Mirto (λικέρ με μύρτα): μεσογειακό και αρωματικό!

Το παραδοσιακό λικέρ της Σαρδηνίας και της Κορσικής σε κρητική εκδοχή!

Φυτό ερωτικό η μυρτιά. Όλοι οι μύθοι της αρχαιότητας με τον έρωτα την συνδέουν. Η ίδια της Αφροδίτη σε κλαδιά μυρτιάς κρύφτηκε όταν αναδύθηκε από τα κύματα στην Πάφο της Κύπρου. Αλλά σε μυρτιά μεταμόρφωσε και την φίλη της τη Μυρσίνη όταν ψυχορραγούσε για να μην τη την αποχωριστεί  ολότελα.

Ακόμη πιο δραματική η σχέση της με τη Φαίδρα τη κόρη του Μίνωα που θέλοντας να κατευνάσει τον απαγορευμένο της έρωτα για τον προγονό της τον Ιππόλυτο το γιο του Θησέα, τρυπούσε με μια βελόνα φύλλα μυρτιάς όσο τον κοιτούσε. Έτσι δικαιολογούσαν την ύπαρξη των μικρών οπών που φαίνονται στα φύλλα της όταν τα βάλουμε απέναντι στο φως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι . Εντελώς πεζά η σύγχρονη επιστήμη διαπιστώνει ότι πρόκειται για τους ελαιοφόρους αδένες του φυτού.

Τα εύκαμπτα κλαδάκια της έγιναν κατά καιρούς πανέμορφα στεφάνια νίκης ενώ σε  πολλά κοσμήματα αντιγράφτηκαν τα μικρά κομψά γυαλιστερά της φυλλαράκια και οι καρποί της. Στην Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα αλλά  και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο η μυρτιά είναι από τους πιο γνωστούς θάμνους.

Το σημερινό λικέρ δεν είναι παραδοσιακό κρητικό. Παρόλο που η περιοχή μας είναι κατάσπαρτη από μυρτιές, δεν αναφέρεται πουθενά από όσα παλιά τετράδια  έχω ψάξει ή έχω ρωτήσει για τη χρήση των μύρτων σε παραδοσιακές συνταγές λικέρ, παρόλο που με φύλλα και καρπούς μυρτιάς αρωματιζόταν κρέατα και καπνιστά εδέσματα. Αναφέρεται βέβαια ο μυρτινίτης οίνος αλλά αυτό είναι κρασί της αρχαιότητας.

Έτσι η συνταγή γι αυτό το λικέρ είναι «αντιγραφή» από αντίστοιχες συνταγές άλλων μεσογειακών νησιών, της Σαρδηνίας και της Κορσικής όπου το λικέρ μύρτο -κυρίως ως mirto είναι κι εκεί γνωστό –  θεωρείται κάτι σαν εθνικό ποτό και δεν λείπει από κανένα σπίτι. Αν αναρωτιέστε πώς δένει η δημοσίευσή του εδώ, η απάντηση είναι απλή: λόγω της ρακής! Στο δικό μου λικέρ μύρτο (όπως στα περισσότερα που φτιάχνω) χρησιμοποιείται ρακή.

Παλιότερα είχα επιχειρήσει ξανά να φτιάξω λικέρ με μύρτα με διάφορα αποτελέσματα . Οι συνταγές που δοκίμασα τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι ήταν πιο επιτυχημένες , με αποκορύφωμα το φετινό. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αναλογία ήταν η εξής: Όσα γραμμάρια μύρτα, τόσα ml αλκοόλ, τόσα ml νερό και τόσα gr ζάχαρη ή λίγο λιγότερη αν δεν μας αρέσουν πολύ γλυκά τα λικέρ. Η ανάμειξη της ζάχαρης σ’ αυτό το λικέρ δεν γίνεται από την αρχή, αλλά φτιάχνουμε ένα σιρόπι που προστίθεται αφού κρυώσει στο εκχύλισμα των μύρτων.

Επειδή ακόμη υπάρχουν μύρτα στις μυρτιές (τουλάχιστον στην περιοχή μας είναι ώριμα, γερά και πολύ γλυκά τώρα) και επειδή ίσως από τώρα και μετά πυκνώνουν οι βόλτες στην εξοχή, δίνω την συνταγή για τους ενδιαφερόμενους. Ο χρόνος ίσα που φτάνει για να το έχουν έτοιμο για τα φαγοπότια της Αποκριάς. Είναι βλέπετε εκτός των άλλων και χωνευτικό!

Κι άλλα λαογραφικά για τη μυρτιά στο blog της φίλης Όλγας!