Η συνταγή του παππού μου…
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η μέρα κατά την οποία κορυφώνεται
το πένθος της Μεγαλοβδομάδας. Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν έθιμα και συνήθειες
–μερικά όχι και τόσο ενεργά πια- που δηλώνουν αυτήν την κορύφωση . Οι
κρητικοί απείχαν παλιότερα από κάθε
είδους εργασία και αφιέρωναν την μέρα σε δραστηριότητες που είχαν σχέση με την
εκκλησία και με τους νεκρούς τους.
το πένθος της Μεγαλοβδομάδας. Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν έθιμα και συνήθειες
–μερικά όχι και τόσο ενεργά πια- που δηλώνουν αυτήν την κορύφωση . Οι
κρητικοί απείχαν παλιότερα από κάθε
είδους εργασία και αφιέρωναν την μέρα σε δραστηριότητες που είχαν σχέση με την
εκκλησία και με τους νεκρούς τους.
Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί ότι πηγαίναμε με τα πόδια σε όσες περισσότερες
εκκλησίες και ξωκλήσια μπορούσαμε.
εκκλησίες και ξωκλήσια μπορούσαμε.
«Όσα
ζάλα (βήματα) κάνεις τη Μεγάλη Παρασκευή για να πας σε εκκλησίες
, τόσοι Αγίοι (ο τόνος στο Ι παρακαλώ) θα σε βλέπουνε»
ζάλα (βήματα) κάνεις τη Μεγάλη Παρασκευή για να πας σε εκκλησίες
, τόσοι Αγίοι (ο τόνος στο Ι παρακαλώ) θα σε βλέπουνε»
μου έλεγε η γιαγιά μου
και το ίδιο έλεγαν όλες οι γιαγιάδες στην περιοχή μας.
και το ίδιο έλεγαν όλες οι γιαγιάδες στην περιοχή μας.
Δεν ξέρω αν το λένε κι
αλλού, άλλωστε έχει πια ξεθωριάσει και ως λόγος και ως πράξη. Πάντως αυτό που θυμάμαι έντονα από εκείνα τα χρόνια, ήταν η χαρά μας αν φτάναμε πρώτοι σε κάποιο εκκλησάκι για να ανάψουμε εμείς τα
καντήλια! Έτσι αυτές οι βόλτες γινόταν πρωί πρωί πριν την Αποκαθήλωση.
αλλού, άλλωστε έχει πια ξεθωριάσει και ως λόγος και ως πράξη. Πάντως αυτό που θυμάμαι έντονα από εκείνα τα χρόνια, ήταν η χαρά μας αν φτάναμε πρώτοι σε κάποιο εκκλησάκι για να ανάψουμε εμείς τα
καντήλια! Έτσι αυτές οι βόλτες γινόταν πρωί πρωί πριν την Αποκαθήλωση.
Ακόμη και σήμερα πάμε σε εκκλησίες και σε
μοναστήρια, με τα αυτοκίνητα βέβαια οι περισσότεροι. Ελάχιστοι πια με τα πόδια… Να ανάψουμε το κεράκι μας στους
επιτάφιους που έχουν συνήθως στολιστεί αποβραδίς ή αξημέρωτα, και να συνεχίσουμε
την βόλτα μας σε κάποια ταβέρνα που σερβίρει νηστίσιμους μεζέδες! Εκείνο που
κάνουν ακόμη αρκετοί στα μέρη μας είναι η επίσκεψη στο νεκροταφείο.
Καθαριότητα, φροντίδα και λουλούδια για τους αγαπημένους μας που έχουν φύγει …
μοναστήρια, με τα αυτοκίνητα βέβαια οι περισσότεροι. Ελάχιστοι πια με τα πόδια… Να ανάψουμε το κεράκι μας στους
επιτάφιους που έχουν συνήθως στολιστεί αποβραδίς ή αξημέρωτα, και να συνεχίσουμε
την βόλτα μας σε κάποια ταβέρνα που σερβίρει νηστίσιμους μεζέδες! Εκείνο που
κάνουν ακόμη αρκετοί στα μέρη μας είναι η επίσκεψη στο νεκροταφείο.
