Μια προσθήκη που ταιριάζει πολύ στο πιο χαρακτηριστικό κρητικό πιάτο!
Όταν πριν από λίγες μέρες δημοσίευσα στο facebook φωτογραφίες από τους μπουμπουριστούς χοχλιούς που είχα ετοιμάσει , ένας από τους τακτικούς φίλους της σελίδας, ο κύριος Γ. Τ. μου σχολίασε «Την άλλη φορά, έτσι από περιέργεια και μόνο, πρόσθεσε σκορδόφυλλα και αρκετό σπανάκι» .
Η περιέργεια ενεργοποιήθηκε και αρχίσανε αμέσως ερωτήσεις διευκρινιστικές. «Τι κάνεις; Πώς το κάνεις; Είναι παραδοσιακή της περιοχής σου ή δική σου επινόηση;»
Πρώτα πρώτα ήρθαν οι μαγειρικές διευκρινήσεις: «Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία, δεν αλλάζει τίποτα πέρα από αυτά τα δυο προϊόντα, σκορδόφυλλο και σπανάκι. Το τηγανίζουμε και τραβάει και το αλάτι. Είναι απλά φανταστικό. Ναι, φυσικά το σπανάκι αζεμάτιστο»
Σε συνέχεια της συζήτησής μας μου διευκρίνισε πως είναι μια συνταγή που τη φτιάχνει η παρέα του, μου περιέγραψε πιο αναλυτικά τη διαδικασία και πρόσθεσε στο τέλος: «Χοχλιοί έχουν μείνει στο τραπέζι, σπανάκι ποτέ».
Ακριβώς έτσι έγινε και με μας τις δύο φορές που τους έφτιαξα. Συνοριστήκαμε (διεκδικήσαμε επίμονα) το σπανάκι (εδώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι έφταιγε το άριστης ποιότητας σπανάκι που παράγουν… Μπορεί να είναι κι έτσι αφού ήταν από τον κήπο στην κατσαρόλα και πραγματικά χωρίς ραντίσματα και λιπάσματα). Κι άλλο να ‘τανε ! Το πιάτο έχει απίστευτη γεύση και τα συστατικά του δένουν τέλεια.
Τα καλά του internet. Γνώση που μοιράζεται και αναπαράγεται. Και βέβαια όχι μόνο στις συνταγές. Το έχω δει σε πολλούς τομείς. Χωρίς να αγνοούμε τα στραβά του, πρέπει να αποδεχτούμε αυτό το μέσον της εποχής μας και να το αξιοποιήσουμε όπου γίνεται…
Ακολούθησα τη συνταγή του κ. Γ. Τ. πιστά εκτός από ένα σημείο: εδώ και χρόνια δεν βάζω πια ζωντανούς τους χοχλιούς στο τηγάνι για ευνόητους λόγους. Τους ζεματίζω πρώτα λίγο σε αλατισμένο νερό που ήδη βράζει . Έτσι έκανα και τώρα, ίσως με ένα μικρό κόστος στη γεύση.
Υλικά
Για 30-40 χοχλιούς χοντρούς σακασμένους
300 gr περίπου σπανάκι (καθαρισμένο, έτοιμο)
½ κούπα ελαιόλαδο
1 κουταλάκι αλάτι για το βράσιμο και άλλο 1-1,5 κουταλάκι στο τηγάνι
2 κλαδιά αρισμαρί (δεντρολίβανο) φρέσκο
32-3 σκορδόφυλλα φρέσκα ή 2 σκελίδες σκόρδο
45-60ml (3-4 κουταλιές σούπας) καλό ξύδι από κρασί
Επί το έργον
Ετοιμάζουμε τους χοχλιούς:
Καθαρίζουμε τους χοχλιούς από μεμβράνες και ακαθαρσίες που μπορεί να έχουν στο όστρακό τους. Τους πλένουμε και τους προσθέτουμε σε κατσαρόλα που βράζει αλατισμένο νερό. Μόλις ξαναπάρει βράση το νερό τους αποσύρουμε και τους ξεπλένουμε πολύ καλά, απομακρύνοντας όσο γίνεται την κίτρινη βλέννα που έχουν.
Καθαρίζουμε και πλένουμε το σπανάκι, και τα σκορδόφυλλα:
Πασπαλίζουμε τον πάτο ευρύχωρου τηγανιού (με χώρο και για το σπανάκι) με αλάτι και τοποθετούμε τους χοχλιούς με τη μούρη «μπούμπουρα». Μόλις στεγνώσουν από τα υγρά τους, προσθέτουμε το ελαιόλαδο και τους τηγανίζουμε.
Σε 4-5 λεπτά προσθέτουμε το σπανάκι πλυμένο και χοντροκομμένο. Όταν «χαμηλώσει» προσθέτουμε τα σκορδόφυλλα και το αρισμαρί και μαγειρεύουμε μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά .
Το σπανάκι δεν θέλει πολλή ώρα. Σβήνουμε το φαγητό με ξύδι όταν αρχίσει να τσιγαρίζεται, αφήνουμε να πάρει μια δυο βράσεις με το ξύδι και σερβίρουμε.
Παρατηρήσεις
- Έχω ξαναγράψει νομίζω τη φράση «ο χοχλιός ήκαμε (έκανε) τσι, βγάλενέ το από κει» που χρησιμοποιούμε για να δείξουμε πότε είναι έτοιμοι οι χοχλιοί. Οι χοχλιοί όταν ψηθούν παραπάνω απ’ όσο πρέπει δεν βγαίνουν από το όστρακο και χάνουν σε γεύση. Από την άλλη, δεν πρέπει να είναι και «ζωντανοί»…
- Προτιμούμε κυρίως φύλλα σπανάκι σ’ αυτή τη συνταγή. Θεωρώ ότι μπορούμε να αυξήσουμε κι άλλο την ποσότητα του σπανακιού αν χωράει το τηγάνι μας. Δεν χορταίνεται!
- Αν δεν έχουμε φρέσκο αρισμαρί θα βάλουμε ένα κλαδάκι ξερό. Αν δεν το έχουμε σε κλαδάκια καλό είναι να τρίψουμε τις βελόνες του για να μην τις βρίσκουμε στο πιάτο μας. Επίσης αν δεν έχουμε σκορδόφυλλα θα βάλουμε 1-2 σκελίδες σκόρδο.
- Εννοείται ότι οι χοχλιοί αυτής της εποχής είναι συρτοί και πριν χρησιμοποιηθούν πρέπει να “σακάσουν”. Αναλυτικά για την προετοιμασία τους υπάρχουν σε δύο σχετικές αναρτήσεις α) Χοχλιοί γενικώς και β)Μπουμπουριστοί χοχλιοί (αναλυτικά το καθάρισμά τους)
- Ξέρω πως μερικοί “ούτε να τους δουν δεν θέλουν” αλλά όσοι τους αγαπάτε, δοκιμάστε αυτή τη συνταγή. Πραγματικά είναι εξαιρετική και ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον κύριο Γ.Τ. που μου την εμπιστεύτηκε!
Μα γιατί παραποιητε τις συνταγές? Δεν μπορω να καταλάβω. Μπουμπουριστοι χοχλιοι μαγειρευονται με ενα συγκεκριμένο τρόπο και με αυστηρά χρησιμοποιουμενα υλικά. Οτιδήποτε παραπανω η παρακατω μπει οι χοχλιοι δεν ονομαζονται Μπουμπουριστοι. Το ιδιο συμβαίνει και με το οφτο. Μονο αλάτι. Τίποτε άλλο. Γι αυτο λοιπον θα παρακαλούσα να αλλαξετε την ονομασία που αναφερετε μπουμπουριστοι. Ονομαστε τη χοχλοι με σπανακι στο τηγανι η οπως αλλοιως νομιζετε. ΟΧΙ ΠΑΝΤΩΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΡΙΣΤΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΑΣ. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
Λυπάμαι που θα διαφωνήσω. Είμαι πολύ αυστηρή στην παραποίηση συνταγών και δεν καταλαβαίνω που διαφωνείτε. Αν έλεγα σκέτα μπουμπουριστοί χοχλιοί ναι, δεν θα ήταν αληθινός ο τίτλος γιατί ο άλλος θα περίμενε να δει τους γνωστούς μπουμπουριστούς χοχλιούς. Αυτοί οι χοχλιοί ΕΙΝΑΙ μπουμπουριστοί ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΙ, πράγμα που διευκρινίζεται απολύτως στον τίτλο. Αλλά μπουμπουριστοί, είναι! Αν κάποιος πει ότι σερβίρει μουσακά όλοι θα περιμένουν να φάνε το γνωστό έδεσμα με τα συγκεκριμένα υλικά! Αν πει ότι θα σερβίρει μουσακά με αγκινάρες, κάνει μια παρέμβαση που τη δηλώνει και δεν παραπλανά κανένα! Το πιάτο ΕΙΝΑΙ μπουμπουριστοί χοχλιοί γιατί μπουμπουρίζονται στο τηγάνι και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι παραδοσιακοί μπουμπουριστοί γιατί έχουν και σπανάκι. Η συνταγή για τους μπουμπουριστούς υπάρχει ήδη στο site (παραθέτω παρακάτω το link). Δεν δέχομαι σε καμιά περίπτωση ότι είναι παραποίηση συνταγής και δεν θα κάνω καμιά ενέργεια να αλλάξω τίποτα. Καλό Πάσχα και σε σας. Εδώ οι μπουμπουριστοί χοχλιοί όπως τους φτιάχνουμε στην περιιοχή μου: https://staging.cretangastronmy.gr/2011/03/mpoumpouristoi-xoxlioi/