Ίδια ή διαφορετικά;
Οι συστηματικοί αναγνώστες της σελίδας , γνωρίζουν από πολύ νωρίς την ενασχόλησή μου με το χαρούπι και τα παράγωγά του. Η ανάρτηση για την παρασκευή του χαρουπόμελου είναι από τις πιο παλιές και τις πιο δημοφιλείς.
Από τότε βέβαια είχα βάλει στόχο να φτιάξω χαρουπάλευρο που να μου αρέσει. Και φυσικά να δω ποιες είναι οι διαφορές του χαρουπάλευρου από την χαρουπόσκονη και ποιο από τα δυο είναι εφικτό να παρασκευαστεί στο σπίτι. Όσους ρώτησα από την περιοχή μου (ηλικιωμένους και ηλικιωμένες) τα θεωρούσαν το ίδιο πράγμα και δυστυχώς κανείς δεν είχε να μου δώσει μια μέθοδο παρασκευής αξιόπιστη.
Το ίδιο διαπίστωσα και από την ομολογουμένως εκτενή και χρονοβόρα έρευνά μου στο διαδίκτυο. Οι περισσότερες ξένες ιστοσελίδες αναφέρονται στο carob flour και στο carob flower ως ίδια υλικά. Μια μικρή αναζήτηση θα σας πείσει… Είδα ότι τα διαφοροποιούν κάποιες εταιρείες τυποποίησης και κατέληξα ότι ονομάζουν χαρουπόσκονη τον αλεσμένο φλοιό του «φασολιού» του χαρουπιού, ενώ χαρουπάλευρο το προϊόν που προκύπτει από την άλεση ολόκληρου του λοβού μαζί με τα σποράκια.
Οι πληροφορίες μου από μαρτυρίες ανθρώπων που θυμούνται την χαρουπόσκονη ως υποκατάστατο του καφέ και του κακάου λένε ότι καβουρδίζανε το φλοιό του χαρουπιού, χωρίς τα σποράκια και έφτιαχναν αρωματικό ρόφημα με σοκολατένια γεύση.
Έτσι κι εγώ καβούρδισα πιο πολύ ένα μέρος της σκόνης μου (δείτε παρακάτω) για να τη χρησιμοποιήσω σε ροφήματα. Άρχισα να πειραματίζομαι με ωμά ώριμα χαρούπια, με αποξηραμένα στον ήλιο , άλλοτε με ολόκληρο το χαρούπι και άλλοτε μόνο με το φλοιό του.
Επιτέλους, φέτος κατόρθωσα κι έφτιαξα αξιοπρεπέστατο χαρουπάλευρο-χαρουπόσκονη . Μάλιστα για να πιστοποιήσω την ποιότητά του, αγόρασα και έτοιμο χαρουπάλευρο από προμηθευτή της εμπιστοσύνης μου και διαπίστωσα ότι πέρα από μικρές διαφορές στην υφή (πιο λεπτοτριμμένο το αγοραστό) ήταν τα ίδια σε γεύση. Υπόψη ότι τα δοκίμασα ωμά, ως αλεύρια.
Έφτιαξα χαρουπάλευρο δύο φορές, αλλά δυστυχώς έφτιαξα μικρή ποσότητα λόγω …έλλειψης εξοπλισμού. Εκεί εξάλλου οφειλόταν και η διαφορά στην υφή. Φοβήθηκα ότι θα «έκαιγα» το multi μου – δεν είχα μαζί μου το πιο δυνατό blender μου- και έτσι έμεινα σε μικρή ποσότητα που δοκιμάσαμε όμως και ως ρόφημα και ως υποκατάστατο σοκολάτας στα πολύ εύγευστα και υγιεινά μπισκοτάκια των φωτογραφιών (η συνταγή τους προσεχώς…).
Όταν προσπάθησα να τρίψω τα σποράκια το μηχάνημα αποδείχθηκε παντελώς αδύναμο και ακατάλληλο κι έτσι εγκατέλειψα την προσπάθεια.
