(Ή μήπως ρεβυθοκεφτέδες)
Οι ψευτοκεφτέδες είναι ένα συνηθισμένο ορεκτικό σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στα νησιά. Με κορυφαίους κατά τη γνώμη μου τους κολοκυθοκεφτέδες, ένας μακρύς κατάλογος από κεφτεδάκια οσπρίων και λαχανικών πλουτίζει τον γαστρονομικό μας χάρτη.
Νηστίσιμοι , αρτύσιμοι, ολοστρόγγυλοι ή σε μορφή τηγανίτας οι κεφτέδες χωρίς κρέας ή ψάρι γίνονται συνήθως ανάρπαστοι ακόμη κι από άτομα που δεν αγαπούν την κύρια πρώτη ύλη τους., που συνήθως «χάνεται» ανάμεσα στα υπόλοιπα υλικά. Τους καλύτερους ρεβυθοκεφτέδες τους δοκίμασα στη Ρόδο. Είχα την τύχη να ζήσω για δέκα μήνες περίπου στο πανέμορφο νησί Δωδεκανήσων.
Την είχαμε επισκεφτεί κάποια στιγμή σαν τουρίστες στην ακμή της τουριστικής περιόδου αλλά είναι άλλο να ζήσεις ένα τόπο σαν κάτοικός του και άλλο σαν επισκέπτης. Κάποιες στιγμές, κυρίως την Άνοιξη αναρωτιόμουν: «μα είμαι στον Παράδεισο;». Ηλιόλουστη και λαμπερή, με αρώματα χιλιών λογιών λουλουδιών , με αποτυπώματα Δύσης και Ανατολής, η Ρόδος είναι ένας από τους ωραιότερους προορισμούς στην Ελλάδα και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει από τους Aegean προορισμούς.
Δοκιμάσαμε εκεί τα πιταρούδια, πολύ συνηθισμένα στο μενού όλων των φαγάδικων. Πιταρούδια στη Ρόδο λένε τους ρεβιθοκεφτές αλλά και τους κεφτέδες με κίτρινη κολοκύθα, με μανιτάρια και με άλλα υλικά. Στην περιοχή που μείναμε όταν ζητούσαμε πιταρούδια, εννοούσαν ρεβιθοκεφτέδες. Παρόλα αυτά δεν πήρα ποτέ μια ολοκληρωμένη συνταγή. Όπως γίνεται συνήθως στις περιπτώσεις αυτές , κάθε νοικοκυρά μου έδινε τη δική της εκδοχή.
Κάποιες τους έφτιαχναν με βρασμένα, κάποιες με μουλιασμένα απλώς τα ρεβίθια. Κάποιες πρόσθεταν αυγό και τυρί, και άλλες τους έφτιαχναν εντελώς νηστίσιμους. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των συνταγών που τις διαφοροποιούσε από τη δική μου συνταγή, ήταν η προσθήκη ντομάτας και μπόλικου δυόσμου (αβάρσαμου που λέμε εμείς εδώ). Πρόσθεσα αυτά τα υλικά στη δική μου συνταγή που διαμορφώθηκε όπως παρακάτω.
Υλικά:
1 κούπα ρεβίθια κατά προτίμηση αποφλοιωμένα
2 μέτρια κρεμμύδια (ή ένα μεγάλο)
1 μέτρια ντομάτα τριμμένη (αφού της αφαιρέσουμε τα σπόρια)
2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό
2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο δυόσμο
2 κουταλιές ελαιόλαδο
Αλάτι
Πιπέρι
Περίπου ½ κούπα αλεύρι κίτρινο σταρένιο ή για όλες τις χρήσεις
Προαιρετικά, ένα αυγό και ½ κούπα κεφαλογραβιέρα τριμμένη
Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα.
Επί το έργον:
Μουσκεύουμε τα ρεβίθια όπως κάνουμε όταν τα μαγειρεύουμε (για 10-12 ώρες, συνήθως αποβραδίς). Αν έχουμε ρεβίθια με φλούδες, τα τρίβουμε την επομένη ώστε να απομακρύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες.
Τα βάζουμε σε κρύο νερό σε μια κατσαρόλα και τα βράζουμε να μαλακώσουν αλλά όχι να λιώσουν. Τα δικά μου ήταν καλόψητα (όπως λέμε εδώ στην Κρήτη τα βραστερά όσπρια) και χρειάστηκε να τα βράσω μόνο 20 λεπτά. Σημειώνω ότι κάποιες συνταγές τα θέλουν άβραστα οπότε δεν πειράζει ακόμη κι αν «κρατούν» αρκετά.