Καθαριότητα, φροντίδα και λουλούδια για τους αγαπημένους μας που έχουν φύγει …
Πηγαίναμε λοιπόν με την παρέα μου –μαθήτρια
ακόμη- μια Μεγάλη Παρασκευή σε ξωκλήσι της περιοχής μας , διασχίζοντας λιόφυτα
κι αμπέλια για να συντομέψουμε το δρόμο και να προλάβουμε να πάμε και σε άλλα εκκλησάκια.
Πρωί όπως ήταν και μέρα υγρή και μουντή, οι χοχλιοί «σέρνονταν σαν τα χώματα»
που λέμε… Πιο πολλούς χοχλιούς δεν έχω δει όλα μου τα χρόνια έκτοτε!
ακόμη- μια Μεγάλη Παρασκευή σε ξωκλήσι της περιοχής μας , διασχίζοντας λιόφυτα
κι αμπέλια για να συντομέψουμε το δρόμο και να προλάβουμε να πάμε και σε άλλα εκκλησάκια.
Πρωί όπως ήταν και μέρα υγρή και μουντή, οι χοχλιοί «σέρνονταν σαν τα χώματα»
που λέμε… Πιο πολλούς χοχλιούς δεν έχω δει όλα μου τα χρόνια έκτοτε!
Πώς βρέθηκε ένας κουβάς
(ή σακούλα δεν θυμάμαι ακριβώς ) και γεμάτες χαρά τον γεμίσαμε . Πήγα
λοιπόν στη γιαγιά μου την μερίδα μου για να τους περιποιηθεί και να τους
σακάσει. Εκεί Θεός δεν ήτανε!
(ή σακούλα δεν θυμάμαι ακριβώς ) και γεμάτες χαρά τον γεμίσαμε . Πήγα
λοιπόν στη γιαγιά μου την μερίδα μου για να τους περιποιηθεί και να τους
σακάσει. Εκεί Θεός δεν ήτανε!
«Πήγαινε να τσ’ αφήσεις σ’ ένα χωράφι και μη τσι
βάλεις καθόλου στο σπίτι! Να μου λείπουνε οι χοχλιοί τσι Μεγάλης Παρασκευής.
Όλοι δα σκουληκιάσουνε! Δε μαζώνουνε χοχλιούς σήμερο ούτε κάνουμε πράγματα που
θένε φύλαγμα (αποθήκευση) γιατί τωσε χαλούνε» .
βάλεις καθόλου στο σπίτι! Να μου λείπουνε οι χοχλιοί τσι Μεγάλης Παρασκευής.
Όλοι δα σκουληκιάσουνε! Δε μαζώνουνε χοχλιούς σήμερο ούτε κάνουμε πράγματα που
θένε φύλαγμα (αποθήκευση) γιατί τωσε χαλούνε» .
