Δυο σαλάτες με αλμύρα: της θάλασσας και της στεριάς!

Δροσιά και φρεσκάδα στο τραπέζι μας!

Είχα την εντύπωση ότι το  κρίταμο , το χορταράκι του γιαλού που βρίσκω στα μέρη μου είναι το ίδιο με την αλμύρα. Και από μια βιαστική αναζήτηση στο internet είδα ότι αυτή την εντύπωση έχουν σχεδόν όλοι. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει και από γεωπονικές σελίδες που επισκέφτηκα.

 Όταν όμως βρήκα στο μανάβη της γειτονιάς της προσωρινής φετινής μου διαμονής ένα καφάσι με την ετικέτα αλμύρα, κάπως πιο ντελικάτη μου φάνηκε…Μπορεί βέβαια να είναι και η ιδέα μου, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι είναι προφανώς καλλιεργημένη. Από τα φυτά και τούτη που λόγω της αυξημένης ζήτησης καλλιεργούνται με αρκετή επιτυχία, αλλά που όποιος έχει δοκιμάσει τα αυτοφυή ξέρει ότι διαφέρουν. Γι αυτό και δεν αξιολογώ και τη διαφορά που διαπίστωσα στη γεύση ως κριτήριο για το είδος του φυτού.

Με λίγο πιο επίμονο ψάξιμο και με αναζήτηση των επιστημονικών ονομασιών βρήκα τα φυτά αλμύρα με επιστημονικό όνομα Salsola soda και το δικό μας το κρίταμο με ονομασία  Crithmum maritimum. Ίσως τελικά να μην είναι τα ίδια. Διάβασα αρκετά δημοσιεύματα και παραθέτω εδώ ένα χαρακτηριστικό που τα διαφοροποιεί.

Πολύ θα χαρώ αν έχω κάποια υπεύθυνη γνώμη από γεωπόνους ή εμπειρικούς γνώστες φυτών και βοτάνων για να λύσω κι εγώ την απορία μου.

Η ουσία τώρα είναι ότι συμπεριφέρθηκα στην αλμύρα μου όπως συμπεριφέρομαι συνήθως στο κρίταμο ανεξάρτητα αν πρόκειται για το ίδιο ή για διαφορετικό χόρτο τελικά.  Εντάξει, εδώ που είμαι δεν έφτιαξα τουρσί, αλλά προτίμησα να φτιάξω σαλάτες με δύο από τους πολλούς αγαπημένους συνδυασμούς του χόρτου της θάλασσας. Δεν θα μιλήσω άλλο αυτή τη φορά για το κρίταμο, αφήνω αυτή τη συζήτηση για τη συνταγή το κρίταμο τουρσί, όταν το φτιάξω κάποια στιγμή!

Ας δούμε λοιπόν τις σαλάτες μου με την αλμύρα.

update 5-7-2019: 

Άμεση υπήρξε η απάντηση στην απορία μου της διαδικτυακής φίλης Φιλιώς Μαραγκουδάκη. Την παραθέτω αυτούσια με την άδειά της: 

“Καλησπέρα και από δω ! Λοιπόν εγώ σπούδασα Γεωπονική , αλλά δέν το άσκησα ποτέ για δύσκολους προσωπικούς λόγους ! Όμως από ότι κατάλαβες ψάχνω διαφορά πράγματα όπως και αυτά για τα οποία αναφέρεσαι , κριταμο και αλμυρά ! Στην περιοχή της Αττικης που ζω γίνεται εντατική δραστηριότητα γης και έτσι έχω μια ευκολία περισσότερη . Στην Κρήτη δεν πιστεύω να υπάρχουν καλλιέργειες αλμύρας και αν ναι θα είναι πρόσφατες , ενώ στην Αττική 15 η και 20 χρόνια ! Δεν έχουν καμμία σχέση τα δυο φυτά . Το κριταμο το οποίο βρίσκω σε σπάνια και ιδιεταιρα μέρη , είναι σε 2 -3 μέτρα από κεί που σκάει το τελευταίο κύμα . Άρα ποτίζεται από την βροχή τον χειμώνα και οι ρίζες του δέχονται και το θαλασσινό νερό . Η γεύση του είναι χαρακτηριστική , με την έντονη μυρωδιά του ιωδίου , είναι πιο ξυλώδες φυτό και ο άνθος του είναι βρωσιμος . Το ωραιότερο τουρσί του κόσμου για όσους ξέρουν και για τις ιδιότητες του . Ευτυχώς δεν το ξέρουν πολλοί ! Χαχαχα !! Τωρα όσο για την αλμυρά δεν ξέρω γιατί την λένε έτσι , είναι ένα καλλιεργημένο φυτό , δεν έχω δει ανθο ποτέ μου , είναι ένα χορταρικο γης με ιδιεταιρη γεύση μεν αλλά με καμμία άλλη ομοιότητα . Ούτε κάν τα φύλλα του , μπορεί να είναι σαρκώδη αλλά τίποτε άλλο . Γίνεται βραστό , εγώ βράζω και μια ντομάτα , όπως και στα βλίτα και τον υπέροχο στιφνο , όταν τον βρίσκω ! Αυτά τα εμπειρικά και ελπίζω να σου δώσουν και άλλοι που θα είναι επιστήμονες περισσότερες πληροφορίες ! Μέχρι τις 15 θα πρέπει να μαζέψουμε το κριταμακι μας να το έχουμε τωρα και όλον τον χρόνο ! Την αγάπη μου!”