Η αλήθεια είναι ότι μετά που λύθηκε η περιέργειά μου για το πώς τέλος πάντων παρασκευάζεται αυτή η μεγάλης θρεπτικής αξίας σκόνη, κατέληξα ότι είναι προτιμότερο να αγοράζουμε το χαρουπάλευρό μας από εταιρείες ή μύλους της εμπιστοσύνης μας γιατί το κόστος παρασκευής στο σπίτι μάλλον είναι υψηλό.
Ίσως αν κάποιος έχει μια καλή μηχανή άλεσης του καφέ ή των μπαχαρικών να αξίζει τον κόπο να δοκιμάσει να φτιάξει χαρουπόσκονη στο σπίτι . Η συνταγή απευθύνεται κυρίως στους κατόχους τέτοιων μηχανών. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούμε στην χρήση του έτοιμου προϊόντος τουλάχιστον μέχρι να εξασφαλίσουμε κατάλληλο εξοπλισμό, αφού βεβαιωθούμε ότι δεν περιέχει άλλες προσμίξεις που μειώνουν την αξία του.
Υλικά
Χαρούπια
Νερό
Επί το έργον
Πλένουμε πολύ καλά τα χαρούπια και τα σπάμε σε κομμάτια 3-5 εκατοστών . Με τη βοήθεια μιας πένσας αυτό γίνεται πολύ εύκολα (συμβουλή σχολιαστών στο χαρουπόμελο). Βάζουμε τα χαρούπια να βράσουν με νερό που τα καλύπτει (εγώ για 1 κιλό χαρούπια έβαλα 3 lt νερό, αλλά λίγο πάνω λίγο κάτω θεωρώ ότι δεν έχει σημασία) και μετράμε 5 λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός.
Αποσύρουμε από το μάτι και αφήνουμε να μείνουν 20-24 ώρες μέσα στο νερό (ή και λιγότερες αν δούμε ότι έχουν μαλακώσει αρκετά). Σουρώνουμε και παίρνουμε το υγρό (δεν το πετάμε, το συμπυκνώνουμε σε χαρουπόμελο αλλά παίρνουμε πολύ λιγότερο αναλογικά γιατί δεν έχουν εκχυλιστεί όλα τα σάκχαρα των χαρουπιών ). Αφήνουμε να στραγγίξουν τα χαρούπια μας, και νωπά όπως είναι τα ανοίγουμε και απομακρύνουμε τα σποράκια.
Τα κόβουμε σε μικρά κομματάκια , όσο πιο μικρά μπορούμε, με ένα μαχαίρι . Τα απλώνουμε σε ταψί και αφήνουμε να στεγνώσουν εντελώς. Τα φουρνίζουμε σε θερμοκρασία 80-100 βαθμούς Κελσίου για 4 ώρες τουλάχιστον.
Την δεύτερη φορά χρειάστηκε να ξαναφουρνίσω τα χαρούπια μου (είχα φαγητό φούρνου και έβαλα στον ήδη θερμό φούρνο τα κομματάκια των χαρουπιών μετά που έβγαλα το ταψί).
Πιθανόν λοιπόν να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για την αποξήρανση ανάλογα πόσο σαρκώδη ήταν τα χαρούπια και πόση υγρασία έχουν συγκρατήσει. Όταν αποξηρανθούν εντελώς –να γίνουν χάβδαλο λέμε εδώ στην Κρήτη- τα αλέθουμε λίγα λίγα.
Περνάμε τη σκόνη από σήτα ή κόσκινο. Αυτή που μένει, η πιο χοντρή, μπορεί να καβουρδιστεί και να ξανααλεστεί . Είναι καλύτερη καβουρδισμένη αν χρησιμοποιηθεί σε ροφήματα.
Παρατηρήσεις
1)Δεν άφησα τα χαρούπια περισσότερο χρόνο στο νερό κι αυτό όπως προανέφερα ήταν εις βάρος της ποσότητας του χαρουπόμελου, αλλά ήθελα να είναι γλυκιά η σκόνη που θα έπαιρνα από την άλεσή τους οπότε τα σούρωσα πιο νωρίς.
2) Δεν συνιστώ υψηλότερη θερμοκρασία αποξήρανσης για να μην καταστραφούν περισσότερα συστατικά των χαρουπιών.
