Σε δύο εκδοχές…
καφέδες αλλά και με αναψυκτικά, ή πιθανόν γιατί τελειώνει γρήγορα και δεν έχουμε τον πειρασμό μπροστά στα μάτια μας για πολλές μέρες, όπως συμβαίνει με άλλα βουτήματα. Ή ακόμη ακόμη, γιατί μεταφέρονται εύκολα στην παραλία αφού δεν έχουν σιρόπια και κρέμες. Έχω λοιπόν θυμηθεί ένα σωρό συνταγές από τα παλιά.
Υλικά
½ κούπα ελαιόλαδο (ή ¼ κούπας ελαιόλαδο και ¼ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου)
2 αυγά
1 κούπα ζάχαρη
2/3 κούπας γάλα
2 κούπες αλεύρι
2,5 κουταλάκια μπέικιν
Ελάχιστο αλάτι (όσο πιάσουν 2 δάκτυλα!)
Ξύσμα ενός λεμονιού
1 φασολάκι βανίλιας (ή 3 σωληνάκια ή ½ κουταλάκι υγρή
βανίλια)
Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα
Προαιρετικά, 3 κουταλιές ανθόνερο
Επί το έργον
Ανάβουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Αναμειγνύουμε το αλεύρι με το μπέικιν και το αλάτι και τα κοσκινίζουμε. Σε μια λεκάνη βάζουμε το ελαιόλαδο, τη ζάχαρη και τ’ αυγά και τα χτυπάμε να ομογενοποιηθούν.
Αρκούν 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε το γάλα , τη βανίλια και το ξύσμα. Αν θέλουμε προσθέτουμε και τη μία κουταλιά το ανθόνερο ή
ροδόνερο.
Μέχρι εδώ η διαδικασία μπορεί να γίνει και στο multi και να αδειάσουμε μετά το χυλό σε μπολ. Με μια σπάτουλα προσθέτουμε το αλεύρι ανακατεύοντας απαλά να ενσωματωθεί. Αδειάζουμε το μείγμα σε μακρόστενη φόρμα και το βάζουμε στο φούρνο (όταν έχει
σβήσει το φωτάκι),στη μεσαία σχάρα ή λίγο πιο κάτω.
Ακολουθούμε τις γενικές οδηγίες για τα κέικ. Σε 50 περίπου λεπτά δοκιμάζουμε με ένα μαχαίρι και αν βγαίνει στεγνό βγάζουμε το κέικ από το φούρνο. Αφήνουμε να μείνει 10 λεπτά και αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα ή δεν αναποδογυρίζουμε αλλά το βγάζουμε από τη φόρμα του.
Αν δεν βάλουμε ανθόνερο πασπαλίζουμε ελαφρά όσο είναι ζεστό με ζάχαρη άχνη για να κολλήσει και ολοκληρώνουμε το πασπάλισμα αργότερα. Αν βάλουμε ανθόνερο, περιμένουμε να κρυώσει ελαφρά, ραντίζουμε την επιφάνεια και πασπαλίζουμε με την άχνη.
Παρατηρήσεις
1) Αν θέλουμε να γίνει ακόμη πιο αφράτο, χτυπάμε χωριστά τα ασπράδια των αυγών σε μαρέγκα. Έτσι, κάνουμε την διαδικασία που αναφέρεται παραπάνω μόνο με τους κρόκους και στο τέλος προσθέτουμε εναλλάξ με το αλεύρι αλεύρι τη μαρέγκα.
2)Αν δεν βάλουμε ανθόνερο, βάζουμε λίγη από τη βανίλια της συνταγής στην άχνη που θα πασπαλίσουμε το κέικ μας για πιο έντονη μυρωδιά.
3)Αν δεν χρησιμοποιήσουμε φόρμα σιλικόνης, λαδώνουμε και αλευρώνουμε πολύ καλά τη φόρμα που θα ψήσουμε το κέικ μας.
4)Επειδή ξέρω ότι όλες κάνουμε τις παραλλαγές μας, ειδικά σ’ αυτό το κέικ πηγαίνει καλύτερα η λευκή από τη μαύρη ζάχαρη. Μην την αντικαταστήσετε. Μάλιστα, αν μας αρέσουν τα “γλυκά” γλυκά, μπορούμε να την αυξήσουμε κατά 1/4 της κούπας ακόμη. Κατά τη γνώμη μου ένα από τα ωραία χαρακτηριστικά του είναι το λευκοκίτρινο χρώμα του. Αν μάλιστα το καλύψουμε με σοκολάτα έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση χρωμάτων και γεύσεων.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
Καταπληκτικό και πολύ αγαπημένο αυτό το κέικ!
Το έφτιαχνα με βούτυρο αλλά μου άρεσε η εκδοχή σου με ελαιόλαδο και ανθόνερο!
Καταγράφεται για δοκιμή, ευχαριστώ!
Καλό σου βράδυ!