Υλικά:

Για κάθε μια  250 gr αλμύρα, ζυγισμένη καθαρισμένη

Ελάχιστο αλάτι

1 μέτρια σφικτή ντομάτα κομμένη σε μικρά κομμάτια ή 10-12 ντοματάκια βελανίδια

Προαιρετικά, 10 μικρά κριθαρένια παξιμαδάκια ή 2 μικρά ντακάκια σπασμένα

Για το λαδόξυδο:

45ml (3 κουταλιές σούπας) ελαιόλαδο

25-30 ml (1-1,5 κουταλιά) ξύδι

1 κουταλάκι λεμόνι

Επί πλέον,

Α. Για της στεριάς

2 σφικτά αυγά καθαρισμένα και κομμένα σε 8 κομμάτια

3-4 κουταλιές αλοιφώδες τυρί (ξύγαλο, γαλομυζήθρα, ό,τι έχουμε…)

Β. Για της θάλασσας:

80-100 gr ψάρι καπνιστό (τόνο ή σολομό κλπ)  ή 5-6 φιλετάκια μαρινάτο γαύρο

Επί το έργον:

Πλένουμε καλά την αλμύρα: πρώτα τη βάζουμε σε ένα μπολ με νερό για 20-30 λεπτά και μετά την ξεπλένουμε πολύ καλά πολλές φορές. Βάζουμε να βράσει αρκετό νερό με ελάχιστο αλάτι και όταν κοχλάσει προσθέτουμε την αλμύρα και με μια τρυπητή κουτάλα την σπρώχνουμε να βυθιστεί στο νερό.

Την αφήνουμε να βράσει 2-3 λεπτά από την ώρα που θα ξαναρχίσει ο βρασμός. Την σουρώνουμε και την αφήνουμε να κρυώσει ή την ξεπλένουμε. Την αφήνουμε να στραγγίξει καλά. Χτυπάμε τα υλικά του λαδόξυδου σε ένα βαζάκι ή με το μιξεράκι του φραπέ σε ένα ποτήρι.

Σε μια σαλατιέρα στρώνουμε το παξιμάδι (αν βάλουμε), από πάνω την αλμύρα, και  από πάνω τα υπόλοιπα υλικά (εκτός από το τυρί στη …στεριανή για να μη χαλάσουμε το χρώμα του). Αλατίζουμε τα πρόσθετα αν χρειάζονται αλάτι (στα αυγά μπορούμε να βάλουμε και λίγο πιπέρι). Περιχύνουμε με το λαδόξυδο  και σερβίρουμε.

Παρατηρήσεις:

• Οι ποσότητες των υλικών θα έλεγα ότι είναι ενδεικτικές. Δηλαδή αν μπουν 1-2 κουταλιές λαδόξυδο παραπάνω στη σαλάτα μας έχει να κάνει με το πόσο λαδωμένες μας αρέσουν γενικά οι σαλάτες… Παρεμπιπτόντως, το ξύδι στο λαδόξυδο μπορεί να είναι και βαλσάμικο! 
• Δεν παραβράζουμε την αλμύρα. Πρέπει να μείνει τραγανή. Επίσης επειδή είναι από δικού της αλμυρή δεν βάζουμε πολύ αλάτι. Το ελάχιστο εγώ το βάζω ίσα για να μείνει πράσινη όπως κάνω σε όλα τα χόρτα όταν τα βράζω.
• Αν περισσέψει βρασμένη αλμύρα μπορούμε να τη διατηρήσουμε στο ψυγείο αφού την περιχύσουμε με λίγο ξύδι.
• Για να καθαρίσω την αλμύρα δεν χρησιμοποιώ μαχαίρι. Έτσι κρατάω όσα μέρη κόβονται με το χέρι γιατί αυτά είναι τρυφερά και αφαιρώ τα κοτσάνια που αντιστέκονται γιατί αυτά έχουν αρχίσει να γίνονται ξυλώδη.
• Επαναλαμβάνω, πολύ θα χαρώ αν έχω κάποια υπεύθυνη γνώμη από γεωπόνους ή εμπειρικούς γνώστες φυτών και βοτάνων για το αν πρόκειται για το ίδιο ή για διαφορετικά χορταράκια. 

Καλά να είστε, καλά να περνάτε! 

Βρείτε μας: 

Facebook

Instagram

Youtube

Pinterest