Τα στραγγίζουμε και τα αλέθουμε με κοφτά κτυπήματα στο multi ώστε να μη γίνουν πολτός αλλά να μείνουν χοντροτριμμένα. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το αλεύρι και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε στο μείγμα και το αλεύρι , τόσο όσο να έχουμε ένα χυλό που να στέκεται στο κουτάλι.
Βάζουμε σε μέτριο τηγάνι ελαιόλαδο, να κάψει αλλά να μη καπνίσει. Παίρνουμε κουταλιές από το χυλό και τις βάζουμε φτιάχνοντας μεγαλούτσικες τηγανίτες. Όταν τηγανιστούν από τη μια πλευρά, τις γυρίζουμε από την άλλη.
Βγάζουμε τους ροδοκοκκινισμένους ρεβιθοκεφτέδες σε χαρτοπετσέτα για να απορροφηθεί το περίσσιο λάδι και τους σερβίρουμε ζεστούς . Ταιριάζουν ιδιαίτερα με κάποια σάλτσα γιαουρτιού ή ακόμη και με σκέτο στραγγιστό γιαούρτι καλής ποιότητας.
Παρατηρήσεις:
- Αν θέλουμε τους ρεβυθοκεφτέδες μας σε μορφή κανονικού κεφτέ, καλό είναι να προσθέσουμε περισσότερο αλεύρι για να γίνει πιο σφικτό το μείγμα και να πλάθετε με το χέρι. Προσαρμόζουμε βέβαια και τα μυρωδικά μας ανάλογα.
- Αν σκορπάει το μείγμα στο τηγάνι, θέλει περισσότερο αλεύρι οπότε προσθέτουμε αναλόγως.
- Το τυρί και το αυγό κάνουν πιο πλούσια τη γεύση, αλλά τους βαραίνουν λίγο όπως είναι φυσικό. Μπορούμε φυσικά να προσθέσουμε μόνο το τυρί ή μόνο το αυγό.
- Επειδή όλα τα υλικά (εκτός του αυγό) τρώγονται ωμά, πριν τους τηγανίσουμε μπορούμε να δοκιμάσουμε λίγο από το μείγμα και να ρυθμίσουμε το αλατοπίπερο και την ένταση των μυρωδικών.
- Συνήθως βάζω σε όλους τους κεφτέδες λίγο μπέικιν ή σόδα στη μύτη του κουταλιού. Δεν είναι απαραίτητα, αλλά νομίζω τους κάνουν πιο αφράτους.
- Μπορούμε να κρατάμε λίγα ρεβίθια όποτε τα μαγειρεύουμε για να φτιάχνουμε αυτούς τους νόστιμους ψευτοκεφτέδες. Ξεγελούν εύκολα και τα παιδάκια που δεν τρώνε όσπρια…
- Όσοι παρακολουθείτε τακτικά το blog, θα αντιληφθήκατε ότι και η σημερινή ανάρτηση, εμπνευσμένη από τον Aegean προορισμό της Ρόδου έχει να κάνει με τη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό του ΒΗΜΑgourmet για τα FOODBLOGSAWARDS 2015 στην κατηγορία των TRADITIONAL RECIPES
Καλή σας μέρα!
Σας ξαναγράφω, αφου έχουν περάσει μερικές ημέρες, θεωρώντας ότι μάλλον, από δικό μου λάθος, “χάθηκε” το προηγούμενό μου σχόλιο – ερώτηση.
Σας στέλνω λοιπόν και πάλι τις ευχαριστίες μου για τις καταπληκτικές, νόστιμες και με προσιτά υλικά συνταγές σας! Έχω φτιάξει πολλές και έχω διαβάσει ακόμα περισσότερες, ακόμα και μόνο για τη χαρά της ανάγνωσης!
Το ερώτημα μου είναι: εαν περισσέψει έτοιμο μίγμα , μπορούμε να το διατηρήσουμε στην κατάψυξη, σαν έτοιμα αλευρωμένα κεφτεδάκια?
Ευχαριστώ πολύ
Καλησπέρα σας, ίσως να μη φταίτε εσείς. Υπήρξε ένα πρόβλημα και χάθηκαν κάποια σχόλια. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, να είστε καλά. Ναι, μπορούμε να τα διατηρήσουμε στην κατάψυξη. Δεν θα έλεγα όσο τα έτοιμα που έχουν συντηρητικά, αλλά για 10-15 μέρες εγώ τα καταψύχω! Τα σκέτα ρεβίθια και μέχρι 3 μήνες. Μην τα αλευρώσετε, καλύτερα την ώρα που θα τα τηγανίσετε για να τραβήξει το αλεύρι την περίσσια υγρασία (τα βγάζουμε 10 λεπτά πριν τα τηγανίσουμε, δεν τα ξεπαγώνουμε τελείως και τα τηγανίζουμε σε μέτρια θερμοκρασία για να ψηθούν και από μέσα).
Ευχαριστώ πολύ