Με πόνο ψυχής πήγα σε κοντινό
χωράφι και τους αμόλησα. Δεν ξέχασα ποτέ αυτή την ιστορία και δεν ξαναμάζεψα χοχλιούς τέτοια μέρα…
χωράφι και τους αμόλησα. Δεν ξέχασα ποτέ αυτή την ιστορία και δεν ξαναμάζεψα χοχλιούς τέτοια μέρα…
Όμως , αν και δεν μαζεύουμε χοχλιούς τη Μεγάλη Παρασκευή, είναι απίθανο να πάτε σε
σπίτι κρητικού και να μην έχει βρασμένους
χοχλιούς ανάμεσα στα άλλα αλάδωτα νηστίσιμα της ημέρας. Συνήθως βράζουμε λιανούς χοχλιούς και αφήνουμε τους χοντρούς για μπουμπουριστούς. Όμως η σημερινή
συνταγή είναι κυρίως για χοντρούς και ήταν η αγαπημένη του παππού μου γι αυτό
και ο υπότιτλος της ανάρτησης…
σπίτι κρητικού και να μην έχει βρασμένους
χοχλιούς ανάμεσα στα άλλα αλάδωτα νηστίσιμα της ημέρας. Συνήθως βράζουμε λιανούς χοχλιούς και αφήνουμε τους χοντρούς για μπουμπουριστούς. Όμως η σημερινή
συνταγή είναι κυρίως για χοντρούς και ήταν η αγαπημένη του παππού μου γι αυτό
και ο υπότιτλος της ανάρτησης…
Υλικά:
Χοντροί χοχλιοί όσοι θέλουμε
Σκελίδες σκόρδο με τη φλούδα τους (αρκετές, ανά 10 χοχλιούς 1 ας πούμε…)
1-2 μέτριες ντομάτες
(εγώ βάζω 1 ανά 30 χοχλιούς )
(εγώ βάζω 1 ανά 30 χοχλιούς )
Αλάτι (1 κοφτό κουταλάκι ανά 30)
Δικές μου προσθήκες: 1 κλαδάκι αρισμαρί (δεντρολίβανο) και 2 κουταλιές ξύδι)
Επί το έργον:
Καθαρίζουμε τους χοχλιούς από τις μεμβράνες τους και τους
πλένουμε καλά. Βάζουμε σε κατσαρόλα νερό σε ποσότητα που θα τους καλύπτει και
λίγο πριν κοχλάσει τους ρίχνουμε να πάρουν μια βράση ίσα –ίσα.
πλένουμε καλά. Βάζουμε σε κατσαρόλα νερό σε ποσότητα που θα τους καλύπτει και
λίγο πριν κοχλάσει τους ρίχνουμε να πάρουν μια βράση ίσα –ίσα.
Αποσύρουμε την
κατσαρόλα την γεμίζουμε με κρύο νερό αφού αδειάσουμε το βραστό και πλένουμε
πολύ καλά τους χοχλιούς.
κατσαρόλα την γεμίζουμε με κρύο νερό αφού αδειάσουμε το βραστό και πλένουμε
πολύ καλά τους χοχλιούς.
Ξαναβάζουμε τους χοχλιούς, το σκόρδο, την ντομάτα
και το αλάτι μέσα στην κατσαρόλα (αφού
την πλύνουμε), και αρκετό νερό να τα
καλύψει όλα.
και το αλάτι μέσα στην κατσαρόλα (αφού
την πλύνουμε), και αρκετό νερό να τα
καλύψει όλα.
Μόλις πάρει βράση ,
προσθέτουμε το αρισμαρί και το ξύδι, αφήνουμε να βράσουν 12-15 λεπτά
προσθέτουμε το αρισμαρί και το ξύδι, αφήνουμε να βράσουν 12-15 λεπτά
– (εγώ δοκιμάζω έναν για να διορθώσω το αλάτι
που πρέπει να «τσιμπάει» – και αποσύρουμε
Τους σερβίρουμε ζεστούς ή σε θερμοκρασία δωματίου.
που πρέπει να «τσιμπάει» – και αποσύρουμε
Τους σερβίρουμε ζεστούς ή σε θερμοκρασία δωματίου.
Παρατηρήσεις:
1)Την διαδικασία του προβρασίματος την κάνω με όποιο τρόπο
κι αν μαγειρέψω τελικά τους χοχλιούς.
κι αν μαγειρέψω τελικά τους χοχλιούς.
