόφτες". Το βούτυρο και το τυρί μας κάνουν την διαφορά με τα ζυμαρικά τα πανωμερίτικα…
Κατερίνα ακόμα και σε εστιατόριο αν τα έχουν φτιάξει μόνοι τους είναι πεντανόστιμα!
Μαρίνα μου παραείναι αμαρτωλά αλλά παραείναι και νόστιμα…
Ριρή μου η ζύμη μπορεί να έχει διαφορές από σπίτι σε σπίτι.Σημαντικό είναι το σχήμα τους και το βούτυρο με το τυρί.Πάλι με κολακεύεις καλή μου 🙂
Κική μου τα blogs έχουν γίνει και μέσον ενημέρωσης τελικά 🙂
Στα ζυμαρικά δεν λέμε όχι, πόσο μάλλον σε αυτά που είναι και σπιτικά και Κρητικά!!!
Καλή εβδομάδα.
Vita μου το χω ξαναπεί και θα το ξαναπώ.. όταν μπαίνω στο blog σου απλά ζηλεύω, όχι μόνο τις υπέροχες παρουσιάσεις σου.. ζηλεύω που μπορείς και έχεις όλα αυτά τα αγνά υλικά , είδα την ανάρτηση με τις αβρωνιές και ξετρελάθηκα!
Τα σκιουφικτά είναι υπέροχα, θα τα φτιάξω κι ελπίζω να τα πετύχω!
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα!
μάταιη η μετριοφροσύνη ,δεν πείθει με όσα αντικρύζω!
Αρκούντως επιτήδεια σε υψηλό επίπεδο!
Το σκιούφισμα δεν ενδεικνύεται στο μανικιούρ ε; Όσο κι αν προσπάθησα, το μόνο που κατάφερνα ήταν να καρφώσω το ζυμαράκι στον πάγκο! Τελικά τα έκανα με τον αντίχειρα.
Και να ήταν μόνο αυτό… Σταρένιο αλεύρι δεν είχα. Ούτε στακοβούτυρο, ούτε αθότυρο. Δηλαδή έκανα μια δικιά μου συνταγή με αλεύρι για όλες τις χρήσεις, βιτάμ και γραβιέρα. Παραδόξως ήταν νόστιμα!
Υ.Γ.: Τους χοχλιούς τους έφτιαξα, αλλά είχα λίγους και μπόρεσα να δοκιμάσω μόνο τη μία πρότασή σου (έβαλα το αλεύρι πριν το ξύδι). Ήταν μακράν καλύτεροι από τις άλλες φορές και σχεδόν μου θύμιζαν εκείνους που έτρωγα στην ταβέρνα στα Χανιά. Μόλις θα έχω κι άλλους θα δοκιμάσω και την άλλη πρόταση 🙂
Σκιουφιχτές μακαρούνες!!!!!! Μετράω μέρες για να κατέβω στο Νησί….
Καλά, είσαι το πρώτο Κρητικό γαστρονομικό μπλογκ!!!!
Συγχαρητήρια. Μου έχεις δώσει μεγάλη χαρά (και μερικά κιλά παραπάνω)
Πολλά φιλιά!!
Θαλασσένια μάλλον δεν έχεις ανάγκη δίαιτας για να λες τόσο πρόθυμο ναι στα ζυμαρικά
:-).Χαίρομαι γιατί εγώ τα λαχταρώ τις περισσότερες φορές…
Εύα έχεις δίκιο με τα υλικά. Κάποιες συνταγές δεν είναι ίδιες όταν αλλάζουν οι πρώτες ύλες
kostaslogh Ευχαριστώ πολύ! Κοκκινίζω…
Αναρχάκι μου μ' έκανες και γέλασα.Η αλήθεια είναι ότι με μανικιούρ δεν τα έχω κάνει ακόμη.Το κάνω μετά που τα τελειώνω :-DDD ! Για το κόλλημα, να αλευρώνεις την επιφάνεια που τα φτιάχνεις συχνά. Αν σας άρεσαν τα "ιμιτασιόν" την επόμενη φορά που θα φτιάξεις τα γνήσια θα τα ευχαριστηθείτε σίγουρα!
Μανουσίνα πεθερά σαν τη δική σου δεν πρέπει να υπάρχει άλλη.Αφού σου φτιάχνει και μακαρούνες, τι να πω … 🙂
Στέλιο ευχαριστώ πολύ για τα παινάδια :-). Τα 'θελες τα κιλά ή νάχω τύψεις 🙂 ;
Αυτά τα σπιτικά ζυμαρικά είναι τα καλύτερά μου
Και με κρητικό τυράκι από πάνω..κόλαση!
Τύψεις? Ποιες τύψεις??
Φιλιά
Marion η αλήθεια είναι ότι όλα τα σπιτικά ζυμαρικά είναι πειρασμός. Εγώ όμως επειδή δύσκολα σταματώ στο πρέπει δεν μπορώ να αποφύγω τις τύψεις…
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!!!!!!!!!!!!
Asteri μου δεν έχεις άδικο 🙂 Μονολεκτικά τα είπες όλα!
πηρα την συνταγη και την εφιαξα! θελεις να ριξεις μια ματια και να μου πεις την γνωμη σου???
Ειναι πολυ ζηλευτα !!!
Τελεια φαίνονται! Οπως πάντα άλλωστε. θα μπορούσα άραγε να τα ετοιμάσω απο τη προηγουμενη ή θα ξεραθουν;
[…] στακοβούτυρο κάνει μοναδικά τα ψητά μας, και τα ζυμαρικά μας και είναι αναντικατάστατο στο κρητικό πιλάφι , στο […]
[…] αναφοράς της κρητικής κουζίνας, μας εξηγεί αναλυτικά εδώ πώς μπορούμε να φτιάξουμε τα δικά μας […]
[…] ή σκιουφικτά […]