3)Μένει να δοκιμάσω το μούσκεμα των χαρουπιών σε χλιαρό νερό για να αποφύγω το βρασμό τους αλλά δεν ξέρω αν θα έχω άλλα χαρούπια φέτος. Επιφυλάσσομαι…
4)Οι δοκιμές μου στηρίχθηκαν σε σχόλιο στην ανάρτηση για το χαρουπόμελο (δείτε την τελευταία σχολιάστρια). Παρόλο που παράλλαξα τη μέθοδό της, στην ουσία βασίστηκα πάνω της. Ευχαριστώ πολύ Κλεοπάτρα (ελπίζω να δεις την ανάρτηση). Κι εδώ να πω κι ένα παράπονο: πολλοί έχουν αντιγράψει την παρασκευή του χαρουπόμελου (και όχι μόνο…) και πληροφορίες για την χαρουπιά χωρίς καμία αναφορά στην πηγή. Δεν εννοώ το copy-paste που ούτως ή άλλως είναι παράνομο, αλλά τουλάχιστον είναι προφανές και γίνεται άμεσα αντιληπτό. Εννοώ άλλες αναρτήσεις για το χαρουπόμελο (και όχι μόνο) στις οποίες επίσης είναι προφανής ο «συμβουλευτικός ρόλος» (!!!) της σελίδας … Ας μην ανέφεραν το cretangastronomy αλλά έστω τις πηγές που εγώ πάντα παραθέτω στο τέλος της ανάρτησής μου. Τέλος πάντων- απλά για ενημέρωση όσων δεν έχουν ανάλογες εμπειρίες- ένα άρθρο, μια ανάρτηση, μια εργασία, ένα βιβλίο γίνονται πιο αξιόπιστα αν αναφέρονται οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία τους.
Συνεχίζεται…
[…] πολύ σε όσους τα δοκίμασαν! Ως συνέχεια λοιπόν της προηγούμενης ανάρτησης, σας παραθέτω τα αποτελέσματα της πρώτης χρήσης του […]
Συγχαρητηρια για τη δουλεια σου γενικα, ειμαι φανατικος θαυμαστης και αναγνωστης. Μια διευκρινηση μονο θελω να κανω. Το copy/paste δεν ειναι παρανομο και δυστυχως για να εχεις αναφορες σαν πηγη θα πρεπει να κατοχυρωσεις τον ιστοχωρο σου. Ολο το υλικο που παραθετεις, οταν εφτιαχνες τον χωρο (ειτε στο blogger ειτε στο wordpress) εχει αναφορα στο περιεχομενο σαν cc η αλλιως creative commons. Για να μπορεσεις να εχεις δικαιωμα να αναφερεσαι αναγκαστικα απο τα sites και blogs που σε αναδημοσιευουν, προτεινω να ριξεις μια ματια σε αυτον εδω τον υπερσυνδεσμο. Με μερικες απλες απαντησεις αποκτας το δικαιωμα να σε αναφερουν αναγκαστικα σαν πηγη ενημερωσης η αναδημοσιευσης
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια και για τις πληροφορίες! Θα το κοιτάξουμε οπωσδήποτε το ζήτημα στο οποίο αναφέρεστε.
ΜΕ ΣΦΥΡΟΜΥΛΟ ΑΝΟΞΕΙΔΩΤΟ
Πού μπορούμε να βρούμε σφυρόμυλο;
ομορφύνετε καί γλυκαίνεται την κρήτη !! Συγχαρητήρια !!
Σας ευχαριστώ πολύ για το τόσο επαινετικό σχόλιο!
τα σπόρια μπορούμε να τα αλεσουμε η να γίνουν σκόνη με το Γουδί?η δεν κάνει η βρώση τους σε μορφή σκόνης?ευχαριστώ.παντως το μέλι μου βγαίνει πολύ καλό κάθε χρονο
Δεν ξέρω πώς μπορούν να αλεστούν τα σπόρια, δεν τα έχω επεξεργαστεί. Είναι πολύ σκληρά και δεν έχω κατάλληλο μηχάνημα!