Μια παρτίδα έγιναν και μπουμπουριστοί για όσους δεν νηστεύουν το λάδι…. |
Δεν έχει κόστος στη νοστιμιά τους και
θεωρώ ότι καθαρίζουν καλύτερα. Αφήστε που είναι λιγότερο οδυνηρό…
θεωρώ ότι καθαρίζουν καλύτερα. Αφήστε που είναι λιγότερο οδυνηρό…
2)Ο παππούς μου δεν έβαζε το ξύδι και το αρισμαρί αλλά έβαζε περισσότερο σκόρδο. Όλα πάντως τα υλικά είναι κατ’ εκτίμηση στην ουσία.
3)Με τον τρόπο αυτό γίνονται πολύ νόστιμοι και οι
καλοκαιρινοί γυρευτοί χοχλιοί .
καλοκαιρινοί γυρευτοί χοχλιοί .
Καλημέρα!
Άλλη μια συγκινητική, καλογραμμένη, νοσταλγική και πλούσια σε πληροφορίες (και μην αδικείς τις φωτό- ωραιότατες) και συναισθήματα ανάρτηση που μεταφέρει την ατμόσφαιρα της Κρήτης. Τυχερή που τα έζησες και τα αναθυμάσαι, τυχεροί που τα διαβάζουμε σα να τα ζούμε (καμμία υπερβολή). Με αυτό το άτιμο fb σπάνια σχολιάζω πλέον εδώ, αλλά να αφήσω και τις ευχές : Καλή Μεγαλοβδομάδα, καλή ανάπαυση στους νεκρούς μας (λόγω αναφοράς στη Μ.Παρασκευή), Καλή Ανάσταση σε όλους, ε και Καλά μαγειρέματα…
Ε.
Τί ωραία ανάρτηση Βαγγελιώ! Και το πιάτο σου υπέροχο. Πόσο μ' αρέσουν τα σαλιγκάρια δε μπορείς να φανταστείς. Αν μπορέσω να βρω θα το δοκιμάσω.
Καλό Πάσχα!!
Ποτέ μου δεν ζήλεψα τίποτα μα τίποτα σε αυτόν το κόσμο.Όμως ζηλεύω τους ανθρώπους που έζησαν εκείνα τα χρόνια.Τους ακούω να λένε ιστορίες όπως καλή ωρα ετούτην εδω και νιώθω και την κάθε λέξη να με διαπερνά.Προσπαθώ να βάλω μέσα στην ζωή μου τις παλιές νοοτροπίες,τις σχέσεις των ανθρώπων αλλά τελικά είναι δύσκολο.Πάρα πολύς κόσμος βρίσκεται κλεισμένος στο σπίτι του,στις σκοτούρες του.Τέλος πάντων, εσείς Κ.Βαγγελιώ να συνεχίσετε να μας γράφετε τόοοσο νόστιμες συνταγές και να μας λέτε και καμια παραπάνω ιστορία!!!Καλο Πάσχα σε όλους μας!!!!!
Οι αναμνήσεις και οι γεύσεις που τις συνοδεύουν ενίοτε είναι το μεγάλο "κέρδος" του ανθρώπου που "καλομεγαλώνει" Βαγγελιώ μου, με πρόσωπα αγαπημένα και γεμάτα πείρα ζωής… Κι' εδώ με την ανάρτησή σου το "καλομεγάλωμα" δεν κρύβεται!
Χρόνια Πολλά και με το καλό και στην φετινή Ανάσταση σου εύχομαι.
Να είσαι καλα Βεγγελιώ μου με την συντσγη σου κσι με τις ιστορίεςτυχερή που έχεις είχες γιαγια και παπού… υπεροροχες εμπειριες… που γινονται ομορφα βιωματα…. σε ευχαριστουμε για τις συντσγες .. να είσαι καλα και να περασεις με τους αγαπημενους σου… ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΉ ΑΝΑΣΤΑΣΗ….παντου… φιλακιαα!!
Ωραία εξιστορειση,βρεθήκαμε κ´εμεις στην παρέα σας,ο Θεός να σας δίνει Υγεια και σε όσους Αγαπάτε.
[…] Πηγή: cretangastronomy.gr […]